Abanoz Ağacı Yetiştiriciliği

Derin Siyah ve Nadide: Abanoz

Abanoz bize güzel tınılar veren, en dayanıklı mobilyaların yapıldığı bir ağaç. Siyah renkte, sık dokulu bu ağacı keşfeden insanlar, yüzlerce yıldır ondan elde edilen keresteyle piyanolar, kemanlar ve çellolara üretmiş; mobilyalarda, saatlerde ve satranç takımlarında ve diğer birçok dekoratif objede kakma ve kaplama olarak kullanmış.  

Abanoz Nedir?

Abanoz (Diospyros ebenum) Ebenaceae familyasına ait tropik bir ağaç. Doğu ve Güneybatı Asya, Afrika ve Amerika’nın tropikal bölgelerinde yaklaşık çeşidi bulunan abanozun Seylan, Hindistan ve Afrika’nın içlerinde yetişen siyah türleri son derece değerli. Abanoz ağaçlarının doku ve damarlarının neredeyse görünmediği siyah keresteleri kolayca işlenemeyecek kadar sert ve suda batacak kadar ağır. Diğer abanoz türlerinden koyu kahverengi “kırmızı abanoz” Madagaskar adasında, en ağır tür olan koyu zeytunî “yeşil abanoz” da Tobago ve Batı Hint adalarında yetişiyor. Akdeniz ülkelerinin bol yağmurlu kesimlerinde yetişen Trabzon hurması da (Diospyros lotus) da kerestesi gri renkli bir abanoz çeşidi.

Abanoz ağacı; dayanıklılığı, ağırlığı, koyu rengi ve taş gibi perdah kabul eden sertliğinden dolayı en eski medeniyetlerden beri doğramacılıkta, mobilyada ve küçük eşya yapımında kullanılmış.  Milâttan önce 3. binyılda Hindistan menşeli sert ağaçların Sümer kralları tarafından o zamanın deniz ticaret merkezi olan Bahreyn adasından getirtilerek mâbed ve saray yapımında yararlanıldığı tabletlerde kayıtlı. Mısır’da yapılan kazılarda bulunan ahşap eşyanın çoğu Afrika abanozundan.

Abanoz kerestesisert olduğu için ancak mermer ile karşılaştırılabilen bir malzeme. Mükemmel parlak bir yüzey elde edilebiliyor. Mobilya yapımında kullanılan kerestenin en iyisi ondan geldiği için Avrupa'da yüzyıllardır saygı gören bir ağaç. yüzyılda, Almanya'da marangozlar sarayların dolaplarını  abanaoz ağacından yaparmış. Abanozdan yapılan herhangi bir parça eşya, sadece kraliyet ailesi veya zenginlerin sahip olabileceği lüks bir eşya olarak kabul ediliyordu. Alegorik konular, klasik ya da Hıristiyan tarihinden alınan sahneleri betimleyen oymalı, ince ayrıntıları olan pervazlarla süslü bu tür dolaplar, ébénistes olarak tanındığı Paris'te de yapılmaya başlar. Fransa'da marangozlar abanoz işçilikleriyle özdeşleştikleri için 'menuisier en ebene' (abanoz işçileri) veya 'ebenistes' olarak adlandırılırmış. Satranç takımlarındaki beyaz taşlar için şimşir veya fildişi kullanılsa da siyah taşlar da hep abanoz ağacındandır.  Mobilya yapımında uzun süre kullanıldıktan sonra yüzyıldan itibaren yerini mauna bırakmış. Bugün yalnız Endonezya’nın Selebes (Sulawesi) adasında yetişen ve açık sütlü kahverengi zemin üzerine koyu kahverengi damarlı ahşabı olan Makassar abanozu ile mobilya yapılıyor.

Abanozun İslâm dünyasında sevilen bir ahşap türü olmasına rağmen yaygın şekilde kullanılması ancak yüzyıla rastlıyor. Şifa kitaplarında göz iltihaplarına ve mide ağrılarına iyi gelen bir bitki olarak bahsedilmiş. Abanozun en çok kullanıldığı alan kakmacılık. Türk ahşap sanatının en güzel örneklerini vermiş olan Anadolu Selçukluları, ceviz ağacının yanı sıra abanozu da kullanmışlar.

Farklı türdeki Diospyros, yalnızca keresteleri için rağbet görmüyor.  Örneğin Hint abanoz, dışı paslı bir kadife olan ve lezzetli bir şekilde yenilebilir, golf topu büyüklüğünde küçük meyveler de üretiyor. Özellikle Diospyros kaki ve Amerikan Diospyros virginiana gibi bazı şaşırtıcı akrabalar meyveleri için özel olarak yetiştiriliyor. Sertliğinden dolayı, birçok tabanca kabzası ve tüfek koğuş uçları, bilardo ıstakalarının dipçikleri gibi parçalar da abanoz ağacından.

Abanoz, değerli bir ağaç olmasına rağmen bugün sürdürülebilir bir şekilde yönetilemediği için artık yok olma tehdidi altında. Bugün birçok abanoz türünün kereste ticareti sınırlandırılmış olsa da milyarlarca dolar değerinde yasadışı ticaret sürüyor.

Mimaride Abanoz Kullanımı

Abanoz ağacı, inşaat ve mimarlık alanlarında uzun yıllardır kullanılan değerli bir ağaç türüdür. Abanoz ağacının dayanıklılığı, sertliği ve koyu renk tonu, yapıların estetik görünümünü artırmak için ideal bir malzeme yapar. Bu nedenle, abanoz ağacı, çeşitli mimari yapıların yapımında kullanılır. 

Mimaride abanoz ağacı, iç mekanlarda ahşap paneller, mobilya, merdivenler ve zemin döşemeleri gibi yerlerde sıkça kullanılır. Abanoz ağacı, mobilyaların kalitesini ve dayanıklılığını artırırken aynı zamanda çekiciliğini de artırır. Bu nedenle, abanoz ağacı, lüks oteller, villalar ve evler gibi yüksek kaliteli yapıların yapımında sıklıkla tercih edilir. 

Ayrıca abanoz ağacı, dış mekanlarda da kullanılabilir. Özellikle, ahşap dış kaplamalar, çatılar ve bahçe mobilyaları gibi alanlarda kullanılır. Abanoz ağacı, doğal olarak dayanıklı olduğu için, suya, çürümeye ve böcek zararına karşı dayanıklıdır. Bu özellikler, abanoz ağacının açık havada kullanımını uygun hale getirir. 

Sonuç olarak, abanoz ağacı, mimari yapıların yapımında sıkça kullanılan değerli bir malzemedir. Estetik görünümü, dayanıklılığı ve dayanıklılığı, abanoz ağacını çeşitli yapım projelerinde ideal bir seçim yapar. Ancak, abanoz ağacının nadir ve değerli bir ağaç türü olduğu unutulmamalıdır. Bu nedenle, kullanımı dikkatli ve sürdürülebilir bir şekilde yapılmalıdır. 

Bu nedenle, abanoz ağacının sürdürülebilirliği, kaynakların korunması ve gelecekteki nesiller için malzeme sağlanması için önemlidir. Çevre dostu orman yönetimi teknikleri kullanılarak, abanoz ağacı yetiştiriciliği ve hasatı, doğal kaynakların sürdürülebilirliğini korur. Ayrıca, geri dönüşümlü malzemelerin kullanımı ve yenilenebilir enerji kaynaklarına yönelim gibi çevresel faktörler, abanoz ağacı ve diğer malzemelerin mimaride sürdürülebilir şekilde kullanılmasına yardımcı olabilir. 

Sonuç olarak, abanoz ağacı, mimari yapıların estetik ve dayanıklılık ihtiyaçlarını karşılamak için yaygın bir malzeme olarak kullanılır. Ancak, sürdürülebilir orman yönetimi tekniklerinin kullanılması, abanoz ağacıve diğer kaynakların gelecekteki nesiller için korunmasını sağlar. Bu nedenle, mimarlar, tasarımcılar ve yapımcılar, çevresel faktörleri dikkate alarak, abanoz ağacı ve diğer malzemelerin sürdürülebilir şekilde kullanılması için çalışmalıdır. 

Tesbih yapımında yaygın olarak kullanılan malzemelerden biri de ağaçlardır. Dünyanın çeşitli yerlerinde yetişen, kimi nadir kimi yaygın bulunan ağaçlardan elde edilen malzemeden yapılan ahşap tesbihler, ağaçların birer “canlı” olması dolayısıyla özel kabul edilirler. 

Kimi ağaçların kokusu, dokusu kimilerinin ise çeşitli şifalı özellikleri, onlardan elde edilen tesbihlere yansır. Bunun yanında malzemenin doğal ve “canlı” ağaçlardan elde edilmesi nedeniyle, hem canlılığın tesbihlerde devam ettiğine hem de tesbihi kullanan insanı iyi hissettirdiğine inanılır. 

Ağaçlardan elde edilen tesbih türleri:

• Abanoz Tesbih
• Azobe Tesbih
• Bocote Tesbih
• Ceviz Tesbih
• Demirhindi Tesbih
• Elma Ağacı Tesbih
• Gül Ağacı Tesbih
• Kan Ağacı Tesbih
• Kiraz Ağacı Tesbih
• Kuka Tesbih
• Maun Tesbih
• Narçıl Tesbih
• Öd Ağacı Tesbih
• Palmiye Tesbih
• Sandal Ağacı Tesbih
• Yılan Ağacı Tesbih
• Zeytin Ağacı Tesbih

ABANOZ:

Abanoz, tropikal bölgelerde yetişen bazı ağaçlardan elde edilen odundur. Oldukça sert yapıdadır ve çok iyi cila tutar. En içteki öz bölümünün simsiyah olması nedeniyle birçok ülkede siyah renk anlamında kullanılır.

Abanozun Özellikleri

Geniş gövdesi ve simsiyah rengi ile tanınan abanoz ağacından elde edilen malzemenin, siyaha yakın renkte ve ağır olanı “en iyi” kabul edilir. Tesbih yapımında kullanılan malzeme ise ağacın orta bölümünden 30 - cm çapında kütüklerden elde edilir.

Eski çağlardan bu yana değerli kabul edilen abanoz, pek çok kralın asa ve tahtının yapımında ve çeşitli heykellerde kullanılmıştır. Bu özellikleriyle öbür odunlara hiç benzemediği için eski çağlardan beri çok değerli sayılmıştır. Rengi, dayanıklılığı, sertliği ve iyi cila tutma özelliği dolayısıyla, uzun yıllar önce başlayan abanozdan tesbih yapımı ise günümüzde de yaygındır.

Abanozun Bulunduğu Yerler

Abanoz tropik ve subtropik bölgelerin odunlu bitkileridir. Vatanı Japonya, Asya, Malezya, Amerika, Afrika, Hindistan, Sri Lanka, Doğu ve Batı Hint Adaları’dır. Bunun yanında pek çok çeşidi bulunmaktadır.

AZOBE

Afrika’nın bilinen en sert ağaçlarından bir tanesi ve çok kıymetli olan Azobe, temin etmesi güç bir ağaçtır. Türkiye’de de nadir görülen bir ağaç türüdür. Doğal yaşama ortamı, subtropikal veya tropikal nemli ova ormanlarıdır. Gana’da, Kaku adıyla bilinen azobe, yaygın olarak köprü ve demiryolu yapımında kullanılır. Tesbih yapımında ise yaygın olarak ağacın gövde kısmına ihtiyaç duyulur. 

Azobenin Özellikleri

Azobe ağacının gövdesi genellikle düzdür. Yaklaşık 2 cm kalınlığındaki kabuk kısmı kırmızı-kahverengi renkte olan ağacın, kabul altındaki iç kısmı ise parlak sarıdır. Genç ağaçlar altında dört metre yüksekliğindeki yeşilimsi-gri tabaka, ağaç geliştikçe pembe veya açık kahverengi olur.

Azobenin Bulunduğu Yerler

Azobe genellikle Kamerun, Kongo Cumhuriyeti, Kongo, Fildişi Sahili, Ekvator Ginesi, Gabon, Gana, Liberya, Nijerya, Sierra Leone, Sudan ve Uganda Demokratik Cumhuriyeti içinde bulunur.

BOCOTE

Tropikal iklimlerde görülür ve dokusu düzgün yapıdadır. İşlenmesi zordur. Bu nedenle bocote malzemenin tesbihe dönüştürülmesi de yoğun emek ister.

Bocotenin Özellikleri

Çok yoğun sıkı bir ağaçtır. Güçlü ve dayanıklıdır. Set bir ağaç türüdür. Açık altın kahverengiden siyaha doğru değişken renklerden oluşur. Kabuğunda gri veya sarı ağırlıklı renkler bulunur. Dört köşeden kesildiği zaman benekli çizgili dokusu vardır.

Bocotenin Bulunduğu Yerler

Tropikal Amerika, Batı Meksika, Guatemala, Honduras Nikaragua, Kolombiya, Küba, Dominik Cumhuriyeti, Haiti ve Jamaika.

CEVİZ AĞACI

Ceviz, cevizgiller familyasından tek tüysü yaprakları karşılıklı dizilmiş ve aromatik kokulu ağaç türlerinin ortak adıdır. Kışın yapraklarını döken cevizin özü koyu, dış kısmı açık renkli, ağır ve güzel cila kabul eden odunları vardır. 

Ceviz Ağacının Özellikleri

Uzun ömürlü, gövdesi kalın, kerestesi ve meyvesi değerli bir ağaçtır. Diri odun grimsi beyaz ile kırmızımsı beyaz renkte, öz odun ağaç yaşı ve yetişme yeri ile ilgili olarak çok değişken olarak gri ile koyu kahverengi ve koyu şeritli olabilir. Öz odun orta derecede dayanıklıdır. Kalın ve sert bir tür olduğu için tesbihte işçiliği zordur. 

Ceviz Ağacının Bulunduğu Yerler

Doğu Amerika’da Güney Minnesota, Pensilvania, New Jersey, ve New York ve Güney Carolinas, Georgia, Florida, ve Alabama ilaveten Texas ve Kuzey Oklshoma, Kansas, Nebraska, ve Güney Dakota’ta bulunur.

DEMİRHİNDİ

Adı, Arapça’da “hint hurması” olarak bilinen tamr-i hindi&#;den gelen Demirhindi, m boyunda büyük bir ağaçtır. Eski Yunanlılar ve Mısırlılar’ın Milattan Önce 4. yy’da kullanmaya başladıkları ağaç, Osmanlı tıbbı ve mutfağında da kullanılmıştır. Yaygın olarak meyvesinden faydalanılmış  ve baharat yapımında kullanılmıştır. Dayanıklı ve sert yapısıyla tesbih yapımında da çokça kullanılmaktadır.

Demirhindinin Özellikleri

Ortalama 2,,5 cm genişlikte, keçiboynuzuna benzeyen koyu kestane renginde meyveler verir. Ortalama ömrü yıldır. Ağaçtan elde edilen malzeme açık sarıdan kemik rengine kadar çeşitli renk tonlarında olabilir. Damarlı ve desenli bir yapı gösterir. Gövdesi kalın ve sert olduğu için tesbih yapımında işçiliği zordur.

Demirhindinin Bulunduğu Yerler

Özellikle Mısır ve Hindistan’da yetişen ağaç, Afrika, Hint Asya, Latin Amerika ve Türkiye’nin güneydoğu bölgelerinde görülür.

ELMA AĞACI

Gülgillerden, insan vücuduna faydalı meyveler veren Elma ağacının anavatanı Asya’dır. Dünyada en çok tüketilen meyve türü olan elmanın 25 türü ve 6 bin kadar çeşidi vardır. Türkiye’de de pek çok bölgede bulunmaktadır.

Elma Ağacının Özellikleri

Boyu m&#;ye kadar çıkan elma ağaçlarının, türe göre, koyu griden çok pembe renge kadar değişen silindirik muntazam gövdeleri vardır. Dalları, odun ve meyve dalı ile obur dallar olmak üzere üç gruba ayrılır. 

Kabuğu türlerine göre kalın ya da ince ve farklı renklerdedir. Meyve türlerinin ayırt edilmesini sağlayan en belirgin özellik, kabuğun rengidir. Tesbih yapımında, ağacın gövdesi ve dalları kullanılabilir.

Elma Ağacının Bulunduğu Yerler

Elmanın ilk olarak Kuzey Anadolu&#;da, Güney Kafkaslar, Rusya&#;nın güneybatısında kalan bölgeler ve Orta Asya dolaylarında ortaya çıktığı sanılmaktadır. Tüm dünyaya da buradan yayıldığı düşünülür. Türkiye’de ise Amasya, Orta Karadeniz çevresi başta olmak üzere Niğde, Nevşehir, Konya, Isparta ve Burdur illerinde yetişir.

GÜL AĞACI

Yaygın olarak bilinen ve insanoğlunun yaşamında özel bir anlamı olan güller ile karıştırılmaması gereken bu ağaç, tropikal iklimlere özgü farklı bir ağaçtır. yüzyılda işlenmeye başlanan ağaç, ilk olarak İngilizler tarafından mobilya üretiminde kullanılmıştır.

Gül Ağacının Özellikleri

30 metre boyunda, yaklaşık 2 metre eninde büyük bir ağaç olan gül ağacı, her daim yeşil yapraklara sahiptir. Kırmızı, pembe, mor ve kahverengi renklerde bulunabilir. Hafif bir türdür. Ahşap tesbihlere özgü olan “ip kesmeme” özelliği nedeniyle tesbih yapımında da tercih edilen bir malzemedir.

Gül Ağacının Bulunduğu Yerler

Güney Amerika, Brezilya Kolombiya, Ekvador, Guyana, Peru, Surinam ve Venezuela’da yaygın olarak bulunur.

KAN AĞACI/PADUK

Afrika kökenli, sert bir ağaç türüdür. Griden kırmızıya doğru koyulaşan renkte koyu kırmızıdır. Dokusu oldukça güzel ve düzgündür.

Kan Ağacının Özellikleri

Ağacın kabuk ile öz kısmı arasında kalan cm genişliğindeki diri odun beyazımsı ve krem renginde, iç kısmı ise kırmızımsı renktedir. Bu kısım, ağaç kesildikten sonra morumsu kahverengiye dönüşür.

Kan ağacı dayanıklı ve uzun ömürlüdür. Genellikle ipeksi dokuda, damarları düz sadedir. Yaygın olarak bilinen, yaşlı ağaçların daha iyi cila tuttuğudur. Bu nedenle tesbih yapımında da yaşlanma aşamasındaki ağaçlar tercih edilir.

Kan Ağacının Bulunduğu Yerler

Batı Afrika, Nijerya, Kamerun, Ekvator Ginesi, Gabon, Kongo, Zaire, Angola’da bulunur.

KİRAZ AĞACI

Anayurdu Kuzey Anadolu olan kiraz ağacı, antik dönemde Yunanistan&#;a götürülmüş ve oradan Avrupa&#;ya yayılmıştır. yıl kadar yaşayabilen, uzun ömürlü bir ağaç türüdür.

Kiraz Ağacının Özellikleri

Dalları düzgün olan kiraz ağacının gövdesi düz ve diktir. Yine gövde kısmı grimsi siyah ya da donuk siyah olmakla birlikte enine çizgileri vardır. Yabani türleri m’ye kadar boynalabilir. Yaygın olarak görülen türü ise kısa boyludur. Yay ve pipo gibi aksesuarların yapımı için de kullanılan kiraz ağacı, tesbih yapımı için de kullanılan gözde malzemelerden biridir.

Kiraz Ağacının Bulunduğu Yerler

Giresun, Güney Kafkasya, Hazar Denizi ve Kuzeydoğu Anadolu&#;da doğal olarak bulunur. Kiraz yetiştiriciliği ve üretimi olarak Afyonkarahisar ili Sultandağı ve Çay ilçeleri Konya Ereğli yöresi de çok meşhurdur.

KUKA

Kuka, bir ağaç değil tropikal bir ağacın meyvesidir. Ve bu mevyeden yapılan tesbihlere de kuka tesbih adı verilir. Kuka, Osmanlı Devleti döneminde mikrop kırıcı özelliğinden dolayı hekimlikte sıkça kullanılmıştır. 

Hindistan cevizine benzer. İçindeki öz kısmı ayıklandıktan sonra etli kısmı işlenerek tesbih elde edilir.

Kukanın Özellikleri

Kuka kaygan ve pürüzsüz yapısı ve el ile temas ettikçe renginin koyulaşması dolayısıyla tesbih yapımında kullanılan malzemeler arasında en özellikli olanlardan biridir. Ayrıca kukadan yapılmış tesbihler, oldukça hafif ve her türlü dış etkiye karşı dayanıklıdır. Bunun yanında malzemenin mikrop kırıcı özelliği de bu tesbihlerin tercih edilmesinde etkilidir.

Kukanın Bulunduğu Yerler

Tropikal iklime sahip Endonezya, Hindistan, Brezilya gibi ülkelerde bulunur.

MAUN

Maun, “Swietenia Mahogani” ağacının tahtasına verilen isim olmakla beraber, çeşitli türlerden koyu renkli ağaçlara verilen genel bir addır. Çok uzun boylu bir ağaç olan maun, parlak, kırmızımsı ve sert kerestesi olan büyük orman ağacıdır. Büyük tüysü yaprakları ve salkımlar oluşturan küçük çiçekleri vardır. Dayanıklı bir ahşap türü olan maun, yüzyıl başlarından bu yana çeşitli aksesuarlarla birlikte tesbih yapımında da özellikle tercih edilen bir malzemedir.

Maunun Özellikleri

Sert ve damarlı bir ağaçtır. Ham hali sarı olan ve sonradan koyulaşan maun, işlemesi zor olduğu için oymacılık işlerinde kullanılır.

Tesbih yapımında da iyi işlenebilmesi, sertliği, sağlamlığı ve rengi itibariyle aranan malzemelerdendir. İyi cila kabul eder. Maun, sadece sağlamlığından ötürü değil, zamanla biçimini değiştirmemesi özelliği ile de değerli kabul edilir. Tesbihler için koyu renklisinin daha uygun olduğu düşünülür.

Maunun Bulunduğu Yerler

İlk olarak Batı Hint Adaları’nda keşfedilen maun, Amerika, Afrika ve Hindistan&#;da yetişmektedir. Türkiye’de ise bulunmaz.

NARÇIL

Narçıl, bir dönem, Hindistan’da bol miktarda yetişen büyük cins Hindistan cevizinin kuruyup koyulaşan sütüne verilen isimdir. Dünyada yalnızca Hint Okyanusun’da yetişen ve on yılda olgunlaşan bir tür Hindistan cevizinin katılaşmış süte benzer özüdür. Narçılı oluşturan meyve aynı zamanda dünyanın en büyük meyvesi ( kilo) olarak da bilinir.

Narçılın Özellikleri

Narçıl, günümüzde nadir olarak bulunsa da özellikle çekimi çok hoş olduğundan tesbih yapımında kullanılmaktadır. İlk işlendiğinde süt beyaz renkte olan narcıl, zamanla gri tonlarına doğru renk değiştirmektedir. Malzemenin nadir bulunması, narçıl tesbihleri de özel kılar.

Natçılın Bulunduğu Yerler

Yalnızca, Hint Okyanusu’ndaki Seychelles Adalarından Praslin’in bir vadisinde yetişir.

ÖD AĞACI

Tropik bölgelerde yetişen, dini törenlerde yakılan ve yanarken güzel koku veren, odunu ve kabuğu hoş kokulu bir ağaç türüdür. Sarısabır olarak da bilinir. Bitkinin yaprakları birer rozet görünümünde, topraktan yayvan bir şekille çıkarak yukarı doğru bükülürler. Çiçekleri sarı veya kırmızıdır.

Öd Ağacının Özellikleri

60 cm gövde çapına sahip ve 40 metre kadar uzayabilen ve her daim yeşil, büyük bir ağaç türüdür. Kesilmiş, esmer odun taneleri halinde satılır. Değerli kerestesi kahverengi, mor, esmer hatta vişneçürüğü olabilir. Ağacın belirgin özelliği koyu kahverengiden menekşe rengine doğru değişen damarları ve çizgileridir. Oldukça dayanıklı ve sağlamdır. Ağaçtan elde edilen ahşabın özgül ağırlığı yüksektir. Öd ağacı tesbihler, çekildikçe parlar ve rengi koyulaşır. Ahşap çok sert olduğu için, tesbih yapımında usta işçilik gerektirir. Baharlı, hafif bir kokuya sahiptir ki bu koku zencefile benzer.

Öd ağacından yapılan tesbihler, malzemenin hoş kokusuna da sahip olduğundan özelliklidir.

Öd Ağacının Bulunduğu Yerler

Daha çok Afrika, Suriye, Arabistan ve Güney Avrupa’da yayılış gösterir. Buna karşılık ılıman bölgelerde, park ve bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilir. Özellikle Keşmir, Çin, Afrika, Suriye, Arabistan, Güney Avrupa’da ve Türkiye’nin Antalya şehrinde görülmektedir.

PALMİYE

Tropik iklimlerde yetişen ve hoş görüntü oluşturan ağaçların ortak adıdır. Birçok türü vardır. Daha çok Akdeniz ülkelerinde bir süs bitkisi olarak yetiştirilen palmiyeler, kozmetik, içecek ve çeşitli eşya yapımında kullanılır.

Palmiyenin Özellikleri

Konik gövde yapısına sahip palmiyelerin hemen hiç dalları yoktur. En büyükleri 30 metreye kadar yükselebilmektedir. Özellikle tesbih yapımında aranılan bir malzeme olan palmiye ağacı kadifemsidir. Palmiye tesbihler eldeki mikropu temizleme özelliğine sahiptir, dezenfekten görevi görür.

Palmiyenin Bulunduğu Yerler

Yaygın olduğu yerler Asya, Amerika, Büyük Okyanus Adaları ve Afrika&#;dır.

SANDAL AĞACI

Sandal ağacı Santalaceae familyasından tropikal, yaşına kadar yaşayabilen, uzun ömürlü bir ağaçtır. Hoş bir kokuya sahiptir. Son yıllarda yoğun ağaç kesimi nedeniyle tehlike altında olduğu bilinmektedir.

Sandal Ağacının Özellikleri

Boyu 4 ila 9 metre arasında değişen sandal ağacı, oldukça uzun ömürlü olmasıyla bilinir. İnce ve mızrak biçiminde dalları vardır. Hoş kokulu yapısı nedeniyle parfümeride ve tütsü üretiminde yaygın olarak kullanılır. Tesbih yapımında ise tohumu kullanılan malzemenin, sakinleştirici kokusu özel tercih sebebidir.

Sandal Ağacının Bulunduğu Yerler

Sandal ağacının anavatanı Hindistan yarımadası, Avustralya ve doğu Endonezya&#;dır. Günümüzde ise Çin, Sri Lanka, Filipinler gibi çeşitli ülkelerin ormanlarına yayılmıştır.

YILAN AĞACI

İngilizce’de ‘Snakewood’ olarak bilinen bu ağaç türü, adını yılan derisi biçimindeki deseninden alır. Sert ve dayanıklı yapıdadır. Bunun yanında kurutulması en güç ağaçlardan biri olarak bilinir.

Yılan Ağacının Özellikleri

İlk kesildiğinde kırmızımsı bir renktedir. Hava ile temas ettikçe rengi kahverendi tonlara dönüşür. Sert yapısı nedeniyle kesilmesi ve delinmesi çalışılması zor bir malzemedir. Çok iyi cila tutar. Odunu tatsız ve damarları düz olan ağacın bulunmas, işlenmesi zor ve zahmetli olduğundan, bu malzemeden yapılan tesbihler de nadir bulunur ve çok kıymetlidir.

Yılan Ağacının Bulunduğu Yerler

Güney Afrika, Fransız Guyanası ve Amazon ormanlarında yetişir.

ZEYTİN AĞACI

Akdeniz iklimine özgü,  Nisan-Mayıs aylarında yeşilimsi-beyaz çiçekler açan, m yüksekliğinde, kışın yapraklarını dökmeyen uzun ömürlü ağaç türüdür. yıl kadar yaşayabilirler. Yenilebilen meyveleri, hem beslenmede hem de çok değerli olan yağ üretiminde kullanılır.  

Zeytin Ağacının Özellikleri

Odunu çürümeye karşı son derece dayanıklı olan zeytin, dayanıklılığın sembolüdür. Bu ağaçtan elde edilmiş süs eşyaları ya da tesbihler de bu yönleriyle çok değerlidir. Sert ve sık dokulu bir ahşaptır. Kendine has bir kokusu vardır. Bunun yanında tesbih yapımında zeytin çekirdeği de kullanılır.

Zeytin Ağacının Bulunduğu Yerler

İspanya, İtalya, Yunanistan, Türkiye, Suriye, Tunus, Fas, Mısır, Cezayir, Portekiz ve Lübnan, zeytin ağacının yaygın olarak bulunduğu ülkelerdir.