Arabayla Köpeğe Çarpmanın Cezası

Emsal kararlar-1)

YARGITAY Hukuk Dairesi
/ E.
/ K.

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalının Apartmanının giriş, 17 nolu bağımsız bölümünde köpek beslediğini, 22/01/ tarihli olağan genel kurul toplantısında hakkında şikayet olan köpeklerin apartmandan uzaklaştırılması konusunda karar alındığını, Kat Mülkiyeti Kanuna göre apartmanda köpek beslenemeyeceğini beyan ederek; Apt. giriş 17 nolu bağımsız bölümde davalı tarafından beslenen köpeğin blok yapıdan uzaklaştırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.

Mahkemece; davalı tarafından beslenen köpeğin uzaklaştırılması için 22/01/ tarihli kat malikleri olağan genel kurul toplantısında köpeklerin blok yapıdan uzaklaştırılmasına karar verildiği gerekçesi ile; davanın kabulüne, ili, ilçesi, mahallesi, ada, parselde kayıtlı Apartmanı Giriş, 17 nolu bağımsız bölümde davalının köpek beslemesinden men'ine, bağımsız bölümde beslenen köpeğin blok yapıdan uzaklaştırılmasına, bu hususta davalıya kararın kesinleşmesinden itibaren 15 günlük süre verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Dava; kullanırken verilen rahatsızlığın giderilmesi (evcil hayvan beslenmesinin önlenmesi) istemine ilişkindir.

Dosya içindeki bilgi ve belgelerden; 17 nolu bağımsız bölümün maliki dava dışı Alev Yetgin olup davalının bağımsız bölümden kiracı sıfatı ile yararlandığı, dava dilekçesinde Kat Mülkiyeti Kanununun maddesi gereğince köpeğin bağımsız bölümden uzaklaştırılmasının talep edildiği ve anataşınmazın yönetim planının "Kat maliklerinin borçları ve yükümlülükleri" başlıklı bölümün maddesinin "kendi bağımsız bölümlerinde ve eklentilerinde kedi, köpek, kuş, balık gibi evcil hayvanlar dışında başka hayvan besleyemezler, besledikleri hayvanların diğer kat sakinlerini rahatsız etmemelerini göz önünde bulundurular." düzenlemesini içerdiği, buna göre anataşınmazın yönetim planında diğer bağımsız bölüm maliklerini rahatsız etmemek koşulu ile bağımsız bölümlerde köpek beslenmesini engelleyen bir hüküm bulunmadığı anlaşılmaktadır. Davanın yasal dayanağını oluşturan Kat Mülkiyeti Kanununun maddesi hükmüne göre; "Kat malikleri, gerek bağımsız bölümlerini gerek eklenti ve ortak yerleri kullanırken doğruluk kurallarına uymak, özellikle birbirlerini rahatsız etmemek, birbirinin haklarını çiğnememek ve yönetim planı hükümlerine uymakla karşılıklı olarak yükümlüdürler. kat maliklerinin borçlarına dair olan hükümler, bağımsız bölümlerdeki kiracılara ve oturma (sükna) hakkı sahiplerine veya bu bölümlerden herhangi bir suretle devamlı olarak faydalananlara da uygulanır; bu borçları yerine getirmeyenler kat malikleriyle birlikte, müteselsil olarak sorumlu olurlar." Bu kapsamda; yönetim planında köpek beslemeyi yasaklayıcı bir hüküm bulunmadığı anlaşılmakla mahkemece her ne kadar kat malikleri kurulu toplantısında köpek beslenmesine yönelik şikayetler olduğu ve bunun rahatsızlık verdiğinin ispatlandığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş ise de; öncelikle köpeğin diğer bağımsız bölüm maliklerine rahatsızlık verdiğine ilişkin varsa taraf delilleri toplanıp keşif yapılarak somut verilere (köpeğin cinsi, etrafa rahatsızlık verip vermediği, saldırgan olup olmadığı, yarattığı gürültü seviyesi vs hususların belirlenmesi) ulaşılması, tanık ifadelerine başvurulması, davacıya delillerini sunması konusunda kesin süre verilmesi, bu suretle usulüne uygun araştırma yapılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz araştırma ile davanın kabulüne karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.

2-Davanın niteliği gereği yargılamanın sonunda verilecek kararın, dava konusu bağımsız bölümün tapuya kayıtlı malikinin hukukunu da yakından ilgilendirdiği, yukarıda anılan Kat Mülkiyeti Kanununun maddesi hükmüne göre kat malikinin de müteselsil olarak sorumlu olduğu, usul ekonomisi ilkesi gözetilerek bağımsız bölümün malikinin de davaya dahil edilmesi ve sonrasında tarafların tamamının iddia ve delilleri doğrultusunda araştırma yapılması gerektiğinin düşünülmemesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 17/01/ günü oy birliği ile karar verildi.

T.C.
YARGITAY
HUKUK DAİRESİ
E. /
K. /
T.
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin ili, ilçesi, mahallesi ada 12 Sayılı parselde kayıtlı sitesi apartmanının yöneticisi olduğu, davalıların yönetim planını 9/C maddesine aykırı olarak köpek besledikleri, 25/05/ tarihinde yapılan toplantıda da kedi köpeklerin apartmandan uzaklaştırılmasına dair karar alındığı ve kararın davalılara tebliğ edildiği, ancak davalıların verilen sürelere rağmen köpekleri tahliye etmedikleri bu sebeple de bağımsız bölümlerde beslenen köpeklerin tahliyesi istenilmiş, mahkemece; davalıların beyanlarından, davalıların kendilerine ait bağımsız bölümlerde köpek besledikleri, apartmanı yönetim planının 9/C maddesine göre kedi köpek beslenmesinin yasaklandığı, tüm kat maliklerinin yönetim planına aykırı hareket etmelerinin mümkün olmadığı, bu sebeple de davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, bağımsız bölümlerde beslenen köpeklerin tahliyesi istemine ilişkindir.
1-) Davalı ve davalı 'in temyiz incelemesi yönünden;
a-) Sayılı HMK'nın /2. madde ve bendine göre; hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi ve verilen karar ile iki tarafın leh ve aleyhine hükmedilen görev ve hakların gayet açık ve anlaşılır biçimde yazılması gerekmektedir. Somut olayda davalıya yüklenen yükümlülüğün ne olduğu belirtilmeden sadece davanın kabulü şeklinde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
b-) Karar gereğinin yerine getirilmesi için davalılara Kat Mülkiyeti Kanununun maddesi gereğince uygun bir süre verilmemiş olması, doğru görülmemiştir.
2-) Davalı 'in temyiz incelemesi yönünden;
Davalı 'in temyiz dilekçesinde ki kendisinin ve eşinin işitme engelli olup köpeği rehber amaçlı besledikleri iddiası karşısında kendisine ve eşine ait sağlık kurulundan rapor aldırılıp çıkan sonuca göre yaşamlarını sürdürebilmeleri açısından rehber amaçlı köpeğe ihtiyaç duyup duymadıkları, ayrıca evde beslenen köpeğin bu amaca hizmet edip edemeyeceği hususlarının araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi uygun görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalıların temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istenmesi halinde iadesine 31/10/ tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Trafik Sigortası Teklifleri

Kasko Sigortası Teklifleri

“Kaza yaptığınızda çarptığınız hayvanın tedavi masrafları trafik sigortası kapsamında sigorta şirketi tarafından karşılanır” şeklinde bir ifade, son zamanlarda tüm hayvanseverler tarafından sosyal ağlarda sıklıkla paylaşılıyor. Konuyu detaylıca incelediğimizde, Avrupa Birliği’ne uyum yasaları çerçevesinde yılında böyle bir yasa taslağı hazırlandığını ancak hiçbir zaman resmiyete kavuşmadığını belirledik. 

Sigorta şirketleri, mevcut kanun ve yönetmelikler çerçevesinde, sahipli ve sahipsiz hayvanlar için iki farklı uygulama yürütüyor. Öncelikle konuyla ilgili kanunlara göz atıp, resmi makamların yaklaşımını ortaya koyalım. Bu kapsamda öncelikle Karayolları Trafik Kanunu’nu ve ardından Hayvan Koruma Kanunu’nu inceleyeceğiz.

Ancak unutmadan hatırlatalım: Hayvan kazalarında aranacak numara ’tür. Şayet yolda kaza geçirmiş bir hayvan görürseniz, tam donanımlı sokak hayvanları hasta nakil aracını bu numaradan çağırarak gerekli ilk yardım desteğinin verilmesini sağlayabilirsiniz. 

Trafik Kanunu, Hayvanlara Verilen Zarara İlişkin Ne Diyor?

Türkiye’de karayollarında işleyişi düzenleyen 'nun “İşleten ve araç işleticisinin bağlı olduğu teşebbüs sahibinin hukuki sorumluluğu” başlığında yer alan maddeye göre “Bir motorlu aracın işletilmesi bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına yahut bir şeyin zarara uğramasına sebep olursa, motorlu aracın bir teşebbüsün unvanı veya işletme adı altında veya bu teşebbüs tarafından kesilen biletle işletilmesi halinde, motorlu aracın işleteni ve bağlı olduğu teşebbüsün sahibi, doğan zarardan müştereken ve müteselsilen sorumlu olurlar” ifadesi yer alıyor. Bu madde, işletenin yani araç sahibinin ya da sürücünün sorumluluğunu sınırlamıyor, aksine “bir şeyin zarara uğramasına sebep olunması” ifadesi ile zarar verilen her şeyin (istisnalar hariç) dahil edilmesini öngörüyor. Kanun’un maddesinde ise işletenin sorumluluklarını karşılamak üzere, mali sorumluluk sigortası yani zorunlu trafik sigortası yapılması zorunluluğu getiriliyor.  

Karayolları Trafik Kanunu’nda veya ’nda hayvanlara verilen zararların teminat dışında kalacağına ilişkin bir hüküm yer almıyor.

Trafik Kazalarında Tedavi Masraflarını Sigorta Karşılar mı?

yılında Karayolları Trafik Kanunu’nun maddesinde yapılan düzenlemeye göre, karayollarında yaşan bir trafik kazası neticesinde üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmi ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları tedavinin gerektirdiği sağlık hizmet bedelleri, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın, Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) tarafından yayımlanan Sağlık Uygulama Tebliği’nde (SUT) yer alan hükümler doğrultusunda karşılanıyor. Bunun için sigorta şirketleri poliçe primlerinin %10’unu “Güvence Hesabı”na devrediyor.

Hayvan Koruma Kanunu’nun Trafik Kazalarına Yaklaşımı Nedir?

Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından yılında çıkarılan 'nun maddesinde “Bir hayvana çarpan ve ona zarar veren sürücü, onu en yakın veteriner hekim ya da tedavi ünitesine götürmek veya götürülmesini sağlamak zorundadır” ifadeleri yer alıyor. Aynı kanunun 4. maddesinde ise aşağıdaki hususlar belirtiliyor:

1. Bütün hayvanlar eşit doğar ve bu kanun hükümleri çerçevesinde yaşama hakkına sahiptir.
2. Evcil hayvanlar, türüne özgü hayat şartları içinde yaşama özgürlüğüne sahiptir. Sahipsiz hayvanların da, sahipli hayvanlar gibi yaşamları desteklenmelidir.

Kanunda, karayolunda hayvana çarpmanın cezası kaza olarak nitelendiği için yer almazken, hayvanları kasten öldüren veya ölümüne sebebiyet verenlere hayvan başına TL para cezası uygulanıyor.

Yukarıda özetlediğimiz kanunlar çerçevesinde, trafikte seyir halindeyken bir hayvana çarptığınız takdirde, hayvanın iyileşmesi ve hayatta kalabilmesi için en yakın veterinere götürmekle yükümlüsünüz.

Sahibi Olan Bir Hayvana Çarpınca Trafik Sigortası Tedavi Masraflarını Öder Mi?

Eğer trafik kazasında çarptığınız bir hayvanın sahibi varsa, tüm tedavi giderleri için trafik sigortanız kapsamında sigorta şirketinden hak talebinde bulunabilirsiniz. Hatta sigorta şirketleri hayvan çarpması durumları için özel bir dosya açarak konuyu ayrıca takip ediyor. Hayvana çarpma kasko sigortanız kapsamında karşılanmıyor.

Kaza Durumunda Yapılması Gerekenler

Yaralanan hayvanla ilgili bildirimin, en geç 24 saat içinde öncelikle sigortaya kabul muayenesini yapan bir veteriner hekime veya poliçede kayıt altına alınan veteriner hekimlerden birine yapılması gerekiyor.

Çarptığınız hayvanın tedavisini yaptırıp tedavi giderlerini veteriner hekime ödemelisiniz. Hayvanı yalnızca veteriner hekime götürüp bırakmanız yeterli değildir.

Kazaya sebep olan sürücünün hayvanın veteriner kliniğine trafik kazası neticesinde getirildiğini gösteren bir hekim raporu, hayvanın yaralandığına dair fotoğraflar ve tedavi masraflarının yazılı olduğu faturayı sigorta şirketine ibraz etmelisiniz.  

Sahipsiz Bir Hayvana Çarpınca Tedavi Masraflarını Trafik Sigortası Karşılıyor Mu?

Yasal düzenlemeler “tüm hayvanlar eşittir ve yaşama hakkına sahiptir” dese de kaza sonucu zarar gören sahipsiz hayvanların tedavi masrafları noktasında sigorta şirketleri  sorumluluk üstlenmeye yanaşmıyor. Sigorta şirketlerinin bu yaklaşımının kırıldığı bir istisna ise yakın zamanda yaşandı.

Bir sürücü, yılının temmuz ayında arabasıyla seyir halindeyken yavru bir kediye çarparak ağır şekilde yaralanmasına sebep oldu, ardından kediyi tedavi ettirdi. Tedavi masraflarını sigorta şirketinden talep eden sürücünün talebi reddedildi. Bunun üzerine sürücü, Karayolları Trafik Kanunu ve sayılı Hayvan Koruma Kanunu’nda yer alan ilgili maddeleri dayanak göstererek itiraz edip konuyu Sigorta Tahkim Komisyonu’na taşıdı. Sigorta Tahkim Komisyonu, 7 Ekim tarihli kararında sigorta şirketinin tedavi masraflarını sürücüye geri ödemesine hükmetti.

Söz konusu karar, emsal teşkil edecek nitelikte olmakla birlikte, kanun ve yönetmeliklerde flu kalan hususların açıklığa kavuşturularak, sahipsiz hayvanların da olası kazalardaki tedavi giderlerinin karşılanmasını sağlayacak bir uygulamaya adım atılması bekleniyor. Böylelikle aracıyla bir hayvana çarparak yaralanmasına neden olan sürücülerin, tedavi masraflarından çekinerek, hayvanı olay mahallinde bırakmalarının önüne geçilmiş olur. 

Hayvanları Kazalardan Korumak Için Neler Yapılmalı?

Hayvan kazalarının en aza indirilmesi için sürücülerin ehliyet kurslarında Hayvanları Koruma Kanunu ve ilgili ceza maddeleriyle ilgili bilinçlendirme eğitimlerini alması gerekiyor. Hayvanların korunmasıyla ilgili düzenlenebilecek dersler için, İl Çevre ve Orman Müdürlüklerinden teknik destek alınabiliyor.

Sokak hayvanlarının karıştığı kazaları önlemede atılabilecek bir diğer adım ise belediyeler tarafından kısırlaştırılıp tekrar alındığı ortama bırakılan hayvanın, gerek yerel hayvan koruma görevlileri gerekse halk tarafından sahiplenilmesi. Sokak hayvanlarının sayısını ne kadar düşürebilirsek, kazalara karışma olasılıklarını da azaltabiliriz.

Sahipli veya Sahipsiz Hayvanı Öldürme, İşkence ve Kötü Muamele Suçu/Cezası

Sayılı Hayvanları Koruma Kanunu

Adli cezalar

MADDE 28/A – (Ek:9/7//12 md.)

Nesli yok olma tehlikesi altında olan bir hayvanı öldüren kişi bir yıldan beş yıla kadar hapis cezası; bir hayvan neslini yok eden kişi beş yıldan on yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

12 nci madde kapsamındaki hayvan kesimleri ile 13 üncü maddenin birinci fıkrasında belirtilen hususlar dışında bir ev hayvanını veya evcil hayvanı kasten öldüren kişi altı aydan dört yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

Hayvanlara cinsel saldırıda bulunan veya tecavüz eden kişi altı aydan üç yıla kadar hapis ve yüz günden az olmamak üzere adli para cezası ile cezalandırılır.

14 üncü maddenin birinci fıkrasının (m) bendinde düzenlenen yasağa aykırı davranmak suretiyle bir ev hayvanına veya evcil hayvana işkence eden veya acımasız ve zalimce muamelede bulunan kişi altı aydan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.

11 inci maddenin ikinci fıkrasının ikinci cümlesi saklı kalmak üzere, hayvanları dövüştüren kişi üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası ile cezalandırılır.

Maddede düzenlenen suçların birden fazla hayvana karşı aynı anda işlenmesi durumunda verilecek ceza yarı oranında artırılır.

Maddede düzenlenen suçların veteriner hekim, veteriner sağlık teknisyeni, hayvan koruma gönüllüsü, hayvan koruma derneği üyeleri, hayvan koruma vakfı üyeleri veya hayvanlara bakmak yahut onları korumakla görevlendirilen kişiler tarafından işlenmesi durumunda verilecek ceza yarı oranında artırılır.

Sahibi tarafından işlenen suçlar da dahil olmak üzere bu maddede belirtilen suçların işlenmesi halinde soruşturma yapılması Tarım ve Orman Bakanlığının il veya ilçe müdürlükleri tarafından Cumhuriyet başsavcılığına yazılı başvuruda bulunulmasına bağlıdır. Bu başvuru muhakeme şartı niteliğindedir. Suçüstü halinde ise soruşturma genel hükümlere göre yapılır. İkinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarda belirtilen suçların başka bir kişi tarafından sahipli hayvana karşı işlenmesi halinde hayvan sahibinin şikayeti üzerine de soruşturma yapılır.

Maddede düzenlenen suçlara konu olan ve 24 üncü madde uyarınca el konulan kedi ve köpekler ile Bakanlıkça uygun görülen diğer hayvanlar koruma altına alınarak bakımevi bulunan en yakın belediye tarafından hayvan bakımevine götürülür.

Sayılı Hayvanları Koruma Kanunu m/A Gerekçesi

Maddeyle, Kanunun 28 inci maddesinden sonra gelmek üzere “Suçlar” başlıklı 28/A maddesi ihdas edilmektedir. Ceza hukukunun temel ilkelerinden olan suç ve cezada kanunilik (belirlilik ve öngörülebilirlik), ölçülülük ve orantılılık ilkeleri ile cezanın caydırıcılığı dikkate alınarak, hayvanlara karşı gerçekleştirilen bazı fiiller “kabahat” kapsamından çıkarılıp “suç” olarak düzenlenmektedir. Bu kapsamda, nesli yok olma tehlikesi altında olan bir hayvanı öldürmek, bir hayvan neslini yok etmek, Kanunun 12 nci maddesi kapsamındaki hayvan kesimleri ile 13 üncü maddesinin birinci fıkrasında belirtilen hususlar dışında bir ev hayvanını veya evcil hayvanı öldürmek, hayvanla cinsel ilişkide bulunmak, ev hayvanı veya evcil hayvana işkence etmek veya acımasız ve zalimce muamelede bulunmak, folklorik amaca yönelik, şiddet içermeyen ve ilgili izinler alınan geleneksel gösteriler dışında hayvanları dövüştürmek fiilleri, suç hâline getirilmektedir.

Belirtmek gerekir ki, suçun konusunu oluşturan ev hayvanı ve evcil hayvan tespit edilirken Kanunun 3 üncü maddesindeki tanımlar esas alınacaktır. Buna göre; öldürme, işkence, acımasız ve zalimce muamelede bulunma suçları bakımından “ev hayvanı”, gerçek veya tüzel kişiler tarafından özellikle evde, iş yerlerinde ya da arazisinde özel ilgi ve refakat amacıyla muhafaza edilen, bakımı ve sorumluluğu sahiplerince üstlenilen her türlü hayvan şeklinde; “evcil hayvan” ise insan tarafından kültüre alınmış ve eğitilmiş hayvanlar şeklinde anlaşılmalıdır. Örneğin, yabani hayvan olmakla birlikte, ev, iş yeri veya arazide özel ilgi ve refakat amacıyla veya ilgili mevzuatı uyarınca verilen izinle muhafaza edilen, bakımı ve sorumluluğu sahiplerince üstlenilen papağan, geyik ve yaban keçisi gibi hayvanlar “ev hayvanı” olarak suçun konusu olabilecektir. Bunun gibi kedi veya köpek, sahipsiz bile olsa, insan tarafından kültüre alınmış bir tür olarak “evcil hayvan” sıfatıyla suçun konusu olabilecektir. Maddenin altıncı fıkrasında düzenlenen özel içtima hükmü ile maddede belirtilen suçların, birden fazla hayvana karşı aynı anda işlenmesi hâlinde verilecek cezanın yarı oranında artırılması hüküm altına alınmaktadır.

Maddenin yedinci fıkrasına göre, maddede belirtilen suçların, fıkrada sayılan ve hayvanların korunması ve gözetimi noktasında daha hassas olmaları beklenen kişilerce işlenmesi durumunda, verilecek ceza yarı oranında artırılacaktır.

Sahibi tarafından işlenen suçlar da dahil olmak üzere bu maddede belirtilen suçların işlenmesi hâlinde soruşturma yapılması, Tarım ve Orman Bakanlığının il veya ilçe müdürlükleri tarafından Cumhuriyet başsavcılığına yazılı başvuruda bulunulmasına bağlanmakta ve bu başvuru muhakeme şartı olarak kabul edilmektedir. Ancak, suçüstü hâlinde soruşturma genel hükümlere göre yapılacaktır. Ayrıca öldürme, cinsel ilişkide bulunma, işkence etme veya acımasız ve zalimce muamelede bulunma ve dövüştürme suçlarının başka bir kişi tarafından sahipli hayvana karşı işlenmesi hâlinde, Tarım ve Orman Bakanlığı il ve ilçe müdürlüklerinin yanı sıra hayvan sahibinin şikayeti üzerine de soruşturma yapılabileceği hükme bağlanmaktadır.

Ayrıca, maddede belirtilen suçların konusu olan ve Kanunun 24 üncü maddesi uyarınca el konulan kedi ve köpekler ile Tarım ve Orman Bakanlığınca uygun görülen diğer hayvanların, işlenen fiilin olumsuz sonuçlarından etkilenmemeleri amacıyla koruma altına alınmaları öngörülmektedir. Bu hayvanların, bakımevi bulunan en yakın belediye tarafından hayvan bakımevlerine götürülmesine ilişkin yükümlülük de ayrıca düzenlenmektedir.

Avukat Baran Doğan