Bazofil Özellikleri

Bazofil polimorflar (bazofiller), sitoplazma granülleri "hematoksilin" boyası ile koyu mavi boyanan akyuvarlardır. Sitoplazmalarındaki granüller histamin, serotonin, heparin vb i maddeleri içerirler. Dokulara çıkınca “mast hücresi” niteliğini kazanır. Normal koşullarda kandaki sayısı en az olan lökosit türüdür; kan sayımında % gibi küçük yüzdeleri vardır. Öteki granülositler gibi dokulara çıkabilir, göç edebilirler; ancak fagositoz yetileri kısıtlıdır.^[1][2][3]

Kaynakça[değiştir

Bazofil Degranülasyon Testi (BDT)

Bazofil degranülasyon testi (BDT), Tip I alerji tanısında kullanılabilen, fonksiyonel türde hücresel tip alerji testidir. BDT testinde, alerjik hücre reaksiyonlarının vücut dışında, laboratuvar ortamında ölçüldüğü bir metod uygulanıseafoodplus.info, Tip I alerji [IgE aracılı olan veya IgE aracılı olmayan (psödoalerji)] kliniği bulunan bireylerde tanısal yönden yol gösterici özel bir testtir.

Özellikle ilaç alerjilerinin araştırılmasında, hücresel tip alerji testleri önerilmektedir ve önemli bir yere sahiptir. Zira spesifik IgE testlerinde  ilaç alerji testi olarak ilaç seçeneği/çeşitliliği çok sınırlı sayıda bulunmaktadır ve kısıtlı kalmaktadır. Ayrıca ilaç alerji reaksiyonlarının bir çoğunun IgE aracısız gerçekleştiği de bilinmektedir. Dolayısıyla BDT,  çok çeşitli ilaç alerjileri için rahatlıkla kullanılabilmesiyle ilaç alerji tanısında çok önemli bir yere sahiptir.

BDT,   Tip I alerji [IgE aracılı olan veya IgE aracılı olmayan (psödoalerji)] kliniği  bulunan  bireylerde tanısal yönden  yol gösterici özel bir testtir. Şöyle ki rutin olarak uygulanan spesifik IgE kan testlerinde, serbest dolaşan IgE düzeyleri ölçülmektedir ve bazı bireylerde IgE nin yarı ömrü çok kısa olabildiğinden (alerjenle maruziyetin üstünden uzun süre geçmiş olabilir) vs nedenlerle testlerde yalancı negatiflikler görülebilmektedir. Dolayısıyla bu tür vakalarda serbest IgE ölçümünden farklı bir metot kullanmamız çok faydalı olur. BDT testi IgE düzeyi ölçümünden farklı bir metot olarak alerji hücrelerinin reaksiyonunu ölçmektedir. BDT, alerji reaksiyonları esnasında gerçekleşen  basamaklardan biri olan bazofil  degranülasyonu ile ortama salınan mediyatörleri ölçmektedir.  Ayrıca psödoalerjilerde, spesifik IgE ler  değil,  yine aynı mediyatörler rol almaktadır. Dolayısıyla BDT psödoalerjiler için de oldukça avantajlı ve üstün bir metottur.

• Hastadan toplanan EDTA'lı kan örneğinden  bazofillerin izolasyonu
• Test sensitivitesinin iyileştirilmesi için interlökin ilavesi ile bazofillerin hazırlanması
• Şüpheli alerjen ekstreleri, doğal malzemeler veya rekombinant alerjen bileşenlerin ilavesi  ile stimülasyon
• Mevcut hassasiyete yanıt olarak salınan histamin ilişkili alerji mediyatörü (lökotrienler) ölçümü
• Lökotrien salınımında bazal düzeye kıyasla  > pg / ml'lik bir artış, alerjik duyarlılaşmanın kanıtı olarak kabul edilir. ( pg / ml gri zon)

Prick testindeki reaksiyona benzer, ancak antihistaminik ilaç kullanımı, dermografik ürtiker ve cilt testlerini etkileyen diğer faktörlerden etkilenmiyor olmasının avantajına ilave olarak in vitro test olması nedeni ile anafilaksiyi tetikleme riski de yoktur.

BDT, spesifik IgE teslerindeki (örneğin CAP testindeki IgE) serbest IgE ölçümünden  farklı olarak, bazofile bağlı alerjene spesifik IgE antikorlarını da saptar ve bu nedenle çok hassastır.
Klasik bir 'in vitro provokasyon testi' olarak BDT, IgE'nin aracılık etmediği ani tip aşırı duyarlılık reaksiyonlarının tespiti için de uygundur (bazı ilaçlara, iş yerlerine ve çevresel alerjenlere, gıda katkı maddelerine ve boyalara psödoalerjiler / idiyosenkraziler).

Genişletilmiş tanılama için kullanılır:

1. Diğer alerji testlerinde duyarlılık saptanamamış  olmasına rağmen ciddi alerji klinik şikayetleri bulunan hastalarda. ( Arı zehirleri, ev tozu, maytlar, küfler,  kedi köpek alerjenleri, gıdalar, lateks, formaldehit vb).  Uzun  süre önce maruz kalma sonrası düşük IgE olması, serbest IgE lerin yarılanma ömrünün kısa olması.Örnek arı zehiri
2. Prick test, spesifik IgE kan testi  (İlk aşamada sık kullanılan tanı testlerinin) listesinde mevcut olmayan alerjenlere karşı duyarlılığın tespitinde.  ( Bir çok ilaç NSAID analjezikler, antibiyotikler,  lokal anestezikler, kas gevşeticiler  vs, diş hekimliğinde kullanılan dental materyaller, akrilat ve diğer plastik komponentleri, lateks, dezenfektanlar, hayvan kepekleri, küfler, iş ortamında maruz kalınan kimyasallar (formaldehit, tris fosfat (suni deri, sünger endüstrisinde) vs ), yapı endüstrisinde kullanılan vernikler, reçineler, parfümler, solventler, biyositler (insektisit gibi) vs.
3. IgE-aracılı olmayan yalancı alerji (Psödoalerji) durumlarında. Örnek: Gıda katkı, gıda boya maddelerine karşı alerji.
4. Karmaşık gıda karışımlarına karşı (fındık ezmesi örneği), herhangi bir materyal için alerjinin araştırılmasında.
5. İn vivo provokasyon için risk değerlendirmesinde, ön test olarak.

EDTA lı tam kan (Her bir alerjen (ilaç) için) 2 ml

 

kaynağı değiştir]