Beklemek Necip Fazıl

 BEKLENEN

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

    Böyle beklemişti Necip Fazıl gelmeyeni. 

Ölüyü mezar bekler mi ? 

-Hayır. 

Peki şeytan günahı ?

-Hayır.

   İşte beklenilemeyecek olandan, hiç beklenmeyenden  örnekler vererek sevgisini ve sabrını anlatmıştı bize.

                                                     BEKLEMEK

                                                  Artık ne gelmek ne de gitmek
                                                  Yaşamın en zor yanı beklemek
                                                  Hiçbirimiz beklemedik doğmayı,
                                                  Doğduğumuzdan beri beklediğimiz
                                                  ÖLMEK 

   Aziz Nesin'de anlatmıştı beklemeyi, sorgulayarak hem de. Doğmayı beklemedik ama ölümü bekliyoruz diyerek de bu yaman çelişkiyi, yaşamın anlamını-anlamsızlığını, sorgulamıştı,ölümü bekleyerek.

    Nasıl da yaşar ki insan, bir büyük trajedi değil midir zaten insanın her gün öleceğini bilerek bir adım daha yaklaşarak yaşaması ölüme ? Her insanın yaşamı acıklı bir dramdır o zaman.

     Niye sokaktaki yavru köpeklere içi parçalanır ki insanın en acınacak olan canlı kendisiyken.(neyse konuyu dağıtmayalım.) 

2 ŞİİR 1 RESİM

     Resme bakınca beklemenin sonsuz güzelliğini çıkartabiliriz ilk bakışta. Çizerin de mutlu olduğuna inanırız başta; ama öyle midir ? 

    Beklenen kimdir resimde ? Saat başı çıkacak olan birkaç saniye görünüp kaybolacak olan dişi guguk kuşu Elinde çiçekle bekleyen kuşun da Necip Fazıl şiirinde beklenenden  farkı yoktur. 

      Aziz Nesin' de ise beklemenin ancak ölümle son bulabileceğini, insanın dünyaya zaten beklemek için geldiğini, hayatta hiçbir şeyin beklemekten daha kötü olamayacağını anlıyoruz.

    Hep bekler insan: günü, geceyi, uyumayı, uyanmayı, gitmeyi, gelmeyi, susmayı, konuşmayı, ağlamayı, gülmeyi, mutlu olmayı, hüzünlenmeyi, aşkı, umudu, umut etmeyi,birisinin gelmesini, doğumu ve en acısı da hiç beklemese bile her an ölümü bekler insan Bekler de beklerVe hayat böyle geçer

      İnsan ölür; suyu bekler; musalla taşı onu bekler; toprağa gömülmeyi bekler, gömülür; mezarı ziyaretçi bekler, okunacak duayı bekler; ahirette sorguyu bekler, sorgu biter, sıraat köprüsünün başında bekler, geçer bu seferde kıyameti bekler

        Bekler, bekler, beklerBedeni de ruhu da bekler

    Resim,şiir müzik Neyle anlatılırsa anlatılsın-isterse anlatılmasın-beklemek hayatta veya sonrasında tükenmeyecek, büyük bir sonsuzluktur.

     Beklemek, umut, ümit hepsi acının işkencenin diğer adıdır. O yüzden Bülent Ortaçgil'de beklemeyi yaşamımızın bi parçası sayıp yazmış şiirini: 

 (VE 3. ŞİİR)