Bisiklet Icadından Günümüze Gelinceye Kadar Hangi Değişimlere Uğramıştır Kısa
kaynağı değiştir]
Tekerlek çaplarına göre[değiştir Bisiklet
Başlığın diğer anlamları için Bisiklet (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Dünyanın en popüler bisikleti ve en fazla satılan taşıtı olan Çin yapımı Uçan Güvercin. Hâlen yarım milyardan fazla kişi tarafından kullanılmaktadır.[1]Bisiklet (Fr. 'Bicyclette' İki dairecikli) ya da popüler olmayan eski adıyla velespit[2] (Fr. 'Vélocipède' Tez Ayak), motorsuz veya elektrik motorlu, iki veya üç tekerlekli, pedallı, (bazen elektrik motor destekli) insan gücü ile ilerleyen bir ulaşım aracıdır. 19. yüzyıl sonlarında bisiklet anlamında Arapça derrâce sözcüğünün kullanıldığı da belirtilmektedir.[3] Halk dilinde bisiklet anlamında demirat, teker, yelatı gibi sözcüklerin kullanıldığı tespit edilmiştir.[4] Bisikletin eş anlamlısı olarak ise çiftteker[5] ve çalınga[6][7][8] sözcükleri bulunmaktadır. Ulaşım ve eğlencenin yanı sıra bisiklet sporunda da kullanılır. BMX, Dağ bisikleti, şehir (hibrit) bisikleti, tandem (çift kişilik bisiklet), tur bisikleti, yol bisikleti gibi türleri vardır. Vitesli ve vitessiz türleri bulunmaktadır.
Tarihçe[değiştir kaynağı değiştir]
Hız düşürmek için kontrol hareketiyle dönen tekere sürtünme başlatan frenler ön ve arka tekere uygulanışına göre olmak üzere iki tanedir. Sürtünmeyi gerçekleştirme yöntemi bakımından birçok çeşitleri vardır:
- Tekerin dışa yakın metal cantının göbeğe bakan iç yüzeyine lastiklerle dışa doğru yüklenerek sürtünen ve yol bisikletlerinde bulunan eski tip U-fren,
- Tekerin dışa yakın metal cantının yanlara bakan kenarlarını lastiklerle kavrayan V-fren ya da C-fren,
- yassı balatalarla göbeğe monte edilmiş metal diski kavrayan, ve
- göbeğin iç yüzeyine dışbükey balatalarla yüklenen.
Fren kontrol hareketini (didona monte edilmiş el freni manivelalarını ellerin kavramasını) lastik ve balatalara ulaştırma yöntemi olarak birçok mekanizma çeşidi vardır:
- eklemli çubuklarla (en eskisi),
- çelik spiral boru içinde yağlı çelik kabloyla (en çok kullanılanı),
- boru içinde hidrolik yağı ile (en güveniliri, ama en ağır ve en karmaşık olanı), veya
- ters yönde pedal (kontrpedal) ile zinciri ters yönde gererek (en gizlisi, en az bakım gerektireni, ama pedalın serbest geri hareketine izin vermeyeni).
Tekerlek[değiştir kaynağı değiştir]
Çatı da denir. Karbon, çelik, alüminyum, titanyum gibi farklı malzemelerden yapılabilir. Sağlamlık açısından daha çok bisikletlerde alüminyum ve karbon kadrolar tercih edilir. Alüminyum kadroların en büyük özelliklerinden birisi, hafif olması ve darbeleri emmesidir. Günümüzde karbon fiber kadrolar oldukça yaygın olup alüminyumdan çok daha sert ve çok daha hafiftirler. Bu özelliğinden dolayı dağ bisikleti ve yol bisikletlerinde karbon kadrolar daha çok tercih edilir.
Kadronun yüksekliği binicinin yüksekliğine uygun seçilir. Yüksekliğin ince ayarı oturak çubuğunun uzunluğu ayarlanarak yapılır. Kadronun geometrisi bisikletin ne kadar yüksek dengeli sürülebileceği ve ne kadar yüksek manevra kabiliyeti gösterebileceği gibi özelliklerinin nasıl dengeleneceğine karar verir. Bazı kadrolar arka tekerin kendi maşasıyla kadrodan bağımsız ve amortisörlü hareket edebildiği, engebeler üzerinden sekmelerin vereceği sarsıntıları kadroya ve sürücüye ulaştırmayacak şekilde tasarlanmıştır.
Maşa[değiştir
nest...
Bisiklet
Başlığın diğer anlamları için Bisiklet (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Bisiklet (Fr. 'Bicyclette' İki dairecikli) ya da popüler olmayan eski adıyla velespit[2] (Fr. 'Vélocipède' Tez Ayak), motorsuz veya elektrik motorlu, iki veya üç tekerlekli, pedallı, (bazen elektrik motor destekli) insan gücü ile ilerleyen bir ulaşım aracıdır. 19. yüzyıl sonlarında bisiklet anlamında Arapça derrâce sözcüğünün kullanıldığı da belirtilmektedir.[3] Halk dilinde bisiklet anlamında demirat, teker, yelatı gibi sözcüklerin kullanıldığı tespit edilmiştir.[4] Bisikletin eş anlamlısı olarak ise çiftteker[5] ve çalınga[6][7][8] sözcükleri bulunmaktadır. Ulaşım ve eğlencenin yanı sıra bisiklet sporunda da kullanılır. BMX, Dağ bisikleti, şehir (hibrit) bisikleti, tandem (çift kişilik bisiklet), tur bisikleti, yol bisikleti gibi türleri vardır. Vitesli ve vitessiz türleri bulunmaktadır.
Tarihçe[değiştir kaynağı değiştir]
Hız düşürmek için kontrol hareketiyle dönen tekere sürtünme başlatan frenler ön ve arka tekere uygulanışına göre olmak üzere iki tanedir. Sürtünmeyi gerçekleştirme yöntemi bakımından birçok çeşitleri vardır:
- Tekerin dışa yakın metal cantının göbeğe bakan iç yüzeyine lastiklerle dışa doğru yüklenerek sürtünen ve yol bisikletlerinde bulunan eski tip U-fren,
- Tekerin dışa yakın metal cantının yanlara bakan kenarlarını lastiklerle kavrayan V-fren ya da C-fren,
- yassı balatalarla göbeğe monte edilmiş metal diski kavrayan, ve
- göbeğin iç yüzeyine dışbükey balatalarla yüklenen.
Fren kontrol hareketini (didona monte edilmiş el freni manivelalarını ellerin kavramasını) lastik ve balatalara ulaştırma yöntemi olarak birçok mekanizma çeşidi vardır:
- eklemli çubuklarla (en eskisi),
- çelik spiral boru içinde yağlı çelik kabloyla (en çok kullanılanı),
- boru içinde hidrolik yağı ile (en güveniliri, ama en ağır ve en karmaşık olanı), veya
- ters yönde pedal (kontrpedal) ile zinciri ters yönde gererek (en gizlisi, en az bakım gerektireni, ama pedalın serbest geri hareketine izin vermeyeni).
Tekerlek[değiştir kaynağı değiştir]
Çatı da denir. Karbon, çelik, alüminyum, titanyum gibi farklı malzemelerden yapılabilir. Sağlamlık açısından daha çok bisikletlerde alüminyum ve karbon kadrolar tercih edilir. Alüminyum kadroların en büyük özelliklerinden birisi, hafif olması ve darbeleri emmesidir. Günümüzde karbon fiber kadrolar oldukça yaygın olup alüminyumdan çok daha sert ve çok daha hafiftirler. Bu özelliğinden dolayı dağ bisikleti ve yol bisikletlerinde karbon kadrolar daha çok tercih edilir.
Kadronun yüksekliği binicinin yüksekliğine uygun seçilir. Yüksekliğin ince ayarı oturak çubuğunun uzunluğu ayarlanarak yapılır. Kadronun geometrisi bisikletin ne kadar yüksek dengeli sürülebileceği ve ne kadar yüksek manevra kabiliyeti gösterebileceği gibi özelliklerinin nasıl dengeleneceğine karar verir. Bazı kadrolar arka tekerin kendi maşasıyla kadrodan bağımsız ve amortisörlü hareket edebildiği, engebeler üzerinden sekmelerin vereceği sarsıntıları kadroya ve sürücüye ulaştırmayacak şekilde tasarlanmıştır.