Canlı Müzik Adana

"Sıcaktan bunalan bir Adanalı güneşe ateş etti!" Büyük bir klişe olsa da gerçeği yansıtmıyor. Adanalıların sarkastik bir mizah anlayışları var ve esasen herkesin hayata aynı yerden bakmasını da beklemiyorlar. Haberin aslı şöyle: Evet, Adana çok sıcak; Adanalılar da sıcakla mücadele yöntemi olarak bu durumla dalga geçiyor ve bunu kendilerini karikatürize edenleri 'trolleyerek' yapıyorlar. Yoksa kimse orada güneşin şarjör boşaltılarak biteceğine inanmıyor elbette.

Adanalılar kendilerine özgü esprili bakış açılarını gündelik hayatlarına yayabilmiş insanlar. Birbirini hiç tanımayan iki Adanalının ilginç bir ‘Adanalılık’ durumuna ayaküstü gülüşüp geçmesi doğal gelişen davranış biçimlerinden biri. Sosyal alanlarda Akdeniz insanının karakteristik özelliklerini kolayca gözlemleyebiliyorsunuz: Rahatlarına düşkünler, samimi, sıcak ve cömertler, yemek yemeyi seviyorlar, sıcağa dayanıklılar…

Hava şartlarına mizah duyguları, yani zekalarıyla direniyorlar. Adanalıların sıcağa direnç göstermeleriyle genlerine yerleşen ‘meydan okuma’ güdüleri, hayatla bağlarını daha da sıkılaştırıyor olmalı. Yaşar Kemal de farklı yaşanmışlıkların odağında, bir Çukurova öyküsü olan İnce Memed’den bahsederken “İçinde başkaldırma güdüsüyle doğmuş bir insanın, ‘mecbur adam’ın romanıdır İnce Memed” diyordu. Bu coğrafyanın insanını mükemmel özetliyor.

Gece Görüşü'nde bir önceki durak Şanlıurfa'ydı, göz atmak için tıkla!

Adana; başkaldırma güdüsüyle doğmuşların, güneşe ateş edilebileceğine inananların, gece şırdan yemek için dışarı çıkanların, kebabın en iyisini her saat bulabilen, pazar günü sabah 5’te aslan sütüne ciğer şiş katık edenlerin, gülmeyi, güldürmeyi, gece eğlenmeyi, gece eğlenceyi sevenlerin şehri… Bu yazı da Adana'da güneş battıktan sonra olanlara dair.

Güneşin batıp havanın serinlemesiyle Adanalı genç, yaşlı herkes sokaklarda.

Müjde Yazıcı Ergin

Adana’da Ziyapaşa denilen yer, İstanbul’daki Bağdat Caddesi’ni andırıyor. Büyük mağazaların bulunduğu bu bölgede modern cafe’ler, restoranlar, eğlence mekanları var. Sokak aralarında dolaşırken canlı müzik yapılan mekanların bahçelerinden şarkılar dışarı taşıyor. Güneşin batıp havanın serinlemesiyle Adanalı genç, yaşlı herkes sokaklarda. Herkes havanın kararmasını beklemiş gibi; soğuk içecekler, sıcak sohbetlere karışıyor. Bu denli keyifli bir ortam beklemediğimi itiraf etmeliyim.

Ziyapaşa’da Ceyhan Belediyesi’nde çalışan Mehmet Ali Özen ve Besime Yardım ile buluşuyoruz. Besime, geceleri kadın arkadaşlarıyla rahatça eğlenmeye çıkabildiklerinden bahsederken, “Adana, adliye veya adli tıp ile anılıyor. Burası adliyeden, kavgalardan ibaret bir şehir değil. Güneydoğu’daki birçok dava burada görülüyor, o nedenle kalabalık ve çok fazla kavga oluyor. Böylece bu haberlerle anılıyoruz maalesef,” diyor. Mehmet Ali ekliyor: "Adana, dizilerde anlatıldığı gibi bir yer de değil, sokak ortasında 16 kişiyi vurup kimse hayatına devam etmiyor."

Gece Adana’da insanlar, sadece müzik ve eğlence için değil, yemek yemek için de sokaktalar. Adana’nın gece de gündüz de en kalabalık olan yerlerinden biri Kazım Büfe. Kebabın en hasını bulabildiğiniz koca şehirde Kazım Büfe’nin alametifarikası nedir derseniz, yanıtı çok ilginç: Kaşarlı tost ve muzlu süt!

Gece, Ziyapaşa’dan Kazım Büfe’ye doğru yürüyoruz. Çocuklarıyla dışarı çıkmış ailelerden, içki sofrasından yeni kalkmış ağır abilere kadar herkes muzlu süt içiyor! Gece hayatının en sevilen, en ilginç uğrak yerlerinden biri kuşkusuz burası. Kazım Büfe’den ayrılıp bu kez Hayal Kahvesi’ne gidiyoruz. Mekanın giriş katında DJ yerli, yabancı popüler şarkıları çalıyor. Mekanın alt katında ise canlı müzik var. Adanalılar eğlenmeyi hem seviyor hem de eğlenmeyi biliyorlar. İçerideki herkesin amacının gerçekten eğlenmek olduğu çok açık. Şehirde Hayal Kahvesi’nin yanı sıra , Tren, Ses gibi mekanlar da var. Bu mekanlar dolaşılıp danslar edildikten sonra ise bir Adanalı, gecenin sonunda kendini, mutlaka bir şiş kebap ocağının veya şırdan tenceresinin başında buluyor.

Adana’da tanıştığıma çok memnun olduğum isimlerden biri ise müzisyen ve sosyal medyacı, has Adanalı Selim Ağaçdalı. Selim, Instagram'da bin takipçi sayısına sahip @bizadanaliyik (Adanacity) hesabının sahibi. Adana’dan günlük esprili paylaşımlar, duyurular, şehre dair bilgiler veren hesap sayesinde şehirde de fazlasıyla tanınıyor. Adana’yı çok iyi bilen, bir şehri bir insanın sevebileceğinden de fazla seven Selim ile buluşmak için Adnan Menderes Bulvarı Sahil Yolu’na gidiyoruz. Selim, üzerinde "Canlı Yayın Aracı" yazan motoruyla geliyor. Sahil boyunca insanlar sere serpe uzanmış serinliyor, sohbet ediyor, mısır yiyor, gazoz içiyor.

Konu serinlemek olunca Selim bize buz, gül suyu ve gıda boyasıyla yapılan Bici Bici tatlısından yememizi öneriyor. Gün boyu mizahi postlar paylaşan, şaka yapmayı seven Selim, ciddi sorulara karşılık tüm ciddiyetiyle Adana’dan çıkan ünlüleri, kanallarda boğulan çocukların dramını, Adana’nın ve Adanalının güzelliklerini anlatıyor.

Bici Bici’leri yedikten sonra hep beraber şehrin en meşhur mekanlarından Beyoğlu Cafe’ye gidiyoruz. Burası özellikle üniversite öğrencilerinin en sevdiği canlı müzik yapılan mekanlardan biri. İçeri girdiğimizde “Sahnede Tuğçe var. 5 yıldır burada çıkıyor. Çok başarılı,” diyor bizi karşılayan garson. İçeri giriyoruz; Tuğçe, Rag’n Bone Man’den Human’ı söylemeye başlıyor. Sesi ve performansı gerçekten güzel. Şarkının tüm zorlu kısımlarının üstesinden geliyor. Şarkı bitip seyirci alkışlayınca Tuğçe, “Bu şarkıyı İsmail abi için söylüyorum” diyerek Radiohead’ten Creep’e geçiyor.

Selim, bu esnada Adana’da sabahları bakkallardan önce ciğercilerin açıldığını, kışın Toroslara kar yağdığını anlatıyor. “Adana portakalı dalında, pamuğu kozasında görmek demektir. ‘Sıfır Bir’ dizisi değildir,” diyor.

Selim’e göre Adanalıyı gece dışarı çıkaran güce ise “şırdan etkisi” deniyor. Sabah saatleri yaklaşınca bir Adana klasiği olarak kuzu midesine pirinç doldurularak yapılan şırdan yemeye/şırdan görmeye gidiyoruz. Şırdandan çok Şırdancı Emin abi dikkatimi çekiyor. Emin abinin daha önce elektrikçi dükkanı varmış. Geceleri ek gelir olsun diye bu dükkanını şırdancıya çeviriyormuş. Bir süre gündüz elektrikçi, gece şırdancı olarak hayatına devam etmiş. Şırdancılıktan gelen ekonomi yeterli olunca dükkanı büyütmüş, elektrikçiyi kapamış. Son dönemde YouTuber’ların da ziyaret etmesiyle çok daha fazla tanınmaya başladığını anlatan Emin Kertiş, “Her gün şırdan yiyor musun?” diye sorunca “Vallahi her gün yiyorum” diyerek cevap veriyor. “Bugün yemeyeceğim diyorum, tutuyorum kendimi. Sonra tencerenin kapağını açınca ‘hop’ atıyorum ağzıma mutlaka bir tane!” diyor. Yanında oturan Adana kebap restoranı olan arkadaşı ise lafa giriyor: “Vallahi benim artık midem kaldırmıyor. Ocak başında durmaktan canım kebap yemek istemiyor. Bugün gittim, KFC’de tavuk yedim, yemin ederim.”

Şırdan, kebap, ciğer şiş konuları Adana gece hayatının önemli bir bölümünü kapsıyor.

Müjde Yazıcı Ergin

Şırdan ve mumbar sakatat sevenler için vazgeçilmez lezzetlerden. Hayatında hiç kokoreç yememiş biri olarak mumbar ve şırdan hakkında yorum yapamayacağım fakat şırdan, kebap, ciğer şiş konuları Adana gece hayatının önemli bir bölümünü kapsıyor. Şırdancıda ‘kırk kat’ dedikleri başka bir yemek var ve adını kırk kat yıkanmaktan alıyormuş. Kelle paça ile mercimek çorbasının karıştırarak oluşturdukları çorbaya ise Mimar Sinan Çorbası diyorlar. Mini şırdan workshop’undan sonra Şırdancı Emin’den ayrılıyoruz.

Çatalan Köprüsü Adana’da gece insan çeken en kült yerlerden biri olmayı sürdürüyor. Köprünün özelliği, Adanalıların arabalarını sıra sıra üzerine park edip gece boyu manzara seyretmeleri.

Müjde Yazıcı Ergin

Gece hayatı tüm renkliliğiyle canlı müzik yapılan mekanlarda, barlarda, restoranlarda devam ederken, Çatalan Köprüsü Adana’da gece insan çeken en kült yerlerden biri olmayı sürdürüyor. Köprünün özelliği, Adanalıların arabalarını sıra sıra üzerine park edip gece boyu manzara seyretmeleri. Selim durumu şöyle tarif ediyor: “Çatalan Köprüsü belki de dünyada amacı dışında kullanılan tek köprü.”

Adana’ya inip hosteslerle vedalaştıktan sonra yüzüme çarpan hava bir şeylerin ‘farklı’ olduğunu anında hissettirmişti. Adana sıcağını hissettiğim ilk an “Neden kaçışmıyoruz?”, “Doğal bir afet var. Neden normalmiş gibi davranıyoruz?” dışında pek bir şey düşünemedim. Fakat böyle devam etmiyor. Sıcağın normal karşılanmasının tuhaflığını anlamaya çalışırken kısa bir süre sonra bünyenizin bu ısıya alıştığını ve sıcakla ilgilenmemeye başladığınızı görüyorsunuz.

Adana; sıcak, lezzetli, eğlenceli bir şehir…. Gerçekten sadece adliye önünden bildiren habercilerin bahsettiği şekilde özetlenecek bir şehir değil. Gecesi de gündüzü de güzel. ‘Gece görüşü’ biraz daha serin, belki o yüzden biraz daha güzel.