Ceviz Ağacı Cem Karaca Hikayesi

“Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda
Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında”

Cem Karaca&#;nın seslendirdiği Ceviz Ağacı şarkısının yazarı Nazım Hikmet günlerden bir gün sevgilisiyle randevulaştığı Gülhane Parkı’nda buluşmak için bankta oturmuş, beklemektedir. O dönemde polisler tarafından kaçak olarak aranan Nazım Hikmet, şans eseri parkta polisleri görür ve yakalanmamak adına hemen bankın yanındaki ceviz ağacına tırmanır. Belli bir süre geçtikten sonra sevgilisi buluşacakları yere gelir ve beklemeye başlar. Fakat polisler hala parkta devriye gezmeye devam etmektedir. On dakika geçer giden yok, yarım saat olur hala polisler gitmemiştir. Olanlardan bir haber olan sevdiği kız uzunca bir vakit bekledikten sonra banktan ayrılır. Yazarların unutmadan aklına gelenleri yazmaları için yaka ceplerinde her daim küçük bir defter ve kalem bulunur. Nazım Hikmet dayanamaz, en sonunda çıkarır kalem ile kâğıdı ve ceviz ağacının tepesindeyken şu sözleri yazmaya başlar:

“Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda
Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında”

Resme t&#x;klayarak aç&#x;klamay&#x; okurken bir yandan da şark&#x;y&#x; dinleyebilirsiniz.    

Naz&#x;m'&#x;n yasan&#x;n d&#x;ş&#x;nda vuk'u bulan düşünceleri yüzünden gene kaçak yaşad&#x;ğ&#x; dönemler. O zamanlar tabi yok şimdiki gibi cep telefonudur, internettir, whatsappt&#x;r, bbmdir falan Haliyle ezbere hareket ediyorlar. Hatta adres tarifleri bile caddelerdeki ağaçlarla yap&#x;l&#x;yor ve birbirlerine insanlar "yar&#x;n saat birde caddedeki on birinci ağaçta buluşal&#x;m" diyorlar.

Velhas&#x;l Naz&#x;m'&#x;n, kaçak yaşad&#x;ğ&#x; zamanlardan birinde yak&#x;n ve güvendiği bir ahbab&#x; ile haber gönderiyor sevdiceğine "Gülhane Park&#x;'ndaki ceviz ağac&#x;n&#x;n alt&#x;nda" buluşmak için. Arkadaş&#x; o kadar da güvenilir bir arkadaş olmad&#x;ğ&#x;n&#x; kan&#x;tlamak istercesine haber ediyor polise. Naz&#x;m gidiyor buluşma noktas&#x; olan ceviz ağac&#x;n&#x;n alt&#x;na ve beklerken uzaktan görüyor polislerin geldiğini, t&#x;rman&#x;yor o ceviz ağac&#x;na.

Bilenler bilirler Gülhane Park&#x;, Topkap&#x; Saray&#x;'n&#x;n bahçesidir bir nevi. Konumu, şuala hani biraz düşününce bütün bir boğaza hakim. Ceviz ağac&#x;n&#x;n tepesinde naz&#x;m bir manzaraya bak&#x;yor, bir aşağ&#x;daki cümbüşe. Polisler geliyorlar,aran&#x;yorlar ama bulam&#x;yorlar. sevdiceği geliyor, ağl&#x;yor ama bilmiyor naz&#x;m hemen baş&#x;n&#x;n üzerinde. Bilenler bilirler ceviz ağac&#x; sağlam budakl&#x;, yaprakl&#x; bir ağaçt&#x;r. Çocukluğum, bağda ceviz dibinde geçti ellerim kapkara Başl&#x;yor Naz&#x;m orac&#x;kta yazmaya şiirini zihnine;

Baş&#x;m köpük köpük bulut içim d&#x;ş&#x;m deniz
Ben bir ceviz ağac&#x;y&#x;m Gülhane Park&#x;'nda
Budak budak serham serham ihtiyar bir ceviz
Ne sen bunun fark&#x;ndas&#x;n ne polis fark&#x;nda

Ben bir ceviz ağac&#x;y&#x;m Gülhane Park&#x;'nda
Ne sen bunun fark&#x;ndas&#x;n ne de polis fark&#x;nda
Ben bir ceviz ağac&#x;y&#x;m Gülhane Park&#x;'nda
Yapraklar&#x;m suda bal&#x;k gibi k&#x;v&#x;l k&#x;v&#x;l
Yapraklar&#x;m ipek mendil gibi tiril tiril
Kopar&#x;ver gözlerinin gülüm yaş&#x;n&#x; sil

Ben bir ceviz ağac&#x;y&#x;m Gülhane Park&#x;'nda
Ne sen bunun fark&#x;ndas&#x;n ne de polis fark&#x;nda
Yapraklar&#x;m ellerimdir tam yüz bin elim var
Yüz bin elle dokunurum sana 'a
Yapraklar&#x;m gözlerimdir şaşarak bakar&#x;m
Yüz bin gözle seyrederim seni &#x;stanbul'u
Yüz bin yürek gibi çarpar çarpar yapraklar&#x;m
Ben bir ceviz ağac&#x;y&#x;m Gülhane Park&#x;'nda
Ne sen bunun fark&#x;ndas&#x;n ne de polis fark&#x;nda