Cömertlik Ile Ilgili Kısa Hikayeler 6. Sınıf

• ıse girdikten birkac ay sonra arkadaslarima ise girmemin serefine yemek ismarlamistim. boyle baya baya eglendik, gulduk, yedik ictik. hesap hic koymadi bana. cok mutluydum cunku. herkes cok tesekkur etti filan. ertesi gun isten cikarildim.

• düşündüm baya bir bonkörlük hikayem varmış allah kabul etsin ne diyim, aklımda kalanlar genelde son paramı verdiğim ya da 15 liram varken 10 lirasını verdiğim şeklinde falan olanlar, güzel güzel, bunlar kalsın aklımda öbür dünyada normalde yardım etmek 1 sevap pointse bunlara 5 sevap point isterim.
  
  işte geçenler de şunu bunu aldım ettim derken nakiti sıfırladım cepte ama tam sıfır böyle bi sıfır yok bankamatiğe gidiyim de para alıyım üstüme dedim alışkın değilim ali ağaoğlugibi tomarla gezmesem de yine de nakitsiz gezmek adetim değildir, teyzenin teki otobüse binecem iki liran var mı oğlum dedi, seni iki liraya muhtaç bırakanlardan iste teyzem, senin hakkını savunacam diye terörist bile dediler bize biraz da kendin ara hakkını diyip geçtim.
  
  malesef param olduğu sürece atlamam fazla fazla veririm gerekirse zekattan düşerim ama veririm, olmadığı yerde borç alıp verdiğim de oldu, onu da yapamadıysam içime dert oldu günlerce. ama geçen zamandan, mevcut birbirine düşman olma kin kusma politikalarından nasibimi almışım bile ben. haklı bir laf ettiğimi düşünüyorum ondan yana geri adım atmıyorum ama içime dert olmadı, o teyzeyi ne yaptı diye düşünmedim hiç, bu olayı hatırladıkça ben ne ara böyle bir insan oldum diye düşünüyorum, olsa yine verirdim ama yoktu veremedim içime dert olmalıydı, ben böyle biri değildim, insanlık böyle birşey değil, inanır mısınız kendim için üzülüyorum. toplumumuzun çoğunluğu benim bu özeleştiri yaptığım kadarını bile yapmayanlardan oluşuyor belki ama her koyun kendi bacağından asılır, ben bu değildim ve bu değişim beni rahatsız ediyor.

• cömertlik deyince akla hemen para ile yapılan cömertlik gelmesin.
  
  yağmurlu havada evine giden amcayı araca alıp evine bırakmakta cömertliktir.
  
  ya da yürümekte olan yaşlı bir teyzeye gideceği yere kadar eşlik etmekte.
  
  benim için en efsanesiyse^* yolun kenarında bisikletlere bakan çocukları farkeden dükkan sahibinin, hepsine doğum günlerinde bisiklet hediye edeceğinin sözünü vermesidir.

• komşumuzdan gelsin. maddi durumu iyi ve inançlı bir insandı. herkes akın akın umreye, hacca giderken bu daha faydalı diye sosyal güvencesi olmayan bir garibanın bypass ameliyatının masraflarını karşılamıştı.

• sirkeci taraflarında kfc var.
  orada yemek yiyoruz içeri suriyeli çocuklar akın ediyor. yer yer insanları rahatsız ediyorlar. yediklerinden istiyorlar yarı zorla. insan kızıyor önce. yani tepki gösterenlere de hak veriyorsun belki her zaman sirkeciye gelecek durumu yok bir haftasonu ailesine yetecek kadar parayı koyup evlatlarını getirmiş ve rahatsız ediliyor.
  
  yer yer insanların kalktığı masadan artıkları alıp kaçıyorlar. cepte yeterli para da yok. insan üzülmeye başlıyor. bir parça et için insanları zorlamak çok da eğlenceli bir şey olmasa gerek.
  
  birden içeri yeni gelmiş takım elbiseli galiba arap kalkıyor. çocukları peşine takıyor ve onlara istediği menüyü ısmarlayak gönlümün efendisi konumuna geçiyor.
  
  çocukların hepsi sevine sevine menüyü alıp yerlerine oturuyor ve doğal olarak bir daha kimseyi rahatsız etmiyorlar.

• eskiden yazları amcamlarla beraber kaldığımız bir evimiz vardı. yazlık tarzı bir yer değildi köylük bir alandı. biz yaşları birbirine yakın 6 kuzen sabahtan akşama kadar o tepe senin bu tepe benim gezer, top peşinde koşar avarelik ederdik. bizim eve yakın bir komşu vardı , hayvancılıkla uğraşıyorlardı yanılmıyorsam 8 çocuklu bir aileydiler. kıt kanaat ancak geçiniyorlardı. dışardan ekmek almak yerine sac üzerinde yufka açıyor ve onları tüketiyorlardı ekmek olarak.
  baraka tarzı bir yerde hem yufka açıyor hem de pişiriyordu teyze. oldukça da dindar bir kadındı biz en fazla yaşlarımızdaydık o zamanlar yine de bizi gördüğü zaman başörtüsünü boğazına dolayarak kapatırdı. o barakanın için cehennem gibi sıcak olurdu. boğazını saçını başını sardığı ve durmadan yufka açıp çalıştığı için suratı boncuk boncuk terlerdi kadıncağızın.
  çocukluğun verdiği saflık mı o sımsıcak yufkaların güzelliği mi bilmiyorum ama ne zaman yufka ekmek yapsa biz yanında bitiyorduk kadının. 6 tane canavar en az 3 er taneden yufkayı hiç ediyorduk. o kadın bize bir kere bile eee yeter be hadi işinize gidin demedi, o yufkaları uzatırken gözlerinde hiç nerden çıktınız siz yine bakışı görmedik. al al ye afiyet olsun derdi doğulu bir aksanla.
  benim için her zaman en büyük cömertliklerden biri budur hem ihtiyacı varken vermek hem de sıkıntı çektiği halde belli etmemek. dünya böyle güzel insanların hatırına ayakta duruyor zaten.

• öğrenciyken gelen haftalığı ev arkadaşlarıyla bir gecede hayvan gibi içerek ezmemiz, haftalığın evdeki herkese farklı günlerde gelmesi, dolayısıyla haftanın 3 günü kral, 4 günü sefil gibi yaşanması durumu.

• yonetici olarak guzel bir donem gecirdigimiz icin sorumlusu oldugum takima maas zammi sozu verdim ama mudur onaylamadi vermedi. dedim ki ben soz verdim aradaki farki cebimden karsiliycam ve oyle yaptim. tam 4 ay cepten onlara para verdim sonra hepsi tek tek bana kazik atmaya calisti amk cocuklari. yaptigim iyilikle ortada kaldim

• arkadaşımla beraber bir ajansta çalışıyordum. akşam yorgun halde ajanstan ayrılmıştık, arkadaş da sevgilisinden ayrılmıştı. kızılay'da amaçsızca dolaşıyorduk.
  
  bir oyuncak dükkanına girdik. oyuncaklara rasgele göz atarken, bir oyuncak arkadaşımın dikkatini çekti. ''şu ayıyı alıp kız arkadaşımdan özür dilemek istiyorum'' dedi. 50 lira para vardı cebimde. arkadaşım ise o gün yevmiye alamamıştı. ''neyse yarın alırım hediyemi ajanstan para alabilirsem'' diye de ekledi. elimi cebime attım, tek bir kağıt para vardı. paramı arkadaşıma verirsem param hiç kalmayacaktı ama buna değerdi. zira sevgilisini çok seviyordu.
  
  ''kardeşim al şunu, hediyeni al. hatta bir güzellik yapayım. buluştuğunuzda size romantik bir parça çalayım'' dedim. arkadaşımın gözlerinin içi güldü. ''kanka nasıl teşekkür etsem bilemedim'' dedi. biraz sonra ise beğendiği oyuncağı alıp, hediye paketi yaptırdı.
  
  bir saat sonra bir parkta arasının pek iyi olmadığı sevgilisiyle buluştu. onlar agacın bir tarafında fısır fısır konuşurken, bense ağacın arka tarafında gitarımı akord ediyordum. anlaşmıştık arkadaşımla, o hediyeyi takdim ederken, ben de love story'i çalmaya başlayacaktım.
  
  ve mutlu son.
  
  edit: burayı okuyordur belki. kanka 50 lira lazım ya. zaten ayrıldınız bir gün sonra yine. ver lan 50 liramı^*

• yazılana göre timurlenk gücünün zirvesindeyken en sevdiği şairlerin başında hafız-ı şirazi gelmektedir. hafız'ın da pek paraya tamah etmediği bilinir. daha çok aşk ve şarap adamıdır. ama kimsenin de adamı değildir. hatta timur'un şirâz'ı fethemeden önceki çağrılarına pek kulak asmadığı, davetleri geri çevirdiği rivayet edilir.
  
  beyit:
  
  o şirazlı türk güzeli eğer bize iltifat eder, gönlümüzü alır, aşkımızı kabul eylerse/onun siyah benine semerkand&#x;i de bağışlarız, buhara&#x;yı da
  
  timurlenk şirâz'ı fethedince yukarıdaki beyti yazan hafız'ı huzuruna çağırtır. şöyle bi süzer hâfız'ı
  hâfız çulsuzun, kılıksızın, fıkaranın tekidir. sonra da biraz alaycı bir şekilde:
  
  -"şair efendi, biz semerkant ve buhara&#x;yı fethetmek için binlerce insan feda ettik. sen ise onu bir güzelin kara benine bağışlıyorsun. şu hâline bak, üstelik de çulsuzun tekisin, bu ne cömertliktir?" diye çıkışır.
  
  bizim hâfız ellerini iki yana, hâlini gösterircesine, açarak:
  
  -"haklısınız sultanım çulsuzum, lakin bu sefil hâlde olmamın nedeni bu kadar cömert olmamdandır." der.
  
  hâfız'ın büyük hayranı olan timurlenk, cevap karşısında daha da mutlu olur. kimi rivayetlere göre 2 kimine göre 10 kese altın ile hâfız-ı şirâzi'yi ödüllendirir.

ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.