Derya Mayir

Mahir boya dolu kovay&#x; kontrol ederken bir gözü sürekli sar&#x; boya dolu kovaya ulaşmaya çal&#x;şan küçük k&#x;zdayd&#x;. Güldü, elleri yüzü şimdiden sar&#x; boya olmuştu. Derya görmeden silmişti ama her seferinde ayaklar&#x;na dolan&#x;p oyunlar oynad&#x;ğ&#x; için bu durum daha da zorlaş&#x;yordu.

"Dur babac&#x;m" dedi gülümseyerek ona, küçük k&#x;z ellerini bacaklar&#x;na vurup ona uzanmaya çal&#x;ş&#x;yordu. Bu evde yeni bir hayata başlayacaklard&#x;, onun hiçbir zaman olmayacağ&#x; sadece bir kenara da bekleyeceği bir hayat. O hayat&#x;n ucundan da olsa dahil olma isteği hala içinde büyüktü.

Evin ihtiyaçlar&#x;n&#x; karş&#x;lamay&#x; Derya'ya teklif etmeyi düşündü ama bunu asla kabul etmeyeceği belliydi, ben k&#x;z&#x;mla kendim bir şeyler yapmam gerekiyor demişti. Mahir sadece Çiçeğin odas&#x;n&#x; boyay&#x;p belki izin verirse ona beşik alabilirdi.

"Yorulmad&#x;n m&#x;?" dedi kap&#x; önünde duran k&#x;z. Mahir gülerek ona döndü, Derya'n&#x;n elinde tuttuğu iki kupaya bakt&#x;.

"Kahve içmediğini biliyorum, çay yapt&#x;m ama sallama" Mahir şaşk&#x;nl&#x;ğ&#x;n&#x; gizleyemediği, Derya'n&#x;n onun hakk&#x;nda bir şeyler bilmesi garip hissettirmişti.

"Sağ ol" Çaya uzan&#x;rken küçük k&#x;za dikkat ediyordu ama Çiçek onu her an&#x;nda kollay&#x;p onun paças&#x;na yap&#x;ş&#x;yordu.

"Seni çok seviyor" dedi Derya Çiçeğe bakarak, k&#x;z&#x;n&#x;n Mahir'e olan duygular&#x; bazen onu bile şaş&#x;rt&#x;yordu.

"Bende onu çok seviyorum. Çay&#x; tuttuğu elini küçük k&#x;zdan uzak tutup eğilip onu tek koluyla kavrad&#x;. Çiçek kollar&#x;n&#x; onun boyuna dolay&#x;p baş&#x;n&#x; göğsüne yat&#x;rana kadar konuşmad&#x; Mahir.

"Onu istediğin zaman görmeye gelebilirsin" dedi Derya sakince. Bir şeylere karar verirken her zaman zorlan&#x;rd&#x; ama k&#x;z&#x;yla ilgili konularda daha hassast&#x; onu bu sevgiden mahrum b&#x;rakmak istemiyordu.

"Baksana seni nas&#x;l seviyor?" Derya k&#x;z&#x;n&#x;n yak&#x;n&#x;na yaklaş&#x;p onun elini tuttu.

"Onun için yapamayacağ&#x;m şey yok.." dedi Mahir sessizce.

"Biliyorum, teşekkür ederim" dedi Derya gülümseyerek.

Mahir oday&#x; boyamaya devam etti ama bu kez Derya küçük k&#x;z&#x; uyuttuğu için daha h&#x;zl&#x; hareket ediyordu. Mahir s&#x;k s&#x;k bebek arabas&#x;nda m&#x;ş&#x;l m&#x;ş&#x;l uyuyan k&#x;z&#x; kontrol ediyordu. Terlediği için ellerini temizleyip çantas&#x;ndan atlet ç&#x;kar&#x;p üzerini onu uyand&#x;rmadan giydirmişti. Ablas&#x;n&#x;n k&#x;z&#x; Deniz küçüklüğünden beridir hep onlarla beraber olduğu için çocuklar konusunda bilgiliydi. En az&#x;ndan dikkat ediyordu. Derya banyolar&#x; temizledikten sonra Çiçeği kontrole geldiğinde Mahir'in onun üzerini değiştirdiğini fark etti.

"Terlemişti." Dedi sadece, bir an yaşad&#x;ğ&#x; şeye şaş&#x;rd&#x; Derya. Mahir k&#x;z&#x;n&#x; ondan daha fazla düşünüp daha fazla ilgi gösteriyormuş gibi hissetti.

"Sağ ol"

"Hasta olmas&#x;n diye, ablam Deniz çok terliyor diye bazen s&#x;rt&#x;na atlet koyar oradan akl&#x;ma geldi" Güldü Derya, mahallenin abisi Mahir'i hiç böyle bir baba olacağ&#x;n&#x; düşünmemişti. Biyolojik olarak belki Mahir hiçbir şeydi ama bu k&#x;sa zamanda k&#x;z&#x;n&#x;n babas&#x;ndan çok daha fazlas&#x; olmuştu. Derya etraf&#x; son kez kontrol etti saat geç olduğu için art&#x;k eve dönmenin vaktinin geldiğini hissetti. Mahir ellerindeki boyalar&#x; tinerle temizlediği için kokusu ç&#x;ks&#x;n diye ellerini tekrar temizlemeye çal&#x;ş&#x;yordu. Kap&#x; çalana kadar ne Mahir ne de Derya kimseyi beklemiyordu. Mahir banyodan kafas&#x;n&#x; ç&#x;kar&#x;p koridorda duran k&#x;za bak&#x;nd&#x;.