Dini Obsesyondan Kurtuldum
Obsesif Kompulsif Bozukluğun İnanmanızı İstediği 10 Yalan
Merhaba, benim adım Obsesif Kompulsif Bozukluk. Tabii siz bana kısaca OKB de diyebilirsiniz.
Büyük ihtimalle siz daha çocukken tanıştık. Genelde başkalarına ilginç gelen şeyler yapıp düşünmenize sebep olmamla tanınıyorum. Bu nedenle ismimi “takıntı hastalığı” olarak da duymuş olabilirsiniz.
Başka insanlara ilginç gelen şeylerden bahsettim. Ne demek istediğimi anladınız mı? “Obsesif Kompulsif Bozukluğun 10 Belirtisi”nde de bahsedildi; hani kendinizi kontrol edemeden yaptığınız ritüelleriniz, zihninizde dönüp duran, yok edemediğiniz yıkıcı düşünceleriniz, sizin dahi anlam veremediğiniz korkularınız, kaygılarınız, hareketleriniz Hepsinin arka planında hep ben vardım.
Her ne kadar ömür boyu sizinle olmak istesem de bensiz daha mutlu olacağınızı biliyorum. Bu yüzden beni en çok korkutan, zayıflatan, hatta tüm gücümü elimden alan 10 sırrı sizinle paylaşmanın zamanı geldi diye düşünüyorum…
1. Düşüncelerinizi çarpıtırım!
Düşüncelerinizi nasıl çarpıttığımı; gerçekte var olmayan, mantık dışı şeylere inanmanızı sağladığımı fark ettiğiniz anda beni yenmeye başladınız demektir. Mesela, korkudan uykularınızı kaçıran mikroplar ya da zihninizin köşesinde hep sevdiğiniz birinin başına kötü bir şey gelecek korkusu var ya? İşte onlar hep benim eserim… Siz bunu fark ettikten sonra en yakın arkadaşlarım anksiyete, depresyon ya da korku bile beni kurtaramaz, yavaş yavaş yok olmaya başlarım.
2. Spor en büyük düşmanlarımdan biridir!
Neden olduğum bu rahatsız edici düşüncelerden kaynaklanan kaygıları spor yaparak zihninizden uzaklaştırmaya başladığınız anda planlarımı da alt üst edersiniz. En tahammül edemediğim şeylerden biri de zihninizi sağlıklı aktivitelerle oyalamanızdır. Bana kalsa tüm günü birlikte, sağlıksız obsesyonlar denizinde geçirmeyi tercih ederim tabii ki.
3. Tüm odağınız bende olsun isterim!
Enerjinizi benden, hayatınız boyunca neden olduğum bu bitmek tükenmek bilmeyen tekrarlayan davranışlardan uzaklaştırmayı öğrenip sağlıklı alışkanlıklara yöneldiğinizde kontrolümü kaybederim. Özellikle de çevrenizde sizi destekleyen kişilerin olması en istemediğim şeylerden biridir.
4. Bilişsel davranışçı terapi mi?
Bana karşı kullanabileceğiniz en kuvvetli silahlardan biri de bilişsel davranışçı terapidir! Size obsesif düşüncelerinizi nasıl değiştireceğinizi, istenmeyen davranışlarınızı nasıl yeniden şekillendireceğinizi öğreten bir psikolog ile görüşmeye başladığınızda hemen köşeme çekilir ve sessizce yok olmayı beklerim…
5. An’ı yaşamak mı ben mi?
Şimdiki zamanı yaşamaya başladığınız anda en büyük silahlarımdan obsesyonu da alt ettiniz demektir. Çünkü bu, artık o istemediğiniz, tatsız düşünceleri zihninize kazıyamayacağım anlamına gelir!
6. Antidepresanları unutmadım!
Yıllardır neden olduğum belirtileri doktorunuzun önerdiği, depresyon ve kaygı bozuklukları tedavisinde de kullanılan antidepresanların yardımıyla yok etmeye karar verdiğinizde bu savaşı kazanmaya da başladınız demektir. Bundan böyle istemediğiniz düşünceleri sinsice zihninize yerleştirmem çok daha zor…
7. Mutluluğu seçmenize karşıyımdır!
Mutluluğu ve sevgiyi hak ettiğinize inandığınız, bilinçli olarak mutlu olmayı seçtiğiniz zamanlar en zayıf anlarımdandır. Böyle zamanlarda üzerinizdeki gücümün en büyük kaynağı olan takıntılı düşünceler sizi oyalamam giderek zorlaşır, yok olmaya biraz daha yaklaşırı
8. Siz Varlığımı kabullendikçe ben yok olurum!
Siz varlığımı kabullendikçe ben gücümü kaybederim. Gece gündüz durmadan çalışarak zihninize yerleştirdiğim obsesif düşüncelerin, istenmeyen davranışların sizin hatanız olmadığını; benim yüzümden olduğunu fark edip kendinizle barışmayı seçtikçe karşınıza çıkacak cesaretim de kalmaz.
9. Kahkahalarınız beni sizden uzaklaştırır!
Özellikle de kendinize gülmeyi öğrendiğiniz, obsesyonlarınızın ve mantık dışı, tekrarlayan davranışlarınızın benden kaynaklandığını kendinize söylediğiniz her an kendimi küçük düşmüş hissederim. Kendinizi olduğunuz gibi kabullendiğiniz her an benim sizden bir adım daha uzaklaşmama neden olur.
Korkularınızla yüzleşmeyi öğrendiğinizde işim biter!
Korkularınızdan kaçmak yerine onlarla yüzleşmeniz, kaygılanmanıza neden olan şeylerin üzerine gitmeyi seçmeniz bana karşı atacağınız en büyük adımlardan biridir. Bu, beni yenebileceğinize kendinizin de inanmaya başladığı anlamına gelir ve siz kendinize inandıktan sonra benimle olan savaşınızı da kazandınız demektir!
OKB'ye bağlı psikolojik sorunlar yaşayan kişiler için anlık çözümlerin yanında içinde bulundukları durumu yönetmelerini kolaylaştıracak psikolojik destek gibi daha uzun soluklu çözümler oldukça önemlidir. Psikolojik desteğe ihtiyaç duyduğunuz her an seafoodplus.info’da yer alan uzman psikologlarımızdan destek alabilirsiniz.
Yazar :
Yıllardır Mücadele Ettiğim ve Asla Yenemeyeceğimi Düşündüğüm 'Obsesif Kompülsif Bozukluk' ve 'Panik Atak'ın Nasıl Üstesinden Geldim?
Yaşam
Yıllardır Mücadele Ettiğim ve Asla Yenemeyeceğimi Düşündüğüm 'Obsesif Kompülsif Bozukluk' ve 'Panik Atak'ın Nasıl Üstesinden Geldim?
Kabul ediyorum çok zor ve bir o kadar da yıpratıcı bir süreç. Ama hikayemin size ilham olacağına inanıyorum
Ufak bir not: Elbette ki benzer durumları yaşıyorsanız sizin için en doğru şey bir psikiyatra ya da psikoloğa başvurmak olacaktır. Ben yalnızca hikayemin size destek olmasını umuyorum
1. 26 yaşındayım ve yaklaşık 12 yıldır, 'obsesif kompulsif bozukluk', 'panik atak' ve 'yaygın anksiyete bozukluğu' ile mücadele ediyorum. Aslında obsesyonlarımın çocukluk çağlarıma dayandığını da yeni yeni fark ediyorum
2. yaşlarına geldiğimdeyse ailemden bazı kişilerin bana ilgi duyduğunu düşünmeye başlamıştım. Elbette ki gerçekte böyle bir şey yoktu ve kimse bana ilgi duymuyordu Ancak o zamanlar yine bunun içine sürüklendiğim obsesyonun bir parçası olduğunu bilmiyordum
3. Bu hissettiğim kaygılar ve takıntılar, dönem dönem yerini başka takıntılara ve takıntıların sonucunda hissettiğim utanç duygusuna bırakıyordu
4. Korkularım kendini asıl liseye hazırlık döneminde göstermeye başladı Lise sınavına hazırlık için dershaneye yazıldım ancak birkaç kez dershaneye gittikten sonra hayatım resmen allak bullak oldu
5. Lise hayatına adım attığımda ise 'panik atak' ile tanışacağımdan habersizdim Bir gün okulla birlikte İzmir'e geziye gitmiştik, ilk defa ailem yanımda olmadan şehir dışına çıkmıştım ancak yaşayacaklarımdan habersizdim tabii
6. Artık bunun kendiliğinden geçmeyeceğini ve hepsinin birbiriyle ilintili olduğunu fark ettiğimde bir psikiyatra gitmeye karar vermiştim. Tahmin edeceğiniz üzere bana konulan teşhis, 'obsesif-kompulsif bozukluk' ve 'panik bozukluğu'ydu.
7. Kuzenimin ölümünden sonra neredeyse haftanın dört-beş günü hastanedeydim Sürekli çarpıntılarla, nefes darlığıyla ya da karın ağrısıyla hastanelerin acillerini ziyaret ediyordum. Doktorlar sorunumun psikoloji kaynaklı olduğunu söylese de asla ikna olmuyordum.
8. Üniversite birinci sınıftaydım ve iyi olduğumu düşündüğüm için doktoruma danışmadan antidepresanı bir anda kendiliğimden bıraktım. Her şey yolundaymış gibi yaşamaya devam ederken bir gece inanılmaz bir çarpıntıyla uyandım. Ertesi gün babam ameliyat olacaktı ve ben kendimi bastırmayı başardım o gece
9. Ne uyuyabiliyor ne de yemek yiyebiliyordum. 1 ayda yaklaşık 6 kilo vermiştim ve artık serumlarla ayakta durabiliyordum. Babamın doktorunun tavsiye ettiği bir profesöre gitmiştim ve bana çeşitli ilaçlar yazmıştı. Bu yazdığı ilaçları (özellikle uyku ilacı) kullandıktan sonra resmen huzursuzluğum daha da artmıştı.
Bu sancılı süreç yaklaşık 20 günün sonunda hafiflemeye başladı Artık daha mantıklı ve sakin düşünebiliyordum.
Aslında hikayemi çok uzun tuttum, buradan sonrası için ise nasıl üstesinden geldiğimi, daha doğrusu 'kabullenerek' nasıl üstesinden geldiğimi anlatmak istiyorum
Biraz da psikoterapi sürecimden bahsetmek istiyorum
Yıllardır mücadele ettiğim bu takıntılarımın ve korkularımın üstesinden gelmeme yardım eden şey gerçekten de tüm korku ve kaygılarımı 'kabullenmek' oldu!
Bu kitap yüzünüze bir tokatgibi çarpmayacak, aksine okurken sizin gibi bu yollardan geçmiş ve bu sorunlarla mücadele etmiş bir insanın yolculuğu sizi sımsıkı saracak ve size ilham kaynağı olacak. Ben de hikayemin size ilham olmasını umuyorum Zaten bu yüzden yazdım bunca şeyi. Gerçekçi olalım, hala tamamen her şeyi aşabilmiş değilim ancak yaşadıklarıma bakarsak, geldiğim nokta bile bir başarı bence. En azından artık sokak köpeklerinin başını okşayabiliyorum ya da bir kutu kolayı silmeden tepeme dikebiliyorum
Yorumlar ve Emojiler Aşağıda