kaynağı değiştir]
Milliyetçi eğilimleri olan akademisyen ve yazarlar, Adjiev’in çalışmalarını hoş karşılamamış[170] ve farklı yöntemler kullanarak onu itibarsızlaştırmaya gayret etmişlerdir[171]. Hatta onun çalışmalarının tarih bilgisi olmayanlara yönelik olduğunu[172][173] ve tarihi ancak Sovyet lisesi programı dahilinde bildiklerini ifade etmişlerdir[174]. Adjiev’in çalışmalarının kabul görmemesi[175] genel olarak Pantürkizm tehlikesi[170] ve nasyonalizm sitemleriyle perdelenmektedir[151]. Göze çarpan[151][176] olumsuz ifadelerin özü, Adjiev’in tarihçi olmaması noktasında yoğunlaşmıştır. Uzmanların fikirlerine göre, bu tür olumsuz ifadelerin temelinde, bu konuların Adjiev’in uzmanlığı tartışılmaz olan iktisadî coğrafya ve tarihî coğrafya gibi bilim alanlarıyla bağlantılı olduğunu anlayamayışı yatmaktadır[150][151]. Âlimin kendi ifadesiyle “uzaktan hakemler” bilimsel araştırmalarının temelinde coğrafya biliminin olduğunu bile anlayamamışlardır[177].
Dikkati çeken bir diğer husus[127][177][178],yazarlardan hiçbirisi Adjiev ile ilgili olumsuz bir ifadede bulunmamış ve[175] açık tartışmaya girmemiştir. “Bedeli ne olursa olsun yabancıyı kırbaçlamak” çabası[176] Adjiev’e karşı yok etme çağrısına kadar uzanmıştır[179]. Altay’dan başlayan Büyük Kavimler Göçü tezinin özü ise bu yazarların olumsuz eleştirilerinin dışında kalmıştır[177]. Yazarlar, Adjiev’in faaliyetlerinden bahsederken, onun tarih gerçeklerini tespit etmekte ve farklı yaş gruplarındaki okuyucularının ruhî terbiyesi için aktif çalışmalarını ve kreatif anlatım tarzını dile getirmektedir[93][148][149][180]. Onun fedakârlığının ve büyük emeğinin çağdaş Rusya’nın gerçek kültür ürünlerine sağladığı katkısı vurgulanarak[114], araştırmacıyı “iyilik koordinatları” kapsamında davranan bir bilim insanı olarak değerlendirmektedirler.
Adji için yazılanlar, onun kitaplarından daha fazlasını ifade etmektedir, çünkü bu kitaplar her şeyden önce Adji’nin davranış biçimidir[181]. Adjiev’in yazdığı, türünün en iyi bilimsel popüler kitaplarının millî-kültürel geleneklerle tanışma sağladığı ve “öteki” millî-kültürel kodlara saygıyla davranmayı öğrettiği vurgulanmaktadır[75]. Tezi etrafındaki yeni doğrulamalar ise müellifin ortaya koyduğu sonuçlara daha dikkatli bakmamızı gerektirmektedir[104].
Adjiev, “Nauka i Jizn” dergisinde “Arktika’nın ilk Rus Kâşifi” makalesini 1975 yılında yayımlar[132]. Bu makale 6-10. sınıfların “Coğrafya” dersi için eğitim-öğretim malzemesi olarak “Öğretim Kaynaklarının Ortak Dijital Merkezi” sistemine dâhil edilmiştir[133]. Adjiev’in öğrenciler için yazdığı eğitici ve öğretici kitapların ilk adımı, çocuklar için “Yola Nasıl Yol Aradılar” adlı ilk kitabın 1976 yılında yayımlanmasıyla başlamıştır[134]. Bu eser daha sonra “Zarnitsa” kitabına dâhil edilmiştir[135]. “Zarnitsa”, Sovyetler Birliği Millî Eğitim Bakanlığı tarafından millî okulların 3. sınıf öğrencilerine tavsiye edilen ek okuma kitabıdır[135]. Bu çalışma, Sibirya ile ilgili çocuklar için yazdığı kitap dizisinin yazılmasına vesile olmuştur[136]. 1981 yılında “Pedagogika” Yayınevinde ortaokul ve lise öğrencileri için “Genç Coğrafyacı Ansiklopedik Sözlüğü” adlı Adjiev’in de yer aldığı ortak bir çalışma yayımlanmıştır. Eserin Özeti’nde ifade edildiği gibi, bu “sözlüğün ortaokul ve lise öğrencilerinin meslek seçiminde kullanılabileceği” belirtilmiştir[137].
1991 yılında Adjiev’in “Kumuklar” adlı makalesi ‘‘Nauka i Jizn” adlı dergide yayımlanmıştır[138]. Bu makale 5-7. sınıfların “Tarih” dersi için eğitim-öğretim malzemesi olarak “Öğretim Kaynaklarının Ortak Dijital Merkezi” sistemine dâhil edilmiştir[139]. 1992 yılında çocuklar için hazırlanmış olan “Yüz Halk, Yüz Dil: Avrasya Halklarına Dair Etnografik Denemeler” adlı kitapta Adjiev’in “Sessiz Tabasaranlar”, “Kaybolmayan Talış” adlı makaleleri de yer alır. Bu eser eğitim-öğretim alanında tanınmış “Prosveşçeniye” adlı yayınevi tarafından yayımlanır. Özet’te ifade edildiği gibi, bilimsel popüler tarzda hazırlanmış olan bu kitap öğrencilere ithaf edilmektedir[140]. 1996 yılında “Çocuklar için Ansiklopedi” adlı eserde Adjiev’in “Bozkır’ın Dini” adlı tartışmalı makalesi yayımlanır. Bu çalışmada Kadim Türklerin dini olan Tengricilik anlatılmaktadır,[64] Büyük Bozkır (Deşt-i Kıpçak) halklarının Putperest olmadıkları ve monoteizm, yani Tek Tanrıcılık (Tengri) olduğu, eşit kenarlı haçın ise Tengricilik’in kadim simgelerinden biri olduğu yazmaktadır[66].
1999 yılında Adjiev’în öğrenciler için yazdığı “Kıpçaklar. Türklerin ve Büyük Bozkırın Kadim Tarihi” adlı bilimsel popüler kitabı yayımlanır[78]. 2001 yılında ise bu eserin devamı olarak da “Kıpçaklar. Oğuzlar. Türklerin ve Büyük Bozkırın Kadim Tarihi” adlı kitabı okuyucuyla buluşur[79]. Ailece kitap okuma geleneğini canlandırmak için müellif, bu kitapları öğrencilere ve onların ana-babalarına ithaf etmiştir. 2006 yılında “Kıpçaklar. Oğuzlar. Türklerin ve Büyük Bozkırın Kadim Tarihi” adlı kitabının yeni baskısı Kazakistan İletişim ve Kültür Bakanlığı programı kapsamında yer alan “Tarih” dizisinde Kazakistan’da yayımlanır. Bu dizi kitaplar Kazakistan Millî Eğitim Bakanlığı tarafından öğretim için ek ders kitabı olarak tavsiye edilmektedir[141].
2007 yılında Verhnevilyusk Koleji tarafından davet edilen Adjiev uluslararаsı eksper olarak görev yapmıştır[101]. Öğretmenlerin ve öğrencilerin katılımlarıyla “Sivil Toplumun Oluşumunda Kültürler Entegrasyon olarak Türkoloji” konulu uluslararası bilimsel uygulamalı konferansa davet edilmiştir[102]. Azerbaycan’da Adjiev’in eserlerinden seçilen bazı parçalar “Gelişmiş Pedagoji Fikirleri” adlı kitapta yayımlanmıştır[142]. Kazakistan’da da Adjiev’in eserlerinden seçilen bazı parçalar “Kazakistan’da Pedagoji Fikirleri Antolojisi” adlı kitaba dâhil edilmiştir[143] (Kazakistan Cumhuriyeti Kültür Bakanlığı’nın “Toplumsal Önem Taşıyan Edebiyatın Yayını” adlı program kapsamında)[143].