Filiz Cüreklibatur
Cüneyt Arkın’ın mirası açıklandı: Evlatlar miras için birbirine düştü
Arkın, Levent’teki gayrimenkulünü eşi ve iki erkek çocuğuna bırakınca, ilk eşinden dünyaya gelen kızı Filiz Cüreklibatur vasiyete itiraz etti.
Sabah gazetesinde yer alan habere göre; Arkın’ın 14 Nisan tarihinde kendi el yazısı ile kaleme aldığı vasiyetname, İstanbul Sulh Hukuk Mahkemesi’nde aileye açıklandı.
Cüneyt Arkın’ın hazırladığı vasiyetnameye göre Beşiktaş Levent’teki gayrimenkulü eşi Betül Cüreklibatur, oğulları Murat ve Kaan Polat Cüreklibatur’a paylaştırıldı. Arkın’ın ilk evliliğini yaptığı Güler Mocan’dan dünyaya gelen kızı Filiz Cüreklibatur ise vasiyetnameye itiraz etti.
Betül Cüreklibatır'dan duygulandıran Cüneyt Arkın paylaşımı: Şimdi hayallere sarılıyorum
SIR GİBİ SAKLAMIŞTI
Cüneyt Arkın’ın Güler Mocan ile 4 yıl süren evliliğinden olan kızı Filiz gözlerden uzak büyümüş hatta Cüneyt Arkın tarafından sır gibi saklanmıştı. Birçok kişinin bilmediği Cüneyt Arkın’ın kızı Filiz Canlı yılında doğmuştur. Annesi Güler Mocan ve babası Cüneyt Arkın ’de boşandıktan sonra babası ile bir daha hiç görüşmemiştir. Filiz Canlı, yıllar sonra 11 yaşındaki kızı Defne’nin “Dedemle tanışmak istiyorum” açıklamasıyla gündeme gelmişti.
“ONLARI TANIMIYORUM”
Kızı ile hiç görüşmeyen Cüneyt Arkın’a kızı Filiz Canlı ve torunu sorulduğunda ‘Onları tanımıyorum’ demişti…
C&#;neyt Arkın'ın kızı Filiz Canlı'ya yazdığı mektup ortaya &#;ıktı!
Eve karı-koca iki dostumu gönderdim. Ben de köşede bekledim. Kadın hamileydi, yüzü çilli, şefkatli bir çocuk beklemenin mutluluğu içindeydi. Ama benim kadar korku içindeydiler. Teyzelerin onları kovmuş. Annen seni pencereden olsun görmeme razı olmamış. Sen teyzenin kucağındaymışsın, mavi dantelli bir elbisen varmış. Tatlı tatlı gülüyormuşsun. Yaramazlık yapıp utanıyor sonra başını saklıyormuşsun. Bir babadan çocuğunu hangi kuvvet ayırır.
"ACI ÇEKİYORDUM VE YALNIZDIM"
Buna hangi yürek razı olur? Hangi kötülük böyle bir sevgiyi yener? Bütün duygularım ölmüş gibiydi dönerken. Dünyanın bütün kurşunları yüreğime sıkılmış gibiydi. Bir annenin katılığını, duygusuzluğunu, gaddarlığını neyle izah edecektim. Annenin son iki yıldır bana gösterdiği korkunç sahnelerde kendisinden çok teyzem Gül'ün ve çevresinin payı vardı. Mahkeme haberlerinde çıkan resimlerinde şaşkın, biraz öç almışlığın rahat tebessümündeki acıyı yine ancak ben çözebilirim. Çocuğum bunlar bizim yazımız, kaderimiz. Ama anne bir elini uzatsa kurtulacaktım. Evet, yavrum acı çekiyordum ve yalnızdım. Annenin bende güç bildiği, kıskandığı her şey, şöhretim ve param beni dünyada yalnız bırakmıştı. Çünkü suçlarımda, zaaflarımda samimi idim. Suçluydum ama sahte değil, içten pazarlıklı değil, cimri değil.
"ÖLÜMÜME RAZI OLACAK KADAR TÜKENMİŞTİM"
Annenle aramızda büyük bir ayrılık da Türk sinemasını asla önemsememesinden ileri geliyordu. Ona göre yaptığım bütün iş basit ve aşağılayıcı bir şeydi. Teyzelerin de aynı şeyi düşünüyorlardı. İşimi kazanmak anneni kaybettiriyordu bana. Görüyorsun yavrum, anneni kazanmak, işimi kazanmak anneni kaybettiriyordu bana. Yapayalnızdım, yine de anneni delice seviyor ve dayanıyordum. Annen dışarıda görev almak istiyordu. Kırklareli'ne tayini çıktı. 'Kendime güvenim gelir, oyalanırım' diyordu. Doğru söylemediğini biliyordum. Gitmek istemiyordu ama 'Gitmem gerekiyor' diye dayatıyordu. Neden gittiğini ve neden gittiğini kesin olarak bilmiyordu. Ama o günler ölümüme bile razı olacak kadar bezgindim, tükenmiştim.
"ANNENİ ASLA AFFETMEYECEKSİN"
Yokluğunun acısını iki gün sonra duydum ama artık çok geçti. 'Bana dön' diye yalvarmam lazımdı ama yapamadım. Elimin kolumun neden zincirlendiğini, utanç ve azap içinde ona yazdığım mektupları neden yırttığımı, Kırklareli'ne gitmeyip neden bin kere yoldan döndüğümü yalnız annen ve teyzen biliyor. İleride sen de bileceksin ve anneni asla affetmeyeceksin. Annen aşkımızın eserlerini yıkmayı, benimle savaşıp beni rezil etmeyi artık görev bilmişti. Bense hala birleşmeyi ve kötü bahtımıza karşı gelmeyi teklif ediyordum. Çünkü annenşn nasıl büyük aşk, bağışlama, verme, toprak kadar sabır, tevekkül ve inanç olduğunu yalnız ben biliyorum. Sanki o benimle doğdu, benimle ölecek. Ah çocuğum! Nedir bu iğrençlikler, sessizce sevmek ve bağışlamak varken. Ben suçlarımı ve onun suçlarını bilerek geleceğe güvenle, erkekçe, dostça, arkadaşça, insanca, yiğitçe bakarak yalnız onu seviyorum. Yalnız onun yarattığı ve yapayalnız bırakmak istediği sevgiyi kurtarmaya çalışıyorum. O ise sevgiyi bağlı kalmayı küçük gördü ve şimdi benden daha yalnız. Artık ona 'Allahaısmarladık' diyebilirim. Baban Cüneyt Arkın.