kaynağı değiştir]
Işığa bağlı tepkimeler, canlının ışıklı ortamda ışığa bağımsız tepkimeler için gereken ATP ve NADPH'yi ürettiği bir dizi tepkime zinciridir. Bu tepkimeler tilakoit zar üzerinde gerçekleşir. Işığı soğuran klorofil molekülünden serbest kalan elektronlar elektron taşıma sistemi (ETS) elemanlarından geçer. Bu sırada ATP ve NADPH çıkışı olur.
Klorofile sahip canlıların ADP ve inorganik fosfat (Pi) kullanarak ATP üretmesine fotofosforilasyon denir. Bu olay devirli fotofosforilasyon ve devirsiz fotofosforilasyon olmak üzere iki yolla gerçekleşir. Devirsiz fotofosforilasyonda, devirliden farklı olarak su, fotolize uğrar. Tepkime şu şekildedir.
Bu tepkimeler sonucu oluşan O2'nin bir kısmı mitokondrilere gönderilir, artanı ise atmosfere verilir. Oluşan ATP ve NADPH molekülleri stroma sıvısına girer, artık canlı ışıktan bağımsız tepkimeleri gerçekleştirmeye hazırdır.
Ana fotosentez ve solunum arasındaki fark onların ters süreçler olmasıdır. Fotosentez sırasında, bu bileşiklerin salındığı solunumun aksine, karbondioksit ve su vücuda girer.
Solunum, oksijen emilimini, karmaşık maddelerin karbondioksit ve suya dönüştürülmesini ve enerjinin salınımını içeren karmaşık bir işlemdir.
Aksine, fotosentezde kompleks karbonhidratlar, karbondioksit ve su gibi basit maddeler yoluyla oluşturulur, aynı zamanda oksijen salınır. Bu yüzden ters süreç oldukları söylenir..
Ek olarak, fotosentez, yeşil bitkilerin şekere veya glikoza dönüştürmek için güneş ışığına maruz kaldığı süreçtir. Nefes alma, çoğu hücrenin enerji olarak kullanılmak üzere şeker / glikozu parçaladığı süreçtir..
Öte yandan, fotosentez ve solunum, canlı organizmaların ihtiyaç duydukları maddeleri elde ettikleri tamamlayıcı süreçlerdir. İki işlem aynı maddeleri tüketir ve oluşturur: su, glikoz, oksijen ve karbondioksit, ancak farklı şekilde yaparlar.
Yukarıda bahsedildiği gibi, solunum sırasında oksijen kullanılır ve karbondioksit ve su oluşur. Aksine, fotosentez sırasında oksijen dönüştürülür ve salınırken karbondioksit ve su kullanılır.
Nefes alma, klorofil içeren ve bu özelliğe sahip olmayan yeşiller de dahil olmak üzere tüm canlı organizma hücrelerinde gerçekleşir. Fotosentez sadece hücreleri klorofil içeren organizmalarda ortaya çıkar..
Öte yandan, fotosentez sadece güneş ışığı varken, ışık ise karanlık ve karanlık koşullarda meydana gelir..
Solunumda, sitoplazmada glikoliz meydana gelir. Fotosentezde kloroplast granasında ışık reaksiyonları meydana gelir. Solunum sırasında sitrik asit döngüsü veya Krebs döngüsü mitokondriyal matrikste meydana gelir. Elektron taşıma zinciri mitokondri zarında yer alır..
Öte yandan, fotosentezin karanlık reaksiyonları kloroplastın stromasında meydana gelir. Ek olarak, tiyosoid lümen içinde fotoliz veya suyun ayrılması yapılır.
Solunum, yiyeceğin veya depolanan enerjinin imha edilmesini ve oksijenin emilmesini içeren katabolik bir işlemdir. Buna karşılık, fotosentez, oksijenin serbest kaldığı yiyecek veya enerji üretimini içeren bir anabolik süreçtir.
Solunum sürecinde karbonhidratlar oksitlenir; fotosentezde karbonhidratlar sentezlenir. Enerji solunum sırasında serbest bırakılır, bu da egzotermik bir işlemdir. Fotosentez sırasında, enerji depolanarak endotermik bir sürece dönüştürülür..
Nefesde, enerji ATP şeklinde serbest bırakılır. Fotosentezde güneş enerjisi glikoz veya kimyasal enerji şeklinde depolanır..
Tersine, nefes sırasında kurutulmuş bitkilerin ağırlığı azalır. Fotosentez sırasında kuru bitkilerin ağırlığı artar. Ek olarak, nefeste potansiyel enerji kinetik enerjiye dönüştürülür. Fotosentez sırasında güneş enerjisi potansiyel enerji haline gelir.
Fotosentez işlemi, bitkiler ve diğer organizmalar tarafından güneş enerjisini kimyasal enerjiye dönüştürmek için kullanılır. Bu enerji daha sonra diğer organizmaların faaliyetleri için yakıt olarak kullanılmak üzere serbest bırakılabilir. Kimyasal enerji daha sonra karbon dioksit ve sudan sentezlenen karbonhidrat moleküllerinde depolanır..
Algler ve siyanobakteriler dahil çoğu bitki fotosentez yapabilir. Bu sebepten dolayı ototrofik organizmalar denir; yani, yiyecek yapmak için maddeleri sentezlerler.
Fotosentez, Dünya atmosferinin oksijen içeriğinin üretilmesinden ve korunmasından büyük ölçüde sorumludur. Aynı zamanda organik bileşiklerin çoğunun ve gezegendeki yaşam için gerekli enerjinin çoğunun üretilmesinden sorumludur..
Fotosentez sadece günışığında klorofil içeren hücrelerde görülür. Bu işlem yapılacak karbon dioksit ve suyu kullanır; karbonhidratlar ve oksijen serbest.
Güneş enerjisi karbonhidrat formunda kimyasal enerjiye dönüştürülür. Fotosentez sırasında, ATP molekülleri güneş enerjisinin dönüştürülmesiyle sentezlenir. Serbest kalan hidrojen NADP tarafından kabul edilir ve NADP2'ye düşürülür.
Sentezlenen ATP, fotosentezin karanlık reaksiyonu sırasında kullanılır ve tüm işlemler kloroplastta meydana gelir. Fotosentezin ritmi nefes almaktan 20 kat daha hızlı.
Bu işlem, hücrelerin organizmalarında gerçekleşen metabolik reaksiyonlardan oluşur. Bu süreçte besin maddelerinin biyokimyasal enerjisi ATP'ye dönüştürülür. Solunumla ilgili reaksiyonlar, büyük molekülleri daha küçük moleküllere parçalayan katabolik reaksiyonlardır..
Bu işlem sırasında, enerji açığa çıkar ve bir hücrenin, hücresel aktivite için yakıt olarak kimyasal enerji salma yollarından biridir..
Hücresel solunum ekzotermik bir reaksiyon olarak kabul edilir, çünkü gerçekleştiğinde ısı salınır. Bu reaksiyonlar zinciri birkaç aşamada veya biyokimyasal işlemlerde ortaya çıkar..
Genellikle solunumda kullanılan besinler genellikle glukoz, amino asitler ve yağ asitlerini içerir. En yaygın oksidan oksijendir.
Solunum, bir bitkinin tüm canlı hücrelerinde gerçekleşir. Aynı zamanda gece gündüz devam eden katabolik bir süreçtir. Nefes almak oksijen ve karbonhidrat kullanır; Nihai solunum ürünleri karbondioksit ve sudur..
Karbonhidratlardan salınan enerji, oksidasyon sırasında ATP'de tutulur. Bununla birlikte, bir miktar enerji ısı şeklinde kaybolur. Karbonhidratların oksidasyonu, canlı organizmalarda depolanan enerji olan ATP moleküllerini serbest bırakır. Solunum sırasında sentezlenen ATP çeşitli metabolik işlemlerde kullanılır.
Karbonhidratların oksidasyonu sırasında salınan hidrojen, hidrojen reseptörlerinde tutulur. Glikoliz sitoplazmada ve asidin mitokondride oksidasyonunda gerçekleşir. Genel olarak, solunum ritmi fotosentezinkinden daha azdır..
Fotosentez, bitkiler ve diğer canlılar tarafından, ışık enerjisini organizmaların yaşamsal eylemlerine enerji sağlamak için daha sonra serbest bırakılabilecek kimyasal enerjiyedönüştürmek için kullanılan bir işlemdir. Bu kimyasal enerji, karbondioksit ve sudansentezlenenşekerler gibi karbonhidrat moleküllerinde depolanır.
Wikimedia Commons'ta Fotosentez ile ilgili çoklu ortam kategorisi bulunur.