Henüz 21 yaşında bir delikanlıyken İstanbul’u fethedip Yeni Çağ’ın başlamasına öncü olan Fatih Sultan Mehmet; Yunanca, Arapça, Latince, Farsça, İtalyanca ve İbranice biliyor; alim, şair ve sanatkârlarla sohbet etmekten oldukça hoşlanıyordu. Dönemin en ünlü hocalarından eğitim alarak edebiyat, felsefe, tarih, coğrafya ve matematik alanlarında üst düzey bir bilgi birikimi edinmişti. Kitap okumayı sever, çocukluğundan beri çok iyi resim yapardı. Hatta bu yeteneğini mühendislik ilmi ile birleştirip İstanbul’un fethinde kullanılan şahi topunun projesini bile bizzat kendisi çizmişti. Bütün bunların yanı sıra “Avnî” mahlasını kullanarak yazdığı şiirleriyle de oldukça ünlüydü padişah. İşte biz de onun bu enfes şiirlerinden 7 tanesini günümüz Türkçesiyle sizler için derledik, keyifli okumalar dileriz.
7)
Bir güneş yüzlü melek gördüm ki cihan onun aynıdır
O kara sümbülleri aşıklarının ahıdır
O nazlı servi parlayan bir ay gibi karalar giyinmiş
Sanki güzellikte Frenk ülkesinin padişahıdır
Zünnarın düğümüne gönül bağlamayan kimse iman ehli olamaz
O aşıkların yoldan çıkmışıdır
Gamzesinin öldürdüğüne dudakları canlar verir
Galiba o can bahşedicinin yolu İsa’nın dinidir
Ey Avnî! Sevgilinin sana ram olacağını sanma
Sen İstanbul padişahısın o Galata’nın şahıdır
6)
Ağlasa aşık ayrılık ateşiyle inlese
Gözlerinden akan yaş yerine kan olup
Gah cefa dağının tozlarından giyinse
Gah kızgın çöllerde dolaşsa üryan olup
Her ne kadar eziyet görse vefası artsa
Her ne kadar gülseler haline o giryan olup
Aşk sırrını aşikar etmeye takat bulmasa
Sinesine yediği oklar pinhan olup
Sevdiğinden muhabbet olmazsa o kalp hastasına
Kimseler derdine derman edemez imkan olup
Gam çölüne her gün eylese seyrüsefer
Her gece üzüntü keder ve ayrılığa misafir olup
Verseler cihanın mülkünü tacını tahtını
Avnî köyün terk etmez başına sultan olup
5)
Aşk ile gönlünü viran eden, bir daha onun şen olmasını istemez
Senin aşkının derdiyle üzüntü çeken, bir an bile mutluluk istemez
Hava ile toprağa karışıp toz gibi savrulan gönül
Sevgilinin yolunun toprağından bir an bile uzak olsun istemez
Aşkı yüzünden fena halleri hoş gören kişi şöhret gözlemez
İnsanlardan uzak yaşamayı seven, meşhur olmayı istemez
Bağrını kanlar içinde bırakan kimse, kırmızı dudaklara meyletmez
Eteğini gözyaşı ile dolduran, inci gibi dişleri istemez
Ey Avnî! Aşk parası yok olmayan ve tükenmeyen bir hazinedir
Ona sahip olan başka hiçbir hazinenin bekçisi olmak istemez
4)
İçimdeki dertler ile yaş dolu gözlerim senin için ağlasa
Gözyaşlarıma galip gelir, aşikâr olurdu sırlarım sana
Sen güzellik tahtında bense senin uğrunda ayaklar altında
Karınca halini nasıl arz ede, Süleyman’ım sana
Muma bak ki senin meclisinde ağlayıp baştan çıkar
Ne hoş yanar yıkılır, ey şe'mi şebistânım sana
Aşkının yolunda sabah kadar sadık olduğum
Gün gibi aşikârdır, ey ay gibi parlayanım sana
Dün rakibi meneyledin eziyet etmekten
Galiba ah ve feryatlarım tesir etti sana
Ayrılık yarasını şerh etmek mümkün değil dostum
Bari açık duran yakam, göğsümdeki yarıkları haber versin sana
Eziyetinle Avnî’nin gözünü gönlünü harap etme
Zira gözüm gönlüm mücevherler sunar sana
3)
Allah yolunda savaşmaktır niyetim
İslam dininin yalnızca yücelmesidir gayretim
Allah’ın ve evliya ordusunun yardımıyla
Küfür ehlini baştan başa kahreylemek niyetim
Peygamberlere ve velilere dayanmışlığım var benim
Allah’ın lütfundandır fetih ümidim ve kuvvetim
Benliğimi ve malımı dünyada feda etsem ne olur
Hamd olsun var Allah yolunda savaşmaya yüz bin rağbetim
Ey Mehmed! Ahmed-i Muhtar’ın mucizeleriyle
Umarım galip olur din düşmanlarına devletim
2)
Bağda gülden bahseden yanağını kasdeder
Serviden söz açanlar endamını kasdeder
Dilbere vasıl olmak dar-ı dünyadan murad
Aşık aşkın derdi ile dermanını kasdeder
Bu fani dünya için değmez kuru kavgaya
Ecel ki bu dünyanın ziyanını kasdeder
Yıldızlardan yücedir gözyaşı eşiğinde
Bu bulutlar ahımın dumanını kasdeder
Ey Avnî beyti bozma bahsi ağyar eyleyip
Şiir o ki sadece cananını kasdeder
1)
Hiç kimse yok kimsesiz
Herkesin var bir kimsesi
Ben bugün kimsesiz kaldım
Ey kimsesizler kimsesi
Kimse aradığım yollarda
Kimsesizlik kimsem oldu
Dinsin artık hicranın cana
Kimse aradığım yollar
Kimsesiz kimselerle doldu
Kaynak: 1