Gökhan Saki Facebook
seafoodplus.info". seafoodplus.info. Retrieved
seafoodplus.info". seafoodplus.info. Retrieved
Dutch kickboxer and mixed martial arts fighter
Gökhan Saki (born 18 October [3][4]) is a Dutch-Turkish kickboxer and mixed martial artist. He is a Dutch, European and World Muay Thai champion, K-1 World GP in Amsterdam tournament finalist, K-1 World Grand Prix in Hawaii champion and former Glory Light Heavyweight Champion. Saki also competed in the light heavyweight division of the Ultimate Fighting Championship.
Saki, born and raised in Schiedam, Netherlands, holds dual Dutch and Turkish nationality as both his parents were Turkish immigrants. Saki began training in kickboxing at the age of 10 when he also began playing football, but eventually quit football at the age of 16 because of his preference for kickboxing.[5]
His initial trainer was Jan Pasztjerik, under whom he became Dutch, European and World Muay Thai champion within three years, before moving to Golden Glory in In , he returned to Pasztjerik as he embarked on a joint production with Golden Glory and Pasztjerik. Training at Golden Glory with Cor Hemmers, Saki became a well-known fighter as he took wins over André Tete, Vitali Akhramenko, Henriques Zowa and Alexey Ignashov. Apart from the aforementioned wins he also accumulated losses against well-established fighters such as Badr Hari[6] and the Greek Nicholas Pettas.[7] Despite his success under Hemmers, Saki considers Pasztjerik as the main influence who helped him develop to the fighter he would become.
Saki made his K-1 debut at the K-1 World Grand Prix in Amsterdam on 13 May where he defeated Rani Berbachi in the quarter-finals and Alexey Ignashov in the semis, before losing to Bjorn Bregy by first round knockout in tournament finals.
Saki returned to K-1 in March the following year, taking on Hiromi Amada at the K-1 World Grand Prix in Yokohama and winning via technical knockout by using Dutch-style low kicks. On 23 June , he defeated Mourad Bouzidi at the K-1 World Grand Prix in Amsterdam by unanimous decision.
He finished off the year by taking a unanimous decision victory over Russian muay Thai fighter Magomed Magomedov at K-1 Fighting Network Turkey in Istanbul on 2 November.
On 16 February , Saki won the World Full Contact Association (WFCA) World Thaiboxing Super Heavyweight (+95&#;kg) Championship by defeating Englishman Chris Knowles via TKO (left low kick) in his hometown of Schiedam. Following this, his next significant bout came in a super fight at the K-1 World Grand Prix in Amsterdam on 26 April where he knocked out Paul Slowinski with a left cross in the first round.
Following these impressive victories, he was invited to take part in the sixteen-man tournament at the K-1 World Grand Prix in Hawaii on 9 August. Saki was able to win the tournament in devastating fashion by knocking out all three of his opponents, Deutsch Pu'u, Rick Cheek and Randy Kim. This victory earned Saki a place in the K-1 World Grand Prix final sixteen.
Later that year at the K-1 World Grand Prix in Seoul Final 16 on 27 September, he was drawn against legendary New Zealander Ray Sefo. After three rounds, the judges had scored the fight a decision draw so it went to an extra round to determine the winner, after which Saki was announced the victor by unanimous decision. Advancing to the final eight at the K-1 World Grand Prix Final on 6 December, Saki defeated Ruslan Karaev in the quarter-finals before being knocked out by the eventual champion, Remy Bonjasky, in the semis by a jumping kick to the rib cage.[8]
Gokhan Saki began with a defence of his WFCA World Thaiboxing Super Heavyweight Championship, finishing Germany's Arndt Bunk with a body shot in round 1 on 28 February.
A month later, he took part in the K-1 World Grand Prix in Yokohama, an eight-man tournament to determine the inaugural K-1 Heavyweight (−kg) Champion. In the semi-finals, his fight with Tyrone Spong went into an extra round where he was able to win via knockout. In the final, he faced Keijiro Maeda in a bout which also went into an extra round. However, he lost via majority decision this time.
He returned against Pavel Zhuravlev on 2 August in a super fight at the K-1 World Grand Prix in Seoul. He lost the fight via unanimous decision and also injured his knee in the fight, which meant that he could not participate in the World Grand Prix last sixteen.
He was still able to take part in a reserve fight at the K-1 World Grand Prix Final, however, where he faced the legendary Dutchman Peter Aerts. He was defeated via unanimous decision (30–27, 29–27, and 29–28), meaning that he had now lost three fights in a row.
In early , Saki was able to bounce back by taking two wins in January and February, including a defence of his WFCA Muay Thai title against Utley Meriana, before rejoining the K-1 circuit in April. He took a decision victory over Singh Jaideep at the K-1 World Grand Prix in Yokohama before taking on Melvin Manhoef in a highly anticipated bout at It's Showtime Amsterdam on 29 May. Saki won via TKO in the second round after the referee stopped the fight due to Manhoef being knocked down three times.
Having made a full recovery from his injuries and poor form, Saki was invited to the K-1 World Grand Prix in Seoul Final 16 on 2 October where he knocked out Frenchman Freddy Kemayo[9] in the first round.[10][11]
Following this, he entered the United Glory /11 World Series at United Glory 12 fourteen days later where he KO'd Russian Nikolaj Falin in Amsterdam, Netherlands.
Saki then returned to Japan for the K-1 World Grand Prix Final on 11 December.[12] He faced Daniel Ghiţă in the quarter-finals and won by unanimous decision after four rounds. However, he broke his right hand during the fight and went on to battle Golden Glory teammate Alistair Overeem in the semis. Alistair landed a heavy left kick to Saki's right elbow that was also broken in his quarter-final fight. The fight was a first-round TKO win for Overeem.[13]
After recuperating from the injuries he sustained in the K-1 Grand Prix, Saki returned to the United Glory World Series in March where he took a decision victory over Wendell Roche in the semis at United Glory 13.
He then went on to win the World Series at United Glory – World Series Finals on 28 May in Moscow, Russia where he defeated Brice Guidon by decision.
On 28 January , Saki faced Badr Hari at It's Showtime in Leeuwarden in what was to be Hari's last kickboxing match before moving into boxing. Hari defeated Saki with ease, scoring three knockdowns in the first round before the referee stopped the fight, earning him a TKO victory. He dropped him with a right uppercut first, the second knockdown came by a right hook. Finally, he landed a right uppercut again which dropped Saki for the third time.[14][15]
When Saki's trainer, Cor Hemmers, took up a position working in the Glory promotion and was unable to spend as much time in the gym as before, Saki moved to Mike's Gym to train under Mike Passenier.[16]
He faced Mourad Bouzidi at Glory 2: Brussels on 6 October in Brussels, Belgium[17] and won by unanimous decision.[18]
Saki ended the year by competing in the sixteen-man Glory Heavyweight Grand Slam at Glory 4: Tokyo – Heavyweight Grand Slam in Saitama, Japan on 31 December Saki defeated Raoumaru with ease at the opening stage, flooring the out-matched Korean twice in round one and forcing the referee to stop the bout. Then, in the quarter-finals, he knocked out Anderson "Braddock" Silva with his patented left hook in the closing seconds of round one. Advancing to the semis, Saki was eliminated by the eventual tournament winner, Semmy Schilt. Dwarfed by eleven inches and outweighed by twenty seven kilograms, Saki's high work rate was not enough to outpoint Schilt and he lost on points after the judges awarded the giant Dutchman the first two rounds.[19][20][21]
Saki rematched Daniel Ghiţă at Glory 6: Istanbul in Istanbul, Turkey on 6 April in a #1 contender's bout for the Glory Heavyweight Championship held by Semmy Schilt.[22] The fight started out a little rough, as Saki caught a kick from the Romanian. He then backed Ghiţă up and threw him to the mat with a sweep. Ghiţă landed hard, looking to have suffered an arm injury. According to Glory's official rules, leg sweeps and trips are illegal moves and should thusly be counted as such. Instead, referee Joop Ubeda counted it as a down as Ghiţă took a while to get to his feet.[23] Even though injured, round two saw again Ghiţă being more consistent but midway through the round, the Dutch began landing heavy punches on him and simply did not let up, dropping durable Romanian three times to take a win via TKO after the referee stepped in, calling the fight.[24][25]
In the semi-finals of Glory Chicago – Heavyweight World Championship Tournament in Hoffman Estates, Illinois, United States in October , Saki gave a lackluster performance and was on the receiving end of a controversial knockdown in round one as he lost a majority decision to eventual tournament champion Rico Verhoeven.[26][27][28][29][30] On 2 November , Saki released a statement declaring that he was looking into taking legal action against Glory over the decision.[31]
Saki was crowned the inaugural Glory Light Heavyweight Champion when he won the Glory Istanbul – Light Heavyweight World Championship Tournament in Istanbul, Turkey on 12 April He faced Nathan Corbett in the semi-finals and was beginning to punish the Australian's body when blood began to leak from Corbett's right ear after an overhand left to the organ, leading the ringside physician to advise referee Al Wichgers to halt the fight at the mark of round one. He then faced Tyrone Spong in a highly anticipated rematch in the final. Midway through the opening round, Spong threw a kick to Saki's left leg. Saki checked the kick, causing Spong's lower right leg to fracture immediately and end the fight via TKO.[32][33][34][35] Saki's sportsmanship of immediately tending to Spong was widely praised by the fans.[36]
Saki was stripped of the Glory light heavyweight title due to inactivity in Glory on 27 July
On 8 October it was announced that Saki made his return to Glory with a single-fight contract.[37][38] He was scheduled to replace Antonio Plazibat against James McSweeney at Glory: Collision 3 on October 23, [39] Saki won the fight by second-round knockout via leg kicks.
Early in his kickboxing career, Saki also had a MMA bout. He faced James Zikic on 11 July at Cage Fighting Championships 1: Cage Carnage. He lost the fight via TKO.
On 25 May , Saki announced he had signed a multi-fight deal with the Ultimate Fighting Championship.[40] Saki made his promotional debut against Henrique da Silva on 23 September at UFC Fight Night: Saint Preux vs. Okami.[41] He won the fight via knockout in the final seconds of the first round.[42] This win earned Saki his first Performance of the Night bonus award.[43]
Saki was expected to face Khalil Rountree on 30 December at UFC [44] However, he was forced to pull out, citing knee injury and was replaced by Michal Oleksiejczuk.[45]
The bout against Rountree was then rescheduled and eventually took place at UFC on 7 July [46] Saki lost the fight via TKO in the first round.[47]
Saki was scheduled to face Saparbek Safarov on 16 March at UFC on ESPN+ 5.[48] However Saki pulled out of the fight in late February due to an undisclosed injury. Safarov remained on the card against a replacement, Nicolae Negumereanu.[49][50]
On 8 February , it was reported that Saki had been released from the UFC.[51] Later, Saki clarified that he asked the UFC to let him go due to the multiple injuries sustained in mixed martial arts training.[38]
Saki holds dual Dutch and Turkish nationality. He has stated that he respects Ramon Dekkers, and referred to Fedor Emelianenko as his favorite fighter.[52]
| 82 Wins (59 (T)KOs, 23 decisions), 16 Losses, 1 NC | ||||||||
| Date | Result | Opponent | Event | Location | Method | Round | Time | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Win | Glory Collision 3 | Arnhem, Netherlands | KO (low kicks) | 2 | ||||
| Win | GFC Fight Series 3 | Dubai, UAE | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Win | Glory Istanbul – Light Heavyweight World Championship Tournament, Final | Istanbul, Turkey | TKO (Leg injury) | 1 | ||||
| Wins the Glory Light Heavyweight Championship and the Glory Light Heavyweight World Championship Tournament. | ||||||||
| Win | Glory Istanbul – Light Heavyweight World Championship Tournament, Semi Finals | Istanbul, Turkey | TKO (Ear injury) | 1 | ||||
| Loss | Glory Chicago – Heavyweight World Championship Tournament, Semi Finals | Hoffman Estates, Illinois, USA | Decision (Majority) | 3 | ||||
| Win | Glory 6: Istanbul | Istanbul, Turkey | TKO (Punches) | 2 | ||||
| Loss | Glory 4: Tokyo – Heavyweight Grand Slam Tournament, Semi Finals | Saitama, Japan | Decision (Unanimous) | 2 | ||||
| Win | Glory 4: Tokyo – Heavyweight Grand Slam Tournament, Quarter Finals | Saitama, Japan | KO (Left hook) | 1 | ||||
| Win | Glory 4: Tokyo – Heavyweight Grand Slam Tournament, First Round | Saitama, Japan | TKO (Punches and Left high kick) | 1 | ||||
| Win | Glory 2: Brussels | Brussels, Belgium | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Win | Glory 1: Stockholm | Stockholm | KO (Left hook) | 1 | ||||
| Loss | It's Showtime in Leeuwarden | Leeuwarden, Netherlands | TKO (3 Knockdowns Rule) | 1 | ||||
| Win | United Glory 14, Final | Moscow, Russia | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Wins United Glory – World Series Tournament title. | ||||||||
| Win | United Glory – World Series Semifinals, Semi Finals | Charleroi, Belgium | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Loss | K-1 World Grand Prix Final, Semi Finals | Tokyo, Japan | TKO (Arm injury) | 1 | ||||
| Win | K-1 World Grand Prix Final, Quarter Finals | Tokyo, Japan | Ext R. Decision (Unanimous) | 4 | ||||
| Win | United Glory – World Series Quarterfinals, Quarter Finals | Amsterdam, Netherlands | KO (Left hook to the body) | 3 | ||||
| Win | K-1 World Grand Prix in Seoul Final 16 | Seoul, South Korea | TKO (Punches) | 1 | ||||
| Win | It's Showtime Amsterdam | Amsterdam, Netherlands | TKO (3 Knockdowns Rule) | 2 | ||||
| Win | K-1 World Grand Prix in Yokohama | Yokohama, Japan | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Win | K.O. Night in the Margriethal | Schiedam, Netherlands | KO (Straight right) | 1 | ||||
| Retains WFCA World Thaiboxing Super Heavyweight (+95 kg) title. | ||||||||
| Win | Muay Thai Mania II | Rijswijk, Netherlands | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Loss | K-1 World Grand Prix Final | Yokohama, Japan | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Loss | K-1 World Grand Prix in Seoul | Seoul, Republic of Korea | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Loss | K-1 World GP in Yokohama | Yokohama, Japan | Ext R. Decision (Majority) | 4 | ||||
| Fight was for K-1 Heavyweight (−kg) title. | ||||||||
| Win | K-1 World GP in Yokohama | Yokohama, Japan | KO (Right hook) | 4 | ||||
| Win | Ring Sensation Schiedam | Schiedam, Netherlands | KO (Left body shot) | 1 | ||||
| Retains WFCA World Thaiboxing Super Heavyweight (+95 kg) title. | ||||||||
| Loss | K-1 World GP Final | Yokohama, Japan | TKO (Ref. stoppage/Back injury) | 2 | ||||
| Win | K-1 World GP Final | Yokohama, Japan | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Win | K-1 World GP Final 16 | Seoul, South Korea | Ext R. Decision (Unanimous) | 4 | ||||
| Win | K-1 World GP in Hawaii | Honolulu, Hawaii, USA | KO (Left hook) | 2 | ||||
| Wins K-1 World GP in Hawaii championship. | ||||||||
| Win | K-1 World GP in Hawaii | Honolulu, Hawaii, USA | KO (Left body shot) | 1 | ||||
| Win | K-1 World GP in Hawaii | Honolulu, Hawaii, USA | KO (Low kicks) | 1 | ||||
| Win | Beast of the East | Zutphen, Netherlands | KO (Left high kick) | 1 | ||||
| Win | K-1 World GP in Amsterdam | Amsterdam, Netherlands | KO (Left cross) | 1 | ||||
| Win | It's Showtime 75MAX Trophy , Super Fight | 's-Hertogenbosch, Netherlands | KO (Left overhand) | 2 | ||||
| Win | MM Thaibox Gala | Schiedam, Netherlands | TKO (Left low kick) | 3 | ||||
| Wins WFCA World Thaiboxing Super Heavyweight (+95 kg) title. | ||||||||
| Win | K-1 Fighting Network Turkey | Istanbul, Turkey | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Win | A-1 World Champions League | Istanbul, Turkey | KO (High kick) | 1 | ||||
| Win | K-1 World GP in Amsterdam | Amsterdam, Netherlands | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Win | Ultimate Glory III | Amersfoort, Netherlands | TKO | 1 | ||||
| Win | K-1 World GP in Yokohama | Yokohama, Japan | TKO (Low kicks) | 2 | ||||
| Win | Gala in Margriethal | Schiedam, Netherlands | KO (Left cross) | 1 | ||||
| Win | Gala in Vlaardingen | Vlaardingen, Netherlands | Decision (Unanimous) | 5 | ||||
| Loss | K-1 World Grand Prix in Amsterdam | Amsterdam, Netherlands | KO (Left hook) | 1 | ||||
| Fight was for K-1 World GP in Amsterdam title. | ||||||||
| Win | K-1 World Grand Prix in Amsterdam | Amsterdam, Netherlands | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Win | K-1 World Grand Prix in Amsterdam | Amsterdam, Netherlands | Decision (Unanimous) | 3 | ||||
| Loss | Bushido Europe "Rotterdam Rumble" | Rotterdam, Netherlands | TKO(leg injury) | 2 | N/A | |||
| Win | It's Showtime Amsterdam | Amsterdam, Netherlands | KO (Left low kick) | 4 | ||||
| Win | Night of the Explosion | Rotterdam, Netherlands | KO | N/A | N/A | |||
| Loss | 2 Hot 2 Handle XVII | Rotterdam, Netherlands | TKO (Corner stoppage) | 2 | ||||
| Win | Muay Thai Gala Vlaardingen | Vlaardingen, Netherlands | KO | N/A | N/A | |||
| Win | Tulp Muay Thai Gala | Amsterdam, Netherlands | Decision | 5 | ||||
| Loss | A Night To Remember | Hilversum, Netherlands | KO | 1 | ||||
| Loss | N/A | Dordrecht, Netherlands | KO | N/A | N/A | |||
| NC | Fighting Party | Rotterdam, Netherlands | NC | N/A | N/A | |||
| Win | N/A | Vlaardingen, Netherlands | Decision | 5 | ||||
| Win | WPKL Gala in Schuttersveld | Rotterdam, Netherlands | TKO | 1 | N/A | |||
| Win | "Veselic Meets Dejpitak" | Arnhem, Netherlands | KO | 3 | N/A | |||
| Legend: &#;&#;Win &#;&#;Loss &#;&#;Draw/No contest &#;&#;Notes | ||||||||
| 3&#;matches | 1 win | 2 losses |
| By knockout | 1 | 2 |
[54]
yılı İstanbul doğumlu Gökhan Gönül, sağ bek mevkiinde görev yapmış milli futbolcudur. Son günlerde adı sık sık emeklilik ile bir araya gelen Gönül'den ilk açıklama geldi. Peki, Gökhan Gönül futbolu bıraktı mı? Gökhan Gönül hangi takımda oynuyor? Gökhan Gönül neden futbolu bıraktı? İşte detaylar…
yılında Fenerbahçe'ye transfer olan Gökhan Gönül, uzun yıllar boyunca Fenerbahçe forması giymiştir. Fenerbahçe'de başarılı bir kariyer sergilemiş, takımının birçok başarısında önemli rol oynamıştır. sezonunda Fenerbahçe ile Türkiye Süper Lig şampiyonluğu yaşamıştır. Ayrıca Gökhan Gönül, milli takım kariyerinde de önemli bir yer edinmiştir. Türkiye Milli Futbol Takımı formasını birçok kez giymiş ve milli takımın kaptanlık görevini de üstlenmiştir. Avrupa Şampiyonası ve Dünya Kupası gibi büyük turnuvalarda Türkiye'yi temsil etmiştir.
Futbolculuk dönemlerinde kazandığı başarılar ve attığı goller ile bir video oluşturan Gökhan Gönül Twitter hesabından açıklama yaptı. O açıklamada şu ifadeler yer aldı: Hayallerimin çok ötesinde yaşadığım 25 yıllık futbol hayatım için artık veda zamanı. Futbolu çok seven, futboldan kopamayan biri olarak, yeniden görüşmek dileğiyle… Sevgi ve Saygılarımla"
Hayallerimin çok ötesinde yaşadığım 25 yıllık futbol hayatım için artık veda zamanı. Futbolu çok seven, futboldan kopamayan biri olarak, yeniden görüşmek dileğiyle…
— Gökhan Gönül (@_gokhangonul) June 19,
Sevgi ve Saygılarımla,
Gökhan Gönül seafoodplus.info
Gökhan Gönül, kariyeri boyunca hızlı, atak yapabilen ve defansif yetenekleri olan bir sağ bek olarak tanınmıştır. Teknik yetenekleri ve takım oyununa katkısıyla da öne çıkmıştır. Disiplinli ve çalışkan bir futbolcu olarak bilinen Gökhan Gönül, Türk futbolunun önemli isimlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Gençlerbirliği, Fenerbahçe, Beşiktaş ve Çaykur Rizespor forması giyen deneyimli topçu bugün yaptığı açıklamayla futbolu bıraktığını açıkladı.
İzmir Büyükşehir Belediyesi tarafından T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Sinema Genel Müdürlüğü katkılarıyla düzenlenen 3. İzmir Uluslararası Film ve Müzik Festivali’nde dün İstinye Park Teras Renk Sineması’nda düzenlenen törenle Kristal Flamingolar sahiplerini buldu. Korhan Abay’ın sunuculuğunu üstlendiği gecede festivalin Onur Ödülleri de sahiplerine takdim edildi. Ödül heyecanına Vedat Sakman’ın verdiği, sürpriz yaparak Zuhal Olcay’ın da Yalnızlığım ve Ayrılık da Sevdaya Dahil şarkılarında eşlik ettiği mini bir konser eşlik etti.
İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer’in konuşmasıyla başlayan tören, festival konuklarının, jüri üyelerinin ve sinemasever İzmirlilerin katılımıyla gerçekleşti. Tunç Soyer konuşmasında, “Bir hafta süren sinema, müzik, sanat dolu bir festivalin sonuna geldik. Bu akşam 3. İzmir Uluslararası Film ve Müzik Festivali’nin ödül töreninde sizlerle beraber olmaktan büyük bir mutluluk ve gurur duyuyorum. Bugün 21 Haziran Dünya Müzik Günü. Film ve müzikleriyle bize sanat dolu eşsiz bir festival yaşatan tüm sanatçılarımıza, sanat emekçilerimize, üreten herkese teşekkür ediyorum. Bu festival onların sayesinde hayat buldu. Bir hafta boyunca bir kez daha gördük İzmir iklimiyle, doğasıyla, insanıyla dünyanın en büyük, en güzel sinema şehirlerinden biri olabilir. Sinema sektörünün en çok üretim yaptığı şehirler arasında yer alabilir. Üç yıl önce hayalini kurduğumuz İzmir Uluslararası Film ve Müzik Festivali’nin bu noktaya geldiğini görmek umut ve kıvanç verici. Sinema ve müzik sanat dünyasının en etkili evrensel dilini konuşmamızı sağlar. Bir hafta boyunca müziğin notalarıyla dünyanın yedi kıtasından ülkemizin yedi bölgesinden birbirinden farklı hayatları görme duyma tanıma fırsatı bulduk. Yaşamın renklerini, seslerini, nefesini İzmir’e taşıdık. Festivalimiz İzmir’in sanat dostu sanatçı şehir kimliğine güç kattı. Başta sayın Vecdi Sayar olmak üzere festivalde emeği geçen tüm çalışma arkadaşlarıma, sponsorlarımıza ve elbette İzmirli sanatsever hemşerilerime canı gönülden teşekkür ediyorum. İnanıyorum önümüzdeki yıllarda İzmir bu festivali daha çok sahiplenecek salonlar daha çok dolup taşacak. Festivalimiz ülke ve dünya çapında saygınlığını artıracak. Bu uğurda üzerimize düşen sorumluluğun farkındayız her ne pahasına olursa olsun İzmir’de özgür düşünceyi, özgür yaşamı, özgür üretimi desteklemeye devam edeceğiz. İzmir’i sinema sektörünün en çok tercih edilen ev sahibi yapacağız. Sanatın engellenmediği, sanatçının mahkûm edilmediği, kimsenin eserlerinden, düşüncesinden, dilinden, renginden dolayı ötekileştirilmediği bir ülke için canla başla çalışmaya devam edeceğiz. Bu gece Kristal Flamingo ödülüne layık görülen sanatçılarımızı canı gönülden kutluyorum. Festivalimize katılan bütün sinema ve müzik emekçilerini tebrik ediyorum, teşekkür ediyorum,” dedi.
Konuşmasında geçtiğimiz yıl festivalde jüri başkanlığı yapan ve yakın zamanda kaybettiğimiz yönetmen Erden Kıral, yine geçtiğimiz yıl içinde kaybettiğimiz müzisyen Sarper Özsan, besteci Vangelis ve Japon besteci Ryuichi Sakamoto’yu anan Festival Direktörü Vecdi Sayar “Festivaller her zaman büyük bir makinedir ve bunun iyi işlemesi için birkaç katmanın katkısına ihtiyaç var. Bunlardan birincisi seyirci. Üçüncü yılda gördük ki seyircimiz gerçekten artmakta, salonlar dolmaya başladı. Bu kentin seyircisinin bu festivale sahip çıkması. İkincisi festivale destek olanlar. Festivale destek veren bütün kurum ve kuruluşlara teşekkürü borç biliyorum. Üçüncü destek sinema sektöründen. Bu konuda da biz çok önemli. Destekler alıyoruz. O kadar güzel ilgi gördük ki, hemen her filmimiz oyuncu ve yönetmenlerin katılımıyla seyirciyle buluştu,” dedi.
Gecede Onur Ödülleri sahiplerine takdim edildi. İzmir Büyükşehir Belediyesi Tunç Soyer, değerli sanatçılar Zuhal Olcay, Erkan Oğur ve Gregoire Hetzel’e ödüllerini takdim etti.
Bu yıl festivalde Kültürlerarası Sanat Başarı Ödülü’ne layık görülen İranlı yönetmen Bahman Ghobadi ise törene katılamadığı için gönderdiği video mesajda “Sizinle birlikte olamadığım için çok üzgünüm. Festivale katılmak için Avrupa’dan Türkiye’ye geldim. Planım Ankara’dan İzmir’e uçmaktı. Fakat İran’daki İslami rejim yanlılarından aldığım tehditler nedeniyle bu planı gerçekleştiremiyorum. Bu ödül için festivale teşekkür ediyorum ve ödülü İran rejimiyle mücadele eden cesur kadınlara ithaf ediyorum. Güzel İzmir’de buluşabilmek dileğiyle,” dedi.
Başkanlığını oyuncu ve müzisyen Zuhal Olcay’ın yaptığı sinema yazarı Mehmet Açar, besteci, akademisyen Mehmet Can Özer, oyuncu Murat Kılıç, müzisyen Vedat Sakman, yönetmen Vuslat Saraçoğlu ve yapımcı Zeynep Ünal’dan oluşan Ulusal Yarışma jürisi 3. İzmir Uluslararası Film ve Müzik Festivali’nde En İyi Film Ödülü’ne Ayşe Polat’ın yönettiği Kör Noktada filmini layık gördü. Jüri gerekçesinde “Yarattığı kurgu diliyle dert edindiği meseleyi bütün tarafların bakış açısından ele alan, titiz ve soğukkanlı yaklaşımıyla hiçbir kör nokta bırakmayan Ayşe Polat’ın Kör Noktada filmine vermeye karar verdik,” dedi. Ayşe Polat, ödülünü İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer ve Ulusal Yarışma jüri başkanı Zuhal Olcay’dan aldı.
Biket İlhan, Feyzi Tuna ve Sefa Öztürk’ten oluşan Film Yönetmenleri Derneği (FİLM-YÖN) jürisi, bu yıl Duygu Sağıroğlu anısında verilen En İyi Yönetmen Ödülü’ne “Güçlü hikayesi, cesur ve yenilikçi yaklaşımıyla Türk sinemasında yeni bir soluk getirdiği” gerekçesiyle Kör Noktada filmiyle Ayşe Polat’ı layık gördü.
Kör Noktada filmi gecede aynı zamanda Sinema Yazarları Derneği (SİYAD) En İyi Film ödülünü de aldı. Sinema yazarları Aylin Sayın, Erman Ata Uncu ve Kurtuluş Özyazıcı’dan oluşan jüri gerekçesini şöyle açıkladı: “Bizi belgeselin dünyasından kurmacanın dünyasına başarıyla geçiren; hikâyedeki tarafların bakış açısını seyircinin vicdanını rahatlatmadan farklı kamera teknikleriyle aktaran; faili meçhul cinayetleri can alıcı sorularla ele alan; doğrusal film hattını ustalıklı bir kurguyla kırarak gerilimi filmin sonuna dek koruyan Kör Noktada filmini En İyi Film seçtik.”
Festivalin Jüri Özel Ödülü’ne ise Özcan Alper’in yönettiği Karanlık Gece filmi layık görüldü. Sinema yazarı Mehmet Açar’ın açıkladığı ödülü filmin yapımcısı Soner Alper’e usta yönetmen Tayfun Pirselimoğlu takdim etti.
Müzisyen Vedat Sakman’ın açıkladığı En İyi Özgün Müzik Ödülü’ne Karanlık Gece filminin müzikleri ile layık görülen Cansun Küçüktürk’e ödülünü Zuhal Olcay verdi.
Yönetmen Vuslat Saraçoğlu’nun açıkladığı En İyi Oyuncu Ödülü ise Suna filmindeki performansıyla Nurcan Eren ile Karanlık Gece filmiyle Berkay Ateş arasında paylaştırıldı. Nurcan Eren ve Berkay Ateş ödülünü Murat Kılıç ve İlker Ayrık’tan aldı.
Besteci, akademisyen Mehmet Can Özer’in açıkladığı En İyi Ses Tasarımı Ödülü’ne Ayna Ayna filmiyle Eli Haligua ve Fatih Rağbet layık görüldü. Ödülü filmin yönetmeni Belmin Söylemez aldı.
Yapımcı Zeynep Ünal’ın açıkladığı En İyi Özgün Film Şarkısı Ödülü Kendi Yolumda filmindeki Bu Da Geçer şarkısıyla Athena grubuna verildi. Athena grubu adına ödülü oyuncu Melih Değirmenci, Pelin Batu’dan aldı.
Ahmet Utku Soylu, Hatice Demir, Nilay Kökkılınç, Nurten Alkan ve Taylan Özgür Üstün’den oluşan İzmir Kent Konseyi jürisi bu yıl ilk kez verilen İzmir Kent Konseyi Ödülü’ne de Kendi Yolumda filmini layık gördü. 50 bin TL değerindeki ödülü jüri üyesi Nilay Kökkılınç, yönetmen Ömer Faruk Sorak adına Melih Değirmenci’ye verdi.
Alexandra Enberg, Krisztina Goda, Pelin Batu, Serdar Kökçeoğlu ve Minko Lambov’dan oluşan Uluslararası Yarışma jürisi En İyi Film Ödülü’ne Saim Sadiq yönetmenliğindeki Joyland filmi layık görüldü. Yönetmen Saim Sadiq festivalde olmadığı için kendisi adına ödülü Pakistan Fahri Başkonsolosu Cahit Yaşar Eren aldı.
Jüri Özel Ödülü ise Marie-Castille Mention-Schaar’ın imzasını taşıyan Divertimento filmine, En İyi Özgün Müzik Ödülü Let the Dance Begin filminin müzikleriyle Nicolas Guerschberg’e verildi.
Ali Can Sekmeç, Burak Göral, Cumhur Canbazoğlu, Elçin Yahşi, Nezih Ünen, Özlem Özdemir, Sina Koloğlu, Serdar Kalafatoğlu ve Tuğçe Madayanti Dizici’nin jüriliğini üstlendiği Dizi Müziği Ödülleri Yarışması’nın dört kategorideki ödülleri açıklandı. Ulusal Kanal Dizisi En İyi Özgün Jenerik Müziği Ödülü, Ömer dizisiyle Alp Yenier’e, Sina Koloğlu’nun açıkladığı Platform Dizisi En İyi Özgün Jenerik Müziği Ödülü Şahmaran dizisiyle Hakan Özer’e verildi.
Serdar Kalafatoğlu’nun açıkladığı Ulusal Kanal Dizisi En İyi Özgün Şarkı Ödülü’ne Duy Beni dizisiyle Serkan Ölçer, Ece Ölçer, Mert Carim; Burak Göral’ın açıkladığı Platform Dizisi En İyi Özgün Şarkı Ödülü’ne ise Erşan Kuneri dizisindeki Bir Bakman Lazım şarkısıyla Özkan Uğur layık görüldü.