Halk Oyunlarında Giyilen Kıyafetler

Artvin Yöresel Halk oyunu kıyafeti en çok tercih edilen kostümlerimizden ve kostümlerden dir. Bu Kostümünün erkeklerde kumaş kalitesi alpaka ve bossa kumaş,Bayanlarda ise koton kadife ve ithal seafoodplus.infoıca artvin halk oyunu kıyafetimizin işlemeleri sutaşı işleme seafoodplus.info kostümün içerisinde şanel saten şalvar ve içlik bayanlarda kullanılır.

Artvin yöresel halk oyunu kıyafeti erkeklerde, Kabalak alpaka kumaştan, Gömlek hakim yakalı poplin çift düğmeli, Camedan yani kollu ceket ise kenarları sırmadan oluşmaktadır.Şalvar ise pantalon tarzı olup ağı fazla düşük değseafoodplus.info sayede daha zor figürleri kolay olarak yapmaya fırsat vermektedir. ürün aksesuarları ise fişeklik ve kemerdir bu ürünler ise vinnex ve deri olarak ikiye ayrılmaktadıseafoodplus.infoışmalara katılımlarda kostümün içerisine kesinlikle deri ürünler seafoodplus.infoıca yarışmalık kostüm haricinde kıyafetlere vinnex fişeklik ve kemer seafoodplus.infoıca erkek kostümünün ayakkabı sı ise kesinlikle çizme dir keza bu üründe yarışmalarda deri çizme olmakla beraber eğer müşterilerimizde kabul ederlerse vinnex çizme de verebiliriz. Ayrıca Vinneks çizme , Deri çizme, Körüklü çizme , Deri Fişeklik, Vinneks Fişeklik, Vinnex kemer, Deri kemer satışlarımızda bulunmaktadır.

Artvin Yöresel halk oyunu kıyafeti Bayanlarda; Üçetek Sırma ve lase işlemeli olup üzerine giyilen ceket yani camedan su taşı işlemeli olup kenarları sırma ile dönüseafoodplus.info kostümünde Üçetek farklı renklerden oluşseafoodplus.info genel olarak kırmızı ve bordo kullanılmaktadıseafoodplus.info kostümün iç üçeteği diğer parçaların renginide belirlemektedir.Örneğin Bordo üçetek seçimi sonrası fes ve şalvar buna uygun renklerde imal edilir,Kostümün fesi karton fes olup üzerine boncuk yada lira süslemesi yapılır Başörtüsü yada yazma oyalı güpürlü olur,İçerisinde şile bezi gömlek klasik gösteri kostümleri için verilmekte olup yarışma kostümünde ise iç fistan tuning şeklinde altında ise şanel saten den şalvar belinde kemer lastikli yada liralı seafoodplus.infobı olarak ise deri ayakkabı seafoodplus.infoda gerdanlıseafoodplus.infoıca yarısma kostümlerimizde başlık olarak keçe fes keçe fes üzerine montalı kofi saç takılmaktadir.

Firmamız Artvin halk oyunu kıyafeti kiralama ve satış yapmaktadıseafoodplus.infoıca Firmamızdan Artvin yöresel kıyafetinin parçaları olan Fişeklik, Kemer, Deri Çizme, Vinneks Çizme satış ve kirası yapmaktayız

        KADIN GİYSİLERİ

        BAŞA GİYİLENLER

Başta: Alında yedi rengi içeren bir taç yer alır Renklerin anlamları şöyledir.

Kırmızı: evliliği, siyah: yas, beyaz: genç kızlık, sarı-pembe: sevgiyi, kırmızı-yeşil bir arada olursa; kadının evli olduğunu, beyaz-yeşil: aynı soydan gelen kızları belirler.

Alduvak: Gelinin başında bulunur Al, murada erme anlamındadır.

Abani (Üslük): Parlak sarı renk ipten olup, al duvağın altına örtülür

Başlık: Altın koşarlı terlik giyilir.

Başlıklar üzerine yazma örtülür Yazmanın etrafı oyalarla süslüdür. Yüz çevresini çevreleyen kısma boncuk süsler, alınlıklar, çenelikler kullanılır.

Kadın Başı: Kozak başı diye adlandırabileceğimiz bu başta kızlar önce tepelik giyerler. Bu tepelik terlik vazifesi görür. Tepeliğin üzerine başı çepeçevre saran takke geçirilir. Takkenin arkasında iki ucu bağlanmış bir kaskısı vardır. Bu kaskı ikili, üçlü, dörtlü olmak üzere örülmüş saçların arkasından geçirilir. Böylelikle takkenin öne kayması önlenir. Takke kartondan baş ölçülerine göre üç dört parmak eninde yapılır. Etrafı, yörede MELKAN denilen Amerikan bezi ile kaplanır. Bunun üzeri kreple sarılır. Krebin her bir yanı inci boncukla işlenir. Başlığın ön kısmı kat kat altınla iki sıra işlenir. Üzerine ikili, üçlü iğnelerle taç şeklinde süslenir. Tepeden çeneye, çeneden tepeye yaşmak denilen bir örtü bağlanır. Buna KAYNANA GEMİ denir. Ayrıca SAKADIRAK da denir. Daha sonra alından arkaya kefiye bağlanır. Buna KUSGUN çekimi denir. En son değirmi yapılıp takkenin üzerinden çene altına geçirilir yanakta tutturulur.

SIRTA GİYİLENLER

Göynek: Sarı ve beyaz renk el dokuması bezdendir. Ön kısmının orta yerine dikey şekilde gömleğin belinden etek ucuna kadar tek bir parça işleme tıpkı parçalık gibi dikilir. Göynek paçalık işlemeleri üstüne kadar iner. Etek uçları, kenarları, kolağızları, yaka kenarları işlidir. Göğüs kısmının işli olduğu da görülebilir. Sarı, yeşil, beyaz, mor renktedir.

Göğüslük: Bu giyim parçası genellikle kırmızı ve yeşilden hazırlanır. Dört ucundan bağcıklarla arkaya bağlanır. Ustufa kumaşından yapılır. Bağcıklarla boyuna ve bele bağlanır.

Ayaklık: Buna şalvar da denilir. İşlemelidir. Kalça altına işlemeli uçkurla bağlanır. Ayak bileğine kadar iner.

Köncek: Ayağa giyilen bir çeşit şalvardır. Kalça altına ince uçkurla tutturulur. Buna bazı köylerde ayaklık da derler. Beyaz pamuklu veya ince yün karışımı dokumadan yapılır. Könceğin her iki parçasının yanlarına, işlemeli birer parçacık otutturulur.

Cepken: Üç eteğin üzerine giyilir. Beyaz çizgili mor renkli çitare kumaştan yapılan cepkenin önü açık ve kolları uzundur.

Üç Etek: Kutnu, çitari diye adlandırılan kumaşlardan yapılır. Astarı sarı bez dokumadır. Üç eteklere, kaynak işlemeli ulama, çiçekli hare, çiçekli telli hare vb adlar verilir. Göyneğin üstüne giyilir. Eflatun renkli beyaz çizgili çitare kumaştan yapılır. Üç eteğin üzeri çiçekli hare, sırmalı hare, çiçekli telli hare gibi çeşitli kasnak işlemelerle donatılmıştır

Arkalaç: Para ve boncuklarla süslüdür Bele bağlanır. Üçgen biçiminde arkadan aşağıya sallanır.

Kemer: Belde, üzeri kabaralarla süslü kemer vardır Üç parçalı olan toka üzerinde kırmızı yeşil renkli taşlar yer alır. Gümüş kemeri oğlan evi kız evine gönderir. Gelin olduğu gün gelinin beline takılır.

Önlük: Kırmızı yün el dokumasıdır Bele bağlanır ve dört köşe şeklinde öne sallandırılır. Yağlık da denilen önlük bir bağ ile bele bağlı olup önü kapatır. Çok renkli yün iplikten dokunmuş zeminde bordo renk hakimdir.

Libade: Cepken üzerine giyilir. Mor kadife üzerine sırma sim üzerine yaprak ve çiçek motifleriyle süslüdür. Önü açıktır Kesik yelek de denir.

Örme Kuşak: Alın çekisi gibi yedi renkli iplikten örülmüş olup, gelinin belinde bulunur. Uç kısmı püsküllüdür. Bu kuşağı geline babası alır.

Bel Bağı: İki üç metre uzunluktadır. Kuşak üzerine mavi boncuklar, püskül, çılkak bulunur.

Deyre: Bu giyim parçası, bildiğimiz üç eteğin özel süslenmiş bir tipidir. Genellikle kutnu altıparmak, çitari, yılandili diye adlandırılan kumaşlardan olur. Giysinin arka etek kenarları ve ön parçalarının iki uçları sarı ve mavi bezlerle “kertme” adı verilen teknikle süslenmiştir.

Öngerge: Öne konan önlüğe bu ad verilir. Bunun zemini yünden el dokumasıdır. Kertmeli işlemecilik yapılmıştır. Bu giysi parçasının üzerine sedef düğmeler dikilir. Sedef boncuk ya da parlak boncuklarla kullanılabilir. Bu tip önlüğe “kertmeli önlük” de denir.

Bel Bağı (Çılkaklı Kuşak): Bu giyim parçası önlük bağı ve çılkaklı kuşak, kemerbest diye de adlandırılır. İki metre kadar uzunluktaki ve iki parmak genişliğindeki bel bağının her iki ucu rengarenk (sarı-yeşil-kırmızı-açık mavi) püsküllerle, yün ipliğinden dokunmuş, ayrıca boncuklarla bezenmiştir. Öngerge bel bağına tutturulur. Kuşağın uçlarında ikişer adet mavi boncuklu altı adet püskül bulunur.

Çitari:

1- Altta çizgili kumaştan ipekli dokumadan geniş şalvar.

2- İçte bürümcük gömlek.

3- Şalvarın kumaşından yapılma üç etek.

4- Üç eteğin üstüne giyilen bazı köylerde üç etek kumaşından, bazı yörelerde kadifeden yapılma üstü sim işlemeli sırma cepken.

5- Kilim dokuma önlük.

6- Kilim dokuma arkalık.

7- Başta tepelik, oyalı yazma ve çeki.

Canfes:

1- Altta, kadifeden yapılmış ibrişim ipliği ile işlenmiş geniş şalvar.

2- Üstte, beli dar yakalı şalvar gibi işlenmiş kadife cepken.

3- Belde gümüş kemer.

4- Ayakta kadifeden yapılmış pantufla tabir edilen terlik.

5- Başta oyalı krep.

Ağır Esvap:

1- Altta kadifeden yapılma sırma ile işlenmiş bol şalvar.

2- İçte kanaviçe işli iç gömleği.

3- Üstte kadifeden yapılmış, sırma ile işlenmiş üç etek.

4- Belde gümüş kemer.

5- Başta gümüş tepelik.

6- Tepeliğin üstünde dantelli tül örtü.

7- Ayakta sırmalı terlik.

Sırmalı:

1- Altta, çizgili ipekli kumaştan yapılma kaytan işlemeli bol şalvar.

2- Üstte, şalvarın kumaşından yapılma kaytan işleme üç etek.

3- Belde, kenarları sırma saçaklı ipekli kumaştan önlük ve arkalık.

4- Üç eteğin üstünde kadifeden yapılma sırma işli cepken.

5- Önlüğün üstüne genişçe takılan yağlık.

6- Ayakta, dana derisi sivri burun çizme.

7- Başta tepelik (pul veya para takılı)

8- Tepeliğin üstünde pul işlemeli krep.

Saç Şekilleri Gelin saçları kırk veya oniki belik olarak örülür.

 Takılar

Sakıdırak: Çene altından başa bağlanan pul ve boncuk dizili süs takısıdır.

Mangırlar: Gelinin alnında yirmi sekiz veya otuz iki adet küçük altın dizilidir.

AYAĞA GİYİLENLER

Çorap: Yünden, şişle örülme ve renklidir.

Sarı Çizme: Saren deri denilen keçi derisinden yapılır. Göğe bakan papuç da denilir. Sarının çeşitli tonlarında yapılır. Yörük çizmesinden farklı olarak yanlarına çiçek motifleri işlenir ve kaytanla süslenir. Ayağa giyilen kösele taban üzerine sarı meşinin dikilmesi ile yapılmıştır. Burnu yukarıya doğru kıvrıktır. Goncu yerden 16 cm yüksektedir. Çizme içine çeşitli renkte Türk motifleri ile işlemeli yün çorap giyilir.

ERKEK GİYSİLERİ

BAŞA GİYİLENLER

Fes: Başa kalıpsız fes giyerler. Fesin etrafına çeşitli renkte iğne oyası işlenmiş, kenarları at kılı ile geçilmiş, dağ çiçeği motifli, yemeni (yazma) sararlar. Fesin yanında ağırlığı dirhem olan püskül sallanır.

SIRTA GİYİLENLER

Bürümcek: Gövdeye, en içe şile bezinden dokunmuş bürümcek giyerler.

Mintan: Bürümceğin üzerine elde dokunmuş mintan giyilir. Mintan hakim yakalı ve düz çizgilidir.

Kuşak: Zeybek, beline küçük bir yastık üzerine şal kuşak, bunun da üzerine trablus kuşak sarar. Bu kuşak beli kalın bir şekilde kalça hizasına kadar sarar. Belde ayrıca en üste deriden yapılmış silahlık kuşanılır. Bu silahlık yedi gözlü olup, her gözünde zeybeğin ihtiyacı olan aletleri tütün tabakası vb gibi eşyalarını saklamasına yarar. Silahlığın üzerine kıldan dokunmuş kolon dolanır.

Camadan: Kırmızı beyaz ve mor çizgili işlemeli cepken giyilir.

Sallama: En üste giyilen parça sallamadır. Sallamanın kolları olmayıp, arkadan kolların yanından parçalar sarkar. Camadanla aynı renkte kalataban ve kaytan işlemelidir.

Potur: Zeybekler alta yanları yine kaytan işli potur giyerler. Potur dizlere kadar uzanır. Camadan ve sallama ile aynı kumaştandır. İşlemeli ağı bulunur. Ayrıca dizlik takarlar Kasığa uçkurla bağlıdır.

Fermene: Buna kesik yelek de denir. Değrenin üstüne bu kısa yelek giyilir. Eskiden fermene çuhadan ve yün dokumadan yapılırmış.

Trablus Kuşak: İpekli kumaştan trablus kuşak sarılır. Trablus kuşak üzerine silahlık kuşatılmıştır. Bele arkadan sıkı sıkıya bağlıdır. Çok geniş kalın bir deriden olup beş gözlüdür. Birinci gözde çakı ve kav, ikincisinde çakmaklı ve kuburlu bir tabanca, üçüncüsünde kulaklı ve yatağan biçimli kasatura, dördüncüde maşa ve beşinci gözde ise kadifeden tütün kesesi ile meşinden kavcalık bulunur. Silahlığın etrafını renkli yünden dokunmuş bir kolon sarmakta ve onun üzerine de işlemeli çevre sarkıtılmış olarak bulunur.

AYAĞA GİYİLENLER

Körüklü Çizme: Ayaklarına körüklü çizme veya tozluk altına yemeni giyerler.

Çorap: Genellikle beyaz yündendir. Üzerine renkli yünlerle geleneksel motifler işlenmiştir.

Aksesuvar Katıklık (Kütüklük): İki üç gümüş kutu olup silahlık üstüne kuşanılır, fişeklik olup arka ve yanlara sarkıtılır.

Hamaylı: Gümüşten küçük bir kutu olup kayışla sarılı olarak sağ koltuk altında yerini alır. İçinde enam, mektup ve haberleşme belgeleri bulunur.

Pazubent (Pazvant): Sağ pazuya takılan gümüş işlemeli, üç beş parçadan oluşmuştur. Kadınların zeybek kıyafeti çiçekli başlık, ulada, gömlek, cepken, üç etek, şalvar, yağlık, çorap ve ayakkabıdan oluşurken, Erkeklerde bunlardan farklı olarak fes, oya, çuka camadan ve sallama, çuka potur, gümüş köstek, dolgu kuşak, horasani şal kuşak, kayış, kemer, silahlık, kütüklük, gubur (yani tabanca), kulaklı kama, çevre, körüklü çizme ve tozluk bulunur.

Zeybek Sözü ve Kökeni Zeybek sözcüğünün kökeni hakkında bugüne kadar çok çeşitli ve birbirinden farklı görüşler ortaya atılmıştır. Halikarnas Balıkçısı Zeybek Sözcüğünü Mitolojiye şu şekilde dayandırıyor; ''Homeros bu sözü ''olaks'' diye Omeqa ile yazar. Omeqa ise, ona tanrıçanın ilkbaharda doğurduğu yumurtasının, ilkbaharda bölünerek iki ayrı "o" olmasıdır. Ayrılan bu yumurtalardan tüm yaratıklar ve bitkiler çıkmıştır. Böylece de ''Obekkos'', ''Tobekkos'' ve ''İbakki'' sözleri ''Zeybek'' olmuştur. Mahmut Ragıp Gazimihal, sözün Grekler tarafından kullanıldığını da belirtiyor. ''Yunanca'da ''b'' sesi olmadığı için, onların dilinde Sayvakikos, Zaypapikos şeklinde Rodos 'ta ise Turkikos'un aynı anlamda kullanıldığı ve kelimelerin aslının Saybak olup bizde kelimenin incelenip ve özleşerek Zeybek haline geldiği de açıklanır. Divanı Lügatı Türk'te Zeybek hakkında şu bilgiler verilmiştir: Divanı Lügatı Türk, Cilt I, sayfa de Bekneg kelimesindeki Bek sözünün sağlam olduğu yazılmaktadır. Yine Divanı Lügatı Türk, cilt III. Sayfa de Sağ sözünün Zeybeklik, anlayışlılık anlamında olduğu kaydedilmektedir. Divanı Lügatı Türk, Cilt I. S. 80'de s harfinin bazen Türk dilinde z okunduğu söylenmektedir. Zeybek sözünde sağlam anlamında bir (Bek) sözünün bulunması anlamı olan sağlam sözünü doğrulayacak ek ad olması şarttır. Bek sözcüğü bir insan için kullanıldığına göre ek sözü, insanın niteliğini iyi yönünden anlatan söz, olması gerekir. Yani Bek sözü ile ancak anlayışlılık ve akıllılık anlatan Zag sözü ile birleşik ad olabilir ve şeklini alır. Bunu Türk dilinin yapısı zorunlu kılmaktadır. Türkçemiz ses uyumu kuralı burada da, karşımıza çıkmaktadır. Başta gelen kalın fakat hafif sesli hece, sonda gelen ince fakat sert heceye uydurularak okunur, kuralına göre Zag hecesi kendisinden sonra gelen sert, ince Bek hecesine uydurulmuş, Zeg olmuş Bek ile beraber anlayışlı, akıllı, sağlam, zeybek olarak Avrupa tarih kitaplarına geçmiş ve çağımıza değil Bozdağ, Dalgalı dağ köylerinde yaşamıştır. Efe Sözü ve Kökeni Efe sözü Rumca 'dan alınan "Efendi" sözünün kısaltılması sonucu geldiğini savunanlar olmakla birlikte "Efe" kelimesi efendinin tam karşılığı değildir. Efe genç, diğer anlamda delikanlı demektir. Örnegin; Efendimiz Sultan Alayhi Vesselam denir, Efemiz denmez. Efendi Bizans dilinde sahip, okuma-yazma bilir demektir. Hoca Efendi, Kalem Efendisi, Hoca Efe, Kalem Efesi denmez. Fakat Efelerin Efesi denir (silah taşır yiğit). "Efe'' sözcüğü "EFEB" den gelir. Efeb; genç delikanlı yani silah taşıyan yiğit demektir. Efeb teşkilatı Yunanistan'dan önce Anadolu da kurulmuştur. Bunlar tıpkı Zeybekler gibi dağ başında talim ederler ve daha sonra kente gelerek tiyatroda silah oyunları yaparlardı. Tiyatro yuvarlak olduğu için dansları da daireseldi. Bu dans aynı zamanda dinseldi. Celal Esad Arseven tarafından düzenlenen Sanat Ansiklopedisinde ''Eskiden asayişin korunmasına memur hafif silahlı bir sınıf askere verilen addır." Selçuklular zamanında Aydın ve Teke taraflarında böyle bir askeri sınıf oluşturulmuştu ki bunlara Efe denirdi.   Efe-Zeybek ve Kızan Arasındaki Bağıntı Efe, Zeybek gruplarının başıdır. Zeybekler arasında kahramanlık yapmış cesur ve mert kişiler arasından seçilir. Efe olmak için Zeybekler arasında yaşça büyük olmak önemli değildir. Zeybek, Kızanlara göre daha çok kahramanlık yapmış cesur kişilerdir. Zeybekler efenin Emriyle kızanları yetiştirirler. Zeybekler, efelerin yanında birer kol beyi görevi görürlerdi. Zeybekler iyi silah kullanan cesur kişilerdir. Zeybeklerin maiyetindeki gençlere ''Kızan'' denilir. Kızan çocuk anlamına gelse gerek. Çünkü Anadolu'da kimi oyunlarda kızlar delikanlı, delikanlılar da kız giysilerini giyerler. Kızan belki de önceleri başka anlam taşırdı.

Günümüzde akıllarda kalan bazı Efeler ve Zeybekler şunlardır; Çakıcı Mehmet Efe, Yörük Ali Efe, Çakırcalı Efe, Saçlı Efe, Mestan Efe, Gökçen Efe, Sarı Zeybek, Kamalı Zeybek, Pepe Efe, Kıllıoğlu Hüseyin Efe, Demirci Mehmet Efe.

YARARLANILAN KAYNAKLAR

Karadenizlilerin geçmişten bu yana yaşam tarzını yansıtan "halk kültürü" araştırılarak envanter oluşturuldu.

Artvin, Giresun, Gümüşhane, Ordu, Rize, Trabzon ve Samsun'daki insanların geçmişten bugüne yaşayış tarzı, giyimi, halk oyunları, halk müzikleri, enstrümanları, yemekleri gibi birçok kültürel faktör iki yılı aşkın süre araştırıldı.

Doğu Karadeniz Projesi (DOKAP) Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığınca yürütülen "Karadeniz Kültür Envanteri Projesi" kapsamında her ilde tespit edilen kültürel faktörler kültür envanterine eklenerek kitap ve internet ortamına aktarıldı. seafoodplus.info web adresinde bu illerin her birinin kültürel değerlerine ulaşılabiliyor.

DOKAP Bölge Kalkınma İdaresi Başkanı Yusuf Mengi, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kültürün bir bölgenin dokusunu oluşturan ana unsur olduğunu söyledi.

Halk kültürü üzerinde mevcut ve yeni ortaya çıkarılan verileri düzenleyerek kapsamlı bir çalışma yaptıklarını ifade eden Mengi, "Bölgenin dinamikleri arasında var olan zanaat ve kültür dokusunu ortaya çıkarmayı hedefledik. Karadeniz'i Karadeniz yapan değerleri ihmal etmemiş olduk ve kültür envanteri projesine ekledik." dedi.

Mengi, projenin kapsamında köy köy, dağ tepe gezerek insanlarla birebir ilişkiler kurduklarını anlatarak, şöyle devam etti:

"Karadeniz çok zengin kültürel dokusu olan, zengin içeriğe sahip olan bir bölge. Bu bölgenin her ilinde, her ilçesinde ayrı bir kültürel doku söz konusu. Çalışmayla Karadeniz imajını oluşturan, lokal olmakla birlikte genel kültürel doku ortaya konuldu. Teknik düzeyde yaptığımız çalışmalarla ortaya çıkarmış olduğumuz bu halk kültürü çalışması bilimsel bir temele oturmuş oldu. Ayrıca projede ilgili uzman kişilerle çalıştık."

Bölgede tespit edilen bazı kültürel unsurlar şöyle anlatıldı:

Trabzon

Yörede kullanılan giysiler arasında çarık, kara lastik, potin, entari, peştamal, kuşak, mes ve lastik ayakkabı yer alır. Bunlar arasında en dikkati çekici ise köy kadınlarının entarilerinin üzerine, bellerine bağladıkları, genellikle beyaz, kırmızı, enlice çizgili veya kareli peştemallerdir.

Yöre müziğinin başlıca enstrümanı kemençedir.

Yöresel yemekleri arasında ünü tüm Türkiye'yi saran Akçaabat köftesi, Hamsiköy sütlacı, Vakfıkebir ekmeğinin yanı sıra kara lahana çorbası, hamsili pilav, kuymak, muhlama, turşu kavurması, mısır ekmeği yer alıyor.

Rize

Rize yöresinin geleneksel giyim kuşamında en belirgin ayırt edici özellik Rize bezi, feretiko ve keten dokumalardır. Rize'de gömleklik olarak dokunan kumaşlara "feretiko," bu kumaşla dokunmuş gömleklere ise "feretiko gömlek" deniliyor.

Rize ve çevresinde oynanan halk oyunlarının hemen tümüne horon denir.

Giresun

Geçmişte kadınların başlarına ve bellerine bağladıkları peştamallar yöresel kıyafetler arasında ilk önce dikkati çeken unsurlardır. Erkekler arasında ise pantolon yerine dar, dikiş yerleri siyah ibrişimle işlenmiş siyah veya lacivert çuhadan yapılmış zıpka, bunun üzerine yelek, ceket olarak işlenmiş bir aba, başlık, yemeni biçimli çizmeler tercih edilen giysiler arasında yer alıyor.

Giresun'da horon havaları, sallama, kol havası, karşılama ve metelik yaygın şekilde oynanan oyunlardır.

Doğu Karadeniz genelinde olduğu gibi kara lahana, mısır, fasulye, kabak, bezelye gibi sebzeleri yoğun olarak tüketilir.

Artvin

Geleneksel giyim-kuşam kültürünün izlerini yaşlı nüfusta görmek mümkün. Yaşlı erkeklerin genellikle pantolon, gömlek ve ceketten oluşan giysileri çoğunlukla yünlü kalın kumaşlardan yapılmış ve koyu renklidir.

Yöre halk oyunları çevre illerdekiler ve Kafkas halklarının figürleriyle benzer özellikler göstermektedir. Atabarı, halk oyunlarında Artvin'in simgesi olan bir oyundur. Bunu yanı sıra Koççari, Cilveloy, Acara horonu da önemli yer alır.

Yörede yaygın yemek çeşitlerinden bazıları tutmaç çorbası, kara lahana çorbası, silor, kara lahana sarması, kuymak, mısır gevreğidir.

Bayburt

Bayburt'un geleneksel erkek kıyafetleri arasında başa takılan keçe külah, fes, gövdeye giyilen köynek, gezeki, göngörmez yer alıyor. Kadın kıyafetleri arasında ise başa giyilen tepelik, çırnakça, gövdeye giyilen köynek, üç etek, şalvar dikkati çekiyor.

Bayburt'ta oynanan halk oyunlarına bar denilir. Halk oyunları genel olarak düz ve yarım daire şeklinde oynanır.

Bayburt'ta tandırın çok önemli bir yeri vardır. Soğan, salça, tereyağı ve sıvı yağ ile yapılan pazı turşu kavurması, tereyağı, yumurta, kuru soğan, kavurma ve sıcak su ile yapılan çılbıra, pide, civil peyniri, tereyağı ve su ile yapılan papara gibi çok sayıda yemek bulunuyor.

Gümüşhane

Gümüşhane'nin kuzey kesimlerinde yaşayan insanların geleneksel giyim tarzında daha çok keten kullanılır. Doğu ve güney kesimlerini oluşturan Kelkit, Köse, Şiran ve merkez ilçenin yukarı kısmında Doğu ve İç Anadolu etkisi hissedilir.

Geçmişte Gümüşhane'de erkeklerin Güneydoğu Anadolu'dakinden farklı şekilde bir şalvar giydiği biliniyor. Patiskadan ya da bezden yapılan gömlekler de giyim tarzında yer almış. Kadınların kıyafetleri arasında siyah zemin üzerine beyaz puanlı çarşaf, çeşitli renklerde olan bezden büzgülü ipek çarşaflar, entari, fistan, çarık, geçmişteki giyim unsurlarından.

Gümüşhane halk oyunu kültüründe ise horon, bar, halay ve karşılama yer alıyor.

Yemek kültüründe çorba olarak gendime, katıklı çorba, ezeltere tuzlaması, fasulye bulgurlusu, ayvalı et, çirmiş usulü sulu köfte, yer alıyor.

Ordu

Yörede geçmişte erkek kıyafetleri bazı kesimlerde şal ismi verilen kumaşlardan imal edilmiş, el dokuması bu kumaşlar yine yörenin kıyafet tercihlerinde kullanılmaktadır.

Kadın kıyafetleri ise çember, keşen peştamal, entari, havlu, oya, etek, mintan, basma, kadife elbise, yelek, şalvar, ayakta, çarık gibi unsurlardan oluşuyor.

Ordu'da yaşayan insanların genel karakterini horon ve karşılama yansıtıyor.

Samsun

Kentin kıyı kesimlerinde kadınlar peştamal, kefiye, çatma gibi üst giysiler; erkekler çapula, yemeni gibi ayakkabı türleri, İngiliz külotu denen pantolonu yöresel kıyafet olarak kullanmış.

Samsun'da davul, zurna ve kemençe ile oynanan oyunlar yaygın. Bunların yanı sıra Balkan ve Kafkas göçmenlerin olduğu yerleşimlerde geleneksel oyunların yanı sıra Rumeli ve Kafkas oyunları da oynanıyor.

Samsun mutfağı, Karadeniz, Anadolu, Balkan ve Kafkas izlerini taşıyor.

Kaynak: AA