Hayvanlar Namaz Kılar Mı

Bir köyde, köy halkıyla sohbet ettik. Onlara dedim ki, “Bakınız, bu köy açık hava fuarı gibi. Şunlar tavuk, şunlar at, şunlar koyun… Çok beğeniyorsunuz bu hayvanları.

Neden? Çünkü işinize yarıyor. Peki bu hayvanlar kitap okur mu? Hayır. Namaz kılar mı? Hayır. Sadaka verir mi? Hayır. Çünkü hayvanlar dinden anlamaz. Hayvanların dini yoktur. Yeryüzü büyük bir kitap. Büyük bir müze. Buralarda gezerken bu hakikatleri de görmek lazım.” Bir şahıs çıktı dedi ki, “Aman ağabey, biz seni buraya çağırdık ki, iki tane ayet, bir tane hadis okuyasın; cennete mi gideceğiz, cehenneme mi anlayalım. Sen kalkmış tavuk diyorsun, yumurta diyorsun. Ne oluyor böyle?” “Kardeşim”, dedim, “Canımızın istediği gibi yaşarsak, biz de böyle hayvan gibi bir şey oluruz.” Bakınız hayvanlar kitap okumuyor, namaz kılmıyor.

Bu meseleleri düşününce Amerika’daki günlerim gelir aklıma… Öğrenci olarak Amerika’da bulunduğum sıralarda, Amerikalı öğretim üyesi ne emir verirse onu yapıyorduk. Mesela diyor ki: “Şu cihazı öbür barakaya götürün veya dışarıya çıkarın.” Kocaman cihaz, dört kişi zor taşıyoruz. Düpedüz hamallık yani… İtiraz yok. Tek başına götür dese, “Nasıl götüreyim, gücüm yetmez.” diyemeyiz. Hemen, “Yes, sir.” diyoruz. “Kabloları irtibatlayın.” İrtibatlıyoruz. “Cihazı çalıştırın.” Çalıştırıyoruz. “Ölçmeleri yapın.” Yapıyoruz. Bunlar öyle kolay işler değil. Adam tepemizde dikilip emir yağdırıyor. Biz de baş üstüne diyoruz.

Allah Allah… Amerikalıya böylesine itaat edeceğim, gözlerimi yaratan, tahsil için bana akıl veren, ellerimi, kollarımı, ayaklarımı veren, bana sağlık veren, hayat veren Rabb’ime itaat etmeyeceğim? Olur mu ya? Müdür emretti diye işime zamanında başlayacağım amma namazımı kaçıracağım? Olur mu? Olmaz. Böyle terslikler benim aklıma yatmaz. Şimdi bir Müslüman’ın düşünmesi lazım? Ben en çok kime itaat ediyorum, en çok kimin sözünü dinliyorum, kimin gönlünü yapıyorum? Hah işte onu, bulacak, diyecek ki, “Ben falan kişiyi razı etmeye uğraştığım gibi, Allah’ı da razı etmeye uğraşıyor muyum? O’na itaat ediyor muyum?”

Sonra bir koyunu yakaladım. Tabii köylüler de saygıyla benim yanıma gelmişler. Koyunun başını okşuyorum. Bu koyun, bu koyun, ah bu koyun, hiç namaz kılmaz bu koyun… Gördünüz mü vaziyeti? Bu koyun istediği gibi gezip tozuyor, istediği kadar uyuyor. Ne derse gider, ne kitap okur, ne ibadet eder. Bu koyunu acaba ne yapsak? Sonra koyunun gözlerini öptüm, “Sen masumsun.” dedim, “Sen alınma, hakkını helal et.” Adamlara döndüm, onlar başlarını sallıyor. “Hocam çok sert bir ders verdin.” diyorlar. Hakikat bu kardeşim. Allah’a şükür, bak Allah bizi insan yaratmış, insanlar içinde Müslüman yaratmış. Müslümanlar içinde bizi şuurlu Müslüman yapmış. Ne kadar büyük nimetler iç içe Böyle bir nimetin şükrü gerekmez mi?

“Efendim, ibadet etmek zorumuza gidiyor.” diyor mesela… Abdest almak çok zor geliyormuş! Bu zorluklar ne ki? Siz gidin de Avrupa’da, Japonya’da, Almanya’da işçiler nasıl çalışıyor, bir görün. Hiç yoruldum diyen var mı? Çünkü yoruldum diyeni işten atacaklar, nereye yoruluyorsun. Bakınız, üç kuruşluk dünya menfaati için böylesine yoruluyoruz. Peki cennet ucuz mu?

Rahata alışmış insanlar ibadet etmekten rahatsız olurlar. Mesela namaza kalkmayan adam tenperesttir, vücudunu çok seviyor. Aman vücudum yorulmasın, incinmesin, ağrımasın. Allah Allah olur mu kardeşim, biz insanız. Vücudumuz yorulacak, ağrıyacak…

Müslümansak Allah’ın emrini yerine getirelim, Allah ne emretmişse onu yapalım. Çünkü cennet ucuz değil… ()

Sözcü yazarı Bekir Coşkun, "Hayvanlar niye namaz kılmaz" sorusunu "Çünkü onların bağışlanmayı dileyecek suçu yok" diye yanıtladı.

“İnsan ergonomisi namaza göre yaratılmıştır' gibi tespiti yapabilmek için otuz sene okuyan insanın, namaz kılmayanların 'hayvan' olduğu noktasına varması ile kedilere geçiyoruz" Coşkun, "Kedi çişini yapacaksa, kumu eşip gizler, üzerini örter…
Bu onun temiz dünyasında vardır. Kirini saçmaz. Memleketin içine ettiniz birader, ergonomi sana özgü" diye yazdı.

Bekir Coşkun'un "Hayvanlar niye namaz kılmaz" başlığıyla yayımlanan (17 Haziran ) yazısı şöyle:

Çünkü onların bağışlanmayı dileyecek suçu yok…

*

Dört bin sene karnını öküz sayesinde doyurdu insan…
O ibadetini, sürdüğü toprak ve emeği sarı buğday başakları ile yaptı…
Ama insan; o bir lokma ekmeği yoksullara haram ettiği için…
Beş vakit az…

*

Leylek…
Siz hiç öbürlerinden büyük ve farklı leylek yuvası gördünüz mü?..
Yoksulların evleri başlarına yıkılırken, o yoksulların parası ile yaptırdığı bin odaya sığmayan insandır…
Bağışlanmak için camiden camiye koş tabi…

*

Atların namaz kılmaya ihtiyaçları yoktur…
Yedi bin sene sırtında taşıdı insanı, uygarlıklar onun ayaklarıyla kıtadan kıtaya ulaştı, hiçbir zaman dört nalından başka bir şeyi olmadı atın…
Sen binmişsin insanların sırtına…
Bu servetin, bunca zenginliğin, akıl almaz varlığın, kasaların, kutuların, kamyonetlerle taşınan dolarların günahını çıkart…
Koş…

*

Köpekler asla yalan söylemediler…
Sevmediği halde kuyruk sallayan, sevdiğine havlayıp diş gösteren köpek hiç görülmedi…
İkiyüzlülük insana özgü…
İnsanları seviyormuş gibi yapıp; doğalarını, varlıklarını, ceplerindeki alın terlerini, hatta çocuklarını ve canlarını alan her kimse…
O affedileceğini sanıp, varsın namaza dursun…

*

“İnsan ergonomisi namaza göre yaratılmıştır” gibi tespiti yapabilmek için otuz sene okuyan insanın, namaz kılmayanların “hayvan” olduğu noktasına varması ile kedileregeçiyoruz…
Kedi çişini yapacaksa, kumu eşip gizler, üzerini örter…
Bu onun temiz dünyasında vardır…
Kirini saçmaz…
Memleketin içine ettiniz birader…
Ergonomi sana özgü…

*

Sonuçta…
Hayvan değilsin…
Keşke olsan…

Değerli kardeşimiz,

Temiz bir namaz seccadesi olmadan, doğrudan hayvan pisliklerinin üzerinde namaz kılmak caiz değildir.

Koyun-keçi ağılında, yere bir temiz yaygı sermek suretiyle namaz kılmak mubahtır, bu şekilde kılınan namaz geçerlidir.

At, katır ve eşeklerin sidikleri ile eti yenen koyun, keçi, geyik ve karaca gibi evcil ya da yabanî hayvanların sidikleri ve bunların tersleri, Ebû Yusuf ve Muhammed'e göre hafif pisliktir. Fetvaya esas olan bu görüştür.

Hafif pisliğin namazda bağışlanan ve namazı bozmayan miktarı, bulaştığı yer elbise ise, elbisenin tamamının dörtte biri; kol ve ayak gibi bedenin bir organı ise bulaştığı organın dörtte biridir. Bu şekilde kılınan namaz geçerlidir.

Bununla, kaçınılması güç olan, mesleği ve içinde bulunduğu kültür ortamı bakımından temizliğe tam dikkat edemeyen veya hayvancılıkla uğraşanların, farkında olmadan karşılaştığı hafif pislikler için kolaylık getirilmiştir.

Fakat bu pislikleri tamamen temizlemek mümkünse, bunlarla kılınan namaz geçerli ise de mekruhtur. (bk. İbn Abidin, Reddu’l-muhtar, I, )

Selam ve dua ile
Sorularla İslamiyet