2
Mukattaa harfler (Arapça: الحروف المقطّعة ) Kur'an-ı Kerîm'deki yirmi dokuz surenin başında yer alan ve sadece harflerden oluşan ve tefsirciler tarafından müteşâbih, ne olduğu anlaşılamayan, ancak benzetimlerde bulunulabilen, benzeşmeli anlamında müteşabih olarak nitelendirilen âyetlere verilen isimdir.
Lüxenberg, Kur'an dilinin %10 kadar bir bölümünün Arami-Süryani dili üzerinden anlaşılabileceğini ileri sürmektedir. Din, mitoloji ve etimoloji üzerine çalışma ve araştırmalarını yayınlayan İlyas Özkan cümleleri kısaltma geleneği üzerinde durmakta ve Mukatta harflerinden E, L, M; E, L, R veya E, L, M, R gibi harflerin Süryani kiliselerinde ilahi olarak okunan Mezmurların başlangıç cümlesi olarak kullanılan "güçlü olan tanrı konuşuyor" gibi standart deyimlerin kısaltmaları olduğunu ifade etmektedir.[1]
Hem Yunus (يُونُسَ) hem de Zennun (وَذَا ٱلنُّونِ) kelimelerinde Nun harfi geçmektedir. Çok ilginç bir şekilde 68:48 ayetinde Yüce Allah Yunus peygamber için çok farklı bir kelime tercih etmiştir. Bu kelime kesahıbil hut (كَصَاحِبِ ٱلْحُوتِ) ‘balık sahibi gibi’ dir. Bu kelime Nun harfi içermemektedir.
68 kaynağı değiştir] 1974 yılında MısırlıbiyokimyacıReşad Halife; "mukatta’at" adı verilen bu harflerden oluşan bir matematik yapının Kur'an-ı Kerîm'de mevcut olduğu tezini öne sürmüştür.[2] Mitoloji araştırmalarına göre Yunus hikâyesi Sümer mitolojisinde insan balık kombinasyonu olan yarı tanrı Oannnes'den ilham alan bir Tevrat hikâyesiydi.[3][4] Buna göre Oannes kültü iki farklı isimle, Jonah ve John olarak Tevrat hikâyelerine aktarılmıştı. Bahsedilen isimlerin Kur’andaki karşılığı Yunus ve Yahyadır. Kur’anda mukatta harfleri arasında geçen ve anlamı bilinmeyen Nun harfi ise Sabienlerde Yahya kültünün sembolüdüydü.[5] Dış bağlantılar[değiştir nest... |