Takma isimler genellikle arkadaş ortamında isim dışında birbirlerine verilen adlardır. Kişinin karakter, iş ve dış görünüşüne yönelik verilir. Ancak bunların dışında sosyal medya mecralarında hesap ismi olarak tercih edilir. Sosyal medya kullanıcıları genellikle karşı tarafta etkileyici bir izlenim bırakmak ve dikkat çekmek için en güzel takma lakapları tercih ederler.
Özellikle oyun dünyasında oyuncular kendilerine takma isimler verirler. Oynadıkları oyun, klan, ekiplerine ve kendilerine uygun isimleri vermek isterler. Havalı ve etkileyici isimlerle oyunda adlarından söz ettirmeyi ve akılda kalıcı olmayı amaçlarlar.
Takma İsimler
Kızlar İçin Takma İsimler
Erkekler İçin Takma İsimler
İngilizce Takma İsimler ve Anlamları
Oyunda Kullanılabilecek Takma İsimler
İnstagram için Takma İsimler
Rumico
Takma isimler genellikle arkadaş ortamında isim dışında birbirlerine verilen adlardır. Kişinin karakter, iş ve dış görünüşüne yönelik verilir. Ancak bunların dışında sosyal medya mecralarında hesap ismi olarak tercih edilir. Sosyal medya kullanıcıları genellikle karşı tarafta etkileyici bir izlenim bırakmak ve dikkat çekmek için en güzel takma lakapları tercih ederler.
Özellikle oyun dünyasında oyuncular kendilerine takma isimler verirler. Oynadıkları oyun, klan, ekiplerine ve kendilerine uygun isimleri vermek isterler. Havalı ve etkileyici isimlerle oyunda adlarından söz ettirmeyi ve akılda kalıcı olmayı amaçlarlar.
Takma İsimler
Kızlar İçin Takma İsimler
Erkekler İçin Takma İsimler
İngilizce Takma İsimler ve Anlamları
Oyunda Kullanılabilecek Takma İsimler
İnstagram için Takma İsimler
Geçmişte köy içinde kullanılan isim sayısı sınırlı olduğundan, aynı adı taşıyan bir kaç kişi ayırıcı özelliklerine göre lakap takılarak adlandırılırdı. Kadınlar, Esmer’un Fatma veya Topal’ın Mehveş gibi genellikle eşlerinin, çocuklar ise Bedavranın Osman gibi ebeveynlerinin isimleriyle ilişkilendirilirlerdi. Bunun yanı sıra kişilerin meslekleri, tutum ve davranışları, fiziksel kusurları, karakter özellikleri, alışkanlıkları, yaşama biçimi, özel zevkleri ve yetenekleri de takma isimlerine yansımaktaydı. Lakaplar, kişiyi adı dışında tanıtan ve onun bir özelliğini gösteren adlar olup, kişiyi övme, tanıtma, kötüleme veya alaya alma amacıyla konulmuş olabilir. Karadeniz’de lakap takılırken çoğu zaman mizah için kişinin olumsuz özelliklerinin tam tersini ifade eden isimler sözgelimi camiyle işi olmayan birisine ‘hoca’, eciş bücüş birisine ‘filinta’ ya da pasaklılığıyla ün yapana ‘çiçek’ lakapları seçildiği de görülmektedir.
Türkçe’ye Yüzyıldan önce giren kelime Arapça ‘künye, soyadı’ anlamındaki laḳab (لقب) kelimesiyle ilişkilidir. Trabzon ve Rize’de lagop formunda telaffuz edilmekte, Ordu ve Giresun’da ayama Trabzon’un Rumcanın etkisinde kullanılan bölgelerinde ‘barenim’ kelimesi ise lakap anlamında kullanılmaktadır. Barenim veya paronim Antik Yunanca aynı anlamdaki paronimion (παρωνύμιον το) kelimesiyle ilişkilidir. Ayama ise muhtemelen Anadolu’da kusur, ayıp, noksan, hata anlamında kullanılan ağman kelimesiyle alakalı olup Giresun civarında anlam genişlemesine uğramış olmalıdır.
Doğu Karadeniz’de özellikle yaşlılar arasında rastlanılan iki isimlilik ise lakaplar ve göbek adlarıyla karıştırılmamalıdır. Cumhuriyetin ilk yıllarında doğan çocukları nüfusa kaydetmek için bir miktar para istendiğinden, fakir olan aileler çocuklarını nüfusa kaydetme işini yıllarca geciktirirlerdi. Devlet bu soruna çare bulmak için para cezalarına af çıkarınca, köy muhtarları ilçe merkezlerine kayıt işini gerçekleştirmek amacıyla gider, çoğunlukla çocuk isimlerini aklında tutamadığından, çocukların isim ve yaşlarını kafasına göre yazdırırdı. Bu sebepten dolayı bugün orta yaş ve üstündeki pek çok kişi köy içinde nüfus kâğıdında yazılandan farklı bir isimle çağrılmakta olup, gerçek yaşları da, resmi kayıtlardan bir kaç yıl daha fazlaydı.
Kel Ali, Kedi Ömer, Pinal Tasimi, İcik Ali, Aloo, Mirt Hüseyin, Kedi Bayram, Bedel, Gi-rebi, Kuşkafalı, Sivrikafalı, Kara Salih, Ga-dulu, Ganilü, Dündülü, Delo, Tavuk Hatça, Kerim Kızı, Baba Yusuh, Kerto, Dalike, Tıkıç Kızı, Mirülü, Tokur, Godaş, Cinaz, Çapallu, Onbaşı, Acar, Kelek Hasan, Cıdda, Pitigil, Torungil, Kelük Haydar, Kepi, Yımbıl, Hındık Ali, Dandal, Memülü, Çolakgil, Zımba, Körü-sünlü, Gücük, Hındılı, Bükrü, Leyli, Timini, Eğri boyun, Zevle boyunlu, Sulu ağız, Yalama, Buruk, Kazma burun…
Buruşuk Ali (Köy bakkalı), Vadavat Apti (Köyün demircisi), Bolşevik Mehmet (Köyün dülgeri ve kemençecisi), Bardi Muhammet (Köyün saat tamircisi), Sarı Dursun (Köyün güreşçisi), Mercan Ağa (Köyün kabadayısı), Mamiş Ağa (Köyün çalışmadan geçineni), Dardağan Dursun (Köyün katırcısı, pasaklılığından dolayı bu lakap yakıştırılmış), Lanet Apti (Köyün istenmeyen adamı), Şeytan Hoca (Köyün meyva hırsızı), Cin Ali (Köyün çokbilmişi), Koto’nun Ali, Kramo Sefer, Meşeko, Camgöz, Bedavra’nın Ali Osman, Langur Hüseyin (ince uzun boyundan dolayı), Kazkalak Memet, Karakoncolos Enver (Kilis’te askerliği sırasında fazlaca nöbet tutturulduğundan güneşten iyice yanıp esmerleşmişti, köye kapkara gelince bu lakap takıldı), dandilik (köyün ebesiyedi, para işle-rine pek aklı ermezdi), salaḫana (boşta gezenler için kullanılırdı)
Hurni kifalo (peynir kübü kafalı, koca kafalı), pseftiko (yalancı, hilebaz kişiler için kullanılır), kondo pachos (kısa boylu şişman insanlar), makro mes (uzun belli, çoğunlukla hayvanlar), krifo plastiko (sinsi, hayvanlar için de kullanılır), kakameş (kambur, yürüyen insanlar), palosaç (şişman kişiler), ğlebadheyas (çok ince, kabuk gibi), ğrintzilar, stomadar (büyük ağızlı anlamındaki lakaplar), hoboroz (dağınık, pasaklı kişiler için), fitikoz (güzel giyimli, daha çok kısa boylu kişiler için), yirevos (üstü başı dökülen, dilenci gibi giyinen kişiler için), maisa (büyüyle uğraşan, kötülük yapmaya meraklı kişiler), kodora (boş gezen, amaçsız ortalarda dolaşan), kosbodinos (yakışıklı, güzel), Çetul, Çetuliga, Tsakli, Çakuçego, Ğalatitsa, Bembeş, Gapça Ah-met, Gapçiga, Şenuga, Temeliga, Kurşume-go, Şada, Sivrego, Çiviga, Duraniga, Garfi, Garfiga, Maşa
Gundul İbrahim, Hamal Hasan, Halt Celal, Köpek Adnan, Mınçıka Aydın, Zagor Murat, Burun Ayhan, Ayı Yılmaz, Galeli Çakır, Gugudali Ali, Kör Bülent, Fındık Mustafa, Albay Cengiz, Dümbüllü İsmail, Deli Zehra, Sallanbaş Emine, Guri Fadime, Pala Yusuf, İnce Metin, Şınıkli Ahmet, Çatlak Hasan, Kareteci Halit, Teyyare Özcan, Alim Fikret, Dede Levent, Maymun Murat, Kaluk Ahmet, İsyankar Çağlar, Çolak İdris, Asker Yaşar, Kıytık Cemil, Pepe Mehmet, Koto Yüksel, Komünist Bulut, Altıminare Mustafa, Kahrel Seher, Kedi İbrahim, Guşçi Yılmaz, Hosa Derviş, Çekirge Mehmet, Piç Hasan, Koklez Aydın, Deli Bekir, Uzun Hikmet, Pislik Batari, Çingene Necdet, Karasinek Salim, Duman Kaya, Marmara Hasan, Aga Musti, Garip Aga, Tilki Yusuf, Kürt Ali, Antepli İsmail, Ci-va Ayhan, Kel Yaşar, Mariya Hasan, Par-maksız Bayram, Kertuk Halil, Haşhaş Hüseyin, Bunama Adem
) Nihat, Şabayim (şey yapayım) Gülizar, Sidikçi Ahmet, Netcuk (ne edeceğiz?) Hasan, Briyantin Enver, Foter Osman, Kasap Murat, Kont Fahri, Prens Muttalip, Berbat Niyazi, Panço Mehmet, Süslü Osman, Ringo Kazım, Gargara Asiye, Geveze Halil, Lavlav Mustafa, İmam Kenan, Gâvur Yusuf, Rus Mehmet, Akrep Celal, Bulaşık Ahmet, Çete Salih, Kanser Osman, Muzuk Veysel, Aksi Nihat
Boko, Budig, Çita, Corcel, Çute, Çuti, Değele, Didom, Dongo, Feremuz, Cibo, Kisti, Koşele, Koşi, Kosigin, Mapu, Mati, Maxas, Mufik, Muti, Papulik, Pepe, Pilo, Pirtod, Piti, Plis, Risman, Suat, Temal, Tilist, Uguli, Fli, Açige, Adiye, Budi-ge, Cencele, Dukşi, Fadi, Gabcax, Gunti, Hemzet, Kence, Mence, Menci, Men-tuxe, Pompuş, Pulli, Tuxe, Xavi, Xavula, Ameli, Mufide, Çiçili
COŞAR, A. Mevhibe Trabzonda Kullanılan Lâkaplar Üzerine Bir Derleme/ Değerlendirme. TDAY-Belleten, cilt.1, ss,
ÖZTÜRK, Özhan. Karadeniz Ansiklopedik Sözlük. Heyamola Yayınları. İstanbul,
Kalyoncu, Özgür. Tonya İlçesinde Kullanılan Lakaplar. Tonya Kalandar Dergisi.
Vaux, B. a. “Hemshinli: The Forgotten Black Sea Armenians”. Harvard University s. 15