<Guest> rasyonel ve irrasyonelin buluşması her an olabilir bir kaç ay önce olduğu gibi
Nasıl? Nasıl bir buluşma? Biz bunu OMNİJECTİVE olarak buluşturduk bile. Evrenin iki yüzü vardır diye Obje/Sübje.
<Guest> rasyonel ve rasyonel olmayanın buluşması natural kanunların devre dışı kalması
Rasyonalizm Sübjektif herşeyi inkar ediyor. Naturanın devre dışı kalması çok olağan. Adam derecede çıplak oturuyor nezle bile olmuyor. Aynı adam eliyle ameliyat yapıyor. Ve aynı adama çivi batmıyor, akrep sokmuyor.
Rasyonaliste soruyorsunuz:
Olmaz öyle şey, bu şarlatanlık.
Değil işte filmi, video filmi beş ayrı videodan kare kare.
Hayır bu foto montaj
Daha montaja falan girmedik, sıcağı sıcağına kameradan çıkarttık.
Daha önce bir film koymuşlardır
Nasıl olur orada tarih, saat ve bir kenarda sigara içerken siz varsınız.
Efendim ısrar etmeyin, böyle şeyler olmaz. Burası illüzyonist çadırı mı, bilim platformu mu?
İşte rasyonalizmin fiyaskosu. Başka silahları da yoktur. Montaj bu, gözboyama, şarlatanlık.
Çünkü PARANORMAL. Bu kelimeden nefret eder Rasyonalistler. Paranormal yoktur derler.
Canlı yayında Uğur Dündarin elinde akrepler cirit atıyor, sokmuyor.
Olmaz efendim diyen bir salak bilim adamı orada.
Uğur Dündar diyor ki, Benim dışımda herşeyi sokuyor ama bir halka ile çizilen yerde bana dokunmuyor.
Bilim adamının yanıtı şu: Yapmayın Uğur bey, şu şarlatanlara inanmayın, siz de mi?
Uğur Dündar bir bakış bakıyor ki, ama ötesi yüzüne tükürsen Allaha şükür diyor. Çünkü Rasyonalist. Yani YOBAZ mecburen tükürdüğünü yalayamıyor. Gurur meselesi yapmış onu.
<zew> peki ya şarlatanlık varsa, bilemeyiz, yok demek de var demek kadar tehlikeli
Şarlatanlık Rasyonalistlerde. Çünkü bilimde hatta basit matematikte bile İrrasyonel sayılar vardır.
-devam edecek-
Hans von Aiberg, 21/01/ (/10)
Not <> ile başlayan satırlar sayın Aiberge ait değildir, sohbet/chat esnasında onunla konuşan diğer kişilere aittir. [] ile başlayan satırlar ve [ ] arasındaki kesimler yine sayın Aiberge ait değildir, sohbete sonradan eklenmiştir.
Not Eski sohbetlerde işlenen bazı gündem konularının yıllar sonra değişmiş olabileceği ihtimalini gözönünde bulundurmak gerekebilir. Sohbeti okurken karşılaşacağınız her türlü sorunu/hatayı vb. [email protected] adresine bildirebilirsiniz.
önceki bölümü oku
Rasyonel, Fransızcadan (rationel) dilimize geçmiş olan, aynı zamanda Latincede de aynı anlamı taşıyan “rationalis” sözcüğünden değişerek günümüze kadar gelmiştir. Türkçe anlamı 'akla uygun, akılcı” anlamındadır.
Rasyonel Nedir?
Türkçede akıl kurallarına dayanan, ölçülü, hesaplı anlamlarına gelmekte olan rasyonel, dilbilgisi olarak baktığımızda sıfat olarak kullanılmaktadır. Zıt anlamlısı irrasyonel olan bu kelimenin açık anlamı; 'uslamlama, akıl yoluyla elde edilmiş' anlamına gelir.
TDK'ya Göre Rasyonel Nedir?
TDK'ya göre rasyonellik, aklın kurallarına uygun olan, anlaşılmaya uygun durumda olan, tutarlı, mantık çerçevelerine uygun anlamı taşır.
Örnek bir cümle olarak; 'Ne kadar rasyonel bir resim çalışması!'
Rasyonellik kelimesi, felsefi bir terim olmakla beraber, 'yaşamın temeli akılcılıktır' esasına dayanır. Duyusal deneyimlere önem vermez veya ikinci plana alır. Tümdengelim düşüncesini benimser. Aydınlanma çağının tam merkezinde, rasyonellik yani 'herşeyin akıl yordamıyla yoğurulması' fikri esastır.
Toplumlar arasndaki siyasi ve ticari ilikiler, ikinci dil örenme istei ya da göç gibi olaylar diller aras etkileime neden olur. Bu durum yabanc kelimelerin günlük hayatta kullanmn ortaya çkarr. Ancak Türk Dil Kurumu, konu ile ilgili aratrmalar yürüterek yabanc kelimeleri Türkçeye uyarlar. Bu süreç sonrasnda dildeki kelime saysnda da art yaanr. Yaanan artla da kelimelerin anlamlar daha çok irdelenir hale gelir. Tanm ve kökeni incelenen kelimeler arasnda Irrasyonel kelimesi de yer alr. Irrasyonel kelimesi ne anlama gelir?
Irrasyonel TDK sözlük anlam u ekildedir:
ANASAYFAYA DÖNMEK ÇN TIKLAYINIZ
Rasyonellik, akılcılık ya da usçuluk anlamında felsefi terim ve önerme. Rasyonalizm, rasyonelliği merkez alan bir felsefe öğretisidir. Buna göre, hem gerçekliğin hem de doğruluğun ölçütü rasyonalitede yani ustadır. Akılcılık, rasyonel olmanın niteliği ya da halidir - yani, akla dayalı ya da akla uygunluk. Akılcılık, kişinin inançlarının kişinin inanma nedenleriyle ve kişinin harekete geçme nedenleriyle yaptığı eylemlerle uyumlu olduğunu ima eder. "Akılcılık" felsefesinde farklı uzmanlıklara sahiptir, örnek olarak ekonomi, sosyoloji, psikoloji, evrimsel biyoloji, oyun teorisi ve siyaset bilimi verilebilir.
Hangi davranışın en rasyonel olduğunu belirlemek için, kişinin birkaç önemli varsayım yapması ve ayrıca sorunun mantıksal bir formülüne (şüpheli - tartışmak) ihtiyacı vardır. Amaç veya problem bir karar vermeyi gerektirdiğinde, mevcut olan tüm bilgilerin rasyonellik faktörleri (örneğin tam veya eksik bilgi). Toplu olarak, formülasyon ve arka plan varsayımları rasyonalitenin uygulandığı modeldir. Rasyonalite akrabadır: Bir kişinin kendini en iyi şekilde yararlandırdığı bir modeli kabul ederse, o zaman bencillik, bencil olma ile özdeş olan davranışlarla eşitlenir; eğer gruptan yarar sağlayan bir model kabul edilirse, o zaman tamamen bencil davranış irrasyonel olarak kabul edilir. Bu nedenle, problemin nasıl çerçevelenip formüle edildiğini açıklayan arka plan modeli varsayımlarını belirtmeden rasyonaliteyi öne sürmek anlamsızdır.
Alman sosyolog Max Weber, dört farklı idealize edilmiş rasyonalite türü arasında ayrım yapan bir toplumsal eylem yorumu önermiştir. Zweckrational veya amaçlı / araçsal akılcılık adını verdiği ilki, çevredeki diğer insan veya nesnelerin davranışları ile ilgili beklentilerle ilgilidir. Bu beklentiler, belirli bir aktörün, Weber'in “rasyonel olarak izlendiği ve hesaplandığı” şeklinde belirttiği uçlara ulaşmak için araçlar olarak hizmet eder. İkinci tip Weber, Wertrational veya değer / inanç odaklı olarak adlandırdı. Burada, aktörün içsel nedenleri olarak adlandırılabilecek bir şey için harekete geçilir: bazı etik, estetik, dinsel ya da başka sebepler, başarıya yol açıp açmayacaklarından bağımsız olarak. Üçüncü tip etkileyiciydi, bir oyuncunun kendine özgü duygu, duygu ya da duyguları tarafından belirlendi. Bu, Weber'in bunun, “anlamlı olarak yönlendirilmiş” olarak nitelendirdiği sınırda yer alan bir çeşitlilik olduğunu söyledi. Dördüncü, geleneksel ya da konvansiyonel, yerleşik alışkanlık tarafından belirlendi. Weber, bu yönelimlerden sadece birini bulmanın çok sıra dışı olduğunu vurguladı: kombinasyonlarnormdu. Kullanımı ayrıca ilk ikisinin diğerlerinden daha anlamlı olduğunu düşündüğünü ve üçüncü ve dördüncülerin ilk ikisinin alt türleri olduğunu açıkça ortaya koymaktadır
İlk olarak rasyonellik, önsel bilginin (a priori) kesin güvenilirliği üstüne kurulmuş bir eğilimdir. Bu felsefi öğretinin dayandığı epistemolojiye göre bilgi, temelden ya da yalnızca akıldan gelir . Hem bilginin hem de yaşamın kurucu ilkesi akıl olmalıdır, der bu yaklaşım.
Duyusal deneyimi ikincil kılar ve dahası önemsizleştirir. Deneyciliğe (ampirizm) karşı, gerçek bilginin deney-dışı bir yapıya sahip olduğunu ve akla dayandığını ileri sürer. Tümdengelimli düşünce yöntemine dayanır.
René Descartes, Leibniz, Spinoza ve Kant gibi düşünürlerde görülen genel yaklaşım biçimi rasyonellik olarak ifade edilebilir. Aydınlanma çağının temelinde rasyonellik fikri, yani her şeyin akıl ile değerlendirilmesi, temellendirilmesi ve düzenlenmesi fikri egemendir.