Italya Denince Akla Gelen Şey 99

italya denince akla gelen şey 99

İtalyan kültürü

İtalya, batı medeniyetinin doğum yerlerinden biri ve kültürel bir süper güç olarak kabul edilir. İtalya, Roma İmparatorluğu, Roma Katolik Kilisesi, Romanesk sanat, Rönesans, Bilimsel devrim,^[1]Barok, Neoklasizm, Risorgimento, Faşizm^[2] ve Avrupa entegrasyonu gibi uluslararası etkiye sahip fenomenlerin başlangıç noktası olmuştur. Tarihi boyunca, ulus muazzam sayıda önemli insan doğurmuştur. İtalya, ivmesini Klasik Yunan ve Roma dünyasının yeniden değerlendirilmesinden alan Rönesans'ın sanatsal ve entelektüel gelişmelerinde ön saflarda yer aldı. İtalya'daki sanatçılar ve bilim adamları, antik çağın maddi kalıntılarıyla çevrili olduklarından, böyle bir canlanmada önderlik etmek için özellikle iyi bir konumdaydılar. Hem sanatta hem de mimaride daha önceki Romanesk ve Gotik formların yerini, yüzyılın Barok tarzlarına doğru bir gelişmeyle yükselen Rönesans aldı.

İtalya, Etrüskler, Samnitler ve Romalılar da dahil olmak üzere birçok tanınmış ve etkili uygarlığa ev sahipliği yaparken, etkisi ve kültürü yarımadada büyük etkisi olan Fenikeliler ve Yunanlar gibi önemli yabancı uygarlıkların kolonilerine de ev sahipliği yaptı. Etrüsk ve Samnit kültürleri, onları fetheden ve birleştiren Roma Cumhuriyeti'nin ortaya çıkmasından önce İtalya'da gelişti. Fenikeliler ve Yunanlar, İsa'nın doğumundan birkaç yüzyıl önce İtalya'da yerleşimler kurdular ve özellikle Yunan yerleşimleri gelişen klasik medeniyetlere dönüştü. Güney İtalya'daki Yunan kalıntıları, belki de herhangi bir yerde en muhteşem ve en iyi korunmuş olanlardır. Yüzyıllar boyunca İtalyan sanatının büyük isimleri, diğerleri arasında Giotto, Donatello, Filippo Brunelleschi, Michelangelo, Leonardo da Vinci, Titian, Bernini ve Tiepolo'yu içeren uzun bir liste oluşturuyor. Geniş bir renk ve ışık sıcaklığı ile karakterize edilen İtalyan resmi, yüzlerce yıldır Avrupa'da üstünlüğünü korumuştur. Bununla birlikte, sürekli olarak yabancı güçlere boyun eğme, sonunda İtalya'nın taşralılığa dönüşen sanatsal katkısını zayıflattı. Avrupa sanatıyla bağlar 'da şair Filippo Marinetti ve ressamlar Umberto Boccioni ve Giacomo Balla tarafından yönetilen Fütüristlerin çalışmalarıyla yenilendi. Fütürizm, daha geleneksel tuvaller üretmeye başladığı 'lere kadar Sürrealistleri etkileyen Giorgio de Chirico'nun Metafizik resimlerini izledi. Giorgio Morandi'nin incelikli, sessiz resimleri, 'teki ölümünden bu yana ona giderek artan bir itibar kazandırdı. Arjantin doğumlu Lucio Fontana'nın çalışmaları, modern sanatçının biçim arayışını örnekliyor; örneğin, bir bıçakla kesilen boş bir tuvalle ifade ediliyor. İtalyan heykel geleneğine yapılan modern eklemeler arasında Giacomo Manzù, Gio Pomodoro, Marino Marini, Luciano Minguzzi, Alberto Viani, Harry Bertoia, Mirko Basaldella ve Emilio Greco'nun eserleri yer alıyor.

yılı aşkın süredir göçler ve istilalar yaşayan İtalya, ulus-devlet haline geldiği yılına kadar çok sayıda bağımsız devlete bölündü.^[3] Bu nispeten geç birleşme ve İtalyan yarımadasını oluşturan bölgelerin tarihsel özerkliği nedeniyle, şu anda belirgin bir şekilde İtalyan olarak kabul edilen birçok gelenek ve görenek, menşe bölgelerine göre tanımlanabilir. Bu bölgelerin siyasi ve sosyal izolasyonuna rağmen, İtalya'nın Avrupa'nın ve dünyanın kültürel ve tarihi mirasına yaptığı katkılar muazzam olmaya devam ediyor. Modada dünya lideri, Milano merkezli bir endüstri, Versace, Gucci, Krizia, Ferragamo, Valentino, Dolce & Gabbana, Prada ve Armani'nin evlerinde çalışmaya gelen modeller, tasarımcılar ve fotoğrafçılar için bir cennettir., diğerleri arasında. Modigliani ve Alessi gibi İtalyan tasarım evleri de oldukça etkili olmuştur.

İtalyan kültürünün ünlü unsurları sanatı, müziği, stili ve ikonik yemekleridir. İtalya, operanın doğum yeriydi^[4] ve bestecinin milliyeti ne olursa olsun, nesiller boyunca opera dili İtalyanca'ydı. İtalya'da dramadaki popüler beğeniler uzun zamandır komediyi tercih ediyor; Commedia dell'Arte olarak bilinen doğaçlama tarzı, İtalya'da yüzyılın ortalarında^[5] ve bugün hala uygulanıyor. Fransa'ya ihraç edilmeden önce, ünlü Bale dansı türü de İtalya'da ortaya çıktı. Çeşmelerle süslenmiş meydanların çevresinde yer alan eski İtalyan kasabalarının geleneksel görüntüsü, Klasik antik çağdan kalma kalıntıların modern inşaat harikalarının yanında durabileceği bir ülkede geçerliliğini koruyor. 'daki Rasyonalist mimarlık hareketi, yüzyılın seçkin İtalyan mimar-mühendislerinden biri olan Torino sergi kompleksinin ve Paris'teki UNESCO genel merkezinin mimarı Pier Luigi Nervi'yi üretti. Marcello Piacentini, Roma'daki Esposizione Universale di Roma (EUR) bölgesi gibi faşist dönemin heybetli mimarisinin çoğundan sorumluydu. Yenilikçi mimari, Milano'daki Marchiondi Spagliardi Enstitüsü'nde Vittoriano Viganò tarafından temsil edilmektedir. Diğer önemli mimarlar arasında uluslararası müzeleriyle tanınan Renzo Piano; eleştirel yazıları yapıtlarına rakip olan Aldo Rossi; ve kamu binalarını eğrisel formlardan yaratan Paolo Portoghesi.

Ülke, dünyaca ünlü birçok şehre sahiptir. Roma, Roma İmparatorluğu'nun eski başkenti, Katolik Kilisesi'nin Papa'nın koltuğu, yeniden birleşmiş İtalya'nın başkenti ve dünyayla ilgili sanatsal, kültürel ve sinematografik merkezdi. Floransa, Orta Çağ'ın sonunda sanatta büyük başarılar elde edilen Rönesans'ın kalbiydi.^[6] Diğer önemli şehirler arasında eskiden İtalya'nın başkenti olan ve şu anda dünyanın en büyük otomobil mühendisliği merkezlerinden biri olan Torino Torino yer alıyor. Milano, İtalya'nın sanayi ve finans başkenti ve dünyanın moda başkentlerinden biridir. Orta Çağ'dan erken modern döneme kadar büyük bir finans ve deniz gücünün eski başkenti olan Venedik, karmaşık kanal sistemiyle özellikle Venedik Karnavalı ve Bienali sırasında dünyanın her yerinden turist çekiyor. Napoli, Avrupa'nın en büyük tarihi şehir merkezine ve dünyanın en eski sürekli aktif kamu opera binasına (Teatro di San Carlo) sahiptir. Bologna, ülkenin ana ulaşım merkezi olmasının yanı sıra dünyanın en eski üniversitesine ve dünyaca ünlü bir mutfağa ev sahipliği yapmaktadır. İtalyan edebiyatı ve aslında standart İtalyanca, kökenleri yüzyıl Toskana lehçesindedir - üç kurucu ata olan Dante, Petrarca ve Giovanni Boccaccio'nun dili. Edebiyatın akışı bu öncüleri bilim adamı ve filozof Galileo, oyun yazarı Carlo Goldoni, lirik şair Giacomo Leopardi, Romantik romancı Alessandro Manzoni ve şair Giosuè Carducci gibi sonraki uygulayıcılarla birbirine bağladı. Veronica Gàmbara, Vittoria Colonna ve Gaspara Stampa gibi Rönesans'ın kadın yazarları da kendi dönemlerinde etkili olmuşlardır. 'larda yeniden keşfedilen ve kritik baskılarda yeniden yayınlanan çalışmaları, İtalya'daki tüm çağlardan kadın yazarların ilgisini çekti.

İtalya bugüne kadarki en fazla sayıda UNESCODünya Mirası Alanına (58^[7] ve bir tahmine göre ülke dünyanın en büyük sanat hazinelerinin yarısına ev sahipliği yapmaktadır.^[8] Genel olarak, ulusun her türden tahmini anıtı vardır (kiliseler, katedraller, arkeolojik alanlar, evler ve heykeller).^[9] İtalya'nın birleşmesinden sonra, yazarlar, Mezzogiorno'daki yoksulluk ve yaşam koşulları gibi edebi değerlendirme için çok düşük olarak kabul edilen konuları keşfetmeye başladılar. Giovanni Verga gibi yazarlar, kendilerini ifade etmek için yeni bir kelime hazinesi icat ettiler. Kadın yazarlar arasında Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanan Sardunyalı Grazia Deledda da vardı. Ancak yüzyılın en önde gelen İtalyan kadın yazarı Elsa Morante idi.

Sanat[değiştir kaynağı değiştir]

Müzik yazımı İtalya'da başladı. Bu nedenle, müziğin nasıl çalındığını bize anlatmak için İtalyanca kelimeler kullanılır. Sonuç olarak, tüm ülkeler, İtalya'nın ve özellikle de Floransa'nın müzik tarihinde oynadığı önemli rolün bir göstergesi olarak, teknik terimleriİtalyanca formlarında benimsemiştir. Marinetti bir süre için öncelikle Kuzey Afrika'da geçen bir tecavüz, yağma ve savaş hikâyesi olan "Afrikalı" Mafarka le futuriste (; Fütürist Mafarka) ile ilişkilendirildi. Kadın düşmanlığı, ırkçılık ve şiddet kültünün yüceltilmesinin yanı sıra roman, kahramanın geleceği miras alacak bir süpermen olarak hayata geçirdiği bir makine yaratmasıyla hatırlanıyor. Ancak Marinetti, avangard şiirini I. Dünya Savaşı sırasında bir savaş muhabiri olarak savaş deneyimlerinin gerçeklerine dayandırmaya başladığında, geçmiş şiirsel uygulamalardan önemli bir kopuşu temsil eden, belirgin şekilde yenilikçi bir Fütürist deyim ortaya çıktı.

İtalya'nın en büyük opera bestecilerinden biri olan Giuseppe Verdi'nin portresi

Halktan klasiğe, müzik İtalyan kültüründe her zaman önemli bir rol oynamıştır. Örneğin, operayı doğuran İtalya, klasik müzik geleneğinin temellerinin çoğunu sağlar. Piyano ve keman da dahil olmak üzere genellikle klasik müzikle ilişkilendirilen bazı enstrümanlar^[21] İtalya'da icat edildi ve mevcut klasik müzik formlarının çoğu köklerini ve yüzyıl İtalyan müziğindeki yeniliklere kadar takip edebilir. (senfoni, konçerto ve sonat gibi). Edebi Fütürizmin en önemli manifestosunun başlığı, Distruzione della sintassi–immaginazione senza fili–parole in libertà (; Sözdiziminin Yok Edilmesi–Kablosuz Hayal Gücü–Özgürlükteki Sözler), Marinetti'nin küçültülmüş eliptik bir dil için taleplerini temsil ediyordu. sıfatlardan ve zarflardan arındırılmış, mastar ve matematiksel işaretlerdeki fiiller ve bilgileri daha ekonomik ve daha cesur bir şekilde iletmek için kullanılan kelime eşleştirmeleri. Sonuçta ortaya çıkan "telgraf lirizmi" en çok Marinetti'nin savaş şiirinde, özellikle de Zang tumb tumb ve "Dunes"da (her ikisi de ) etkilidir. Dili daha yoğun hale getirme arzusu, makineler ve savaşla ilgili şiirlerde -topçu ateşinin sesini taklit etmeyi amaçlayan Zang tumb tumb başlığında olduğu gibi- belirgin bir yansıma kullanımına ve tek tip, yatay tipografiden uzaklaşmaya yol açtı. Severini'nin Danza serpentina'da (; Yılanlı Dans) yaptığı gibi, birçok Fütürist ressam-şair edebiyat ve görsel sanat arasındaki ayrımı bulanıklaştırdı. Marinetti'nin şiirsel deneyleri Kübizme borçlu olduğunu ortaya çıkarırken, genellikle savaş yanlısı propaganda amacıyla oluşturulan İtalyan edebi kolajını belirgin bir şekilde Fütürist bir sanat biçimine yükseltti. Bu eğilimin doruk noktası, Carrà'nın Festa patriottica (; Vatanseverlik Kutlaması) ve Marinetti'nin Les Mots en liberté futuristes (; "Fütürist Özgürlük Sözleri") ile geldi.

İtalyan besteciler, Orta Çağ'dan beri müzikte önemli bir rol oynamıştır. yüzyılda, İtalyan keşiş Arezzolu Guido, devrim niteliğinde bir notasyon sistemi ve deşifre yöntemi geliştirdi. Gregoryen ilahisi, ozan şarkısı ve madrigal erken İtalyan müziğinin formlarıydı. Fütüristlerin manifestosunda da bir "tipografik devrim" ilan edildi; hem formu görsel olarak dinamik hale getirme arzusundan hem de modern savaşın ve kentsel yaşamın gürültüsünü -boyut ve cesaret yoluyla- yansıtabilen tipte görsel efektlere duyulan ihtiyaçtan doğmuştur. Hızla giden arabaları, trenleri ve uçakları, patlayan bombaları ve savaşın karmaşasını betimleyen çeşitli biçimli şiirsel düzen dizileri. Marinetti'nin çalışmalarının dışında, en başarılı tipografik deneyler Francesco Cangiullo ve Fortunato Depero'nun şiirlerinde bulunabilir.

Rönesans döneminde, Giovanni Palestrina kilise hizmetlerinde kullanılmak üzere koro müziğinin başyapıtlarını besteledi. İlk operalar 'larda Floransa'da bestelendi. Opera, Barok döneminde bir sanat formu olarak ortaya çıktı. Claudio Monteverdi, yüzyılın başlarında Barok operanın ilk büyük bestecisiydi. yüzyılın sonları ve yüzyılın başlarındaki önemli besteciler arasında Alessandro Scarlatti, oğlu Domenico ve Antonio Vivaldi vardı. Alessandro en çok operaları, Domenico klavye besteleri ve Vivaldi keman çalışmaları ile tanındı. ve yüzyılın başlarında, popüler operalar Gioachino Rossini, Vincenzo Bellini, Gaetano Donizetti, Giuseppe Verdi, Ruggero Leoncavallo ve Giacomo Puccini tarafından bestelendi. İlk on yılı boyunca, İtalyan edebi Fütürizmi büyük ölçüde homojen bir hareket olarak kaldı. Buna karşılık, Rus Fütürizmi, sürekli olarak yeniden gruplandırılan sanatsal grupları temsil eden çok sayıda antolojiyle ilişkili bir dizi kıymık gruba (Ego-Fütüristler, Kübo-Fütüristler, Hylaea [Rus Gileya]) bölündü. Rus Fütürizminde, özellikle Vladimir Mayakovsky ve Yelena Guro'nun şiirlerinde şehirci bir çizgi varken, Rus yazarlar İtalyan meslektaşlarına göre makineler, hız ve şiddetle daha az meşguldü. Rus Fütürizmindeki baskın primitivizm türü, bazılarının iki hareketin Fütürizm kelimesi dışında çok az ortak noktası olduğu sonucuna varmasına neden oldu. Dilin yenilenmesine ortak bir ilgi olsa da, İtalyanların yenilikleri her zaman ultramodern bir duyarlılığı ifade etmek için tasarlanırken, Rus Fütürist şairleri ve oyun yazarları dikkatlerini "Öyle Söz" (en ünlülerinden birinin başlığı) ile sınırladılar. Manifestolar, Slovo kak takovoye, 'te yayınlandı. Bu yazarların bir kısmı, en etkileyicisi Velimir Khlebnikov, dilin arkaik köklerini araştırdı ve ilhamları için ilkel halk kültüründen yararlandı.

Bugün, İtalya'da bir meslek olarak müziği destekleyen tüm altyapı, konservatuvarlar, opera evleri, radyo ve televizyon istasyonları, kayıt stüdyoları, müzik festivalleri ve önemli müzikolojik araştırma merkezleri dahil olmak üzere kapsamlıdır. İtalya'daki müzik hayatı son derece aktif, ancak çok İtalyan merkezli ve neredeyse uluslararası değil. Başlıca uluslararası İtalyan pop şarkıcılarından bazıları, yaşamı boyunca dünya çapında 76 milyon plak satan 'lerin pop-divası Mina ve 45 milyon albüm satan şarkıcı Laura Pausini'dir. İtalyan edebiyatı, başlangıçları yüzyılda olan İtalyan dilinde üretilmiş yazılı eserler bütünü. O zamana kadar, Orta Çağ'da Avrupa'da bestelenen edebi eserlerin neredeyse tamamı Latince yazılmıştır. Ayrıca, doğası gereği ağırlıklı olarak pratikti ve dini okullarda eğitilmiş yazarlar tarafından üretildi. İtalyanca edebiyat, sırasıyla Fransa'nın kuzey ve güney dilleri olan Fransızca ve Provençal'deki edebiyattan daha sonra gelişti. yüzyılın sonundan önce İtalyanca yerel ayetin yalnızca küçük parçaları bulundu (bir dizi Latin yasal kaydı bir İtalyan lehçesinde tanık ifadeleri içeriyor olsa da) ve ve yüzyıldan kalma ayetler Fransız ve Provençal etkisini yansıtıyor.

Milano'daki La Scala opera binası, dünyanın en iyilerinden biri olarak ünlüdür. Napoli'deki San Carlo, Venedik'teki La Fenice Tiyatrosu ve Verona'daki Verona Arenası gibi opera için başka ünlü mekanlar da var. Ayrıca, İtalya'da on beş kamuya ait tiyatro ve çok sayıda özel olarak işletilen tiyatro bulunmaktadır. Bu tiyatrolar İtalyan ve Avrupa oyunlarının yanı sıra baleleri de tanıtmaktadır.^[22] Ünlü İtalyan opera sanatçıları arasında Enrico Caruso, Luciano Pavarotti ve Andrea Bocelli sayılabilir. Fransız nesir ve şiir romanları, yüzyıldan yüzyıla kadar İtalya'da popülerdi. Latin anlatı klasiklerinden ücretsiz uyarlamalarla birlikte Carolingian ve Arthurian döngülerinden hikâyeler, okuryazarlar tarafından okunurken, Fransız âşıklar kuzey İtalya'nın her yerinde halka açık yerlerde ayetler okudular. yüzyıla gelindiğinde, çoğunlukla anonim olan bir "Fransız-Venedik" edebiyatı gelişti; İtalyanlar, genellikle çeşitli bölümleri uyarlayıp genişleterek ve bazen Fransız eserlerinden karakterleri içeren yeni romanlar yaratarak Fransız hikâyelerini kopyaladılar. Bu literatürde, kullanılan dilin sözde Fransızca olmasına rağmen, yazarlar genellikle bilinçli veya bilinçsiz olarak kendi kuzey İtalyan lehçelerinden öğeler katmışlar ve böylece dilsel bir melez yaratmışlardır. Venetian Martino da Canal ve Florentine Brunetto Latini gibi önemli nesir eserlerin yazarları - sırasıyla Les estoires de Venise (; Venedik Tarihi) ve ansiklopedik Livres dou trésor (c. ; " Books of the Treasure")—Fransızca'yı çok daha iyi biliyorlardı, oysa Mantualı Sordello gibi şairler Provençal dilde sözler yazdılar, bu da dil ve Provençal nazım hakkında tam bir bilgi olduğunu ortaya koyuyordu. Provençal aşk sözleri aslında Fransız romansları kadar popülerdi ve ilk İtalyan şairler Provençal ozan şiirinin antolojilerini dikkatle incelediler.

Bilim ve Teknoloji[değiştir kaynağı değiştir]

İtalyan edebiyatı, MÖ 'te Roma'nın kurulmasından sonra başladı. Roma ya da Latin edebiyatı, Pliny the Elder, Pliny the Younger, Vergilius, Horatius, Propertius, Ovidius ve Livius gibi sayısız yazar, şair, filozof ve tarihçi ile dünyada oldukça etkiliydi ve hala da etkili. Romalılar ayrıca sözlü gelenekleri, şiirleri, dramaları ve özdeyişleriyle ünlüydüler. Bunların çoğu Eski Yunanlardan esinlenmiş olsa da, Roma epigramları genellikle çok daha satirikti ve bazen onlara heyecan verici bir etki vermek için müstehcen bir dil kullanıyordu. Roma epigramlarının çoğu yazıtlar veya grafiti idi. İtalya'nın ulusal kütüphane sistemi Kitaplar, El Yazmaları ve Kültür Enstitüleri Merkez Ofisi tarafından kontrol edilmektedir. Bu organ, ulusun kitaplarını kataloglama ve koruma çalışmalarını denetler ve Eyalet Kayıt Kütüphanesini ve yaklaşık 50 eyalet kütüphanesini doğrudan kontrol eder. İki ana ulusal kütüphane Roma ve Floransa'da bulunmaktadır. Çalışmaları, Bari, Napoli, Venedik, Palermo ve Milano'nun ana ulusal kütüphaneleri ve bunların taşra şubeleri tarafından desteklenmektedir. Bunların her biri önemli ölçüde kendi bölgesinin edebi mirasına odaklanır. Üniversite kütüphaneleri öncelikle akademik araştırmaların desteklenmesiyle ilgilenir.

Modern İtalyan Edebiyatının İtalyan dilindeki temeli, kesinlikle yüzyılın ilk yıllarında başlar. Oluşumunda etkili olan etkiler arasında ilk olarak Assisili Aziz Francis tarafından gerçekleştirilen dini dirilişten söz edilmelidir. Bu nedenle edebiyatta ilk "İtalyan sesi" olarak kabul edilir. İtalya'da çok sayıda ilgi alanını temsil eden akademiler ve toplumlar çoğaldı. Gerçekten de güzel sanatlar akademilerinin kökenleri İtalya'daydı. Örneğin, Floransa Güzel Sanatlar Akademisi 'te Tasarım Sanatları Akademisi olarak kuruldu ve Perugia akademisi 'e kadar uzanıyor. Roma'nın San Luca Akademisi, 'de kurulmuş bir ressamlar loncasıydı. İtalya'nın en ünlü akademisyenleri toplum, Galileo'nun bir zamanlar üyesi olduğu Ulusal Lincei Akademisi'dir. En seçkin edebiyat topluluğu, 'de Floransa'da kurulan Crusca Akademisi'dir. Ayrıca, 'de Floransa'da açılan Cimento Akademisi de dahil olmak üzere birçok tarihi ve bilimsel dernek vardır. İtalyan sanatının incelenmesi için kurulan yabancı okullar ve kültür, İtalyan akademik yaşamına önemli ölçüde katkıda bulunur.

Başka bir İtalyan sesi Sicilya'dan geldi. yüzyılın ilk yarısında Sicilya Krallığı'nı yöneten II. Frederick'in sarayında, Provençal formlar ve temalar, Sicilya Okulu şairleri tarafından yerel dilin rafine bir versiyonunda yazılmıştır. Bu şairlerin en önemlisi , sone formunu icat ettiği söylenen noter Giacomo da Lentini'dir. Nüfusunun sadece küçük bir yüzdesinin sporla aktif olarak uğraştığı bir ülke için, İtalya bisiklet, kayak, basketbol, su topu, voleybol ve futbol (futbol) dallarında etkileyici sayıda şampiyon üretti. Özellikle popüler olan futbol, bazı İtalyan bilim adamlarının yüzyıl İtalya'sında calcio olarak icat edildiğini ve Floransa ve Siena'daki Palio festivallerinde tanıtıldığını iddia ediyor. İtalyan futbol takımları 'larda ve 'ların sonundan itibaren uluslararası oyunlarda başarılı oldular. Milli takım, en son 'da olmak üzere dört kez Dünya Kupası kazandı.

Guido Guinizelli, geleneksel aşk şiirine felsefi bir boyut katan bir okul olan Dolce stil novo'nun kurucusu olarak kabul edilir. Pürüzsüz, saf bir üslupla ifade edilen bu yeni aşk anlayışı, başta Guido Cavalcanti ve genç Dante Alighieri olmak üzere bazı Floransalı şairleri etkiledi. Dante'nin İlahi Komedya'sı, İtalyan edebi dilinin yaratılmasına yardımcı olan dünya edebiyatının bir başyapıtıdır. Ayrıca şair Cehennem, Araf ve Cennet'teki destansı yolculuğu için Terza rima'yı icat etti. Otomobil yarışları da İtalya'da oldukça popülerdir ve İtalyan mühendisler ve sürücüler bu spora çok katkıda bulunmuştur. İlk kez 'da üretilen Ferrari yarış arabaları, 'den fazla büyük yarış kazandı ve birçok dünya rekoru kırdı.

yüzyılın iki büyük yazarı, Petrarca ve Boccaccio, antik çağın eserlerini araştırıp taklit ettiler ve kendi sanatsal kişiliklerini geliştirdiler. Canzoniere adlı şiir koleksiyonuyla ün kazandı. Petrarca'ın aşk şiiri yüzyıllar boyunca bir model olarak hizmet etti. Şimdiye kadar yazılmış en popüler kısa öykü koleksiyonlarından biri olan Boccaccio'nun Decameron'u da aynı derecede etkiliydi. İtalyan sporcular her modern olimpiyata katılmıştır. Alp kasabası Cortina d'Ampezzo, Kış Olimpiyatlarına ev sahipliği yaptı; Yaz Oyunları Roma'da yapıldı; ve Torino, Kış Oyunlarına ev sahipliği yaptı. İtalya'nın önemli Olimpiyatçıları arasında eskrimci Edoardo Mangiarotti, dalgıç Klaus Dibiasi, Alp disiplini kayakçısı Alberto Tomba ve İskandinav kayakçısı Stefania Belmondo yer aldı. yüzyılın ilk on yılında, İtalya genellikle Yaz ve Kış Oyunlarında ilk 10 madalya kazanan arasında yer aldı.

İtalyan Rönesans yazarları bir dizi önemli eser ürettiler. Niccolò Machiavelli'nin Prens'i, siyaset bilimi üzerine dünyanın en ünlü denemelerinden biridir. Dönemin bir diğer önemli eseri olan Ludovico Ariosto'nun Çılgın Orlando'su belki de şimdiye kadar yazılmış en büyük şövalyelik şiiridir. Baldassare Castiglione'nin diyaloğu The Book of the Courtier, kusursuz saray beyefendisi ve manevi güzellik idealini anlatıyor. Kudüs Kurtarıldı'daki lirik şair Torquato Tasso, Aristoteles'in birlik kanonlarına dikkat çekerek ottava rima'yı kullanarak bir Hristiyan destanı yazdı. 'da yerel, bağımsız yayın istasyonlarının yasallaştırılması, medya ortamını kökten değiştirdi. O zamandan beri yayınlanan gazete ve dergilerin sayısı azalırken, ticari televizyon ve radyo kanalları çoğaldı. Yayıncılık sektörü, RAI'nin üç devlet kanalı ve Canale 5, Italia 1 ve Rete 4 olmak üzere üç büyük ticari kanal tarafından yönetilmektedir. Son üçü, Silvio Berlusconi tarafından kontrol edilen ve sanal bir sanal ortam oluşturan bir multimedya şirketi olan Fininvest'e aittir. başbakan olmadan önce özel televizyon, reklamcılık ve yayıncılık sektörlerinde tekel (; –06; –11). Fransız kanalı France 2, kuzey ve orta İtalya'daki izleyiciler için yarışıyor. Yaklaşık bir düzine ek özel istasyon, ulusal izleyicinin kalan onda birini güvence altına almak için mücadele ediyor. İtalyan televizyonu, AB'de en fazla televizyon yayınından birine sahip ve en fazla sayıda film üretiyor. İyi finanse edilen oyun şovları ve kabareler büyük kanallarda çoğalırken, küçük yerel kanallar, filmlerin ve yerel olarak üretilen reklamların hakim olduğu bir ücret sağlar.

yüzyılın başlarında, Giambattista Marino'nun uzun mitolojik şiiri L'Adone gibi bazı edebi şaheserler yaratıldı. Barok dönem ayrıca Galileo'nun açık bilimsel nesirinin yanı sıra Tommaso Campanella'nın Güneş Şehri'ni de üretti, bir filozof-rahip tarafından yönetilen mükemmel bir toplumun tasviri. yüzyılın sonunda, Arcadianlar, Pietro Metastasio'nun kahramanca melodramlarında olduğu gibi, şiire sadeliği ve klasik kısıtlamayı geri getirmek için bir hareket başlattılar. yüzyılda, oyun yazarı Carlo Goldoni, Commedia dell'Arte'nin yerine, çoğu zamanının orta sınıfını betimleyen tam yazılı oyunlar koydu. Ticari televizyon sektörü 'dan sonraki ilk on yılda bir yasal boşlukta gelişti. Bunun medyanın diğer sektörleri için olumsuz etkileri oldu. Yüksek izlenme rakamları nedeniyle televizyon, reklam gelirinin büyük bölümünü film ve yazılı basındaki alışılmış pazarından aldı. Etkiler özellikle sinema için felaket oldu, ancak gazeteler ve dergiler de reklam geliri eksikliğinden muzdaripti. Yayıncıların gazetelerini ve dergilerini kârlı bir şekilde işletmeleri giderek zorlaştıkça, bunlar yavaş yavaş daha büyük endüstriyel ve ticari kaygılar tarafından devralındı ve çoğu zaman editoryal özgürlüklerinden ödün verildi. 'larda, yayıncılık endüstrisini yeniden düzenlemeye yönelik yasalar -tekellerin yaratılmasını önlemek ve basın üzerindeki kısıtlamaları düzenlemek için- oldukça çekişmeli geçti.

Romantizm, İtalya'ya siyasi birlik ve yabancı egemenliğinden özgürlük getiren yurtsever hareket olan Risorgimento'nun bazı fikirleriyle çakıştı. İtalyan yazarlar, yüzyılın başlarında Romantizm'i benimsediler. İtalya'nın yeniden doğuş zamanı şairler Vittorio Alfieri, Ugo Foscolo ve Giacomo Leopardi tarafından müjdelendi. Alessandro Manzoni'nin Nişanlı, önde gelen İtalyan Romantik, Hristiyan adalet ve Providence değerlerini yücelten ilk İtalyan tarihi romanıydı. yüzyıl sonlarında Verismo adlı gerçekçi bir edebi hareket, İtalyan edebiyatında önemli bir rol oynadı. Giovanni Verga bu hareketin önde gelen yazarıydı. Başlıca ulusal gazeteler Corriere della Sera, La Repubblica, La Stampa ve Il Giorno'dur. Yerel ve bölgesel gazeteler, İtalyan kültüründe bölgesel kimliğin gücünün bir kez daha altını çizerek İtalya'da özellikle hayati öneme sahiptir. En yüksek tirajlı gazeteler arasında La Gazzetta dello Sport ve Corriere dello Sport spor başlıkları yer almaktadır.

Fütürizm adlı bir hareket, yüzyılın başlarında İtalyan edebiyatını etkiledi. Filippo Tommaso Marinetti, Fütürist Bildirge'yi yazdı. Makine çağının hızını, dinamizmini ve şiddetini yücelten dil ve metaforların kullanılmasını gerektiriyordu. yüzyılın başlarındaki İtalyan edebi şahsiyetleri arasında Gabriele d'Annunzio, Luigi Pirandello ve Grazia Deledda uluslararası üne kavuştu. Savaş sonrası dönemin önde gelen yazarları Ignazio Silone, Alberto Moravia, Italo Calvino, Umberto Eco, Dario Fo ve şairler Salvatore Quasimodo ve Eugenio Montale'dir. Fütürizm, İtalyan Fütürizmi, Rus Fütürizmi, yüzyılın başlarında İtalya merkezli, makinenin dinamizmini, hızını, enerjisini ve gücünü ve modern yaşamın canlılığını, değişimini ve huzursuzluğunu vurgulayan sanatsal hareket. yüzyılın ikinci on yılında, hareketin etkisi Avrupa'nın çoğuna, en önemlisi Rus avangardına yayıldı. Hareketin en belirgin sonuçları görsel sanatlar ve şiirde olmuştur. Fütürizm ilk olarak 20 Şubat 'da Paris gazetesi Le Figaro'nun İtalyan şair ve editör Filippo Tommaso Marinetti'nin bir manifestosunu yayınlamasıyla duyuruldu. Marinetti, Fütürizm kelimesini, geçmişin sanatını bir kenara atma ve kültür ve toplumda değişimi, özgünlüğü ve yeniliği kutlama hedefini yansıtmak için icat etti. Marinetti'nin manifestosu, otomobilin yeni teknolojisini ve hızının, gücünün ve hareketinin güzelliğini yüceltiyordu. Şiddeti ve çatışmayı yücelterek, geleneksel değerlerin kapsamlı bir şekilde reddedilmesi ve müzeler ve kütüphaneler gibi kültürel kurumların yok edilmesi çağrısında bulundu. Manifestonun söylemi tutkulu bir şekilde bombastikti; agresif tonu, kasıtlı olarak halkın öfkesini uyandırmayı ve tartışmaları uyandırmayı amaçlıyordu.