Sure No | Sure Adı | Arapça Adı | Nüzul Yeri | Nüzul Sırası | Ayet Sayısı |
---|---|---|---|---|---|
1 | Fatiha | الْفَاتِحَةِ | Mekke | 5 | 7 |
2 | Bakara | الْبَقَرَةِ | Medine | 87 | |
3 | Âl-i İmran | اٰلِ عِمْرٰنَ | Medine | 89 | |
4 | Nisâ | النِّسَاءِ | Medine | 92 | |
5 | Mâide | الْمَائِدَةِ | Medine | ||
6 | En'am | الْاَنْعَامِ | Mekke | 55 | |
7 | A'raf | الْاَعْرَافِ | Mekke | 39 | |
8 | Enfal | الْاَنْفَالِ | Medine | 88 | 75 |
9 | Tevbe | التَّوْبَةِ | Medine | ||
10 | Yunus | يُونُسَ | Mekke | 51 | |
11 | Hûd | هُودٍ | Mekke | 52 | |
12 | Yusuf | يُوسُفَ | Mekke | 53 | |
13 | Ra'd | الرَّعْدِ | Mekke | 96 | 43 |
14 | İbrahim | اِبْرٰه۪يمَ | Mekke | 72 | 52 |
15 | Hicr | الْحِجْرِ | Mekke | 54 | 99 |
16 | Nahl | النَّحْلِ | Mekke | 70 | |
17 | İsrâ | الْاِسْرَاۤءِ | Mekke | 50 | |
18 | Kehf | الْكَهْفِ | Mekke | 69 | |
19 | Meryem | مَرْيَمَ | Mekke | 44 | 98 |
20 | Tâhâ | طٰهٰ | Mekke | 45 | |
21 | Enbiyâ | الْاَنْبِيَاءِ | Mekke | 73 | |
22 | Hacc | الْحَجِّ | Mekke | 78 | |
23 | Mü'minûn | الْمُؤْمِنُونَ | Mekke | 74 | |
24 | Nûr | النُّورِ | Medine | 64 | |
25 | Furkan | الْفُرْقَانِ | Mekke | 42 | 77 |
26 | Şu'arâ | الشُّعَرَاءِ | Mekke | 47 | |
27 | Neml | النَّمْلِ | Mekke | 48 | 93 |
28 | Kasas | الْقَصَصِ | Mekke | 49 | 88 |
29 | Ankebut | الْعَنْكَبُوتِ | Mekke | 85 | 69 |
30 | Rum | الرُّومِ | Mekke | 84 | 60 |
31 | Lokman | لُقْمٰانَ | Mekke | 57 | 34 |
32 | Secde | السَّجْدَةِ | Mekke | 75 | 30 |
33 | Ahzab | الْاَحْزَابِ | Medine | 90 | 73 |
34 | Sebe' | سَبَأٍ | Mekke | 58 | 54 |
35 | Fâtır | فَاطِرٍ | Mekke | 44 | 45 |
36 | Yâsîn | يٰسۤ | Mekke | 41 | 83 |
37 | Sâffât | الصَّاۤفَّاتِ | Mekke | 56 | |
38 | Sâd | صۤ | Mekke | 38 | 88 |
39 | Zümer | الزُّمَرِ | Mekke | 59 | 75 |
40 | Mü'min | الْمُؤْمِنِ | Mekke | 60 | 85 |
41 | Fussilet | فُصِّلَتْ | Mekke | 61 | 54 |
42 | Şûrâ | الشُّورٰى | Mekke | 62 | 53 |
43 | Zuhruf | الزُّخْرُفِ | Mekke | 63 | 89 |
44 | Duhân | الدُّخَانِ | Mekke | 64 | 59 |
45 | Câsiye | الْجَاثِيَةِ | Mekke | 65 | 37 |
46 | Ahkaf | الْاَحْقَافِ | Mekke | 66 | 35 |
47 | Muhammed | مُحَمَّدٍ | Medine | 95 | 38 |
48 | Fetih | الْفَتْحِ | Medine | 29 | |
49 | Hucurât | الْحُجُرَاتِ | Medine | 18 | |
50 | Kaf | قۤ | Mekke | 34 | 45 |
51 | Zâriyât | الذَّارِيَاتِ | Mekke | 67 | 60 |
52 | Tûr | الطُّورِ | Mekke | 76 | 49 |
53 | Necm | النَّجْمِ | Mekke | 23 | 62 |
54 | Kamer | الْقَمَرِ | Mekke | 37 | 55 |
55 | Rahman | الرَّحْمٰنِ | Mekke | 97 | 78 |
56 | Vâkı'a | الْوَاقِعَةِ | Mekke | 46 | 96 |
57 | Hadîd | الْحَد۪يدِ | Medine | 94 | 29 |
58 | Mücadele | الْمُجَادَلَةِ | Medine | 22 | |
59 | Haşr | الْحَشْرِ | Medine | 24 | |
60 | Mümtehine | الْمُمْتَحِنَةِ | Medine | 91 | 13 |
61 | Saf | الصَّفِّ | Medine | 14 | |
62 | Cum'a | الْجُمُعَةِ | Medine | 11 | |
63 | Münafikun | الْمُنَافِقُونَ | Medine | 11 | |
64 | Teğabun | التَّغَابُنِ | Medine | 18 | |
65 | Talak | الطَّلَاقِ | Medine | 99 | 12 |
66 | Tahrim | التَّحْر۪يمِ | Medine | 12 | |
67 | Mülk | الْمُلْكِ | Mekke | 77 | 30 |
68 | Kalem | الْقَلَمِ | Mekke | 2 | 52 |
69 | Hâkka | الْحَاقَّةِ | Mekke | 78 | 52 |
70 | Meâric | الْمَعَارِجِ | Mekke | 79 | 44 |
71 | Nûh | نُوحٍ | Mekke | 71 | 28 |
72 | Cin | الْجِنِّ | Mekke | 40 | 28 |
73 | Müzzemmil | الْمُزَّمِّلِ | Mekke | 3 | 20 |
74 | Müddessir | الْمُدَّثِّرِ | Mekke | 4 | 56 |
75 | Kıyamet | الْقِيٰمَةِ | Mekke | 31 | 40 |
76 | İnsân | الْاِنْسَانِ | Medine | 98 | 31 |
77 | Mürselât | الْمُرْسَلَاتِ | Mekke | 33 | 50 |
78 | Nebe' | النَّبَأِ | Mekke | 80 | 40 |
79 | Nâzi'ât | النَّازِعَاتِ | Mekke | 81 | 46 |
80 | Abese | عَبَسَ | Mekke | 24 | 42 |
81 | Tekvîr | التَّكْو۪يرِ | Mekke | 7 | 29 |
82 | İnfitâr | الْاِنْفِطَارِ | Mekke | 82 | 19 |
83 | Mutaffifîn | الْمُطَفِّف۪ينَ | Mekke | 86 | 36 |
84 | İnşikâk | الْاِنْشِقَاقِ | Mekke | 83 | 25 |
85 | Büruc | الْبُرُوجِ | Mekke | 27 | 22 |
86 | Târık | الطَّارِقِ | Mekke | 36 | 17 |
87 | A'lâ | الْاَعْلٰى | Mekke | 8 | 19 |
88 | Gâşiye | الْغَاشِيَةِ | Mekke | 68 | 26 |
89 | Fecr | الْفَجْرِ | Mekke | 10 | 30 |
90 | Beled | الْبَلَدِ | Mekke | 35 | 20 |
91 | Şems | الشَّمْسِ | Mekke | 26 | 15 |
92 | Leyl | الَّيْلِ | Mekke | 9 | 21 |
93 | Duhâ | الضُّحٰى | Mekke | 11 | 11 |
94 | İnşirâh | الْاِنْشِرَاحِ | Mekke | 12 | 8 |
95 | Tîn | التّ۪ينِ | Mekke | 28 | 8 |
96 | Alak | الْعَلَقِ | Mekke | 1 | 19 |
97 | Kadir | الْقَدْرِ | Mekke | 25 | 5 |
98 | Beyyine | الْبَيِّنَةِ | Medine | 8 | |
99 | Zilzâl | الزِّلْزَالِ | Medine | 93 | 8 |
Âdiyât | الْعَادِيَاتِ | Mekke | 14 | 11 | |
Kâri'a | الْقَارِعَةِ | Mekke | 30 | 11 | |
Tekâsür | التَّكَاثُرِ | Mekke | 16 | 8 | |
Asr | الْعَصْرِ | Mekke | 13 | 3 | |
Hümeze | الْهُمَزَةِ | Mekke | 32 | 9 | |
Fîl | الْف۪يلِ | Mekke | 19 | 5 | |
Kureyş | قُرَيْشٍ | Mekke | 29 | 4 | |
Mâ'ûn | الْمَاعُونِ | Mekke | 17 | 7 | |
Kevser | الْكَوْثَرِ | Mekke | 15 | 3 | |
Kâfirûn | الْكَافِرُونَ | Mekke | 18 | 6 | |
Nasr | النَّصْرِ | Medine | 3 | ||
Tebbet | الْمَسَدِ | Mekke | 6 | 5 | |
İhlâs | الْاِخْلَاصِ | Mekke | 22 | 4 | |
Felak | الْفَلَقِ | Medine | 20 | 5 | |
Nâs | النَّاسِ | Medine | 21 | 6 |
Sure'nin İbranice sıra, Arapça sur' veya Suriye dilinde yazıt anlamına gelen bir kökten türemiş bir kelime olduğuna inanılmaktadır.
Kur'an yazımının ilk vahiy ile birlikte başlamadığı, yazım işlemine Mekke dönemi sonları veya Medine dönemi başlarında başlandığı bilinmektedir.
Mekke dönemi; Kur’an yazımında 13 yıl kadar süren ve hacimsel olarak Kur'an'ın 2/3 kısmını oluşturan Mekke dönemi "sözlü kültür dönemi" olarak değerlendirilir. Bu dönemde ayet ve surelerin hemen yazıya geçirilmesi gibi bir uygulamanın bulunmadığı, sözlü olarak ezberlendiği, bu dönemde Kur’an'ın şiirselliğinin ezberlenerek korunmasına yardım ettiği, daha sonraki hicrete yakın birkaç yıl ile Medine dönemi olarak ifade edilen yazım döneminde bu hafıza bilgilerine dayanılarak ayetlerin kayda geçirildiği ifade edilmektedir.[1][2]
Surelerin kronolojik sırasını veren birkaç liste bulunmakla birlikte bu listeler birbiri ile uyumsuzdur. Genellikle tarihsel sıralamada ilk sure Alak ve son sure Nasr kabul edilir.
Kur'an ayetleri ve surelerinden Mekke'de yazılanlara Mekki, hicretten sonra Medine'de yazılanlara ise Medeni ismi verilir. Araştırmacılar arasında farklı görüşler olmakla birlikte, Mekki surelerin sayısı 86, Medeni surelerin sayısı ise 28' olarak ifade edilir.
Yukarıdaki sıralamada Zilzal, İnsan, Rahman ve Ra'd sureleri Medeni Sureler arasında yer almıştır. Fakat çağdaş araştırmacılara göre bu sureler Mekke döneminde yazılmıştır. Üslup ve içerik itibarıyla incelendiğinde bu sureler Mekki sureler ile benzerlik göstermektedir.
Değerli kardeşimiz,
Son inen âyet hakkında ihtilâflar vardır:
1.''Bugün sizin için dininizi ikmal ettim." ayeti son nâzil olandır, diyenler var. Bu Arefede vedâ haccında nâzil oldu. Süddî der ki: "Bundan sonra helâl ve harama dair nâzil olmamıştır."
Resulullah (asm)'ın Veda Haccında Mâide Suresi'ni okuyup şöyle dediği rivayet edilmektedir:
"Ey insanlar! Şüphesiz ki Mâide Suresi en son nazil olan buyruklardandır. O bakımdan o surede helâl kılınmış şeyleri helâl, haram kılınmış şeyleri de haram biliniz."
Ahmed, Tirmizî, Hâkim ve Beyhakî de Abdullah b. Ömer'in şöyle dediğini rivayet etmektedir: "Son nazil olan sureler Mâide ve Feth sureleridir." Yine Ahmed, Nesaî ve sahih olduğunu belirterek Beyhakî Hz. Aişe'nin şöyle dediğini rivayet ederler:
"Maide son nazil olan suredir. O bakımdan o surede helâl bulduğunuz şeyi helâl diye kabul ediniz, haram bulduğunuzu da haram biliniz." (Vehbe Zuhayli, et-Tefsirü’l-Münir, Risale Yayınları: 3/)
2."Allah'a döneceğiniz o günden sakının." (Bakara, 2/) son inen âyet budur. Bundan sonra Resulûllah dokuz veya yedi gün yaşadı. Ashab bundan acı haberin yaklaştığını anladı.
3. Son inen sûre "İza cae Nasrullahi Vel-feth" Nasr süresidir. İbni Abbas "En son inen ayet riba, (faiz) ayetidir. En son inen sure, "İza cae Nasrullahi Vel-feth dedi."
4. Berâ'nın sonu, Bakara'nın sonu, diye de rivayetler vardır. "El-yevme ekmeltü" ayeti Hiccetül-Veda'da arefe günü nâzil olduğuna göre son denemez. Meğer ki kemal-i dine dair son âyet denilsin. Süddî'nin dediği gibi, ondan sonra haram ve helâla dair nâzil olmasa da vaaz ve irşada dair nâzil olanlar vardır, Nasr Suresi gibi. Demek son nâzil olan derken de söz rastgele değil, mukayyettir.
İbni Abbas'tan gelen diğer bir rivayete göre «En son inen ayet, «Vettaku yevmen / (yani) Öyle bir günden sakınınız ki o günde Allah'a döndürülmüş olacaksınız»(Bakara, 2/) manasını ifade eden ayettir.» El-Bağavi, «Haccet ul Veda yılında «Senden fetva isterler» diye başlayan En Nisa Sûresi'nin son âyeti (yani kelale âyeti) nazil oldu. Ve bu ayete «yaz ayeti» denildi. Sonra Cenab-ı Peygamber (asm), Arefede vakfede iken «Bugün size dininizi ikmal ettim» ayeti nazil oldu. Cenab-ı Peygamber bu ayetten sonra (81) seksen bir gün yaşadı. Ondan sonra da «Öyle bir günden sakınınız ki, o günde Allah'a döndürüleceksiniz.» ayeti nazil oldu. (bk. Lübabut-Te'vil Amire İstanbul) İbni Ebi Hatim Said bin Cübeyr'den rivayet etti: «Bu ayet, bütün Kur'an'ın en son nazil olan ayetidir. Bu ayetin nüzulünden dokuz gece sonra, pazartesi günü, Rebiulevvelin on ikinci günü, Resûlüllah vefat etti.» (Ali Arslan, Büyük Kur’an Tefsiri, Arslan Yayınları: 3/)
Görüldüğü gibi, son inen ayet hakkında görüşler farklıdır. Kemali dine dair, ribaya, helâl ve harama, feraiza ait, kıssa ve haberler hakkında son şudur, demişlerdir. Söz mutlak değil, mukayyettir. Böylece zahiren muhalif görünen rivayetlerin arasını telif ve tevfik mümkündür. Herkesin ilk veya son derken gözettiği bir husus ve cihet vardır.
Selam ve dua ile
Sorularla İslamiyet