Leylek Hikayesi Okul Öncesi

Mısır'da yaşayan leylekler nisan ayı gelince havalar ısınmaya başlar başlamaz Anadolu'ya göç edermiş. Senelerden bir sene mart ayının ortasında kar yeni kalkmışken bir leylek Anadolu'ya gelmiş ve Keloğlan'ın evinin bacasına yuva yapmış. Keloğlan şaşkın, anası şaşkın leyleğe bakakalmışlar.

Keloğlan:

" Var bunda bir iş. " demiş.

Anası:

" Aldırma oğlum, erkenci leylektir. " deyip geçiştirmiş.

Keloğlan ertesi gün ocağın içinde bir altın bulmuş. Sonraki gün bir altın daha bulunca çatıya çıkmış. Anlamış ki, altınları bacadan aşağı atan leylektir.

Keloğlan:

" Leylek leylek, güzel leylek, bir derdin var senin, anlat leylek. " demiş.

Leylek:

" Keloğlan Keloğlan, bende de sende de vardır iki göz , benim derdimi sen çöz. "

Keloğlan:

" Leylek leylek, kanatlı leylek, kırmızı gagalı, altınlı leylek. Senden ferman, benden derman. "

Bunun üzerine leylek derdini anlatmış: Leyleklerin padişahı olduğunu, Mısır'da yaşadığını, dünyanın dört bir yanındaki leyleklere hükmettiğini ama tahtını bırakacağı bir varisinin olmadığını belirtmiş. Uzun araştırmalar, bilgelerden, bilginlerden yardım istemeler sonuç vermemiş ve bir gece rüyasına giren Keloğlan'ın yönlendirmesiyle geldiğini söylemiş. O keloğlan sendin Keloğlan, bende altın çoktur Keloğlan, sözümde yalan yoktur Keloğlan, derdime çare buldur Keloğlan.

Keloğlan ezilmiş, büzülmüş, genişlemiş, daralmış. Şapkasını çıkarmış, kel başını kaşımış:

" Ey leyleklerin padişahı, buraya gelirken neden eşinizi getirmediniz, sarayda mı bıraktınız? " diye sormuş.

Leylek:

" Benim hiç eşim olmadı ki. " demiş.

Keloğlan:

" Eşiniz olmazsa yavrunuz olmaz. "

Leylek:

" Yavrumun olması için mutlaka eşimin olması mı lazım? Yıllardır beni bu yönde uyaranları zindana attırmıştım. Şimdi kafama dank etti. Şu üstüne oturduğum çuvaldaki altınlar senin. Derdime çare buldun. Teşekkürler Keloğlan. "

Leyleklerin padişahı uçup gitmiş. Keloğlan altınları almış. Kendine bir saray yaptırmış. Kellerin padişahı olduğunu ilan etmiş. Dünya güzeli bir kızla evlenmiş.

Bir yıl sonra nisan ayında Anadolu'ya gelen leyleklerden biri, Keloğlan'ın sarayının bacasına yuva yapmış. Bu postacı leylekmiş ve leyleklerin padişahından bir mektup getirmiş. Mektupta, artık eşim var, stop, dört yavrum oldu, stop, senden ne haber, stop, yazılıymış.


SON

Leyleğin Doğadaki Hayatı

Evvel zaman içinde kalbur saman içinde. Ben deyim şu ağaçtan, siz deyin şu yamaçtan, uçtu uçtu bir kuş uçtu; kuş uçmadı, gümüş uçtu. Gümüş uçmadı, tavşan uçtu.

Uçar mı, uçmaz mı demeye kalmadı; bu köşe yaz köşesi, şu köşe kış köşesi, şu köşe güz köşesi, diye iki tekerleyip üç yuvarlarken, aşağıdan sökün etmez mi Maraş paşası!&#;

Hemen bir fare deliği bulup, attım kendimi dışarı; gelgelelim şu mahallenin yumurcakları haşarı mı haşarı; gözlerim fırladı dışarı!

Vay başıma, hay başıma; bu yol bitecek gibi tükenecek gibi değil, ya bir devlet kuşu konsa başıma, ya da alsa beni kanadına kaşına, demeye kalmadı bir de gördüm ki, ne göreyim? Adıyla sanıyla, yeşiliyle alıyla, Zümrüdüanka dedikleri değil mi? Kafdağı&#;nın üstünden süzüm süzüm süzülüp geliyor. Bakın hele! Yüzü insan, gözü ahu. Ne maval, ne martaval. Anlatıyor şimdi işitilmedik bir masal!

İlkbahar ve yaz geçmiş. Sonbahar mevsimi gelmiş. Ağaçlar yapraklarını dökmüş. Leylekler arasında bir telaş başlamış. Hava soğukmuş. Sıcak ülkelere gitme vakti gelmiş. Hazırlıklar tamamlanmış ve yolculuk başlamış.

Bu yolculuğa katılamayan bir leylek varmış. Çünkü kanadı kırıkmış.

&#; Ben şimdi ne yapacağım? Bütün bir kışı burada tek başıma nasıl geçireceğim, diye ağlıyormuş. O sırada çam ağacı leyleğin ağlamasın işitmiş.

&#; Sevgili leylek neyin var? Neden ağlıyorsun, diye sormuş.

&#; Tüm arkadaşlarım göç ediyor. Benim kanadım kırık. Onlarla yolculuk edemem ki! Üstelik biz leylekler sıcak ülkeleri severiz, demiş.

Çam ağacı:

&#; Sen hiç üzülme. Benim yapraklarım incedir ama kış boyu hiç dökülmez. Yapraklarımın arasında dilediğin kadar kalabilirsin, demiş.

Leylek buna çok sevinmiş. Hemen sık yaprakların arasında kendine bir ev yapmış.

Ardıç ağacı da leyleğe dallarındaki meyvelerden dilediği kadar yiyebileceğini söylemiş.

Bütün kış boyu, leylek, çam ve ardıç ağacı arkadaşlık etmişler. Birbirlerine masallar anlatmışlar. Güzel vakit geçirmişler. Leyleğin kanadı da günden güne iyileşmiş. Sağlığına kavuşmuş. Hep birlikte mutlu olmuşlar.

Bu masalda neler öğrendik, hatırlayalım;

1- Leylek göç yolculuğuna neden katılamamış?

a) Kimse onu davet etmediği için.

b) Kanadı kırık olduğu için.

c) Gitmek istemediği için.

2- Kış boyu leyleği hangi ağaç korumuş?

a) Kavak ağacı

b) Söğüt ağacı

c) Çam ağacı

3- Leylekler neden göç ederler?

a) Sıcak ülkeleri sevdikleri için

b) Uzak ülkelerdeki arkadaşlarını özledikleri için

c) Kışın nasıl ısınacaklarını bilmedikleri için

Resimli Hikaye &#; Değişik Masallar &#; Nasrettin Hoca Fıkraları

saygı değeri
alay etmemek
değerler eğitimi

TİLKİ İLE LEYLEK

Ormanların en kurnaz hayvanı tilkidir. Bir ormanda, bu kurnaz tilkilerden birisi dolaşıyormuş. Türlü türlü kurnazlıklar düşünüyormuş. Kuyruğunu sallaya sallaya &#;Ne yapsam ne etsem&#; diye söyleniyormuş. Bir süre kırlarda boş boş gezinmiş.
- Dalga geçebileceğim birilerini bulsam da biraz eğlensem, diye sağa sola bakınmış. Bu sırada tepede uçan uzun gagalı uzun bacaklı akıllı leyleği görmüş. Aşağıdan seslenmiş:
- Bay leylek! Aşağı in de biraz laflayalım. Tilkinin çağrısına uyan leylek kanat çırpa çırpa gelip tilkinin yanına konmuş. Uzun gagasını açıp konuşmaya başlamış.
- Tilki kardeş beni niye çağırdın? Yiyecek bulmam lâzım. Evde yiyecek hiç bir şey yok, demiş. Tilki kurnaz kurnaz gülümsemiş. Akıllı leyleğe:
- Ben de seni akşam yemeğe davet etmeyi düşünüyordum. Ne dersin? Akıllı leylek kurnaz tilkinin durup dururken yaptığı davete bir anlam verememiş. İşin içinde bir iş olduğunu seziyormuş. &#;Bakalım sonunda ne çıkacak&#; diyerek tilkinin yemek davetini kabul etmiş. Uçarak oradan ayrılmış. Tilki de koşarak yuvasına gitmiş.
Hazırlıklara başlamış. Ateşi yakmış, tencereyi ateşin üzerine koymuş. Az sonra hazırladığı çorba etrafa nefis kokular yaymaya başlamış. Çorbayı genişçe bir tabağa koyarak masanın üzerine bırakmış.
Bu sırada akıllı leylek çıkagelmiş.
- İyi akşamlar tilki kardeş. Umarım vaktinde gelmişimdir? Diyerek içeri girmiş.
Kurnaz tilki;
- İyi akşamlar. Tam vaktinde geldin. Bende senin için nefis bir çorba hazırladım. Hadi oturalım, soğumadan yemeğimizi yiyelim, diyerek karşılık vermiş.
Kurnaz tilki ve akıllı leylek, yemek masasına oturmuşlar. Tilki tabağın içerisindeki çorbayı şapur şupur içmeye başlamış. Leylek ise gagası çok uzun olduğundan tabağın içerisindeki çorbayı bir türlü içemiyormuş. Tilki leyleğin halini gördükçe kıs kıs gülüyormuş. Tabaktan çorbayı içemeyen leyleğe:
- Leylek kardeş, çorbayı beğendin mi? Aman hepsini
iç, karnını güzelce doyur, diyerek alaylı alaylı gülmüş.
Leylek bozuntuya vermemiş.
- İçmez olur muyum tilki kardeş, çok güzel olmuş. Karnım da epeyce doydu, diyerek yanıtlamış kurnaz tilkiyi.
Leylek, kurnaz tilkinin oyununu anlamış. Karşılığında kurnaz tilkiye bir oyun oynamaya karar vermiş.
Akıllı leylek:
- Yarın akşam da yemeği biz de yiyelim. Senin için çok güzel bir sofra hazırlayacağım. Gelirsen ben de bu iyiliğinin altında kalmamış olurum, diyerek kurnaz tilkiyi evine davet etmiş.
Tilki, leyleğin davetini kabul etmiş. Leylek iyi akşamlar diyerek yuvasına doğru uçmuş.
Ertesi akşam tilki hazırlanıp, leyleğin yuvasına gitmiş. Akıllı leylek hazırladığı oyundan habersiz olan tilkiyi karşılamış.
- Aman geldin de ne iyi ettin. Ben de sana nefis yemekler hazırlamıştım. Hadi oturalım da bir güzel karnımızı doyuralım. İkisi yemek masasına oturmuşlar. Masada derin ve dar ağızlı bir kase içerisinde yemekler duruyormuş. Leylek uzun gagasını rahatlıkla kaseden içeri daldırıp, başlamış afiyetle yemeye. Tilki ise bir türlü burnunu kaseye sokamıyormuş.
Leylek yemeği bir güzel yiyip karnını doyurmuş. Tilki ise bir lokma bile yiyememiş. Sonunda kurnaz tilki, akıllı leyleğin ona oynadığı oyunu anlamış. Kendi yaptığı hatanın farkına varmış. O günden sonra hiç kimseyle alay etmemiş.

ALINTI