R&#;yada mağara g&#;rmek ne anlama gelir? R&#;yada mağaraya girmek, gezmek ve yaşamak
Rüyada Mağarada Bal Görmek
Rüyada mağarada bal görmek; rüya sahibinin problemlerinin giderileceğinin müjdesini vermekte olan bir rüya olmaktadır. Çok mutlu ve bahtiyar olacağını simgelemektedir.
Rüyada Buzdan Mağara Görmek
Rüyada buzdan mağara görmek; rüya sahibinin problemlere çözüm yaratacak bir kişi ile iş ortaklığı kuracağına işaret etmektedir.
Rüyada Mağarada Define Aramak
Rüyada mağarada define aramak; rüya sahibinin paralarının artacağına delalet etmektedir ve daha çok kazancın rüya sahibi ile olmasına işaret etmektedir.
Rüyada Mağaraya Düşmek
Rüyada mağaraya düşmek; rüyayı gören bireyin girdiği diyaloglarda mutlu ve başarılı olacağına yorulmaktadır. Dostane olan ve genç akrabalara, vermiş olduğu sözleri yerine getirebileceğine, mutlu edici bir habere ya da terfi etmeye delalet etmektedir. Durumunu kötü niyetli olan bir idarecisinin hoş kabul edilmeyen faaliyetlerine maruz kalacağının, ticari nitelikteki faaliyetlerde umduğunu bulamayacağının veya hallolması güç sorunlarla yüzleşeceği manasına gelmektedir. Bazı durumlarda mağara görmek, mevcut işlerini, planlarına gizli bir şekilde tutmak isteyen kişi için işlerini gizlemesine ya da gizleyeceğine işaret olmaktadır. İşi olmayan, boşta kalmış bir kişi, rüyasında bir mağara görürse, bu rüyası onun herhangi bir iş bulabileceğine, bir göreve ya da bir işe girebileceğine işaret ile tabir olunmaktadır.
Rüyada Mağara Bulmak
Rüya içerisinde mağara bulmak görmenin esasen rüya tabiri, rüya sahibi lan kişinin kısa süre içinde sevindirici olan bir haber alacağı, işinde çok yükseleceği, büyük miktarlarda para kazanacağı, cefakar olan hayat arkadaşına sahip olacağı biçiminde açıklanmaktadır.
Rüyada Mağarada Büyük Yılan Görmek
Rüya içerisinde mağarada büyük yılan gören kişinin rüyası, böbrek sorunları yaşayacağına, kendi hayat arkadaşının değerini hiçbir şekilde bilmediğine, zulüm ve gam ile karşılanacağına, istenmeyen sorunlarla yüzleşmeye delalet etmektedir.
Rüyada Mağarada Dua Etmek
Rüya sözlüğü yazarlarının belirttiğine göre, rüyasında bir mağara içerisinde dua ettiğini gören bireyin rüyasını dost, eş ya da akrabaları ile saadet dolu bir hayat süreceğine, güven içerisinde ve huzurlu olacağına, işinde yükselebileceğine ve elinin bollaşacağına yorulmaktadır.
False
kaynağı değiştir]
Platon'un eserleri kronolojik olarak üç gruba ayrılabilir:
Son: Critias, Sofist, Devlet Adamı, Timaeus, Philebus, Yasalar[17]
Fakat aslında bu ayrımı yapabilmemizi sağlayan olgular yalnızca dil bilimcilerin Platon'un dil kullanımındaki ortak özelliklere bakarak yaptığı çıkarımlar ve eserlerin içeriklerindeki değişimlere ve gelişimlere dair yorumlamalardır. Bazıları ilk ve orta dönem arasında bir geçiş dönemi de görmektedir. Kimileri ise böyle bir ayrımı yapmaya çalışmayı reddetmekte, Platon'un eserlerinin bir bütün olarak görülmesi gerektiğini savunmaktadır.[18] Çok yakın bir zamana kadar eserlerin kronolojisi umursanmamış, hatta kurgusal olmadıkları, yaşanmış olayları aktardıkları varsayıldıkları da olmuştur. Platon'un eserlerinin tamamını (ve Platon'a atfedilen ancak sonradan onun olmadığı kanıtlanmış pek çok başka diyaloğu) yorumla birlikte yüzyılda basan Henricus Stephanus'un bastığı metin günümüzde Platon'un metinlerindeki satırların referans numaralarını belirlemek için kullanılmaktadır.
İlk dönem olarak adlandırılan eserler Sokrates'in konuyla ilgili otorite kabul edilen ya da kendini otorite olarak gören birisine " nedir?" biçiminde çoğunlukla ahlak kavramlarının anlamlarını sorması, verilen çeşitli cevapları mantıkla test ederek çürütmesi ve en sonunda konuştuğu kişinin cevabı bilmediğini göstermesi sürecini anlatmaktadır. Çok uzun olmayan bu diyaloglar genellikle kısa soru cevap cümlelerinden oluştukları ve pek çok şaka ve gönderme içerdikleri için tiyatroya oldukça yakın, canlı metinlerdir. Sadece sorular sorduğunu, pozitif bir iddiada bulunmadığını iddia eden Sokrates kendisinin de bir şey bilmediğini iddia etmekte, bir şey bildiğini iddia eden karşı tarafın iddialarını ise boşa çıkarmaktadır. Bu diyalogların Sokrates'in Atina'da gerçekten yaptığı tartışmalara ve kendi felsefi tutumuna yakın olduğu düşünülmektedir. Bir insana sorular sorarak onun kendiyle çeliştiğini ona söyletme yöntemine "Sokratik metot" denmektedir. Bu diyalogların çoğu sonuçta varılan bir cevabın bulunamadığı ucu açık bir noktada bittiği için Antik Yunancada 'ne diyeceğini bilememe durumu' anlamına gelen aporia ile bittiği söylenir.
Orta dönem olarak ayrılan eserlerin Platon'un "idealar" (ya da formlar) teorisini geliştirdikten ve özellikle Pisagor, Heraklit ve Parmenides'in düşüncelerini inceledikten sonra yazdığı düşünülmektedir. Bu dönemde de Sokrates ana karakter olsa da, çok daha uzun olan metinler bir görüşün savunulduğu ya da ispatlanmaya çalışıldığı, farklı düşüncelerin tartışılarak hangisinin doğru olduğunun anlaşılmaya çalışıldığı metinlerdir. Theaetetus bilgi nedir sorusuyla başlayıp, çeşitli iddiaları inceledikten sonra aporia ile bitse de bu sürede Sokrates pozitif iddialar olarak yorumlanabilecek pek çok argüman vermektedir. Parmenides diyaloğu ise Parmenides'in Sokratesi çürütmesi sonrası amacı hâlâ daha farklı yorumlanan uzun bir bölümle devam etmektedir. İlk döneme zıt olarak Phaidon, Devlet ve Parmenides'te asıl düşünceleri çürütülen ya da sorgulanan veya düşüncelerini ispatlanması beklenen kişi Sokrates karakteridir, fakat bu dönemdeki eserlerin hiçbirinin gerçek Sokrates'i yansıtmadığı, Platon'un kendi özgün fikirlerini ortaya koyduğu düşünülmektedir. Platon'un en ünlü eserlerinden Devlet, Phaidon, Şölen ve Menon bu dönemdedir.
Son dönem eserlerinde ise Platon iyice diyalog formatından uzaklaşmış, her ne kadar karakterler ve bir sahne olsa da monologa yaklaşan kesintisiz, uzun konuşmalardan oluşan oldukça karmaşık argümanlar ve iddialar içeren diyaloglar yazmıştır. Timaeus, Sofist, Devlet Adamı ve Yasalar gibi eserlerinin nasıl yorumlanması ve orta dönem eserleriyle lişkisi bugün hâlâ tartışma konusudur. Özellikle Timaeus'ta geliştirdiği ontolojik, metafiziksel ve kozmolojik argümanlar felsefe ve bilim tarihinde oldukça etkili olmuştur, zaten Rönesans'a kadar Avrupa'da Platon'un tek bilinen eseri Timeaus'tur. Her ne kadar Platon bu son dönem eserlerinde orta dönem eserlerinde ele aldığı konuların çoğunu yeniden ele alarak çok daha gelişmiş teoriler ortaya atsa da günümüzde bu metinler Platon'un orta dönem eserleri kadar popüler değillerdir.
Konuların işlenişi değişse de Platon'un bütün eserlerinde karakterler, olayların geçtiği yer ve zaman, tartışmaların nasıl bir atmosfer içerisinde ilerlediği, karakterlerin verdiği tepkiler argümanların birer parçasıdır, dolayısıyla Platon'un diyalogları salt felsefi ispatlar sunan metinler olarak değil, edebi sanat eserleri olarak da okunmalı ve Platon'un felsefesi bu perspektif göz önünde bulundurularak yorumlanmalıdır.
İdealar Teorisi[değiştir kaynağı değiştir]
Aslan, genelci bir hiperkarnivordur[] ve geniş av spektrumundan dolayı hem süper hem de kilit taşı avcısı olarak kabul edilir.[] Avları, esas olarak &#;kg (&#;lb) ağırlığındaki memelilerden oluşur - özellikle toynaklılar mavi antilop, bayağı zebra, Afrika mandası, gemsbok ve zürafa gibi hayvanları tercih eder. Aslanlar, türlerin tercih edilen ağırlık aralığının altında olmasına rağmen, mevcudiyet durumuna bağlı olarak ortak yaban domuzu avlamaktadır.[] Hindistan'da, sambar geyiği ve benekli geyik en yaygın olarak avladıkları av hayvanlarıdır,[55][][] evcil hayvanların beslenmesinde önemli katkıları olabilir.[] Genellikle yetişkin filler, gergedanlar ve su aygırlarının yanı sıra, dikdik, kırsıçanımsıgiller, kır tavşanı ve vervet maymunu gibi küçük avlardan kaçınırlar.[] Olağan dışı avları arasında, kirpiler ve küçük sürüngenler bulunur. Aslanlar, Pars (leopar), çita ve benekli sırtlan gibi diğer avcıları öldürürler ancak nadiren tüketirler.[]
Genç aslanlar, ilk olarak yaklaşık üç aylıkken, avı gizlice takip etme davranışı sergilerler, ancak neredeyse bir yaşına kadar avlanmaya katılmazlar ve iki yaşına yaklaşırken etkili bir şekilde avlanmaya başlarlar.[] Yalnız bir aslan, zebra ve antilobu yere yıkma yeteneğine sahipken, manda ve zürafa gibi daha büyük avlarda risk altındadır.[]Chobe Ulusal Parkı'nda, büyük sürülerin yetişkin Afrika savan fillerini avladıkları gözlenmiştir.[][] Tipik avlarda, her dişi aslan grupta tercih edilen bir konuma sahiptir; ya "kanat" üzerinde avın peşinde koşup saldırır, ya da grubun merkezinde daha küçük bir mesafeye gider ve diğer dişi aslanlardan kaçan avları yakalar. Sürülere bağlı erkekler, genellikle grup avına katılmazlar.[] Ancak bazı kanıtlar, erkeklerin de dişiler kadar başarılı olduğunu göstermektedir; bunlar genellikle küçük çalılıklarda avlanan yalnız avcılardır.[]
Aslanlar özellikle dayanıklı değillerdir. Örneğin bir dişi aslanın kalbi vücut ağırlığının sadece&#;% 'sini, bir erkeğin ise vücut ağırlığının yaklaşık&#;% 'ini oluştururken, bir sırtlanın kalbi vücut ağırlığının neredeyse&#;% 1'ini oluşturur.[] Bu nedenle, aslanlar sadece kısa hamlelerde[] hızlı koşarlar ve saldırıya başlamadan önce avlarına yakın olmaları gerekir. Görünürlüğü azaltan faktörlerden faydalanırlar; birçok avı, kendilerini gizleyecek bir örtü yakınında veya geceleri öldürürler.[] Aslanın saldırısı kısa ve güçlüdür; avlarını hızlı bir hücum ve son sıçrama ile yakalamaya çalışırlar. Avı, boynundan aşağı çekerler ve genellikle boğazına boğucu bir ısırık atarak öldürürler.[][] Ayrıca ağızlarını ve burun deliklerini çenelerinin içine alarak avlarını öldürürler.[60]
Aslanlar genellikle avın bulunduğu yerde avı tüketirler, ancak bazen büyük avları bir örtü içine sürüklerler.[] Özellikle erkek bireyler, öldürülen av için birbirleriyle kavga ederler. Yavrular, yiyeceğin az olduğu zamanlarda bundan en çok etkilenen üyelerdir. Tersi bir durumda ise, yaşlı ve sakat olmak üzere tüm sürü üyeleri, avdan kalanları yiyerek beslenirler.[] Büyük avlar, sürü üyeleri arasında daha yaygın olarak paylaşılmaktadır.[] Yetişkin bir dişi aslanın günlük ortalama et ihtiyacı 5&#;kg (11&#;lb) iken, erkeklerin yaklaşık 7&#;kg (15&#;lb)'dir.[] Aslanlar bir seansta 30&#;kg (66&#;lb)'ye kadar et yiyebilir;[90] eğer avın tamamını tüketemiyorsa, yemeye devam etmeden önce birkaç saat dinlenir. Sıcak günlerde, sürü üyeleri bir veya iki ayakta bekçilik yapan erkeklerin gözetiminde gölgede dinlenmeye çekilir.[] Aslanlar avlarını, akbaba ve sırtlan gibi leş yiyicilere karşı korurlar.[]
Fırsat olduğunda aslanlar leşi temizler; hastalanarak veya diğer avcılar tarafından, doğal sebeplerden ölen avları da temizlerler. Aslanlar, avlarını yemek için bekleyen akbabalara karşı sürekli bir gözcü tutarlar.[] Sırtlan ve aslanların beslendiği çoğu leş, aslanlardan ziyade sırtlanlar tarafından öldürülür.[60] Leşlerin, aslanların besin ihtiyaçlarının büyük bir bölümünü sağladığı düşünülmektedir.[]
Av rekabeti[değiştir
Aslan
Başlığın diğer anlamları için Aslan (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
Aslan veya arslan (Panthera leo), Panthera cinsindeki büyük kedilerden biridir ve kedigiller (Felidae) ailesinin bir üyesidir. &#;cm (&#;in) kafa-gövde uzunluğuna sahip yetişkin erkek bireyler, &#;cm (&#;in) uzunluğundaki dişilerden daha büyüktür. Pride adı verilen gruplar oluşturan sosyal bir türdür. Bir aslan grubu, birkaç yetişkin erkekten, ilgili dişilerden ve yavrulardan oluşur. Dişi aslan grupları genellikle birlikte avlanır ve çoğunlukla büyük toynaklıları hedef alır. Aslan bir süper avcı ve kilittaşı avcısıdır. Her ne kadar bazı aslanların fırsatlar ortaya çıktığında insanları avladıkları bilinse de, tipik olarak bunu yapmazlar.
Rakip erkeklerle sürekli olarak savaşmaktan kaynaklanan yaralanmalar ömürlerini büyük ölçüde azalttığından, vahşi ortamda nadiren 10 ila 16 yıl arasında yaşamaktadırlar.[4] Esaret altında 25 yıldan fazla yaşayabilirler. Aslanlar diğer kedilere kıyasla alışılmadık biçimde sosyaldirler. Gün boyunca ağırlıklı olarak uyumayı tercih eden aslanlar, nadiren alacakaranlıkta sıklıkla gece (Gececil hayvanlar) aktiftir.[5][6]
Tipik olarak aslanlar otlaklarda ve savanlarda yaşar, ancak yoğun ormanlarda bulunmazlar. Antik tarihi zamanlarda, Kuzey Afrika dahil olmak üzere Afrika'nın büyük bölümünde, Yunanistan ve Balkanlar'dan Hindistan'a kadar Avrasya'da etkin olarak yaşamaktaydılar. Yaklaşık yıl önceki geç dönem Buzul Çağı'nda (Pleistosende), aslan insanlardan sonra en yaygın kara memelisiydi: Mağara aslanı (Panthera leo spelaea) Kuzey ve Batı Avrupa'da, Amerika aslanı (Panthera leo atrox) ise Amerika'da Yukon ile Peru civarında yaşıyordu.[7] Ancak günümüzde Sahra Altı Afrika'da parçalanmış popülasyonlara ve Batı Hindistan'da kritik olarak tehlike altındaki bir nüfusa indirgenmiştir. Aslan, Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği (IUCN) tarafından savunmasız bir tür olarak sınıflandırılmıştır ve yirminci yüzyılın ikinci yarısında 20 yılda Afrika'daki aslan nüfusunda&#;% aralığında önemli bir nüfus azalması görülmüştür.[8] Nüfuslarının azalmasının nedeni tam olarak anlaşılmasa da, yaşam alanlarının işgal edilmesi ve insanlar tarafından zarar görmeleri en başlıca sebepler olarak ön görülmektedir. Afrika'da, özellikle Batı Afrika aslanı nüfusu tehlike altındadır.
Erkek aslan, oldukça ayırt edici olan yelesinden kolayca tanınır ve yüzü insan kültürünün en çok bilinen hayvan simgelerinden biridir. Heykellerde, resimlerde, ulusal bayraklarda ve çağdaş sinema ve edebiyatta geniş bir biçimde tasvir edilmiştir. Aslanlar Roma İmparatorluğu zamanından beri insanlar tarafından tutulmuş ve on sekizinci yüzyılın sonlarından bu yana hayvanat bahçelerinde sergilenmek üzere aranan önemli hayvan türünden biri olmuştur. Hayvanat bahçeleri, nesli tükenmekte olan Asya kökenli alt türleri için hazırlanan ıslah programlarında dünya çapında işbirliği yapmaktadır.