Mihriban Kara

ExplainRequest

&#x;OY VE YORUMLARINIZI BEKL&#x;YORUM.&#x;

&#x;yi okumalar. &#x;

***

Sabah&#x;n k&#x;r&#x;k güneşi perdelerin aras&#x;ndan s&#x;z&#x;p aş&#x;klar&#x;n üzerine süzülüyordu. Emin huzurla Mihriban'&#x;n göğsünün üstüne yatm&#x;ş, onu sar&#x;p sarmalam&#x;ş, onun her zerresini vücuduyla birleştirmişti. Huzurlu olduğu nefes al&#x;şverişinden belli oluyordu. Saçlar&#x;ndaki parmaklar&#x; hissediyor, kar&#x;s&#x;n&#x;n s&#x;cak nefesini hissediyordu. &#x;çini ateş kaplam&#x;ş, tüm bedeni Mihriban için kavrulmaya durmuştu fakat sab&#x;rl&#x; davrand&#x;.

Gözlerini açmadan Mihriban'&#x;n göğsüne &#x;slak bir öpücük kondurdu ve göğüslerinin aras&#x;n&#x; hasretle koklad&#x;. Mihriban'&#x;n teninin kokusu ciğerlerine dolarken hafif k&#x;k&#x;rt&#x; da kulaklar&#x;n&#x; şenlendirdi. Hemen sonra tatl&#x; bir ses duyuldu.

"Uyan&#x;r uyanmaz m&#x;?"

Mihriban bacağ&#x;na sürten sertliği fark&#x;ndayd&#x;, bu durum için şimdilik yapabileceği tek şey Emin'le uğraşmakt&#x;. Emin bu tatl&#x; çabaya kendisini biraz daha Mihriban'a bast&#x;rarak karş&#x;l&#x;k verdi.

"Her an." diye söylendi. "Seninle uyuyup sana doyamamak garip."

Mihriban hafiften k&#x;zar&#x;rken, "Ben biraz" diye başlad&#x; söze. Nas&#x;l devam edebileceğine karar veremediğinden dudaklar&#x;n&#x; &#x;s&#x;r&#x;p suskunlaşt&#x;.

"Sen biraz?" diye sordu Emin ve kafas&#x;n&#x; kald&#x;r&#x;p bakt&#x; Mihriban'a.

Mihriban kara gözlerini Emin'den kaç&#x;r&#x;rken, "Nas&#x;l olacak bilmirem." dedi.

"Ne nas&#x;l olacak?" diye sordu ciddiyetle Emin.

"Şey"

"Ney?"

"Ya şey işte can&#x;m"

Emin derin bir nefes ald&#x;. Asl&#x;nda anlam&#x;şt&#x; ama kar&#x;s&#x;n&#x;n dile getirmesi daha iyi olur diye düşünüyordu.

"Ney işte dilli gelin?"

Mihriban dudaklar&#x;n&#x; dişledi.

"G&#x;rnav."

Emin kaşlar&#x;n&#x; çatt&#x;. "O ne?" diye sordu ciddiyetle.

"Uff Emin." dedi Mihriban utanarak. "Anlamad&#x;n m&#x; ya?!"

Emin kar&#x;s&#x;n&#x;n kulağ&#x;na doğru yaklaşt&#x;. "Sevişmek mi?" dedi f&#x;s&#x;lt&#x;yla.

Mihriban'&#x;n içi titredi. Ciğerlerini koca bir nefese mahrum b&#x;rakm&#x;ş gibiydi. Bolca Emin'in kokusunu solurken yutkundu. "H&#x;h&#x;m"

Emin s&#x;r&#x;t&#x;yordu. Kendisini daha çok Mihriban'a bast&#x;r&#x;rken, "Korkuyor musun?" diye sordu. Korkmad&#x;ğ&#x;n&#x; düşünüyordu, Mihriban garip bir kad&#x;nd&#x;. Sivri dilliydi, laf&#x;n&#x; esirgemezdi. Kendince haks&#x;zl&#x;ğa tahammül edemezdi. Korkmazd&#x;. Hele günler boyu kocas&#x;n&#x; z&#x;vanadan ç&#x;karmaya uğraşm&#x;şken sevişmekten asla korkmazd&#x;. Emin böyle düşündü.

Mihriban titrek bir sesle, "Can&#x;m&#x; yakmandan korkmam. Böyle şeyler etmezsin. Korku değil ama Ama durumum malum Emin." dedi. 

Yüzü solmuş, hoşnutsuzlukla kocas&#x;na bakm&#x;şt&#x;. 

Emin doğrulup kar&#x;s&#x;n&#x;n karş&#x;s&#x;na oturdu. "Böyle düşünme sen." dedi ciddiyetle. "Nas&#x;l olacağ&#x;n&#x; hemen gösterem istersen?" 

Sonunda şakalaşm&#x;ş, kar&#x;s&#x;n&#x;n solmuş yüzüne utanç k&#x;rm&#x;z&#x;lar&#x; doğurmuştu. Güzeldi, Mihriban çok güzeldi. Emin kar&#x;s&#x;na doyman&#x;n mümkün olmad&#x;ğ&#x;n&#x; biliyordu, ona dokunmadan kavrulmuştu daha. Ona dokunsa küllerinden mi doğard&#x; alevleri mi bacay&#x; sarard&#x; bilmiyordu. 

MİHRİBAN –III-

Arada, sırada, aşk denizine
Dal dersin de, dalmaz mıyım Mihriban?
Aşkın ile, şu gönlümün içine
Dol dersin de, dolmaz mıyım Mihriban?

Sen yedirsen, elin ile aşını
Çok özledim, müjen ile kaşını(*)
Siyim siyim, gözden akan yaşını
Sil dersin de, silmez miyim Mihriban?

Âşıklık öyle ki, pahası ağır
Onların kulağı, gayrına sağır
Yeter ki gel eyle, yerer ki çağır!
Gel dersin de, gelmez miyim Mihriban?

Aşkın ile, test eyledin çapımı
Anla artık, sen de benim yapımı
Günde üç, beş kere, gönül kapımı
Çal dersin de, çalmaz mıyım Mihriban?

Sıkı sıkı, sarıversen koluna
Kurban olam, hem sağına/soluna
İstersen bir dene, senin yoluna
Öl dersin de, ölmez miyim Mihriban..?

25/11/’11
Hanifi KARA

(*) Müje: Kirpik

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.