Milyoner Jessica Clare

m

"Sadece bırak" dedi Logan bir süre sonra.

Bronte de öyle yaptı ve yere yığıldı. Düşerken bacağı merdi­
vene sürttü ve nefesini kesecek bir gümbürtüyle yere yapıştı.
Ama asansörden çıkmışlardı. Tanrı'ya şükür, asansörden
çıkmışlardı.
"İyi misin?" Logan yanına gelerek kırık çıkık var mı diye
kontrol etmek için ellerini hafifçe kızın çıplak kollarıyla ba­
caklarında dolaştırdı. "Kanıyor."
"Sadece bir sıyrık. Kayarken bir şey derimi çizdi. İyileşirim."
Yüzünü buruşturarak oturdu ve genç adamın ayağa kalkma­
sına yardım etmesine izin verdi. Hava rutubetli ve sıcaktı.
"Kasırgadan ne haber?"
"Kötüye gidiyor gibi."
"Bodruma inmeli miyiz? Ya da öyle bir şey?"
"Bodrum olmaz. Ön lobi suyla dolmuş bile. Güvenli bir
yere ihtiyacımız var." Logan etrafa bakındı. "Yerden uzakta
ve penceresiz bir yer."
"Bir merdiven boşluğu?" diye önerdi Bronte.
Logan başıyla onayladı ve genç kadının elini tutup onu ken­
disiyle birlikte çekti. "Hadi, gel. Sanırım merdivenler şu tarafta."
Adamın elini tutmasına şaşıran Bronte onu takip etti. Ko­
şarlarken etraflarındakilere dehşet içinde bakıyordu. Otel,
altı üstüne getirilmiş gibi görünüyordu. Mobilyalar ters dön­
müş, her tarafa kâğıtlar ve broşürler saçılmıştı. Kapılar, çı­
kanlar panikten kapatmayı unutmuş gibi açık duruyorlardı.
Koşarak lobiyi geçerken Bronte nefesini tutup yavaşladı.
Lobiyi su basmıştı. Yerde iki-üç santimetre su vardı ve ge­
niş cam kapılardan daha da fazlası sel gibi içeri doluyordu.
Büyük, kırık cam kapılardan. Dışarıya kısa bir bakış attığında
43
*$< Milyoner

gökyüzünün mide bulandırıcı bir gri-yeşil renkte olduğunu

ve en yakındaki ağacın rüzgârdan neredeyse yan yattığını
gördü. Korku boğazını düğümledi.
Logan sertçe, "Etrafına sonra bakınırsın," diyerek eline
asıldı. "Hadi."
Bir koridordan aşağı doğru koştular, sonra da bir diğerin­
den. Dışarıdan duyduğu her çatırtı Bronte'nin kalbinin daha da
hızlanmasına neden oluyordu ve merdiven boşluğuna varana
kadar neredeyse paniğe kapılmak üzereydi. Logan kapıları savu­
rarak açtı ve onu içeri itti, Bronte bir kat merdiveni uçarcasına
çıkarak sahanlıkta durup nefeslendi ve sonra dönerek bir kata
daha çıktılar. Burası loş ve gölgeliydi, tek ışık merdiven boşluğu­
nun kapısındaki küçük kare pencereden geliyordu.
"Burada dur," dedi Logan. Genç kadın itiraz etmeye baş-
lıyorken elini kaldırdı. "Hemen döneceğim. Yalnızca bir şeyi
kontrol etmeye gidiyorum."
Bronte çantasını sımsıkı kavrayarak yere çöktü. Şimdi kı­
yafetlerini giymekle uğraşamayacak kadar soluksuz kalmış,
gözlerini kapıya dikip durmaktan başka bir şey yapamaya­
cak kadar da korkmuştu. Ya Logan orada kısılıp kalırsa? Ya
onun için geri dönmezse? Ya burada, bu kasırganın içinde
tek başına kalırsa?
Tepesinde ani bir rüzgâr gümbürdedi ve bir palmiye ağacı
öyle yüksek bir çatırtıyla kırıldı ki Bronte yerinden sıçradı.
Karanlıkta yalnız olmaktan hiç hoşlanmamıştı. Birazcık bile.
Ya merdiven boşluğu bu fırtınada çökerse?
Birkaç dakika sonra Logan, elinde battaniyeler, yastıklar ve
küçük bir çöp torbasıyla dönerek onu rahatlattı. Bronte biraz
şoka girmiş gibi görünüyor olmalıydı ki genç adam hemen her
şeyi bırakarak merdivenleri tırmanıp onun yanında diz çöktü.
44
 Jessica Clare ufc>

"İyi misin?" Sesi yumuşak ve korumacıydı. Parmakları

genç kadının yanağını okşadı.
Bronte başını sallayarak titrek bir şekilde gülümsemeyi
başardı. "Gürültü kafamı bulandırıyor sanırım. Biliyorum,
Marcus Aurelius, 'Bir adamın korkması gereken ölüm değil­
dir, asla yaşamaya başlayamayacağından korkması gerekir/
der. Ama onun hiç kasırgayla karşı karşıya kalmadığını düşü­
nüyorum. Neredeyse asansörü tercih edeceğim."
"Ben etmem," dedi Logan. "Burada bekle. Bizim için bir­
kaç şey aldım."
Yeniden merdivenlerden aşağıya, yükünü bıraktığı yere
yöneldi, sonra da hepsini sahanlığa taşıdı. Bronte'nin hisset­
tiği saf tükenmişlikten eser bile yoktu onda. Genç kadın loş
ışıkta izlerken Logan ona bir yastıkla bir battaniye uzattı.
"Tüm bunlar ne için?"
"Sadece hava soğursa diye. Hazırlıklı olsak iyi ederiz. Bu
hiddetli fırtınayla uzun bir gece olacak. Şu anda bu binada
gidebileceğimiz tek güvenli yer de muhtemelen burası."
Bronte başıyla onaylayarak yastığı inceledi, sonra da onu
sırtına doğru ittirdi. Sert duvara karşı biraz rahatlık sağlamış­
tı bu. "Teşekkür ederim."
Logan onun yanında yere oturdu ve o da kendi yastığıyla
aynı şeyi yaptı. İkisi de battaniyeyi şimdilik görmezden gelmişti.
Üzerlerini örtmeyi düşünmek için bile fazla sıcak, fazla nemliy­
di. Bronte kendini yapış yapış ve fazlasıyla sıcaklamış hissettiğin­
den, yalnızca sutyen ve külotuyla olduğuna şükrediyordu.
O izlerken Logan çöp torbasını yanına çekip içinden iki şişe
su çıkardı. Bronte'nin gözleri büyüdü, ağzı kupkuru kesildi. Suyu
gördüğü an susuzluk ona bir yük treni gibi çarpmıştı, genç kadın
dudaklarını yaladı. "Onlardan biri benim için mi?"
45
 Milyoner

Logan başıyla onaylayıp birini ona uzattı. Su oda sıcacığın­

daydı ama Bronte umursamadı. Kapağı çevirerek açıp içmeye
başladı, su kavrulmuş dili üzerinde hoş ve nefis bir tat bıraktı.
Bronte tüm şişeyi bir anda midesine indirebilirdi ama
yalnızca yarısını içip kalanını sonraya saklamak için kendini
zorladı. Yanındaki Logan torbanın içini karıştırmaya devam
etti. "En yakındaki mini-barı yağmalamak zorunda kaldım.
Çok fazla seçenek yok ama fırtınanın en kötü kısmı üzerimiz­
den geçene kadar bizi idare edecektir."
Ve sonra ona bir gofret uzattı.
Bronte bunu gülümseyerek aldı. "Bunun için seni öpebi-
lirdim."
"Öpebilirdin," dedi genç adam basitçe.
Bronte nefesi boğazında kalarak ona baktı. Adam onunla
flört mü ediyordu? Bu
Rüzgâr tepelerinde öyle yüksek bir sesle uğuldadı ki şid­
detiyle duvarlar sarsılıyormuş gibi oldu. Bronte inleyerek
tepki verdi ve bacaklarını göğsüne çekerek sımsıkı sarıldı.
Logan yumuşak bir sesle, "Şşişt," diyerek kolunu genç ka­
dının omzuna doladı ve onu kendine çekip bir elini sanki ba­
şını korurmuş gibi saçının üzerine koydu. "Ben buradayım.
Güvendeyiz."
Bronte, adamın göğsünün baharatımsı kokusunu içine
çekti ve korkak bir kedi gibi yavaşça kucağına doğru ilerleme
arzusuna direnerek sokuldu. İşin garibi onu sakinleştiren ada­
mın yanındayken işler o kadar da kötü görünmüyordu ve bir
dakika sonra Bronte rahatlamıştı bile. Adamın, bedenine yas­
lanan geniş vücudunu hissetmek sakinleşmesi için yetmiş ve
fırtınanın biraz uzaklaşmış gibi görünmesini sağlamıştı.
46
 Jessica Clare ulu

Midesi gürültülü bir biçimde guruldadı.

Genç adamın göğsünde hafif bir gürültü başladı ve
Bronte onun güldüğünü fark etti. "Gofretini ye."
Bronte titreyen parmaklarla paketini açtı. "Sadece gele­
cekte bil diye söylüyorum, ben M&M's tercih ederim. Yerfıs-
tıklı olanı, sadesi değil."
"Bunu aklımda tutacağım. Felsefe ve yerfıstıklı M&M's."
Bronte, "Aynen," diyerek gofretinden büyük bir ısırık aldı
ve hoş tat diline çarptığında zevkle inledi. "Bu gerçekten çok
iyi. Teşekkür ederim."
Genç adam kendi paketini açarken Bronte ambalajın hı­
şırtısını duydu. Merdiven boşluğunda birbirlerine sokularak
gofretlerini atıştırdılar ve fırtınanın bitmesini beklediler.
"Peki, nasıl oluyor da felsefe hakkında bu kadar çok şey
biliyorsun, Bronte?"
Bronte omuzlarını silkti. "Annem kitapları çok severdi, ama
klasikleri ayrı bir ilgisi vardı: Bronte, Austen ve Gaskell. Roman­
tik olanlar." Bir an durup annesini düşündü. "UMKC'den* felse­
fe lisans derecesiyle mezun oldum. Ana dalım buydu, yan
dalım ise tarih. Antik felsefecileri severim. Sanki modern
yaşama uygulanabilecek birçok bilgelik öğretmişler gibi his­
sediyorum."
"İlginç. Yani sen bir öğretmensin?"
Bronte sırıttı. "Pek sayılmaz. Birgel-al lokantada garsonum."
"Bir garson." Genç adam kelimeleri sanki tatlarına bakı­
yormuş gibi söyledi. "Kariyerini biraz değiştirmişsin."
"Tam olarak değil. Okul süresince faturaları ödemek için
garsonluğa başladım, mezun olduktan sonra iş ararken de
* University of Missouri-Kansas City, (ç.n.)

47
4*^ Milyoner

garsonluk yapmaya devam ettim ve işte, iki yıl sonra hâlâ

garsonum." Bronte yüzünü buruşturdu. Bu kulağa çok ya­
van geliyordu.
"Yani yirmi dört yaşındasın?"
"Öyleyim. Ya sen?"
"Yirmi dokuzuma yeni bastım."
Bronte şakacı bir ifadeyle ona dirsek attı. "Vay canına,
resmen antika."
Adam homurdandı.
"Şaka bir yana, iyi iş çıkartmışsın," dedi Bronte ona. "Yir­
mi dokuz yaşında böyle büyük bir yerde müdür olmak mı?
Annenle baban seninle gurur uyuyor olmalı."
Genç adam o kadar uzun süre sessiz kalmıştı ki Bronte
onu gücendirdiğinden endişelendi. Sonra Logan çok alçak
bir sesle, "Teşekkür ederim," dedi.
Bronte gofretinden bir ısırık daha aldı ve adamın cevabı­
nı düşündü.

48
 9^:
t ^ o n iki yılda ne şanslı bir çizgi tutturmuştu. Once Dani-
ca'nın ihaneti, sonra babasının ölümü, şimdi de bu. Boktan
hayat pastasının üzerindeki krema. Babası olsaydı bütün
bunlara Logan'ın kendisinin sebep olduğunu söylerdi.
Çünkü babası her zaman tam bir piçti. Logan'ın elinin
değdiği hiçbir şeyi onaylamazdı. O yüzden son yatırımına da
karşı çıkacağını düşünmek abartı değildi.
Bu basit bir iş gibi görünmüştü. Tatil köyünü satın aldığı
için mülkte biraz dolaşmak ve mekânla ilgili bir şey hisset­
mek istemişti. Mimarın yenilikler için yaptığı öneriler elin­
deydi ama işleri bir de kendisi kontrol etmek istemişti. İşle­
yişi kendi gözüyle görmeden asla kesin bir yatırım yapmazdı.
Satın almadan önce tatil köyündeki ilk turu nasıl mıydı?
Ona beklediği her şeyi göstermişti. Bu yer ümit vaat ediyor­
du, ada güzel ve merkeziydi. Otelin kendisi eskiydi ve yıp­
ranma belirtileri gösteriyordu ve yakındaki tatil köyleri do­
lup taşarken buradaki odaların sadece yarısı doluydu. Fakat
49
4^ Milyoner

bu tatil köyünün başarısızlığının nedeni, diğer her şeyden

öte kötü yönetimiydi ve Logan, bir ekip kurarak başarıyı ya­
kalamak adına tam da burada devreye giriyordu. Logan bu
gayrimenkulü beş yıl içinde para basan bir yere çevirebilirdi.
Bu yerin kasırga sigortasını kontrol etmeyi aklına not etti.
Başını eğerek, yanına kıvrılmış kadına baktı; yüzü loş
ışıkta zar zor görülüyordu. Kadın uyuyordu, Logan'ın kolu
da koruyucu bir tavırla ona sarılmıştı. Genç kadın sıra dışı
biriydi. Asansöre adım attığında Logan onu neredeyse fark
etmemişti bile. Sahildeki tatil köyleri seksi kadınlarla dolu
olurdu ve asansörde kalıp da genç kadın konuşmaya baş­
layana kadar onun dikkatini çekmemişti. Özellikle de antik
dönemlerden alıntılar yapıp ona ders vermeye başladığında
Logan bunu hem eğlenceli hem de etkileyici bulmuştu. Fel­
sefe alıntıları yapan ve gergin olduğunda kıkırdayan bir gar­
son. Logan, daha kötüsü de olabilirdi, diye düşündü. Komik
bir şekilde gülmek yerine çığlık atıp dehşete de düşebilirdi.
Logan kadını asansöre binerken fark etmemiş olsa da çı­
karken kesinlikle dikkatini çekmişti. Bayağı bir şey görmüş­
tü, özellikle de o gösterişli poposunu yüzünün önüne doğru
kaydırırken ve asansörden zarif bir şekilde çıkmak için -ki
becerememişti- o uzun bacaklarını sallandırırken. Bronte;
ona adının bu olduğunu söylemişti. Klasiklerdeki gibi.
Tam bu sırada, bu kadınla birlikte merdiven boşluğunda
otururken, ona karşı bu kadar korumacı hissetmesi çok garip­
ti. Fakat genç kadın tüm bu koşullara göre cesur davranmıştı
ve tuhaf bir şekilde merak uyandırıcıydı. Ayrıca Logan'ın zen­
gin olduğuna dair hiçbir fikri yoktu ve bu da genç adama karşı
tepkilerinin samimi olduğu anlamına geliyordu. Logan'a, yal­
50
 Jessica Clare u t1

nızca ona hediyeler alırsa ya da onu paraya boğarsa bir şey­

ler vaat eden mahcup ama şehvet dolu bakışlar atmıyordu.
Gülüyor ve onunla şakalaşıyordu. Suratını buruşturup gof­
ret yerine yerfıstıklı M&M's istiyor ve genç adamın davra­
nışlarına göre Platon'dan alıntı yaparak ona ders veriyordu.
Logan bundan da hoşlanmıştı. Bronte her kim olursa ol­
sun, akıllı ve ilgi çekiciydi, sadece bir garson olsa bile.
Tepelerindeki yağmur, daha öncekine göre daha azalmış
gibi görünse de bardaktan boşanırcasına yağmaya devam
ediyordu. Birkaç saat boyunca dışarıyı kasıp kavurmuştu.
Öyle şiddetliydi ki Logan merdiven boşluğunun yeterli koru­
mayı sağlamayacağına ikna olmuştu. Fırtına süresince bir­
çok parçalanma sesi duymuşlardı ve Bronte dehşete düşe­
rek ona daha da sokulmuştu. Logan sakin ve metin durmuş­
tu çünkü Havvkings erkeklerinin baskı altındayken yaptıkları
buydu işte. Kendilerini kapatıp sessiz konuma geçerlerdi.
Babası bu konuda harikaydı.
Bronte uykusunda kımıldandı, kolunu genç adamın beli­
ne dolayarak kendini ona doğru çekti. Ağzını onun boynu­
nun kıvrımına yerleştirerek içini çekti ve sanki genç adam
mükemmel bir yastıkmış gibi uykusuna geri döndü. Logan
onu uyandırabilirdi, o zaman genç kadın hareketlerinden
utanarak otomatik olarak birkaç adım öteye çekilirdi.
Oysa Logan onun kendisine yaslanmasından hoşlanıyor­
du. Onun sıcak, kavisli vücudunun kendi bedenine sokulma­
sı hoşuna gitmişti. Kollarının arasına cuk oturuyordu.
Ve şu anda da bir kaya gibi sertleşmişti. Bunun için ya­
pabileceği hiçbir şey yoktu. Bencil bir piç olsaydı genç kadı­
na servetinden bahsedeceğini ve onun kendisini kucağına
51
 Milyoner

atmasını bekleyeceğini varsaydı. Bu asla fazla zamanını al­

mazdı. Fakat nedense Bronte'nin farklı olacağını seziyordu.
Peki ya birkaç gün için? Herhangi bir adam olmak yepyeni
bir şeydi.
Genç kadına sıkıca sarıldı. Uyumasına izin vermek en iyi­
siydi. Fırtına bir süre daha bitmeyecekti.

"Bronte," diye fısıldadı hafif bir ses kulağına. "Elini çek."

Genç kadın içini çekti, dudaklarını yaladı ve sesi duymaz­
dan geldi.
"Bronte," dedi ses yeniden. "Şu anda biraz kişisel bir
tutuşun var."
Bronte hâlâ uykulu olarak aklından nerede olduğunun
değerlendirmesini yaptı. Kalçası beton basamaklarda otur­
maktan ağrıyordu ve bir adamın sıcak bacağının yanına
uzanmıştı, bacaklarının etrafına bir battaniye yayılmıştı. Bir
eli adamın yanına sıkışmıştı, diğerinin üzerinde durduğu ka­
lın bir gidon
Rezil olarak elini kaçırdı. "Ah, Tanrım." Bu bir gidon değildi.
"Ben de aynı şeyi düşünüyordum," dedi genç adam alaycı
bir ifadeyle. En azından sesi eğleniyor gibi çıkıyordu. Bronte
dehşete düşmüştü. Logan onu bir omzuyla dürttü. "Nasılsın?"
Kasıklarına yapışmış olarak uyanmaktan dolayı küçük düş­
menin dışında mı? Fevkalade. Bronte gözlerini ovuşturdu ve
loş merdiven boşluğuna doğru baktı. Öncesinden bile daha
karanlık görünüyordu. Vay be, karanlıktan bıkmaya başladığı
kesindi. Karnı guruldadı ve mesanesi de patlamaya hazırmış
gibi hissetti. "Ben iyiyim. Yağmur hâlâ yağıyor mu?"
52
 Jessica Clare tifc

"Kulağa daha sakin gibi geliyor. Fırtınanın en kötü kısmı­

nın geçtiğini düşünüyorum. Muhtemelen dışarı çıkıp etrafa
bir bakmalıyız."
Bronte betondaki yerini değiştirdi. "Bir tuvalet bulabilir
miyiz?"
"Muhtemelen çalışmıyor olacaklardır."
"Evet, ama çalışmayan bir tuvalet merdiven boşluğuna
galip gelir."
Logan homurdanarak onayladı ve ayağa kalktı. "Hadi."
Bronte ayakta durduğunda ağrıyan kaslarının itirazlarını
görmezden gelerek onu takip etti. Tüm vücudu kaskatıydı ve
ağrıyordu. Elbette ki şikâyet edemezdi, kasırganın en kötü
kısmından tek parça halinde çıkmıştı. Şimdi yalnızca kurtar­
ma ekibini beklemeleri gerekiyordu.
Logan, Bronte'nin tutması için elini uzattı, o da tuttu. Garip
ama elini Logan'ın büyük avcunun içine kaydırması rahatlatı­
cıydı. Bronte bir adamın onu değerli hissettirmesine ihtiyaç
duyan bir tip değildi. Fakat burada, onunla köşeye sıkışıp kal­
mış bir başkasının daha olması Bu nedense işleri biraz daha
katlanılır, onu da biraz daha az sinirli hale getirmişti.
Logan yarı karanlıkta onu merdivenlerden aşağı yönlen­
dirdi. En alt basamağa ulaştıklarında ayakları birkaç santim­
lik suya girdi.
"Bu iyi bir işaret değil," dedi Logan. "Bana yakın dur. Su
bu kadar uzağa gelmişse binanın geri kalanının nasıl gözük­
tüğünü bilmiyoruz."
"Ya da adanın," diye katıldı Bronte ona doğru bir adım
atarak. Omzu onunkine sürtündü ve nasıl uyandığını hatır­
layarak kıpkırmızı kesildi. Eli adamın aletinin üzerindeydi. Ve
adam sertleşmişti.
53
4» Milyoner

Ve genç kadın bundan rahatsız olmamıştı. O bir yaban­

cıydı ama alıntılar yaparak nutuk çekmesiyle dalga geçmeyen
ve ona karşı korumacı olan, konuşması kolay, yakışıklı, boylu
boslu bir yabancıydı. Bronte adamın cazibesine kapılmıştı.
Onu tanımıyordu bile ama kapıldığını hissedebiliyordu.
Bu çok nadirdi. Tanıştığı erkeklerin çoğu ya çok toydu
ya da evliydiler. İpsiz sapsız bir düşünce, geri çekilmesine
sebep oldu. "Evli değilsin, öyle değil mi?"
"Hı?"
"Boş ver. Ben sadece, bilirsin işte, evli bir adamı okşamak
istemedim."
"Yani bekârsa bir adamı okşamak uygun mu?"
"Demek istediğim bu değildi ve sen de bunu biliyorsun.
Ben yalnızca"
"Evli değilim."
"Oh." Bronte derin bir nefes verdi. Bunun bir önemi ol­
maması gerekiyordu ama nedense vardı. Başlarından geçen
bu küçük olay onu adama oldukça yaklaştırmıştı ve evli bir
erkekle yakınlaştığını düşünmek garip ve rahatsız edici olur­
du. "Tanrı'ya şükür."
"Bir ilişki de aramıyorum."
Kibirli ahmak. Bronte onu dirseğiyle dürttü. Tamam, bu
daha çok itmekti. "Ben bunun için sormuyordum. Yalnızca
bir karın olsaydı bu tuhaf olurdu."
"Biz yatmıyoruz, Bronte."
"Şey, teknik olarak, daha demin yatıyorduk." Eğer kasır­
gayı dikkate almazsan hiç de heyecanlı değildi.
Genç adam önünde öyle aniden durdu ki Bronte onun sır­
tına çarpıp sular sıçratarak geriye adım attı. Merdiven boşlu­
54
 Jessica Clare mJu

ğunun loş ışığında adamın yüz ifadesini zar zor seçebiliyordu.

"Tüm bu sorular neden?"
"Yalnızca merak ettim. Bilirsin. Bekâr bir süprüntüye mi
dokundum, yoksa evli bir herife mi diye. Bunun makul bir
soru olduğunu düşünüyorum."
Genç adamın yüzü sanki gözlerini ona dikmiş gibi yana
yatmıştı ve Bronte tenine değen nefesinin sıcaklığını zar zor
hissediyordu. Merdiven boşluğunun daha iyi aydınlatılmış ol­
masını isterdi, böylece adamın yüzündeki ifadeyi görebilirdi.
"Bunun yalnızca onu yeniden tutmayı planlıyorsan bi;
önemi olur, Bronte."
Şimdi, aklında oradan asla çıkaramayacağı bir görüntü
vardı. "Ah. Şey. Hayır, bunu tekrar yapmanın planlarını ku­
ruyor değilim."
Genç adamın göğsü hafif bir kahkahayla gürledi. "Peki,
işte şimdi hayal kırıklığına uğradım. Hadi. Elektrikleri yeni­
den açmaya çalışmamızın güvenli olduğundan emin deği­
lim, bu yüzden ateş yakabileceğimiz bir şey arayalım."
Logan koridorun kapısını açtı ve merdiven boşluğundan
ayrıldılar. Bronte sessizdi. Aklında az önce yaptıkları konuş­
ma vızıldıyordu.
Bunun yalnızca onu yeniden tutmayı planlıyorsan bir
önemi olur, Bronte.
Ah. Şey. Hayır, bunu tekrar yapmanın planlarını kuruyor
değilim.
Peki, işte şimdi hayal kırıklığına uğradım.
Genç adam onunla flört ediyordu ve Bronte az önce onu
durdurmuş muydu? Logan normalde o kadar kontrollüydü
ki bu çok yersiz görünmüştü. Ancak yine de Bronte onun
55
4^ Milyoner

sözlerini başka herhangi bir şekilde anlayamazdı. Bir ilişki

aramadığını söylemişti ve Bronte de bir ilişki başlatmak için
bundan daha kötü bir yol düşünemiyordu. Belki de basit bir
şakadan fazla anlam çıkarmaya çalışıyordu. Yine de genç
adamın eli kendi elinde sıcacıktı ve Bronte onun tutuşunun
güçlü olmasından hoşlanmıştı.
Yeniden lobiye doğru yürürlerken otelin çöplüğe dön­
düğü apaçık belli oldu. Merdiven boşluğunda bileğe kadar
gelen su vardı ama koridora adım attıklarında baldırlarının
yarısına kadar yükseldi. Sular sıçratarak koridordan aşağı
ilerlerken, konferans salonlarının işe yaramaz hale gelmiş
kapılarının önünden geçtiler. Etrafı görebilmelerini sağla­
yan hafif morumsu bir ışık vardı ve Bronte ışığın kaynağını
merak etti ta ki tavanı görene dek. Lobi gittikçe yükselen,
birkaç kat yüksekliğinde bir orta avlu şeklinde inşa edilmişti,
tavanı camdandı ve besbelli kasırgadan sağlam çıkamamıştı.
Gökyüzüne açılan çatının parçaları İsviçre peyniri gibi görü­
nüyordu. Yağmur binanın içine yağmıştı ve Bronte'nin aya­
ğının etrafındaki su kumlu gibiydi.
"Vay canına. Sanırım temizlik ekibin epey fazla mesai ya­
pacak." Logan ona bakarken dudaklarında gizli bir gülümseme
vardı. "Nasıl olsa ben de burayı yenilemeyi planlıyordum. Birisi
bana daha kalın duvarlara ihtiyacım olduğunu söylemişti."
Bronte buna gülerken genç adamın bakışıyla ısındığını
hissetti. "Güzel bahane."
"Açlıktan ölüyorum," dedi Logan. "Hediyelik eşya dükkâ­
nına gitmeliyiz. Orada muhtemelen biraz erzak bulabiliriz.
Çok fazla zarar görmemişse su şişeleri, yiyecek ve belki bir­
kaç kuru giysi diye düşünüyorum."
56
 Jessica Clare uİm

Tüm bunlar Bronte'nin kulağına iyi gelmişti. Bir an dü­

şündü, sonra ileriyi işaret etti. "Sanırım lobiyi geçtikten son­
ra sol tarafta. Restoranın yanında." Sonra kendini aptal gibi
hissetti. Logan zaten burada çalışıyordu, ona bunları neden
söylüyordu ki? "Tabii sen bunu zaten biliyorsun."
"Tabii." Logan'ın eli genç kadının beline gitti, sonra lobiyi
işaret etti. "Önden buyur."
Bronte vücudunun ısındığını hissetti. Genç adam ona öyle
ilgili ve büyülenmiş gözlerle bakıyordu ki şey, Bronte kendiyle
ne yapacağını bilemiyordu. Bu yüzden genç adama elini uzattı.
Logan kadının elini tuttu ve parmaklan onunkilerin et­
rafına dolanırken buna karşılık Bronte'nin teni karıncalandı.
Logan'a dokunmak midesini kıpır kıpır etmişti.
En azından, diye düşündü Bronte kendi kendine, kıpır kı­
pır olan sadece midesiydi.
Bata çıka ilerlediler ve lobiye doğru giderlerken Bronte,
Logan'ın büyük adımlarına yetişebilmek için çabalıyordu.
Sanki fırtınayla birlikte otelin yarısı buraya yığılmış gibi bir
görüntü vardı. Ve çok daha fazla su, tabii ki. Mobilyalar ters
dönmüş ve etrafa saçılmıştı, her yerde valizler vardı ve içle-
rindekiler odanın her yerine savrulmuş vaziyetteydi. Tava­
nın parçaları cam kapıların üzerine yıkılmış, tüm camlar yok
olmuştu. Bronte bu kadar camın nereye gittiğini merak ede­
rek ayak parmaklarını içeri kıvırdı. Islanıp şişmiş bir yastık
suyun üzerinde yüzerek yanına gelince Bronte'nin aklında
korkunç bir düşüncenin belirmesine sebep oldu.
"Hiç ceset göreceğimizi düşünmüyorsun, öyle değil mi?"
"Umarım görmeyiz." Genç adamın sesi nemrut geliyor­
du. "Şansımız varsa diğer herkes tahliye edilmiştir."
57
tk* Milyoner

"Otelin geri kalanını kontrol etmeli miyiz? Başka birisi de

sıkışıp kaldıysa diye?"
Logan, "Edeceğiz," dedi ve eline asılarak onu aceleyle ile­
ri doğru çekti. "Kendimize gerekenleri temin ettikten sonra.
Açlıktan bayılırsan bu hiçbir işimize yaramaz."
"Ben mi? Sonu çok yakın, güçsüz bir çiçekmişim gibi gös­
teriyorsun beni. Peki ya sen?"
"Ben bayılmam."
Bronte öfkeyle homurdandı. "'Hiçbir şey şiddetli ihtiyaç­
tan daha güçlü olamaz/ değil mi?"
"Platon'dan bir başka meşhur inci daha mı?"
"Aslında Euripides."
"Elbette. İkinci tahminim de o olacaktı."
"Tabii. Euripides'in büyük bir hayranı mısın?"
"Kim değil ki?"
Bronte gülerek adamın verdiği karşılığa başını salladı.
Otelin heybetli lobisinde ağır ağır yürüdüler, ayın zayıf
ışığı vurdukça gördükleri yıkım da artıyordu. Lobi karanlıktı
ama asansörün zindan gibi koyuluğuyla kıyaslandığında pırıl
pırıl gibi geliyordu. Yürürlerken Logan tavanı inceledi, onla­
rı daha tehlikeli bölgelerden uzak tutarak ilerliyordu. "Tüm
tavan çökebilir" dedi Bronte'ye. "Dikkatli olmamız gerek."
Bronte, "Bayan Günışığı şimdi kimmiş bakalım?" diye ta­
kıldı ama yakın durmaya da devam ediyordu.
Mavimsi karanlıkta hediyelik eşya dükkânını seçebildiler
ve Bronte hayal kırıklığıyla içini çekti. Büyük güvenlik kapı­
sı dükkânın önüne yıkılmıştı. Kapının arkasındaki cam pa­
ramparça olmuştu ama kapı sapasağlamdı. Metalin üzerine
dalları kırılmış bitkilerin parçalarıyla, başka ufak tefek şeyler
58
 Jessica Clare tıfu

yapışmıştı. Sağ tarafta devrilmiş mayolu mankenlerin sergi­

lendiği daha büyük bir vitrin vardı ve tabii ki o da sağlamdı.
"Şansımıza bak," dedi Bronte, Logan'a. "Büyük kapının
anahtarı var mı sende?"
Genç adam kesin bir tavırla, "Hayır," dedi ve onun elini
bırakıp yürüyerek uzaklaştı. "Orada kal."
Bronte sabırlı olmaya çalışarak, tükenmiş bir şekilde kol­
larını göğsünde kavuşturdu. "Ne yapıyorsun?"
Logan bir dakika sonra geri döndü, kırık bir lobi koltuğu
taşıyordu. "Anahtardan daha iyi bir şey getiriyorum."
"Alarm ne olacak?"
"Ya çalışmıyordur ya da hediyelik eşya dükkânında kulak
tıkacı olmasını ummamız gerekecek," dedikten sonra onun
olduğu tarafı işaret etti. "Geri çekil."
Genç kadın suları şapırdatarak birkaç adım geri çekilip
bekledi.
Logan koltuğu zorlukla havaya kaldırdı ve onun kaslarının
hareket edişini gören Bronte, karnında yine o garip titreşimi
hissetti. Genç adamın ay ışığında kuvvetle dalgalanıyor gibi
görünen büyük, geniş omuzları vardı. Ve Tanrı merhamet
etsin ki Bronte ona bakmaktan hoşlanmıştı.
Logan koltuğu sopasını sallayan bir beyzbol oyuncusu gibi
cama doğru savurdu. Bronte'nin bir yanı, kasırgadan sağ çık­
mayı başaran bu camın aptal bir koltukla kırılmayacak kadar
kalın olmasını bekleyerek koltuğun çarpıp geri geleceğini dü­
şündü ama cam kırılıp ışıldayan parçalar halinde suya yağdı.
Bronte içgüdüsel olarak gözlerini korudu ve ardından oluşan
hasara baktı. Logan orada durmuş, kendisiyle oldukça gurur du­
yuyor gibi görünüyordu. Vücudu ay ışığıyla parıldıyordu. Çok
59
 Milyoner

göz kamaştırıcı gözüküyordu. Karmakarışık olmuş saçları alnına

düşmüştü ve uzun bedeni bu açıdan sadece kas ve gölgeden
oluşuyor gibiydi. Kesinlikle göz alıcı biriydi. Çok göz alıcı. Ona
küçük bir oğlan çocuğu gibi sırıttığında Bronte nabzının hızlan­
dığını hissetti.
"Alarmın işi bitmiş. Hadi, gel."
Fakat Bronte onun gururlu ifadesi karşısında gülüm­
semesini bastırmaya çalışarak duraksadı. "Peki ya tüm bu
camlar? Ayaklarımızı keseceğiz."
Logan başını eğip pırıl pırıl parçalara baktı. "Haklısın. Ora­
da dur."
Yine mi? Bronte onun söylediğini yaptı ve Logan kırık kol­
tuğu bırakıp mankenleri dağınık bir köprü şeklinde ittikten
sonra içeride gözden kaybolurken sabırsızlıkla bekledi. Adam
kısa bir süre sonra geri döndü ve strafordan sörf tahtasını vit­
rinin önünde yere koyarak bir elini ona uzattı. "Gel, hadi."
Bronte baldırına kadar yükselen suya doğru dikkatle
adım atarak elini genç adamın sıcak avcuna koydu ve onun
dokunuşuyla her yanını kaplayan o küçük ve tuhaf sarsıntıyı
görmezden geldi. Yalnızca kibar davranıyor, dedi kendine.
Bunda heyecanlanacak bir şey yoktu. Sörf tahtası ayakları­
nın altında kayıp hareket ettiğinde tehlikeli şekilde bocaladı.
"Ben galiba"
Ayağı kayınca öne doğru yalpaladı.
Güçlü kollar onu yakalamak için oradaydı. Logan onu
sımsıkı tuttuğunda, genç kadının göğüsleri adamınkine bas­
kı yapıyordu.
" düşeceğim," diye tamamladı Bronte zayıfça.
Başını yukarı çevirseydi öpüşme mesafesinde olacaktı ve
bunu düşünmek bile hararetten kızarmasına neden oldu.
60
 Jessica Clare ufu

Logan onun doğrulmasına yardım etti. "İyi misin?"

"Yalnızca aptal gibi hissediyorum, hepsi bu." Ondan
uzaklaştı, kendine çekidüzen verdi ve umursamaz görünme­
ye çalıştı. Hediyelik eşya dükkânının içine bakınarak, "Ayak­
kabılar? Kendimizinkileri yanımızda getirmeliydik."
Logan etrafına baktı, sonra uzaktaki bir duvarı gösterdi.
"Gördüm. Sen burada kal. Yalnızca birimiz ayağını kesmeyi
göze almalı."
O bata çıka ilerlerken Bronte de etrafı inceledi. Hediyelik
eşya dükkânı çeşit çeşit eşyayla tepeleme doluydu, bunla­
rın yarısı da yerdeydi. Raflar dolusu tişört yere düşmüştü
ve şimdi de ayaklarının yanında su çekiyorlardı. Biraz uzakta
aynı şekilde sudan şişmiş plaj havluları vardı ve hemen ya­
nında da mahvolmuş hasır şapkalar yüzüyordu. Harika.
"Birkaç deniz ayakkabısı buldum. Ayağın kaç numara?"
"Otuz yedi."
"Bu otuz yedi olabilir. Karanlıkta söylemek zor." Duvar­
dan bir çift kaptı ve genç kadına doğru döndü.
Bronte ellerini uzatınca Logan ayakkabıları ona doğru
attı. Düşmüş raflardan birini destek olarak kullanan Bronte
ayakkabıları birbirine bağlayan ipi kopardı ve onları ayağına
geçirdi. Fazla büyüklerdi. Önemli değildi, şimdilik ayaklarını
korurlardı. Biraz ışıkları olduğunda daha uygun bir numara
alırdı. İleri atıldı. "Nelere ihtiyacımız var?"
"Bulabilirsek el fenerleri. Yoksa meşale olarak kullana­
bileceğimiz kuru bir şey. Çakmak. Yiyecek ve su. İstediğin
başka ne olursa." Logan bir çift deniz ayakkabısı giydi ve tez­
gâhın arkasına doğru ilerledi.
Kıyafet değiştirmek güzel olurdu. Bronte yanındaki sırılsık­
lam tişört yığınına baktı. Aklında olan şey tam olarak bu değildi.
61
*4* Milyoner

Tezgâhların üzerine saçılmış dağınıklığı karıştırarak naylona

sarılmış birkaç gömlek bulabildi ve beşini de kaptı. Mükem­
mel. "Birkaç kuru gömlek buldum."
"İyi, getir onları. Ben de birkaç çakmak buldum."
Bronte küçük koridorlardaki dağınıklığın etrafından ona
doğru ilerledi. Genç adam onun elindeki gömleklerden biri­
ni aldı, paketini yırtarak çıkartıp kırık sandalye ayaklarından
birinin etrafına sardı. Sonra bunu bir ayakkabı bağcığıyla bağ­
ladı ve çakmağı çaktı. Çakmak cızırdayarak yanıp sönünce bir
küfür savurdu ve başka bir çakmağı açarak içindeki sıvıyı me­
şalenin üzerine döküp yeniden yaktı. İşte bu, işe yaramıştı.
Meşalenin titrek alevinde genç kadına neredeyse ahlak­
sız bir bakış attı. "İşte şimdi birbirimize iyice bakabiliriz."
Bronte'nin midesinde yine titreşimler başladı.
Logan yakışıklıydı, Bronte bunu fark etti. Düzgün hatlı ve
uzun boylu olduğunu önceden de biliyordu ve genç kadın
asansöre bindiğinde üzerinde bir takım elbise vardı. Yine de
Bronte daha fazlasını hatırlamıyordu. Genç adam orada bura­
da biraz gözüne çarpmıştı ama onu hiç tamamen görmemişti.
Ateş titreşerek yüzünün ana hatlarına gölgeler düşürdü ama
adam gerçekten muhteşemdi. Mükemmel, düz bir burnu ve
belli belirsiz uzamış kirli bir sakalla çevrili harika ve dolgun du­
dakları vardı. Çenesi köşeli ve güçlüydü; koyu renkli gözlerinin
üzerinde kavis yapan, aynı koyulukta kaşları vardı. Ve o bü­
yük, geniş omuzlar. Pantolonundan dışarı çıkmış beyaz takım
elbise gömleğinin ıslak kumaşından görünen koyu renkli, da­
iresel bir dövme bir kolunun üst tarafındaki tenini lekeliyor­
du. Yolda bir yerlerde ceketini kaybetmişti. Bu önemli değildi,
dağınık görüntü onun üzerinde harikalar yaratıyordu.
62
 Jessica Clare <4u

Logan yakışıklıydı, tamam. Bronte ona zayıf bir gülüm­

seme bahşedip parmaklarını salladı. "Selam. Görüşmeyeli
uzun zaman olmuştu.”
Titreşen ışık genç adamın karşılık olarak attığı gülümseme­
nin gizemli görünmesine neden oldu. "Merhaba, Bronte."
Logan'ın onun adını söyleme şekli genç kadının biraz ür­
permesine neden oldu. "Bana daha önce de bakmış olabilir­
din. Tamamen karanlık değildi."
"Evet, ama şimdi her şeyi görebiliyorum," dedi adam onu
uzun uzun tepeden tırnağa inceleyerek. "Yalnızca gölgeler
ve tahmin olarak değil."
Bu son derece pervasız bakış, Bronte'nin yine baştan aşa­
ğı titremesine sebep oldu. Biraz bocalamış, huzursuz hisse­
derek kaşlarını çattı ve arkasındaki rafların olduğu tarafı işa­
ret ederek, "Ben biraz daha eşya aramaya gidiyorum," dedi.
Erzak bulabilmek için dağınıklığı altüst ederek dükkânı
yağmalamaya devam ettiler. Bronte vitrinde duran bir soğu­
tucuyu alıp içini kırılmış soğuk içecek dolabından bulduğu
su şişeleri ve gazlı içeceklerle doldurmaya başladı. Bazıları
yere saçılmıştı ve genç kadın ayağının yanındaki bir tanesi­
ni yakalayıp sudan çıkarırken üzerini kaplayan kumu görüp
yüzünü buruşturdu. "Kendimi yağmacı gibi hissediyorum."
Logan tezgâhın arkasında bir şeyler eşeliyordu. "Sen bir yağ­
macısın. Şu anda bir yağma eylemi gerçekleştirmektesin."
"Ya, teşekkürler. Bunun için başımız belaya girer mi?"
"Bronte, ben müdürüm. Faturayı bana yazdığını say."
Bronte bir avuç gofret kaptı ve soğutucunun içine attı.
"Buraya gelip bizi kurtarmaları ne kadar sürecek sence?"
"Bilmiyorum. Daha önce hiç kasırgaya yakalanmamıştım."
63
^ Milyoner

Bronte de yakalanmamıştı. Soğutucudaki su şişelerine

bakarak dudağını ısırdı. Şişeleri saydı. Orada on iki tane var­
dı, hâlâ dolapta duran yirmi tane daha. Avuç avuç gofret.
Peki ya tüm bunlar yeterli olmazsa? "Ya burada bir hafta ka­
lırsak? Ya da daha uzun?"
Logan birkaç çakmağı tezgâha attı, sonra ellerini kalçalarına
koyup arkasını dönerek erzak için arka taraftaki duvarı kontrol
etti. "O zaman birbirimizi gerçekten iyice tanımaya başlarız."
Bu sözler her nedense Bronte'nin yine tepeden tırnağa
kızarmasına neden oldu. Tek bir yorumla bütün aklı müs­
tehcen bir yöne kayıvermişti.
Bir yanı bir an önce kurtarılmalarını, diğer yanı ise bu nefis,
yarı çıplak adamın etrafında biraz daha kalmaya mecbur olsun
diye kurtarıcıların bol bol zaman öldürmelerini umuyordu.
Vitrinlerden birinde bir şey parladı ve Bronte merakına
yenilerek oraya doğru yöneldi. Cam kutulardan birinin için­
de mücevherler vardı, Bronte bunun tişört ya da kartpos­
tallarla yetinmeyecek tipte turistler için olduğunu varsay­
dı. Teşhirdeki kolyeler oldukça güzeldi ama içlerinden biri
özellikle dikkatini çekti. Bu, takan kişinin boynunun etrafına
sanki görünmez bir zincir gibi zarifçe yayılacak bir sıra el­
mastı. Tam ortasında genç kadının tanıyamadığı, koyu renkli
değerli bir taş ve ona uygun küpeleri vardı.
Bronte, Logan meşaleyle yanına geldiğinde, "Güzel parça,"
dedi.
"Beğendin mi?" diye sordu genç adam.
Bronte ona sırıttı. "Hangi kadın beğenmez ki? Gerçekten
muhteşem ama muhtemelen bir servet değerindedir."
"Onu senin için yağmalamamı ister misin?"
64
 Jessica Clare

Bronte midesinin çekildiğini hissetti. Geriye doğru bir

adım atarak başını iki yana salladı. "Kesinlikle hayır."
"Neden ki?"
"Bu çok pahalı, Logan. Saçmalama."
Logan homurdandı. "Elmaslar muhtemelen iyi kalite de­
ğillerdir ve üzerindeki fiyata değeceğinden şüpheliyim ama
onu istiyorsan senin için alırım."
"Hayır. Başımız belaya girer."
"Bronte, burada kimse yok. Ve ben de müdürüm." Sanki
alışkın değilmiş gibi kelimenin üzerinde duraksar gibi oldu.
Bronte endişelenerek, "İstemiyorum, Logan," diye uyar­
dı. "Yağmalamak yanlış ve böyle bir şey için işten atılma ris­
kini göze alarak delilik etmiş olursun."
Genç adam güldü. "Beni işten atamazlar ama nasıl istersen."
Kolyeyi bırakarak Bronte'yi rahatlattı ve genç kadın mü­
cevher tezgâhından dikkatle uzaklaştı. Bronte'nin tecrübe­
lerine göre pahalı hediyeler yalanların ve ihanetin kaçınıl­
maz bir sonucuydu. Bu ona çocukluğunu düşündürttü, gez­
gin bir tüccar olan babasının uzakta olduğu o uzun haftaları,
annesinin endişeli bekleyişlerini. Babası haftalarca uzakta
kaldıktan sonra, hızla uydurulmuş bahaneler ve karısı ile kızı
için bir hediye yağmuruyla yeniden şehre dönerdi. Hediye
mücevherlerle hayalperest annesinin gururu okşanır ve içi­
ne kocasının döndüğünü görmenin heyecanı dolardı.
Şimdi bir yetişkin olarak Bronte bunu daha iyi anlıyordu.
Babasının seyahatlerinin iş için değil de başka bir kadını, bir
sevgiliyi görmek için olduğunu biliyordu. Eve getirdiği hedi­
yeler armağandan çok telafiydi. Bronte etkileyici hediyelere
güvenilmeyeceğini öğrenmişti çünkü bunlar onun gözünde
65
>4'-’ Milyoner

gerçeği saklamanın bir yolu, bir dikkat dağıtma yöntemiydi.

Ve nedense, Logan'ı gülümseyen ve yalan söyleyen babasıy­
la aynı kefeye koymak istemiyordu.
Bir torba gofret, su soğutucu ve muhtelif erzaktan oluşan
birkaç torbayı, şimdilik suyun üzerinde bulabildikleri tek yer
olduğundan, operasyon merkezi olarak belirledikleri merdi­
ven boşluğuna sürüklediler. Oraya döndüklerinde Bronte bir
su şişesi kaparak birkaç basamak çıktı ve oturup doyana ka­
dar içti. Logan da yanına oturduğunda su şişesini ona verip
o içerken meşaleyi tuttu.
Genç kadın izlerken meşale titreşip kıvılcımlar saçtı. "Bu­
nun ne kadar dayanacağını düşünüyorsun?"
"Fazla uzun değil. Daha iyi bir şey bulmamız lazım."
"Tatil köyünün geri kalanını kontrol etmemiz de gerek.
Birinin asansörde kaldığını ve kurtarılmayı beklediğini dü­
şünmekten nefret ediyorum." Düşünceli bir şekilde dudağı­
nı ısırdı. Güçsüz ve yorgun hissediyordu ama hâlâ asansörde
kalan biri çok, çok daha kötü hissederdi ve birinin, o kısacık
bir mesafede otururken ölmesini istemiyordu.
Adam su şişesini bitirirken başıyla onayladı.
"İkinci katı kontrol etmeli miyiz?"
Logan, "Bunun akıllıca olduğundan emin değilim," dedi.
"Lobideki çatının nasıl harap olduğunu gördün. Diğer katla­
rın yıkılmak üzere olup olmadıklarını bilemeyiz. Yarın dışarı­
dan bir bakıp öyle karar verelim."
"Peki," diye onayladı Bronte ve ardından kendi mide gurul­
tusundan ürktü. "Sanırım bu çikolatalı gofretleri açmalıyız?"
Logan gözucuyla ona bakarak, "Ya da mutfaklara gidebi­
liriz," dedi. "Kurtarılmaya değer bir şey kalmış mı diye bir
bakarız, elektrikler yok ya."
66
 Jessica Clare ufu

"Gerçek yiyecek mi? Beni de listeye yaz." Bronte bu dü­

şünceyle bir enerji patlaması hissederek ayağa kalktı.
Otelde her biri bir restorana bağlı iki mutfak vardı. Biri­
sinden güçlü bir şekilde ölü balık kokusu yayılıyordu ve çatı
da sanki içeri yıkılmış gibi görünüyordu. Bu yüzden diğerini
kontrol etmeye gittiler. İkinci restoran bu kadar harap değil­
di ama mutfaktaki seçenekler zayıftı. Devasa buzdolapları
çabuk bozulacak -şimdiye kadar bozulmamışlarsa tabii—
marine etlerle doluydu. Bir de soğuk hava deposu vardı ve
onu açtıklarında, ikisi de kavrulan tenlerine çarpan serin ha­
vayla inlediler.
Logan, Bronte'ye, "Hâlâ soğuk," diyerek peşinden gelme­
sini işaret etti. "Kapıyı kapalı tutarsak biraz daha uzun süre
soğuk kalabilir."
Soğuk hava deposu akşam yemeğine uygun parçalarla
doluydu: Donmuş tavuk, donmuş balık ve hazırlanmayı bek­
leyen sayısız yan yemek ve tatlı paketi.
"Bunların bazılarını yemeliyiz," dedi Bronte genç adama.
"Bir yerde bir ateş yakıp birazını pişirebilir miyiz?"
"Ocak çalışmıyorsa, evet. Ne yemek istiyorsan al."
Soğuk hava deposundan birkaç paket tavuk ile kilerden
büyük bir şeftali konservesi kaptılar ve yemek yapmaya
koyuldular. Logan ocakları kontrol etti, gazlı fırınlardan biri
çalışıyordu. Bir tava aldılar ve hiç konuşmadan tavuğu pişir­
meye başladılar. Beklerlerken Bronte bir konserve açacağı
buldu, şeftalileri açıp Logan'a bir çatal verdi.
Genç adam çatalı alarak bir şeftaliye sapladı, sonra ça­
bucak ağzına doğru götürerek sular damlayan dilimi içeri
atıverdi.
67
»4^ Milyoner

Bu görüntü karşısında karnı guruldayan Bronte çatalını

hemen bir şeftali dilimine batırıp ağzına götürdü. Akan suyu
yakalamak için elini çenesinin altına tutuyordu. İlk ısırık
cennet gibiydi; ağzı hoş, şekerli bir suyla doldu. Açlık çeken
duyuları için şeftalilerin tadı karşı konulmazdı. Parmaklarını
yaladı ve arkasındaki tezgâha yaslandı. "Sanırım bu şimdiye
kadar yediğim en güzel şey. Şu ana dek ne kadar acıktığımı
fark etmemiştim."
"Aklımız başka şeylerle meşguldü."
Tavuğu beklerken şeftali konservesinin keyfini çıkardılar.
Logan'ın hareketleri özenli olsa da Bronte kendini aç bir kurt
gibi hırsla yerken buldu. Ellerinin yapış yapış olmasını ya da
şeftalilerin biraz fazla şekerli olmalarını umursamadı. Bu,
yemekti ve çok lezzetliydi.
Konservenin dibine geldiklerinde üzüntüyle içini çekti.
"Bunu yalamak görgüsüzlük olacak sanırım, öyle değil mi?"
"Başka konserveler de olduğuna eminim."
"Evet, ama bu zaten burada," diye gösterdi sırıtarak.
Logan bir an onu izledikten sonra öne eğildi. Parmaklan
genç kadının yanağına uzandı. "Ağzının kenarında biraz şef­
tali suyu var."
Otomatik olarak Bronte de öne eğildi.
Logan'ın parmakları onun dudaklarının köşesine sürtün­
dü. Bu hafif temas karşısında donup kalan Bronte'nin ba­
kışları genç adamın yüzüne döndü ve aniden tüm bedenini
doldurup tir tir titreten bir gerilimle onu izledi. Birdenbire,
omuzları hafifçe birbirine değerken ve bacaklarının arasın­
da yalnızca birkaç santim varken onu, yerde yattıkları zaman
elini götürdüğü büyük varlığını, tüm yoğunluğuyla idrak et­
mişti. Ayrıca üzerinde hâlâ sutyeniyle külotu vardı.
68
 Jessica Clare 4w

Ve genç adam öne eğiliyordu.

Bronte donakalmış bir hâlde orada otururken Logan'ın
başparmağı altdudağını okşadı. Genç adamın bakışları ağ-
zındaydı ve Bronte odayı dolduran elektrikli gerilimle bir ne­
fes aldı. Logan ondan büyülenmiş gibi görünüyordu.
Fazla kısa bir sürenin ardından Logan parmağını çekti ve
sanki onun tadına bakar gibi yaladı ya da şeftalilerin.
Bronte kalbi hızlanırken yüzünün de kızardığını hissede­
biliyordu. Bu şefkatli, mahrem hareket karşısında ne yapa­
cağından pek emin değildi. Logan onun tadına bakmıştı.
Ve bu, aralarındaki her şeyi değiştirmişti.

Bronte pişen yemeğe bakarken Logan da diğer katlarla

asansörlerde başka insanları aradı ama boşunaydı; sıkışıp
kalanlar yalnızca ikisiydi. Bronte, sadece bizim şansımıza,
diye düşündü, ama pişen yemek ve Logan'ın eşliğiyle çok
da fazla umursamadı.
Logan bir depo dolabında, karanlık oteli keşfetmesine
büyük yardımı dokunan el fenerleri de bulmuştu.
Az sonra yeniden küçük mutfakta oturuyorlardı. Akşam
yemeği hazırdı ve tavuğu hırsla yerlerken, şeftaliler üzerine
yaşanan cinsel gerilim de unutulmuştu. Karınlarını doyurur­
larken mutfağa sessizlik çöktü.

Logan yemek yerken ara sıra Bronte'ye baktı. O iri gözlerin­

de öyle açık ve güven dolu bir şey vardı ki kadın o bakışlarıyla
ona her döndüğünde, Logan kendini anında karşılık verirken
69
4» Milyoner

buluyordu. Etrafında dolaşan kadınların çoğu, kafalarında

sessizce mücevherlere fiyat biçerek ya da başka bir kadının
üzerindeki tasarımcı etiketleri üstüne yorumlar yaparak sinsi
ve müsamahakâr görünüyordu. Her şey, kimin en zengin ada­
mı tuzağa düşüreceğine dair bir yarışa benziyordu.
İşte Logan'ın midesini kaldıran da bu davranış türüydü, özel­
likle de bir tanesi yüzünden dili yandıktan sonra. Danica'ya gü­
venmişti ve o da onu aptal yerine koymaya çalışmıştı. O zaman­
dan beri de kimseyle ciddi bir şekilde çıkmamıştı. İş onun banka
hesabına geldiğinde, hiçbir kadının aldatıcı olmadığına güveni-
lemezdi. Yüzleri zihninde bulanık bir halde bir araya toplanırken
hepsi de aynı şeyi istiyor gibi görünüyordu.
Yine de kendini Bronte'nin içten gülümsemelerine kar­
şılık verirken bulmuştu. Genç kadının elinin artık otomatik
bir hareketle kendi avcuna uzanış tarzına, kucağına kıvrılış
şekline, hiçliğin ortasından bulup çıakrttığı aşırı -ama yerin­
de- alıntılarına
Üstelik onu müdür sanıyordu. Köle gibi -tamam, Logan'a
göre köle gibi- bir maaşla çalışan bir beyaz yakalı. Bronte
bunu umursamamıştı. Logan yaşamak için ne yaptığını söy­
lediğinde tutumu değişmemişti ve ona güvenmişti. Ondan
hoşlanmıştı bile. Logan elini uzatıp başparmağını onun yu­
muşacık altdudağına sürmekten kendini alamazken genç
kadının vücudunun hafifçe titrediğini fark etmişti.
Gözleri yumuşamış, nefesi hızlanmıştı. Arkasını da dön­
memişti.
O, müdür Logan'dan hoşlanmıştı. Onun servetini didikliyor
olamazdı çünkü bir serveti olduğunun farkında değildi. Genç
adam onunla herhangi normal bir erkek gibi flört edebilirdi.
70
 Jessica Clare

Yalnız o pek flört insanı değildi. Banka hesabınız onunki

kadar büyükse denemenize gerek yoktu. Tek yapmanız ge­
reken, bir kadına bakıp giysilerini çıkarmasını teklif etmekti
ve o ayaklarınızın dibinde çırılçıplak kalırdı.
Utangaç olmak veya durmadan rica etmek adamın do­
ğasında yoktu. Eğilip onu aklını başından alırcasına öpmek?
Evet. Zalim bir zapt ediş? Kesinlikle. Fakat flört etmek ve ri­
cacı olmak? Bunlar onun dağarcığında yoktu.
Tavuğun son lokmasını bitirirken bunları düşünen Logan
kendine surat astı. Adaya bir kadın bulmaya gelmemişti.
Kasırga olmasaydı bu aklındaki son düşünce olurdu. Ama
Bronte burada, yanında, sımsıcak ve hoşken, ikisi insanlığın
geri kalanından tamamen ayrı düşmüşken Logan ona do­
kunmak istemişti. Genç kadının onun dokunuşu altında eri­
diğini hissetmek istemişti.
Bronte kesinlikle çekiciydi. Normalde Logan'ın tipi değil­
di, o daha çok gösterişli ve özgüvenli tipleri tercih ediyordu.
Modeller, balerinler ve gelip geçici oyuncular. Atılgan ve ne
istediklerini bilen kadınlar. Bronte üniversiteden beri sabit
bir işi olmayan bir garsondu ama neşeli tavrı ve açıklığı genç
adamı hemen kazanmıştı.
O külotun içini nasıl doldurduğunun da katkısı olmuştu tabii.
Logan'ın dikkatle ilerlemesi gerekiyordu. Fazla atılgan
davranmamalıydı, yoksa Bronte onun ilgisinden korkup
uzaklaşabilirdi. Yeterince güçlü ve emin olmalıydı ki genç
kadın onun niyetini yanlış anlamasın.
"Kaşlarını çatıyorsun," dedi Bronte yumuşak bir sesle.
"Her şey yolunda mı?"
"Sadece düşünüyordum."
71
 Milyoner

Logan bundan fazla bir şey söylemeyince Bronte onu bü­

yüleyen bir hareketle hafifçe başparmağını yaladı ve genç
adamın aletinin sertleşmesine neden oldu. "Daha fazla ta­
vuğa ihtiyacımız olduğunu mu düşünüyorsun?"
Logan başını iki yana salladı. "Kurtarma hakkında düşü­
nüyordum," diye yalan söyledi. Yiyecekleri vardı, barınacak
yerleri vardı ve onun, bu yer için tüm tamiratları karşılayacak
çelik gibi bir sigorta poliçesi de mevcuttu. Kurtarma biraz
daha bekleyebilirdi. "Biri bizi bulana kadar günler geçebilir."
Bronte başıyla onayladı ve bu haberden rahatsız olmaksı­
zın bir su şişesine uzanırken genç adama hafifçe omuz silkti.
"Bu iş bitene kadar gerçekten çok yakın arkadaş olacağımızı
düşünüyorum."
Arkadaş ya da Logan başarılı olabilirse daha fazlası. An­
cak genç adam başıyla çabucak onayladı ve bir mutfak ma­
şasıyla ateşi karıştırarak onu yeniden canlandırdı. "Birbiri­
mizi arkadaş olacak kadar tanımıyoruz," dedi. Genç kadının
oltaya gelip gelmeyeceğini görmek için bu ifadeyi havada
bırakmıştı.
Bronte dizlerini kendine çekerek kremamsı kalçalarını
gözlerinin önüne serdi. "O halde öğrenebileceğimizi sanıyo­
rum, öyle değil mi?"
"Öyle."
Bronte başını yana eğerek ona baktı. "Peki, ne kadardır
bu adada yaşıyorsun?"
Ah. Kahretsin. Bir sürü yalandan biri daha. "Bir yıl," dedi
kısaca.
"Buradaki bir işi kabul etmeye karar vermene ne sebep
oldu? Daha önce bu adada mı yaşadın?"
72
 Jessica Clare 4 ^

"Hayır. Beni buranın sahibine bir arkadaşım önerdi." Bu bir

yalan değildi, tam olarak değildi. "İşi aldığımda buraya geldim."
"Buraya nereden taşındın?"
"New York." Bu kadar gerçek zararsız gibi görünüyordu.
Bir milyarder olmasına rağmen, adı tüm eğlence dergilerine
yayılmış değildi ve haberlere de yalnızca bir hayır işine yüklü
bir bağış yaptığında çıkıyordu. Bronte'nin onun kim olduğu
hakkında hiçbir fikri yoktu. "Sen nerelisin?"
"Orta Batı. Kansas City. Oraya hiç gittin mi?"
"Bir-iki kez. İş için."
"Öyleyse bir-sıfır öndesin. Ben hiç NevvYork'a gitmedim."
"Bir ara gitmelisin. Sana etrafı gezdiririm." Doğrudan ve
tam hedefe; böylece niyeti de yanlış anlaşılmayacaktı.
Bronte hafifçe gülümsedi. "Bu hoşuma gider. Çok eğlen­
ceye gittin mi? Özgürlük Anıtı'nı gezdin mi?"
"Hayır ve hayır." Eğlencelerden uzak kalmıştı çünkü şarkı
söylemeyi sevmezdi. Ve her gün penceresinden baktığında Öz­
gürlük Anıtı'nı görüyordu. Gezmeye gitmesine gerek yoktu.
Bronte kollarını bacaklarına sarıp biraz sallanarak, "Bu çok
yazık," dedi. "Ben New York'a gitseydim gezmek isterdim.
Orada fotoğraf çektirmek ve bütün turistik şeyleri yapmak."
"Sen ve bir milyon turist daha."
"Doğru. Sanırım orada yaşarken farklıdır. Kansas City'de
turistlerin son noktası burası, Seaturtle Cay oluyor," diye
dalga geçti. " Pop Ateşi'nin inceliği."
"Pop Ateşi mi?"
"Radyo istasyonu. Bir seyahat kazandım. Normalde her­
hangi bir yere gitmek benim fiyat yelpazemin dışında. Bir
sürü kişiyle tanışmak ve tüm bunlar için fazla meşgulüm."
73
 Milyoner

Bu seyahat için mi? Logan, Seaturtle Cay'in keseye uygun

bir otel olduğunu düşünmüştü. Bu yeri almasının bir nedeni
buydu: Burayı lüks bir Bahama tatil köyüne çevirmek. "Fiyat
yelpazenin dışında mı?"
Bronte sanki kendinden rahatsızmış gibi hayal kırıklığıyla
içini çekti. "Bir garson olduğumu unutma. Neredeyse her
şey benim fiyat yelpazemin dışında."
"Sen akıllı kızsın. Garsonluktan başka bir şey yapabilirsin."
Bronte güldü. "Aslında, garsonluk yapmayı seviyorum.
İnsanlarla çalışmak hoşuma gidiyor da maaşı berbat. Fatu­
raları karşılıyor ama ucu ucuna. İşte bu yüzden gerçekten
bu seyahatin keyfini çıkarmayı umuyordum. Bu mezun ol­
duğumdan beri, iki senedir ilk tatilim."
"Ben de pek tatile çıkmıyorum," dedi Logan ona şartları
eşitlemeye çalışarak.
"Burada her gün tatil gibi değil mi zaten? Güneş, kum ve
palmiye ağaçları"
"Ve kasırgalar."
Bronte yine güldü. "Doğru. Bu senin ilk kasırgan mı?"
Logan bir anda hatırlayamadı. Seaturtle Cay'i vuran ilk
kasırga bu muydu? Yoksa uzun kasırga dizisinin en sonuncu­
su muydu? "Her biri ilki gibi hissettiriyor," dedi sorulardan
kaçınarak.
"Bu yeterince doğru sanırım." Bronte yüzünü buruştur­
du. "Hâlâ Sharon'ın buradan bensiz ayrıldığına inanamıyo­
rum. Aslında şaşırmamam gerek ama yine de şaşırdım."
"Oda arkadaşın mı?"
Bronte başıyla onayladı. "Beni kaybettiği pasaportunu ara­
mam için yukarıdaki odasına yolladı. Asansörde böyle kaldım
74
 Jessica Clare 4»)

işte. Pasaportu hiç bulamadım, bu yüzden onun hâlâ Sha-

ron'da olduğunu ve böylece adadan çıkabildiğini varsayıyo­
rum." Bronte bu düşünceyle biraz hüzünlenmiş göründü. "O
olmasaydı burada sıkışıp kalmazdım."
"Öyleyse ona teşekkür etmem gerekecek," dedi Logan
kartlarını masaya sererek. "Bir kasırgada sıkışıp kalacaksam,
bunun seninle olmasına sevindim."
Onun bu cüretkâr ifadesi karşısında genç kadının ağzı
açık kaldı ve ateşten yayılan ışıkta kızararak başını hafifçe
eğdi. "Ben teşekkür ederim. Bu çok tatlıydı."
"Ben tatlı bir adam değilim." Birçok insan ondan soğuk
bir piç olarak bahsederdi, özellikle de konu ticari işlere gel­
diğinde. Danica onu son kez gördüğünde gaddar bir pislik
olduğunu söylemişti ve Logan da itiraz etmemişti.
"Ah, bilmiyorum," dedi Bronte yumuşak bir sesle. "Bana
karşı iyi davrandın."
"Bunun nedeni senden hoşlanmış olmam. Çoğu insan bu ka­
dar şanslı değil. Neredeyse kimseye tahammül edemiyorum."
Bronte, gerçekten çok komik bir şey söylemiş gibi güldü.
"Öyleyse benden hoşlanmana sevindim." Logan'ı yine o
dostça tavırla dürttü. "Bunu yalnızca burada benimle sapla­
nıp kaldığın için söylüyorsun."
"Hayır, bunu söylüyorum çünkü sen akıllısın, eğlencelisin
ve güzelsin. Seninle sıkışıp kalmış olmamın bununla hiçbir
ilgisi yok."
Bronte yine güldü ama sesi gergindi ve bakışlarını uzak­
lara çevirdi. "Çalışmanın seni meşgul ettiğini tahmin ediyo­
rum," dedi bir an sonra. "Bu yer çok büyük."
Logan buna hiçbir şey eklemeyerek başıyla onayladı.
75
4^ Milyoner

Genç kadın elinin arkasına saklanarak esnedi, sonra yine ba­

caklarını kendine doğru çekti. "Büyük bir ailen mi var, Logan?"
"Hayır," dedi genç adam alçak bir sesle. Aile hakkında ko­
nuşmayı kesinlikle istemiyordu. "Yorgun musun?"
"Daha çok halsizlik." Bronte bir kez daha esnedi, sonra sırıt­
tı. "Tamam, belki biraz yorgunluk. Yine de merdiven boşluğuna
dönmeyi iple çekmiyorum. Pek konforlu bir yer sayılmaz."
Logan, "Bunu nasıl düzeltebileceğimizle ilgili bazı fikirle­
rim var," diyerek ayağa kalktı ve yine ona bir elini uzattı.
Bronte elini onun avcuna koydu ve ocakta hâlâ yanmakta
olan ateşe baktı. "Bunun için bir şey yapmamız gerekmez mi?"
Logan elini uzattı ve fırının kapağını kapattı. "İcabına bakıldı."
Genç kadın gülünce, Logan onu öpmek için şiddetli bir
istek duydu. Neşesi öyle keyif vericiydi ki. O, hayatında kar­
şılaştığı en mutlu insandı ve bu, genç adamı hem rahatsız
ediyor hem de büyülüyordu.
Yine de onu öpme isteğine teslim olmadı. Tam yatağa git­
meden önce onu öperse, genç kadının hareketlerini yanlış
anlayacağından çekiniyordu. Gerçi, lanet olsun, yanlış anla­
mış sayılmazdı: Logan, Bronte'yi yatağa atmayı planlıyordu.
Fakat genç kadının, baskı altında değil, adamla olmak iste­
diği için yanında kalmasını istiyordu. Bu noktadaki niyeti­
ni apaçık ortaya koymuştu, şimdi yönetimi ele alma sırası
Bronte'deydi.
Tekrar merdiven boşluğuna yöneldiler, Bronte yorgun­
luktan ayaklarını sürüklüyordu. Logan da yorgundu ama
Bronte'nin göründüğü kadar değil. Genç kadını bekleterek
ikinci katın basamaklarını tırmandı ve ilk odaya daldı. Yandaki
oda fena darbe almışsa da burası sanki el değmemiş gibiydi.
76
 Jessica Clare mam

Yine de Logan ikinci katın sağlamlığına güvenmiyordu. O ne­

denle, burada atıldığı ilk ve son macerası bu olacaktı. Sonuç
olarak bir şilte ile iki yastığı merdivenlerden aşağı sürükleme­
yi ve Bronte'yle ev dedikleri yere kaydırmayı başardı.
Genç kadın bir yatak ve daha fazla yastığın karşısında
mutlulukla içini çekip yatağın üzerine kıvrıldı ve adam daha
oturmadan uykuya daldı. Logan şiltenin üzerine uzandığın­
da, Bronte'nin anında yuvarlanarak ona sokulmasına ve bir
elini göğsüne koyarken mutlu bir ses çıkarmasına sevindi.

77
c=>^xogan şiddetli bir sertleşme ve Bronte'nin göğsüne
dolaşmış saçlarıyla uyandı. Bacakları onun bacaklarına do­
lanan genç kadın, uyurken boğazından alçak ve hafif sesler
çıkarıyordu. Bronte'yi üzerine çekip ne kadar seksi ve çekici
bulduğunu göstermek çok kolay olurdu. Onu öpmek ve iste­
diklerini yapmaya ikna etmek de.
Fakat Logan, genç kadına ne kadar güzel olduğunu söyle­
diği zamanki gergin gülüşünü hatırlayarak duraksadı. Bronte
sadece ona ayak mı uyduruyordu? Belki de her şeye rağmen
bir müdürün yakınlığını hoş karşılamıyordu. Lanet olsun.
Aletinin biraz daha beklemesi gerekecekti.
Logan gözlerini kapattı ve bedenini rahatlatma niyetiyle
nefes alıp verişine yoğunlaştı. Kontrolü yeniden ele geçir­
mesi birkaç dakika sürdü. Artık kalkıp yeni günle yüzleşme
zamanları gelmişti. Yeterince uzun süre uyumuşlardı ve ya­
takta onun yanında uzanmak Logan'ın uyumayı içermeyen
şeyler yapmak istemesine neden oluyordu. Bronte'yi nazik­
çe sarstı. "Uyan."
79
 Milyoner

Genç kadın aniden geri çekildi ve fırlayıp dikilirken saçı

yüzüne düştü. "Hı? Ne?"
"Sakin ol," dedi Logan ona. "Bir terslik yok."
Bronte bir eliyle gözlerini ovuşturdu ve esnedi. "Saat kaç?"
"Benim telefonumun işi bitmiş. İçine su girmiş olmalı."
Bronte bacaklarını altına topladı ve telefonunu çıkardı.
Işığı bir dakikalığına yanarak karanlıkta genç kadının yüzünü
aydınlattı sonra söndü. "Kahretsin. Şarjım da böylece bitmiş
oldu. Neyse ki saatin on bir olduğunu görebildim."
"Öyleyse mutfağa inip öğle yemeği atıştırmalıyız."
Aşağıya yönelerek mutfak tezgâhında kalmış taze mey­
veler ile paketli krakerlerden oluşan hızlı bir yemek yediler.
Çok göz kamaştırıcı değildi ama buzdolabı kokmaya başla­
mıştı. Hatta soğuk hava deposunun içi bile neredeyse oda
sıcaklığıyla eşitlenmişti. İkisi de bozuk yiyecekten hastalan­
ma riskini almak istemiyorlardı.
Bronte başka herhangi bir yiyecek bulabilirler mi diye
dükkânı kontrol etmeyi önerdi ve o günlük yapacak başka
bir şey olmadığından o yöne doğru gittiler. Yine de yürür­
lerken Bronte yolda durdu ve lobinin pencerelerinin kırık
camlarından dışarı baktı.
Logan onun bakışını takip etti. Güneş parlıyordu, gök­
yüzü de masmaviydi. Bir meltem dalga dalga binanın içine
yayıldı.
Bronte ileri atılarak, "Buraya geldiğimden beri yağmur­
suz ilk gün bu!" diye haykırdı. Deniz ayakkabıları ayaklarının
altındaki kırık camların üzerinde çatırdadı ve Logan lobideki
suyun da çekilmiş olduğunu fark etti. Bronte başını dışarı
uzatıp yeniden ona baktı. "Plajı kontrol etmeye gitsek mi?"
80
 Jessica Clare u ,j

ni kulağının altındaki çukura, oradan da boynuna kaydırdı.

Ağırlığını diğer tarafına verdi ve Bronte adamın aletinin va­
jinasına baskı yaptığını, sonra da boxer'ının üzerinden aşağı
yukarı sürtündüğünü hissetti. Boğazından bir inilti kaçtı ve
otomatik olarak kalçalarını kaldırıp külotunu aşağı kaydıra­
rak bacaklarıyla adamı kilitledi.
"Böyle mi?" diye sordu Logan.
"Aynen böyle," diye fısıldadı Bronte kalçalarını ona doğ­
ru sallayarak. Adam çok güzel hissettiriyordu ve Bronte çok
uzun zamandır kimseyle sevişmemişti. Yüce Tanrım, plansız
seks bu kadar iyiyse, bunu neden daha sık yapmıyordu ki?
Logan'ın eli bedenlerinin arasına kaydı ve Bronte onun Baha-
malar tişörtüne asıldığını hissetti. "Hadi, şunu çıkaralım."
Başıyla onayladı ve Logan tişörtü onun boynuna kadar
çekti. Sonra Bronte hâlâ yerde yatarken onu başından çı­
karabilmek için yaratıcı birtakım kıpırdanmalara başladı. Bu
sırada Logan'ın da bedeninde daha aşağılara kaydığını his­
setti, ağzı meme ucunu kavrayıp yalamaya başlamıştı.
Onun dokunuşuyla tüm vücudu zevkle sarsılan Bronte in­
ledi. Elleri genç adamın omuzlarına giderek ovaladı ve Logan
dilini hızla meme ucunda gezdirip sonra diğer göğsüne geçe­
rek ona sürtünmeye başladığında tırnaklarını omuzlarına ge­
çirdi. Bacaklarının arasında sıcacık bir sızı filizlenmişti, aldığı
zevki bastıramayarak tekrar inledi. Ağzı öyle maharetliydi ki.
Onu cesaretlendirerek tırnaklarını omuzlarına batırdı.
Logan onun diğer göğüs ucunu da sertçe emip ardın­
dan duyulabilir bir şlap sesiyle serbest bıraktı. Sersemlemiş
Bronte bakışlarını ona çevirdiğinde dilini hafif hafif ıslak gö­
ğüs ucuna sürttüğünü, sonra başını kaldırıp kendisine baktı-
ıoı
^ Milyoner

ğını gördü. "Göğüslerin çok güzel. Tüm öğleden sonra onlarla

oynamayı isteyip durdum." Eli genç kadının göğsünü sıkıca
kavradı ve diğer göğsün üzerine eğilirken başparmağı meme
ucuna sürtündü. "Onları çıplak ve suyla parlarken görmek
beni çıldırtıyordu."
Bronte mi onu çıldırtıyordu? Asıl o Bronte'yi çıldırtıyor­
du. Logan'ın bu sözleriyle birlikte sırtını onun altında yay
şeklinde bükerek tamamen erişebilsin diye göğüslerini ha­
vaya kaldırdı ve genç adam bir göğsünün ucunu hafifçe çim­
diklerken diğerini yaladığında hayal kırıklığı söz konusu bile
değildi. Bir zevk oku tam kadınlığını isabet aldığında bacak­
ları genç adamın bedenini daha da sıkı sardı. Bağırırken sesi
nefes nefeseydi: "Logan."
"Adımı söylemene bayılıyorum," diye fısıldadı Logan du­
dakları genç kadının göğsünün etrafında hareket ederken.
Bronte o göğüs ucunu tekrar dişlediğinde, "Oh, Logan,"
diye inledi. "Tanrım, inanılmaz iyi hissettiriyorsun."
"Bakalım," diye fısıldadı Logan göğüslerinin arasına bir
öpücük kondurarak. Eli genç kadının göğsünden ayrıldı ve
önce karnına, sonra daha aşağıya kayarak küçük tümseğine
kadar indi. Sıcak, kalın bir parmak kıvrımlarının arasına so­
kuldu. "Kesinlikle ıslak."
Öyleydi. Herhangi bir erkekle olduğunu hatırladığından
çok daha ıslaktı. Ve o kadar azmıştı ki içinde bir yerler acı­
yordu. Vajinası sanki bir şeyin -ya da birinin- derinliklerine
gömülmesine ihtiyacı varmış gibi sıkılaşmıştı. "Oh, Tanrım."
"Logan," diye mırıldandı, adam parmağını kadının içine
sokup çıkartırken bile bir yandan göğüs uçlarını dişliyordu.
"Sana dokunurken benim adımı söylemeni istiyorum."

 Jessica Clare m Jj

Bronte, "Logan," diye nefes verdi ve bu kelime, adamın

becerikli parmağı klitorisine ilerleyip ovmaya başladığında
bir iniltiye dönüştü. Kalçaları istem dışı sallanmaya başlar­
ken Logan'ın omuzlarına asılarak tırnaklarını kolunun üst
tarafındaki dövmeye geçirdi. Dokunuşu öyle muhteşemdi ki
sanki bütün vücudu sinir uçlarından oluşan büyük bir de­
metti ve her biri genç adamın parmaklarının altında ovup
yuvarladığı klitorisine bağlıydı. Vücudunda sıcak bir gerilim
yükselmeye başladı ve bacakları adamın etrafında gerginle­
şirken boğazından alçak bir inilti koptu. "Ben ben"
"Geliyorsun." Logan bunun kulağa bir sorudan çok emir
gibi gelmesini sağlamıştı ve konuşurken parmakları genç ka­
dının klitorisi üzerinde daireler çizerek daha da hızlı çalıştı.
Boşalırken tüm vücudu kaskatı kesilen Bronte çığlık attı
ve Logan orgazmı sonsuza kadar sürecekmiş gibi hissetti­
rerek klitorisini okşamaya devam ederken, kendini tutmak
için dudağını ısırdı. Sonunda boşaldığında bütün vücudu
sarsılıyordu ve tırnaklarının genç adamın omzunda yarımay
izleri bıraktığını fark etti. "Oh," diye fısıldadı elini çekerek.
"Çok üzgünüm."
Logan eğilip sert ve sahiplenici bir şekilde öptü onu. "ISle
için?"
"O omzun", dedi şaşkın şaşkın. "Seni incitiyorum."
Logan, "Beni incitmiyorsun, Bronte," dedi ve onu büyük
bir açlıkla öperek karnını yine alevlerin yalayıp geçmesine
neden oldu. Eliyle kadının ellerini boynunun etrafına götür­
dü ve kalçalarını eğerek aleti onun çıplak kadınlığına yas­
lanana dek kendini yukarı çekti. İnanılmaz derecede sert
ve kalındı, boxer'ının altından onu hisseden Bronte alçak

4* Milyoner

sesle inledi. "Bana dokunmaya devam etmeni istiyorum.

Sırtımı tırnaklarınla kazısan da umurumda değil." Dişleriyle
genç kadının alt dudağına asılıp ağzının içine doğru fısıldadı.
"Tepkilerin hoşuma gidiyor. Bana gerçek hissettiriyorlar."
Bronte'nin boğazından başka bir kahkaha kaçtı ve kol­
larını yine onun boynuna doladı. "Böyle şeylerde numara
yapmak konusunda pek iyi değilimdir. Seni hayal kırıklığına
uğrattığım için üzgünüm."
Logan, "Hayal kırıklığına uğramadım," dedi. Kalçalarını
onunkiler karşısında yavaş ve dairesel hareketlerle sallaya­
rak, genç kadının bacaklarını yeniden kendi kalçalarına do­
ladı ve vücudunun onun hareketlerini takip etmesini sağla­
dı. "Ve numara yapmadığını da biliyorum."
Adamın sesindeki bu erkeksi kendinden eminlik genç ka­
dını meraklandırdı. "Bunu tam olarak nasıl biliyorsun?"
Logan başparmağını onun klitorisine bastırdı ve Bronte
bir çığlık attı, tırnakları yine adamın omuzlarına batıyordu.
"İşte bu yüzden." Logan bir parmağını daha aşağıya kaydır­
dı. Genç kadının girişinin etrafında daireler çizip yine çok
yavaşça içine doğru itti ve bu hareket, Bronte'nin nefesinin (
kesilmesine neden oldu. "Ve bu sebeple," diye mırıldandı
genç adam. "Geldiğin sırada bir parmağım derinliklerine
dalmış olsaydı, onu sımsıkı kavrardın, değil mi? Parmağım­
dan tıpkı aletime yapacağın gibi faydalanırdın."
Bronte dudağını ısırdı ve cevap veremeyecek kadar uta­
narak kalçalarını kıpırdattı.
"Sen tatlısın ve akıllısın ve seksisin ve çok gerçeksin, Bronte.
İşte sende hoşuma giden bu." Öne eğilerek ona hafif bir öpücük
daha verirken parmakları vajinasından ayrıldı. Bronte neredey­
se hayal kırıklığından çığlık atacaktı.

 Jessica Clare 4 -f

"Ben de senden hoşlanıyorum, Logan," dedi alçak bir

sesle. Elleri onun tenini okşayarak kollarında ve göğsünde
hareket ediyordu. "Sana dokunmak istiyorum."
"Ben seni becermek istiyorum," diye fısıldadı Logan onun
ağzına doğru ve bu açıksözlülüğü karşısında Bronte nefes
nefese kaldı. "Söz veriyorum, o anda içinden çıkacağım."
Bronte başıyla onayladı ve genç adamın dili ağzına dalarken
vücudunun pozisyonu değişti. Penisinin başını kaygan vajinası­
nın girişinde hissettiğinde şaşkınlıktan soluğu kesilmişti.
Logan kesinlikle sözünü sakınan biri değildi. Ona ne is­
tediğini söylemiş ve bunun peşinden gitmişti. Bronte bunu
o derinliklerine hamle yapmadan hemen önce fark etmişti
ve Logan kendini kadının içine yerleştirirken kullanılmayan
kasların canını yakmasıyla inledi.
Üzerindeki Logan gerildi. "Bakire misin?"
Bronte başını iki yana salladı. "Sadece uzun zaman ol­
muştu, hepsi bu. Bana bir dakika ver."
Logan yeniden öne eğilerek onu öperken dili kadının di­
linin üzerinde dans ediyor, bedenini bedenine neredeyse
gömülmüş hissettiriyordu. Bronte kalçalarını hafifçe yaklaş­
tırınca Logan da ona doğru bastırdı ve ikisini birlikte dairesel
hareketlerle sallamaya başladı ki bu da Bronte'nin adamın
-ve kendisinin- her bir kasını hissetmesini sağladı.
"Oh Bunu tekrar yap," diye fısıldadı Bronte ona sımsıkı
sarılarak.
Logan da söyleneni yaptı ve hareketi kadının işine gelecek
şekilde abartarak tekrar etmeye başladı. Yani kalçaları belli be­
lirsiz yuvarlaklar çiziyordu. Kadının bedeninin de kendisininkiyle
birlikte hareket etmesine yetecek kadar içeri girmişti. İkisinin

4^ Milyoner

kalçalarının yavaşça daireler çizmesi, adamın karnının klitorisi­

ne sürtünmesini sağlıyor, Bronte'nin vücudunu zonklatıyordu.
Topukları adamı cesaretlendirircesine kalçasına çarparken tek­
rar tekrar inledi.
O, çok da cesaretlendirmeye ihtiyaç duyan bir adam de­
ğildi. Bu sefer ileri hamle yaptığında, genç kadının tüm be­
deni battaniyenin üzerinde sarsıldı. Ona zevkten çığlıklar at­
tırırken, dalga dalga derinliklerine ilerledi. Logan vücudun­
daki her bir kas, her bir lifle gittikçe daha derine, daha sert
ittiriyor, kadının ona yapışmasına neden oluyordu. O anda
Bronte'nin tüm dünyası Logan'ın kendisine hücum eden kal­
çalarından, sırtındaki battaniyenin üzerindeki ince kumdan,
adam yeniden derinlerine abandığında vücuduna çarpan
teninden ve bedenlerinin her sarsıntısıyla hoplayan göğüs­
lerinden ibaretti. Gözleri kapanmış, başı arkaya yatmış, his­
leri içinde kaybolmuştu. Logan üzerinde şiddetle nefes alı­
yordu. Yaptığı her hamleyle genç kadının boğazından hafif
ve keyifli sesler çıkmaya başladığında, nefesleri memnun bir
hışırtı halini aldı.
Yakalanması zor orgazm hissi yine artıyordu. Bronte her
hamle daha derin, daha şiddetli ve daha güçlü olsun diye
kalçalarını onunkilerle aynı anda hareket ettirerek buna
odaklandı ve adamın aletinin içine her itilişiyle birlikte bo­
şalmaya biraz daha yaklaştı.
Logan ağırlık merkezini değiştirerek genç kadının kalçala­
rını düzeltti ve bir sonraki dayayışında Bronte'nin gözleri fal
taşı gibi açıldı. Bu farklıydı. Bilincinin kıyılarında dolaşan
neredeyse-ama-tam-değil orgazm hissi ön tarafta birden
alevlendi ve Logan kendini yeniden öne ittiğinde aynı şeyi

 Jessica Clare ufc*

tekrar yaşadı. Buna karşılık vajinası adamın aletinin etrafını

sardı ve Logan da derin bir nefes alırken inledi.
"N neydi bu?"
Logan'ın elleri onun kalçalarını kavrayarak aynı açıya
ayarladı ve tekrar içine girdi. Bronte buna karşılık feryat etti­
ğinde ona bakarak sırıttı; bakışı aynı anda hem ahlaksız hem
de zafer kazanmış gibiydi. "G noktası."
Oh, Tanrım. Bronte daha önce hiç kimsenin bunu buldu­
ğunu sanmıyordu. Ve, ah Tanrım, bunu gerçekten sevmişti.
Tırnakları tekrar genç adamın sırtına battı. "Daha fazlasına
ihtiyacım var."
Logan vahşice abanarak bedenlerini battaniyelerin üze­
rinde kaydırdı ve orgazmın yakınlarında dans eden Bronte
bir çığlık attı. Ayaklarını adamın kalçalarından çekti ve Logan
daha derinlere temas ederken kalçalarını yukarı kaldırabil­
mek için yere bastı. Kalçaları onunkilerle aynı anda çılgın
gibi çalışırken o da genç adama karşı aynı şiddetle hamle
yaptı. Bu nokta arkadaydı ve Logan'ın kısa, hızlı saplayışla­
rı oraya sürterek genç kadının tüm bedeninin olabilecek en
inanılmaz zevkle kavis çizmesine neden oluyordu. Bronte
çok yaklaşmıştı ve sonra
Orgazm her yanını şiddetle etkisi altına aldığında çığlık
attı. Kadınlığı genç adamın etrafına sımsıkı kapandı ve onun,
geri çekilmeden önce boğuk bir küfür savurduğunu duydu.
Bronte kalçalarını yeniden yere bıraktığında Logan da aleti­
ni eliyle bir-iki kere sıvazladı ve boşalırken fışkıran sıcak to­
humlar, Bronte'nin tenine saçıldı.
İşi bittiğinde derin bir nefes verip yarı baygın ve hülyalı
bir şekilde gökyüzüne bakan genç kadının yanına, battani­
yenin üzerine uzandı.

 Milyoner

Bu inanılmazdı. Müthişti. Bronte plajda olduğunu tama­

men unutmuştu, gerçi battaniyenin üzerine kaçmış kumla­
rın bunu ona kısa sürede hatırlatacağını seziyordu. "Teşek­
kür ederim," dedi alçak bir sesle.
"Teşekkür ederim mi?" Logan hâlâ kesik kesik soluyordu.
"Geri çekildiğim için mi?"
"Hayır," dedi Bronte dalgın dalgın. Gerçi bunu yapmış ol­
ması da çok nazikti. "Bana G noktasının nerede olduğunu
gösterdiğin için. Hiçbir fikrim yoktu. Sanırım artık G noktasız
seks yüzünden mahvolacağım."
Logan kısa ve güçlü bir sesle güldü. "Bundan o kadar da
emin olmazdım."
"Peki, tamam, G noktası etkisini yakalayacaksa bundan
sonrakiler gerçekten çok iyi sevişmeler olmak zorunda ka­
lacaklar." Oturdu ve hâlâ onun spermiyle kaplı olan yapış
yapış karnına bakarak yüzünü buruşturdu. "Sanırım kısa bir
dalış yapıp çıkacağım."
"Muhtemelen soğuktur."
"'Bu dünyada cesaretin olmadan hiçbir şey yapamaz­
sın/" diye alıntı yaptı Bronte.
"Bu bir meydan okuma mı?" diye sordu Logan sırıtarak.
Ayağa kalktı ve avının üstüne atılmak üzere olan bir yırtı­
cıymış gibi bakarak ellerini kıvırdı. "Soğuk su için yeterince
cesur olmadığımı mı söylüyorsun?"
Bronte, "Hiç de değil," dedi ve okyanusa doğru döndü.
Logan öne doğru bir adım attığında tiz bir feryat kopara­
rak ondan kaçtı. Birkaç saniye sonra genç adamın bir kolu
beline sarılmış, onu soğuk suya daldırıyordu. Bronte çığlık
atarak ona yapıştı ve ikisi de tükürükler saçarak kahkahalar
atana kadar kadını da kendisiyle birlikte çekti.

 Jessica Clare m