Nankörlükle Ilgili Şiirler
Dengesi bozuktur tutmuyor ayar
Yatağa girmeden parayı sayar
Menfaat olmadan olunmuyor yar
Nankörlük insanın mayasında var
Ağaca yaslanma belki devrilir
İnsana yaslanma geri çekilir
Anaya yaslan bak nasıl dikilir!
Nankörlük insanın mayasında var
Bir ana büyütür üç beş yavruyu
Hiçbiri bakmazlar bir tek anayı
Bir tanesi çıksa olur enayi
Nankörlük insanın mayasında var
Çalıştı didindi çok çekti cefa
Bekliyordu ama sürmedi sefa
Bir semtin adıdır sadece vefa
Nankörlük insanın mayasında var
Yıldızın parlarken sana bakayım
Dostların yığınla nasıl sayayım
Dost bildiklerini düş de göreyim
Nankörlük insanın mayasında var
Düşünce dostların seni asıyor
Yolda karşılaşsan gaza basıyor
Susmayan telefon nasıl susuyor
Nankörlük insanın mayasında var
Ayağın kayınca tutmak istersin
Dostum bildiğinden tekmeyi yersin
Kendi geçmişine lanet edersin
Nankörlük insanın mayasında var
Düşmanın bellidir dikkat edersin
Dostuna arkanı rahat dönersin
Ummadığın anda hançeri yersin
Nankörlük insanın mayasında var
Nankörlük insanın gerçekten huyu
Dostlar birbirine kazarlar kuyu
Çok görürler dosta bir yudum suyu
Nankörlük insanın mayasında var
İnsan doğduğunda çiğ sütü içmiş
Kendine insafsız bir yolu seçmiş
Nankörlükte insan tarihe geçmiş
Nankörlük insanın mayasında var
Sezar'ın can dostu Brütüs idi
En çok güvendiği birisi idi
Sezar'a son vuran Brütüs oldu
Nankörlük insanın mayasında var
'Sen de mi Brütüs' diyerek öldü
Bu olay tarihte yerini aldı
Nankörlük timsali olarak kaldı
Nankörlük insanın mayasında var
Şu sanatçıya bak halkın bebeği
Herkesin görmeyi çok istediği
Yaşlanınca olur sabun köpüğü
Nankörlük insanın mayasında var
Görüyor musun şu makam beyini?
Eğilip öperler onun elini
Makamdan düşünce arar birini
Nankörlük insanın mayasında var
Menfaati varken sanki bir peri
En çok yağcılıktır onun hüneri
İşini görünce söner feneri
Nankörlük insanın mayasında var
Seyrettim filimde Şener Ağa'yı
Marabalar çoktu varken sarayı
Züğürtlük çökünce yedi kafayı
Nankörlük insanın mayasında var
İnsan her şeyini topraktan almış
Karnı doysa bile gözü doymamış
Gözünü bir avuç toprak doyurmuş
Nankörlük insanın mayasında var
Kendisi suçluyken suçlu ararlar
Sahadaki topu taca atarlar
Masum kediye bu adı takarlar
Nankörlük insanın mayasında var
Dağıtırken senden iyisi yoktur
Yeryüzünde senin gibisi yoktur
Kesilirsen senden kötüsü yoktur
Nankörlük insanın mayasında var
Ne yapsan faydasız bunu böyle bil
İstersen yoluna olsan da sebil
Habil'i ne için öldürdü Kabil
Nankörlük insanın mayasında var
Hasan, sen geçmişi bir daha anma
Geçmiş günlerine boşuna yanma
Kalıcı illettir düzelir sanma
Nankörlük insanın mayasında var
Nankörlük insanın doğasında var
(Sarıyer, Ağustos )
Hasan Basri &#;zgenKayıt Tarihi :
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nankörlüğü anlattığım bu şiirimin hikayesi anonim olmakla beraber kendi özelimde de çok derinden yaşadığım bir hikayedir. Şiirde kendimden oldukça fazla izler bulunmaktadır. Ama parasını, mevkisini, koltuğunu, gençliğni, sağlığını kaybeden hangi insan bu duyguyu yaşamaz ki; az ya da çok. Tüm canlılarda kendini korumak duygusundan kaynaklanan bencillik ya da egoizm, en gelişmiş canlı olan insanda alabildiğince bir nankörlük olarak tezahür ediyor. Kuran'da da insanoğlunun sayısız nimetler karşısında nankör olduğu bir çok ayette anlatılmaktadır. Empati yapmayı başarabildiğimiz ölçüde nakörlük duygusunu da yenebiliriz, diye düşünüyorum
LinkedinFlipboardE-postaLinki KopyalaYazı Tipi