Redbull Teoman

Hay aksi! Bu video şu an kullanılamıyor.

* Teoman'ın Red Bull Canlı Sahne performansını hemen yukarıdan tekrar izleyebilirsin!

Red Bull Canlı Sahne konser serisi MFÖ ve Selda Bağcan & Boom Pam gibi iki ağır konuğun ardından bu kez Teoman'ı ağırladı. Sınırlı sayıda konuğun katılımıyla Zorlu PSM Studio'da gerçekleşen konser, aynı zamanda seafoodplus.info adresinden yayınlandı. Yani sen her neredeysen, Teoman da oradaydı.

Konserin hemen öncesinde loş ve sakin bir kuliste buluştuk onunla. Kapıda isim yazmıyor, siyah dev bir yıldız var. Porselen bardakta gelen çay, daha içeri giremeden kapıdan dönüyor: "Teoman bey çayını cam bardakta içer."

Kuliste hem ciddiyet hem samimiyet var. Odasına girdiğiniz ve konuşmaya başladığınız ilk an bunu onun sağladığını anlıyorsunuz: Mesafeli ama samimi. Tam da kapıda menajeri Funda Sanlıman'ın bahsettiği türden, bunca yıl birbirlerini asla kırmadan çalışmalarının sebebini buna bağlıyor.

WhatsApp mesajını cevapladıktan hemen sonra konuşmaya başlıyoruz. Yanıtlar mı yanıtlamaz mı diye çekindiğim sorular "yüzeysel" değil derinlikli cevaplar buluyor.

Söylediğin gibi 'official rock star' olduğumu hissediyorum. Ben çocukluğumdan beri o kişi olmak istiyordum zaten. Bir çocukluk hayalini gerçekleştirmiş olarak görüyorum kendimi.

Teoman

Buraya gelmeden önce heyecanlandığımı fark ettim ve kendi kendime bunun sebebini aramaya başladım. Vardığım sonuç sizin Türkiye’nin 'official rock star'ı olduğunuz, beni heyecanlandıran şey bu bence. Siz bu noktadan geriye, kariyerinize baktığınızda ne görüyorsunuz?

Neredeyse otuz senelik bir müzikal geçmişim var, albüm çıkarma ve daha geniş kitlelere mal olma durumuysa yirmi senelik bir şey. O kadar küçük bir yerden başladım ki, geldiğim yer hakikaten beni etkiliyor. Söylediğin gibi 'official rock star' olduğumu hissediyorum. Ben çocukluğumdan beri o kişi olmak istiyordum zaten. Bir çocukluk hayalini gerçekleştirmiş olarak görüyorum kendimi. Bu durumu çok çok önemseyip de etrafta kasıla kasıla yürümüyorum ama bunu başarmış olmaktan memnunum.

Bahsettiğimiz bu noktaya sizi taşıyan şey hitleriniz. Bugün sırtınızı o büyük şarkılara dayayarak ömrünüzün sonuna dek yaşayabilirsiniz ama bunu tercih etmiyor ve üretiyorsunuz. Bunu yaparken, Ne Ekmek Ne de Su, Papatya, Paramparça gibi hitlerin altında ezilmekten korkmuyor musunuz?

Sırtını yaslamıyorsun dedin ama bence yaslanıyorum biraz o eski şarkılara. Onların rüzgarıyla çok rahat ayakta durabiliyorsunuz. Aslında üretim anlamında pek de bir şey yapmıyorum. Tembelleştim. Çalışkan müzisyenleri, hayat boyu işine sadık insanları çok beğeniyorum ama ben öyle değilim açıkçası. Benim vitesim düşebiliyor, boşa aldığım oluyor. Kendime başka meşgaleler buluyorum, yirmi altı tane şarkımı yeniden kaydetmeye başladım, bir buçuk senedir stüdyodayım, yirmi senelik röportajlar tarandı, birtakım müzikal hikayeler yazdım, onlar bir şekilde ortaya çıkacaklar. Hepsi üretimin parçası tabii ama eskiyle karşılaştırılınca tembel olduğumu söyleyebilirim. O yıllarda, o büyük hitleri çıkardığım zamanlarda, gerçekten de gece gündüz aklım müzikteydi. O yüzden söylediğin kadar büyük hitlerin o yoğunlukta çıkması bundan sonra zor olacak. Ben diskografime baktığım zaman hit parça eksiği görmüyorum zaten. Başka eksikler görüyorum.

Ne gibi eksikler var sizce?

Müzisyenlere bakınca şunu görüyorum, hayatlarının sonuna kadar bir şey onları üretime yönlendiriyor. Benim için de aynı durum olursa, şarkı yazmak zorunda kalır ve içimdeki duygular ittirirse, bir konsept albüm hazırlamak ve iki senelik güzel ve uzun bir prodüksiyon süreciyle onu kaydetmek isterim. Hem de kendi şarkılarımdan başka şeyler yapmış olurum. Çünkü halihazırda başarılı bir diskografim var zaten.

Bu başarılı diskografinin ağırlıklı olarak otobiyografik şarkılardan oluştuğunu söyleyebiliriz. Bu hiç tıkanmaya sebep olmuyor mu? Mesela bu durum, müziğe ara verdiğiniz, kontağı kapattığınız dönemi beraberinde getirmiş olabilir mi?

Tıkanmaya neden oluyor evet. Ama kontağı o yüzden kapatmadım, orada başka şeyler var. Müzikle ilgili zannediyorsun problemi ama öyle olmadığını fark ediyorsun. Bütünüyle perspektifle alakalı, müziğe de öyle bakıyorsun, sinemaya da öyle bakıyorsun, zevk aldığın her şeye öyle bakıyorsun. Eskiden aylarca bir klip çekmek için taklalar atarken, artık üşendiğin bir şey haline geliyor. Değişiyorsunuz yani.

Zamanla artık bir şeyin değişmeyeceğini fark ediyorsunuz. Zaten gücünüz de yok, kabullenmeyle birlikte bir rahatlama geliyor. Savaşarak da olmuyor, hayıflanarak da olmuyor, bunu fark ediyorsunuz.

Teoman

Siz değişirken dünya da değişiyor bir yandan, nasıl hissettiriyor bu size? Bilginin hızla aktığı, her şeye erişimin parmak ucu mesafesine indiği bir dünyada yaşıyoruz artık.

Çok ilginç bir çağdayız. Sosyal medyanın patlaması, dünyadaki siyasi dengeler, bunun Türkiye’ye yansımaları derken her şey değişti. İnternetin varlığı sansürü kaldıracak, dünyayı demokratize edecek derken, hiç beklemediğimiz saçma sapan sonuçlarını görmeye başladık. İnsanların artık bir şeye dikkat edecek vakitlerinin bile kalmadığını düşünüyorum. O yüzden bir sürü şey yüzeyselleşiyor. Çağ böyle, insanların suçu değil. Artık hepimiz biraz daha yüzeysel insanlar olacağız. Bilgi o kadar çok bombalıyor ki bizi, herhangi bir şeye gerçek dikkatimizi verecek vaktimiz kalmıyor.

Son albümünüzde şöyle bir söz var, 'Kefenim arka cebimde cehennemden kaçmadan'. Siz başından beri böyle sözler yazıyorsunuz. İnsanın dünyayla derdi bitmez bu doğru ama, yaşlandıkça barışmıyor mu insan çevresiyle ve hayatla hiç?

Zamanla bir tarafı kolaylaşıyor, bir tarafı zorlaşıyor. Kolaylaşan tarafı şu, artık bir şeyin değişmeyeceğini fark ediyorsunuz. Zaten gücünüz de yok, kabullenmeyle birlikte bir rahatlama geliyor. Savaşarak da olmuyor, hayıflanarak da olmuyor, bunu fark ediyorsunuz.

Bir çocuk yetiştirmenin sorumlulukları var. Dünyanın bu belirsiz geleceğinde ben nasıl güçlü olabilir ve ayakta durabilirim diye düşünüyorsunuz. Biraz korkaklaştırıyor, öyle bir duygu. Ben bekar adamım, tek tabancayım, ne olursa olsun yaşarım hissinden çıkıyor ve ödlek birisi oluyorsunuz.

Teoman

Baba olmakla birlikte bir şeyler değişti mi peki hayatınızda?

Baba olmak müzikle ilgili bir şeyi değiştirmiyor ama hayata dair başka bir şey yapıyor. Diyor ki, artık eskisi gibi tek tabanca değilsin, ayaklarını yere basmak zorundasın. Bir sorumluluk yüklüyor geleceğe dair. Bir çocuğu yetiştirmenin sorumlulukları var. Dünyanın bu belirsiz geleceğinde ben nasıl güçlü olabilir ve ayakta durabilirim diye düşünüyorsunuz. Biraz korkaklaştırıyor, öyle bir duygu. Ben bekar adamım, tek tabancayım, ne olursa olsun yaşarım hissinden çıkıyor ve ödlek birisi oluyorsunuz.

Geçmişte Bob Dylan ve Leonard Cohen’i derinlemesine dinlediğinizi biliyorum. Şimdilerde bu tutkuyla dinlediğiniz isimler var mı?

Ne yazık ki yok. Hatta bu öyle bir dert ki, eskiden çok sevdiğim Leonard Cohen ve Bob Dylan gibi isimleri de takip ediyorum ama önceden olduğu gibi hayranlık duyamıyorum. Sadece neler yapmışlar diye bakıyorum. Müzikle ilişkim o açıdan koptu. Müzik dinleyicisi gibi yaklaşamıyorum. Müzik benim için duygularımı aktaracağım bir araç artık. Yaratma hazzını taşıdığım ama gündelik hayatımda başkalarının yaptığı şeylerle pek de ilgilenmediğim bir alan.

Her şeyden önce sözleriyle var olmuş bir müzisyensiniz. Yeni nesil Türkiye müzik sahnesinde de kendine has bir stil geliştirmiş, söz yazımıyla öne çıkan birçok müzisyen var. Büyük Ev Ablukada, Yüzyüzeyken Konuşuruz, Palmiyeler ve benzeri yeni yetenekler. Dinliyor musunuz yeni isimleri, etkilendikleriniz var mı aralarında?

Takip ediyorum evet. Ben genelde gençlerin yaptıklarını beğeniyorum, kendime yakın bulduğum insanları kendi başıma bulup konserlere de çıkarıyorum. Bir sürü yeni stil de deneniyor. Tam olarak içine giremiyorum bazen, sonuçta benden iki kuşak sonraki bir nesilden bahsediyoruz. Ama enteresan geldiklerini söyleyebilirim.

Spotify gibi çevrimiçi müzik dinleme platformlarını kullanıyor musunuz?

Evet, Spotify kullanıyorum.

Müzik satın alıyor musunuz, alırsanız hangi formatta alıyorsunuz? Plakların geri dönüşü sizi heyecanlandırdı mı?

Ben plakların geri dönüşünden önce plakçıydım zaten, şimdi bu akımla birlikte havası kaçmış gibi hissediyorum ama yine de memnun edici bir gelişme. Format olarak plağı çok beğeniyorum. Kendi albümlerimi plakta görmek de tatmin edici.

En son hangi albümün peşine düştünüz peki?

En son Nick Cave’in Skeleton Tree albümünü aramıştım. CD’si biraz geç geldi buraya, onu aradım ve bulamadım. Sonra da fiziki bir şey aramadım hiç.