kaynağı değiştir]
Hidrojen ve florin arasındaki reaksiyonda, hidrojen oksitlenir ve flor indirgenir:
H2 + F2 → 2 HF
Bu reaksiyon kendiliğindendir ve 2 g hidrojen başına kJ açığa çıkarır çünkü H-F bağı zayıf, yüksek enerjili F-F bağından çok daha güçlüdür. Bu genel reaksiyonu iki yarı reaksiyon olarak yazabiliriz:
Oksidasyon reaksiyonu:
H2 → 2 H+ + 2 e−
İndirgeme reaksiyonu:
F2 + 2 e− → 2 F−
Her bir yarı tepkimeyi ayrı ayrı analiz etmek genellikle genel kimyasal süreci daha net hale getirebilir. Bir redoks reaksiyonu sırasında yükte net bir değişiklik olmadığı için, oksidasyon reaksiyonunda fazla olan elektron sayısı, indirgeme reaksiyonu tarafından tüketilen sayıya eşit olmalıdır (yukarıda gösterildiği gibi).
Elementler, moleküler formda bile her zaman sıfır oksidasyon durumuna sahiptir. İlk yarı reaksiyonda hidrojen, sıfır oksidasyon durumundan +1 oksidasyon durumuna oksitlenir. İkinci yarı reaksiyonda flor, sıfır oksidasyon durumundan -1 oksidasyon durumuna indirgenir.
Reaksiyonları toplarken elektronlar iptal edilir:
H2→2 H+ + 2 e−
F2 + 2 e−→2 F−
__________________
H2 + F2→2 H+ + 2 F−
İyonlar birleşerek hidrojen florür oluştururlar:
2 H+ + 2 F− → 2 HF
Genel tepki şudur:
H2 + F2 → 2 HF
Orantısızlaştırma reaksiyonu, tek bir maddenin hem oksitlendiği hem de indirgendiği reaksiyondur. Örneğin, +2 oksidasyon durumunda kükürt içeren tiyosülfat iyonu, elemental kükürt (oksidasyon durumu 0) ve sülfür dioksit (oksidasyon durumu +4) oluşturmak için asit varlığında reaksiyona girebilir.
S2O32-(aq) + 2 H+(aq) → S(s) + SO2(g) + H2O(l)
Böylece bir kükürt atomu +2'den 0'a indirgenirken diğeri +2'den + 4'e oksitlenir.[12]