Sabah Uyandım Karaoke

Bölüm şark&#x;s&#x;: &#x;do Tatl&#x;ses - Bileklerime Kadar Ac&#x;yor

Miralay gözlerini, alt kattan gelen bağ&#x;r&#x;ş sesleri ve yatakta z&#x;plamaya başlayan k&#x;z&#x;n&#x;n ağ&#x;rl&#x;ğ&#x; yüzünden açt&#x;. Derin bir nefes verirken hem yatakta z&#x;play&#x;p hem kendisini uyand&#x;rmak için bağ&#x;ran küçük k&#x;z&#x;na bir bak&#x;ş att&#x;.

"Uyan güzel, aç gözünü! Dinle aş&#x;ğ&#x;n sözünü!"

"Uyand&#x;m kuşum, uyand&#x;m," Miralay, Lale'yi belinden yakalad&#x; ve kucağ&#x;na oturttu. Yar&#x; aç&#x;k gözleriyle ona bakarken, "Bu türküyü nereden öğrendin sen?" diye sordu.

Lale heyecanla heyecanl&#x; k&#x;p&#x;rdarken, "Dün gece Barbaros babamla birlikte keloğlan izledik, orada duydum," diye cevaplad&#x;. Daha sonra babas&#x;n&#x;n kucağ&#x;ndan kalkt&#x; ve küçük elleriyle onun metal elini yakalay&#x;p, çekiştirmeye başlad&#x;. "Hadi baba, daha elbise giyeceğim ben! Kalk!"

"Tamam kuşum, tamam." Miralay ayağa kalk&#x;nca ç&#x;plak vücuduna bir bak&#x;ş att&#x;. Protez kolunun şarj&#x; üç günde bir bittiği için Lale yanlar&#x;nda değilken kolu ç&#x;kart&#x;yordu. Her ne kadar bir kolunun olmamas&#x;n&#x; aşm&#x;ş olsa da küçük k&#x;z&#x;n&#x;n korkmas&#x;n&#x; istemiyordu.

Bu yüzden h&#x;zla üzerine yar&#x;m kollu bir tişört geçirdi ve k&#x;z&#x;n&#x; kucağ&#x;na al&#x;p, onun odas&#x;na girdiler. Miralay, k&#x;z&#x;na hemen sar&#x; saçlar&#x;yla uyumlu aç&#x;k renk bir elbise giydirdi ve birlikte aşağ&#x; indiler.

Lale hemen Barbaros'un yan&#x;na koşarken Miralay koltuklara kuruldu, Kürşat'&#x;n kucağ&#x;nda ağlayan bebeği kollar&#x; aras&#x;na ald&#x;. K&#x;l&#x;ç, birkaç ay boyunca 'Sude'ye kardeş laz&#x;m' diye diye Kürşat'&#x;n baş&#x;n&#x;n etini yediği için ikinci bir çocuğu da evlat edinmişlerdi. Küçük Utku daha iki yaş&#x;nda çok tatl&#x; bir oğland&#x;.

Utku, amcas&#x;n&#x;n kucağ&#x;na oturunca ağlamay&#x; kesti. Koltuğun üzerindeki oyuncak arabas&#x;n&#x; al&#x;p, kara gözlerini amcas&#x;n&#x;n kahvelerine dikti ve arabay&#x; ona doğru uzatt&#x;. Ağz&#x;ndan ise anlams&#x;z kelimeler ç&#x;k&#x;yordu.

Miralay eğilip, esmer bebeğin yanaklar&#x;na s&#x;k&#x; öpücükler kondururken, "Amcas&#x;n&#x;n meleği bu ya, meleği!" dedi, içten gelen bir ses tonuyla. "Amcan ölsün sana."

Mutfaktan salona giren K&#x;l&#x;ç, elindeki soyulmuş mandalinalardan birini oğluna uzat&#x;nca Utku hemen mandalinay&#x; ald&#x; ve yeni yeni ç&#x;kmaya başlam&#x;ş dişleriyle sulu meyveyi &#x;s&#x;rd&#x;. K&#x;l&#x;ç ona gururla bakt&#x;.

"Kimin oğlu be."

"Kendin gibi çocuğu da mandalina fetişçisi yapma da," dedi Y&#x;lmaz, b&#x;y&#x;k alt&#x;ndan s&#x;r&#x;t&#x;rken. Birkaç gün önce K&#x;l&#x;ç'&#x;n Kürşat'&#x;n ç&#x;plak göğsüne mandalina s&#x;k&#x;p, yalad&#x;ğ&#x;n&#x; gördüğünden beri kapal&#x; bir şekilde bu konuyla alay ediyordu. "Sonra baş&#x;m&#x;za iş aç&#x;l&#x;r."

"Güney, kocan&#x; susturacak m&#x;s&#x;n yoksa ben mi susturay&#x;m?" diye sordu K&#x;l&#x;ç, bak&#x;şlar&#x;n&#x; televizyondan haber izleyen Güney'e çevirirken.

"Kim kimi susturuyor?" diyerek salona giriş yapt&#x; Kemal. Elindeki tespihi ters düz edip, koltuklardan birine yayvan bir şekilde oturdu. "Benim gülüm nerede? Sabahtand&#x;r görmedim bebeyi."

"Bu adam gün geçtikçe hanzolukta level atl&#x;yor." diye m&#x;r&#x;ldand&#x; Y&#x;lmaz, ağz&#x;n&#x;n içinde. Bugün herkesi sinir edesi vard&#x;.

"Güney!" diye çemkirdi birden K&#x;l&#x;ç. "Sustur şu kocan&#x;. Yoksa elimde kalacak bak."

"Yav Y&#x;lmaz," Güney, eşine döndü ve ona bir bak&#x;ş att&#x;. "Bulaşma millete sabah sabah. Yoksa kalk&#x;p döveceğim K&#x;l&#x;ç'&#x;."

Miralay son cümleye gülerken çoktan elindeki oyuncaklara ilgisini vermiş Utku'yu yere oturttu ve kalk&#x;p, mutfağa gitti. Çocuklar okulda veya kreşte olduğu için evde sadece kendileri, kreşe gitmek istemeyen Lale ve bebek Utku vard&#x;.

Kahvalt&#x; haz&#x;rlamak için uğraşan Barbaros'un ensesine bir öpücük kondurup k&#x;z&#x;na döndü ve, "Sen salona geç, can&#x;m." dedi.

Lale usulca baş&#x;n&#x; sallad&#x; ve kalk&#x;p salona gitti. Utku ile birlikte oyuncaklarla oynamaya başlay&#x;nca Miralay kollar&#x;n&#x; önündeki adam&#x;n karn&#x;na sard&#x;, iyice ona s&#x;rnaşt&#x;.

Barbaros elindeki b&#x;çağ&#x; b&#x;rak&#x;p arkas&#x;n&#x; döndü ve kolunu Miralay'&#x;n beline sar&#x;p, onu kendine doğru çekti. &#x;nce dudaklar&#x; dudaklar&#x; aras&#x;na al&#x;p, birkaç saniye öptükten sonra geri çekildi ve, "Günayd&#x;n, ceylan gözlüm." dedi, yüzündeki gülümsemeyle.

Miralay'da gülümsedi. "Günüm şimdi ayd&#x; işte."

Barbaros burnunu Miralay'&#x;n burnuna sürttü ve salondaki ekibe bakarken, "Hayvanlar bir domates doğramay&#x; bile bilmiyor," diye homurdanmaya başlad&#x;. "Siktiğimin salaklar&#x; ben olmadan üç gün yaşamayacak. Barbaros kahvalt&#x; kur, Barbaros yemek yap, Barbaros tatl&#x; haz&#x;rla, Barbaros siksin sizi."

"Onlar&#x; değil, beni." dedi Miralay, alayla.

Barbaros'ta hafifçe s&#x;r&#x;t&#x;rken geri önüne döndü ve, "Sen şu hayvanlar&#x; çağ&#x;r, kahvalt&#x;m&#x;z&#x; yapal&#x;m yavrum." dedi. Miralay kendisini onaylay&#x;p, mutfaktan ç&#x;k&#x;nca Barbaros kahvalt&#x;n&#x;n son işlemlerini halletti. Mutfaktaki büyük masaya haz&#x;rlad&#x;ğ&#x; kahvalt&#x;l&#x;klar&#x; çoktan yerleştirmişti. Is&#x;tt&#x;ğ&#x; ekmekleri de ekmek tabağ&#x;yla birlikte masaya koyunca diğerleri de mutfağa geldi, masaya kuruldu.

***

"Baba, biz geldik-" Uğur Ali, anahtar&#x;yla birlikte kap&#x;y&#x; aç&#x;p, tam eşikten geçmişti ki salondaki büyük televizyonun önünde karaoke yapan Y&#x;lmaz, Miralay, Çak&#x;r ve Kürşat'la karş&#x;laşt&#x;. Diğerleri ise ortal&#x;klarda yoktu.

"Aaa!" diye birden bağ&#x;rd&#x; Sude, heyecanla. Hemen ayakkab&#x;lar&#x;n&#x; ç&#x;kar&#x;p, babas&#x;n&#x;n yan&#x;na koştu ve hemen şark&#x;yla uyumlu bir şekilde dans etmeye başlad&#x;. Şark&#x; sesi duyduğu an oyun oynamaya başl&#x;yordu küçük k&#x;z. Babas&#x;na çekmiş.

"Gitme sen kal, sevdiğimin aman aman! Gidecek sevginin ne önemi var?" Çak&#x;r kalçalar&#x;n&#x; iki yana sallarken elindeki renkli mikrofonla şark&#x;ya eşlik ediyordu.

"N'oluyor burada be?" diye sordu Uğur Ali, üzerindeki üniformay&#x; ç&#x;kart&#x;rken. Okula giderken hep üniforman&#x;n alt&#x;na tişört giyerdi.

"Kocalar&#x;m&#x;z yokken kafay&#x; buluyoruz." diye cevaplad&#x; onu Kürşat, gözleriyle sehpan&#x;n üzerindeki içkileri işaret ederken.

Uğur Ali sehpaya bakt&#x;. Büyük bir şişe şarap ve birkaç bira vard&#x;. Ve neredeyse hepsi bitmişti. Hafifçe s&#x;r&#x;t&#x;rken, "Hele amcamlarla babam gelsin, göreceğim o zaman as&#x;l eğlenceyi." diye m&#x;r&#x;ldand&#x;.

Uğur Ali ve Asena üstlerini değiştirmek için yukar&#x; ç&#x;kt&#x;ğ&#x; esnada kap&#x; tekrardan çald&#x;. Miralay elindeki bira şişesinden büyük yudumlar ald&#x;ktan sonra, "Bizim ay&#x;lar daha yeni gitti," dedi. "Komşunun biridir. Aç&#x;ver Y&#x;lmaz."

Y&#x;lmaz belli belirsiz baş&#x;n&#x; sallad&#x; ve kap&#x;y&#x; açt&#x;. Eşiğin diğer taraf&#x;ndaki adam&#x; istemsizce süzdü, çat&#x;lan kaşlar&#x;yla. Uzun boylu, koyu kumrald&#x; ve yüz hatlar&#x; fazla keskindi. Gözlerinde güneş gözlüğü, üzerinde siyah gömlek ve pantolon vard&#x;. Dudaklar&#x;nda ise memnun bir gülümseme.

"Buyurun?" dedi Y&#x;lmaz, bak&#x;şlar&#x; tekrardan adam&#x;n yüzüne ç&#x;kar&#x;rken. "Kime bakm&#x;şt&#x;n&#x;z?"

Adam, gözlerindeki güneş gözlüğünü ç&#x;kard&#x;. Koyu kahverengi gözleri aç&#x;ğa ç&#x;karken, "Kemal'e bakm&#x;şt&#x;m ben," dedi, o hoş sesiyle. "Arkadaş&#x;y&#x;m ben, Turgay. Evinin buras&#x; olduğunu söylemiştim fakat adresi yanl&#x;ş vermiş galiba"

"Ha- yok," Y&#x;lmaz h&#x;zla baş&#x;n&#x; iki yana sallad&#x;. "Kemal buraya oturuyor. Ben yak&#x;n bir arkadaş&#x;y&#x;m, Y&#x;lmaz, memnun oldum."

Turgay'&#x;n yüzündeki s&#x;r&#x;t&#x;ş genişlerken hafifçe baş&#x;n&#x; eğdi ve, "Bende memnun oldum," dedi. "Acaba o k&#x;royu çağ&#x;rabilir misin?"

"Kemal şu an burada değil," Y&#x;lmaz omzunun üzerinden, götü baş&#x; dağ&#x;tmaya başlam&#x;ş arkadaşlar&#x;na k&#x;sa bir bak&#x;ş att&#x; ve geri Turgay'a döndü. "Ve ev şu an müsait değil. &#x;stersen sen kahvede otur, ben onun arar, geldiğini haber veririm."

"Pekala, teşekkür ederim." dedi Turgay ve h&#x;zla topuklar&#x;n&#x;n üzerinde dönüp, mahallenin kahvehanesine ulaşt&#x;.

Y&#x;lmaz onun arkas&#x;ndan k&#x;sa bir bak&#x;ş att&#x;ktan sonra geri eve girerken kendi kendine m&#x;r&#x;ldand&#x;. "Değişik herif"

***

Diğer bölüm final.