Sevmem Diyorsun Ama Seviyorsun

Student Who Taking German as a Second Foreign Language Say: I like, I dislike

We asked students in a German class (as a second foreign language) at GER level, of Izmir University of Economics, School of Foreign Languages, to answer questions about their class in order to obtain more reliable student feedback in a particular GER CE1 (Computer Engineering, section one) class, where the students showed a lack of motivation and relatively low average grades in the mid-term exam among the classes the researcher was teaching. We aimed to evaluate the efficacy of the teaching method which is singularly important to improving the quality of instruction. We also sought to determine whether there were any changes needed in the curriculum or in the teaching strategy of the German Program. We employed qualitative research methodology in two stages. In the first stage, we distributed blank notecards to students and asked them to write a positive observation about the class on one side, and a negative observation on the reverse. In the second stage, we asked other students whether they agreed or disagreed with the opinions obtained in the first stage of the research. The responses revealed that students’ criticisms centered mostly on homework and oral competence. We found, therefore, that there is a need to increase students’ awareness about the benefits of homework assigned for mastery learning, and provide encouragement and motivation for them to be more active in spoken interaction and spoken production in class

Konular:

BÖLÜM 32

&#x;nsanlar&#x;n çoğu kaybetmekten korktuğu için sevmekten korkuyor. Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için. Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için. Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğin k&#x;ymetini bilmediği için. Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için. Ve ölmekten korkuyor, asl&#x;nda yaşamay&#x; bilmediği için.-William Shakespare&#x;-

"Anahtar&#x;m düşmüş, nerede bilmiyorum" dedim çekingenlikle. Gözlerimi kaç&#x;r&#x;p yerdeki taşlar&#x;n çizgisini takip etmeye başlad&#x;m. Benim suçum yoktu, tamamen çantan&#x;n astar&#x;n&#x;n suçuydu. Sonuçta y&#x;rt&#x;lmas&#x;n&#x; ben söylememiştim.

"Ne yapmay&#x; planl&#x;yorsun?" diye sorduğunda dudağ&#x;m&#x;n kenar&#x;n&#x; dişledim.

"Büyük ihtimalle otelde kalacağ&#x;m" diye m&#x;r&#x;ldand&#x;ğ&#x;mda çantam&#x; daha da s&#x;kt&#x;m.

"Pekala.. En yak&#x;n otele b&#x;rakal&#x;m seni" kafam&#x; sallad&#x;ğ&#x;mda s&#x;k&#x;nt&#x;yla arabaya bindim. Bana art&#x;k soğukça yaklaş&#x;yordu, eskiden olsa zorla kendi dedirttiğini yapt&#x;r&#x;rd&#x;. Şimdi ise zafer Gerçek'indi. Siyah spor arabay&#x; sürerken soluma bakmaya korkuyordum.

Otel yoluna girdiğimizde yavaşça oturduğum yerden toparlan&#x;yordum ki araban&#x;n otomatik kilidine basarak kap&#x;lar&#x; açmama engel oldu. Anlamazca ona bakarken surat&#x;na alayl&#x; bir ifade tak&#x;nd&#x;. Vitesi tutan eli araba teybine ulaşt&#x;ğ&#x;nda müziği son ses yapt&#x;. Kulaklar&#x;m&#x; t&#x;karken o s&#x;r&#x;tarak "Tad&#x;n&#x; ç&#x;karmal&#x;s&#x;n" diyordu. Derince yutkunup teybin kapama tuşuna bast&#x;m. Sessizlik hakimiyetini sürdürürken gözleri beni buldu. Gözleri o kadar parlak ve yoğundu ki, bir an gözlerine zeytin yağ&#x; damlatt&#x;ğ&#x;n&#x; bile düşündüm.

"Otele gittiğimizi san&#x;yordum?" dedim imayla. Bana bir bak&#x;ş daha at&#x;p tek kaş&#x;n&#x; kald&#x;rd&#x;, "Gündoğan Rezidansa gidiyoruz, daha ne istiyorsun?"

Gündoğan Rezidans m&#x;? Beni kendine ait bir kurula m&#x; götürüyordu yoksa evine mi? Aptalca düşünürken "Evime gidiyoruz" diye m&#x;r&#x;ldand&#x;. Düşüncelerimi okumuş gibiydi.

"Neden?" dediğimde usulce güldü. Ses tonu insan&#x; kendinden geçirecek derecedeydi, biçimli düz dişleri kendini dudaklar&#x;n&#x;n arkas&#x;ndan belli ederken sol elindeki parmaklar&#x;n&#x; çenesine vurdu.

"Güvenilir olmayan yerlerde kalmana pek s&#x;cak bakm&#x;yorum" şirince s&#x;r&#x;tt&#x;, "Yanl&#x;ş anlama, senin için değil. Vicdan&#x;m&#x;n beni rahat b&#x;rakmas&#x; için" dediğinde b&#x;kk&#x;nca nefesimi d&#x;şar&#x; verdim.

"Kendim için yapt&#x;m diyorsun yani?"

"Aynen öyle" arabay&#x; daha da h&#x;zl&#x; sürerken kollar&#x;m&#x; göğsümde bağdaşt&#x;r&#x;p yola odakland&#x;m. Bugün fazla m&#x; günündeydi?

Üzerine karanl&#x;k düşmüş üç katl&#x; bir villan&#x;n önünde durduğumuzda ağz&#x;m şaşk&#x;nl&#x;kla araland&#x;. Pardon ama para m&#x; s&#x;ç&#x;yordu? Organlar&#x;m&#x; satsam bile ben bu villay&#x; alamazd&#x;m.

Güvenlik kulübesinde ki görevli kap&#x;y&#x; otomatik kumandayla açarken üzerinde "Garage" yazan yere ilerliyorduk. Arabay&#x; garaja park ettikten sonra bana bakt&#x;, "An&#x;n tad&#x;n&#x; ç&#x;karsan iyi olur, çünkü evime gelen nadir k&#x;zlardans&#x;n"

Arabadan inip kap&#x;y&#x; orta şiddetle çarpt&#x;m. Soğuk vücuduma işlerken kollar&#x;m&#x; göğsüme sararak &#x;s&#x;nmaya çal&#x;şt&#x;m. Anahtar&#x; ç&#x;k&#x;ştaki güvenliğe b&#x;rak&#x;rken kafas&#x;yla bana 'hadi' dercesine işaret yapm&#x;şt&#x;.

Alt&#x;n renginde ki demirlikler sürgüsünden çekildiğinde gördüğüm manzara ile nutkum tutuldu.

Havuzun kenar&#x;nda küçük renkli spot &#x;ş&#x;klar varken yeşil alanda ise çeşitli masalar ve sal&#x;ncaklar bulunuyordu. Siyah renginde ki minderler buraya koyu bir k&#x;vam katarken baş&#x;m&#x; kald&#x;rarak villay&#x; izlemeye başlad&#x;m. Cidden burada m&#x; yaş&#x;yordu?