Seyfiye, Osmanlı toplum yapısındaaskerleri ve askeri yöneticileri tanımlayan toplumsal sınıf. Ehl-i seyf veya Ehl-i örf olarak da bilinir. Toplum içerisinde savaş zamanında savaş bölgesinde görev almaktan, barış zamanında ise halkın güvenliğini sağlamak ve iç karışıklık çıkmasını önlemekten sorumluydular. Osmanlı İmparatorluğu'nda sivil ve idari yönetimden sorumlu Mülkiye sınıfı oluşana kadar Seyfiye, kamu yönetiminden de sorumluydu.
Devletin payitahtta yer alan merkez teşkilatı içerisinde seyfiye sınıfına mensup birimler Kapıkulu askerleri olarak bilinirdi. Özellikle yeniçeriler bu birimler arasında çok etkindi. Yeniçeriler, profesyonel bir ordu olarak savaş zamanı savaşmaktan, barış zamanı ise payitahtın ve sultanın korunmasından sorumluydular. Çıkarttıkları bazı olaylar ile yeniçeriler zaman zaman devlet yönetiminde çok etkili olmuşlardır.
Taşra teşkilatında ise bu sınıfa mensup askeri yöneticiler, aynı zamanda birer idareci olarak da görev almıştır. Daha düşük seviye askerler barış zamanlarında halkın güvenliğini sağlamıştır. Beylerbeyi büyük bir eyaletin yönetiminde, Sancakbeyleri ise bir sancağın yönetiminden sorumluydu. Aynı zamanda tımarlı sipahiler de köy gibi küçük birimlerde asayişi sağlardı.[2]
Osmanlı Devlet Teşkilatını oluşturan üç ana meslek grubundan biridir.
Osmanlı toplum yapısında "Seyfiye Sınıfı" idari ve askerî silahlı kuvvetlerin yönetici unsurlarını ifade eder ve “Ehli- örf” ya da “Ümera” olarak da adlandırılır.
- Kılıç ehli olarak bilinir.
- Devleti koruyan, asayişi sağlayan, sınırları genişleten sınıftır.
- Yönetim ve askerlik işlerine bakarlar.
- Vezir-i Azam, Vezirler, Yeniçeri Ağası, Kaptan-ı Derya, Beylerbeyi, Sancakbeyi bu gruptadır.
İkon: Ortodoks kiliselerinde ve evlerde bulunan Hz. İsa, Meryem Ana ve Hristiyan azizlerin tasvirleridir. Genellikle çam ve ıhlamur ağacından tahta levhalar üzerine yapılırdı.
Esrar: Hintkenevirinden elde edilen ve kullanılacak miktara göre uyarıcı ya da uyuşturucu etkileri olan bir madde.
Oditoryum: Antik Roma'da ozanları dinlemek üzere toplanılan yer.
Konsül: Konsül, Antik Roma medeniyetinin cumhuriyet ile yönetildiği dönemdeki en üst düzey yöneticileri ifade eder.