F. Stendhal. Bu kişinin biyografisi (kısaca) aşağıda dikkatinize sunulacaktır.
Genel bilgi
Fransız yazar Henri Marie Bayle (gerçek adı) 'te Fransa'nın güneyindeki Grenoble'da doğdu. Ailesi zengindi, babası yerel parlamentoda avukattı. Ne yazık ki, 7 yaşında, çocuk annesini kaybetti ve babası ve teyzesi yetiştirmeye başladı. Ölen karısının yası o kadar güçlüydü ki, babası hızla dine daldı ve son derece dindar bir adam oldu.
Babasıyla Henri iyi gitmedi. Ve bir doktor ve eğitimin destekçisi olan anne tarafından büyükbaba, yakın bir insan oldu, gelecekteki yazara edebiyat sevgisini aşıladı. Büyükbaba Henri Gagnon, Voltaire ile şahsen bir araya geldi. Gelecekteki yazarı Diderot, Voltaire, Helvinicius'un eserleriyle tanıştıran, eğitim, dünya görüşü ve dine karşı nefretin temelini atan oydu. F. Stendahl'ın karakteri, duygusallık ve dürtüsellik, narsisizm ve eleştiri, disiplin eksikliği ile ayırt edildi.
Eğitim ve askerlik
Henri, ilk eğitimini yerel Grenoble okulunda aldı ve orada sadece üç yıl okudu. Felsefe ve mantık, sanat tarihi ve matematikle ilgilendi. 16 yaşındayken genç adam, askeri mühendis veya topçu subayı olmak için Ecole Polytechnique'e girmek için Paris'e gitti.
Ancak ülkedeki olayların kasırgası planlarını değiştirdi. Devrim olaylarından sonra Napolyon'un ordusuna, ejderha alayına katılır. Yakında hizmetten ayrılır ve Paris'te kendi kendine eğitimle uğraşır. Odak noktası edebiyat, felsefe ve İngiliz dilidir. Gelecekteki yazar, o zamanın günlüklerinde oyun yazarı olma arzusu hakkında yazıyor.
Aşık olduğu aktrisin peşine düştüğü Marsilya'da kısa bir hizmetten sonra askere gider.
Biyografisi ilginç gerçeklerle dolu olan Stendhal, Napolyon'un Almanya, Avusturya, İtalya ve Rusya'daki askeri kampanyalarına katıldı. Yürüyüşlerde müzik ve resim üzerine düşüncelerini yazıyor. Napolyon ordusunun bir parçası olarak Borodino Savaşı'na ve Moskova'daki yangına tanık oldu. Orsha ve Smolensk'ten geçti, Vyazma'daydı. Rusya'daki askeri kampanyanın olayları, ona vatanseverlik ve Rus halkının büyüklüğü ile vurdu.
İtalya gezisi
Bonaparte'ın yenilgisi ve olumsuz bir tavır sergilediği Bourbonların gücünün yeniden kazanılması, Stendhal'i emekli olmaya ve sonraki 7 yılını İtalya'nın Milano kentinde geçirmeye zorladı. Yazar İtalya'ya, diline, operasına, resmine ve kadınlarına aşık olur. İtalya, Stendhal için ikinci bir ev oldu, burada kahramanlarını yeniden yerleştiriyor. İtalyanların mizacını Fransızlar gibi değil, doğal buluyordu. Stendhal Milano'da şair Byron ile tanıştı.
Biyografisi çok üzücü olan Frederic Stendhal, edebiyat kariyerine İtalya'da başlar ve ilk kitaplarını yayınlar: Haydn, Mozart ve Metastasio'nun Biyografisi () ve İtalya'da Resim Tarihi ().
İtalya'da Stendhal'in desteklediği ve finanse ettiği Cumhuriyetçi Carbonari hareketi başlıyor. Ancak 'de arkadaşları Carbonari zulüm altına girdi ve Fransa'ya gitmek zorunda kaldı.
Paris'te yaşam
Biyografisi çok basit olmayan yazar Stendhal, gazete ve dergilerde iş buldu.
Ancak Paris'teki yetkililer onun tanıdıklarından zaten haberdardı. Yazarın imzası olmadan İngilizce ve Fransızca dergilerde yayınlamak zorunda kaldı.
XIX yüzyılın yirmili yılları. aktif yaratıcılık ve yayınlarla işaretlenmiştir.
"Aşk Üzerine Bir İnceleme" kitabı, "Racine ve Shakespeare" broşürleri, ilk roman "Armance" ve kısa öykü "Vanina Vanini" yayınlandı. Yayıncılar Roma'ya bir rehber yayınlamayı teklif ediyor, böylece "Roma'da Yürüyüşler" kitabı ortaya çıkıyor.
Stendhal, 'da "Kırmızı ve Siyah" romanını dünyaya gösterdi. Romanın zamanı, yazarın yaşadığı restorasyon dönemine denk geliyor. Ve Stendhal, gazetedeki komplonun temelini suç tarihi sütununda okudu.
Verimli çalışmasına rağmen, Stendhal'in psikolojik ve maddi durumu arzulanan çok şey bırakıyor. Sabit bir geliri yok, intihar düşünceleri onu takip ediyor. Yazar birkaç vasiyet yazar.
Diplomatik ve yaratıcı çalışma
'da Fransa'daki siyasi değişiklikler Stendhal'in kamu hizmetine girmesine izin verdi. İtalya'ya, Trieste'ye ve daha sonra Civita-Vecchia'ya büyükelçi olarak atandı. Konsoloslukta hayatına son verecek.
Küçük bir liman kasabasında rutin, monoton çalışma ve yaşamak, Frederick'in sıkılmasına ve yalnız kalmasına neden oldu. Eğlenmek için İtalya'ya, Roma'ya seyahat etmeye başladı.
İtalya'da yaşarken Frederic Stendhal devam ediyor edebi etkinlik 'te. "Bir Egoistin Anıları" ve "Lucien Leuven" romanı yazılmıştır. Otobiyografik roman Henri Brulard'ın Hayatı 'da yayınlandı.
Dönem F. Stendhal uzun bir tatil için Paris'te geçirir. Burada 'de Paris'te yayınlanan Bir Turistin Notları'nı ve son tamamlanan kitabı The Cloister of Parma'yı yazdı.
Yaşamın ve çalışmanın son yılları
Ölümünden kısa bir süre önce, yazar departmanda izinli olarak Paris'e dönebildi. Şu anda, zaten ciddi şekilde hasta ve zayıftı, zar zor yazabiliyordu ve bu nedenle metinlerini dikte ediyordu.
F. Stendhal kasvetli bir ruh hali içindeydi. Ölümü düşünür ve sokakta ölebileceğini öngörür.
Ve böylece oldu. Mart 'de yazar, felç geçirdiğinde yürüyüşe çıkıyordu. Caddenin ortasına düştü ve birkaç saat sonra öldü.
Tanınmayan dehanın cesedinin bulunduğu tabutu görmeye sadece üç arkadaşı geldi.
Fransız gazeteleri yalnızca "bilinmeyen bir Alman şairin" Montmartre'da gömüldüğünü bildirdi.
Stendhal'in İtalya'ya olan sevgisinin bir göstergesi olarak isteği üzerine mezar taşında kısa bir yazıt var: “Henri Bayle. Milanolu. Yaşadı, yazdı, sevdi."
Dine karşı tutum ve görüşlerin oluşumu
Çocukken Stendhal, Cizvit Rayyan tarafından büyütüldü. Onunla çalıştıktan ve İncil'i okuduktan sonra, Henri rahiplerden ve dinden nefret etti ve ömür boyu ateist olarak kaldı.
Zühd ve itaat ahlakı ona yabancıdır. Yazara göre, ikiyüzlülük Fransız toplumunu ele geçirdi. Hiç kimse Katolik Kilisesi'nin dogmalarına inanmaz, ancak bir mümin kılığına girmek zorunda kalır. Fransızların kafasında kilisenin tam hakimiyeti, despotizmin bir tezahüründen başka bir şey değildir.
Yazarın babası kendini beğenmiş bir burjuvaydı ve Stendhal'in dünyası karşıt görüşlerle şekillendi. Temel, yerleşik görev ve edep kavramlarını tanımayan, kendi özel duyguları, karakteri ve hayalleri olan özgür bir insandı.
Yazar bir değişim çağında yaşamış, gözlemlemiş ve bizzat katılmıştır. O kuşağın idolü Napolyon Bonapart'tı. Güçlü duygulara susamışlık ve hareket enerjisi, dönemin atmosferini oluşturuyordu. Stendhal, Napolyon'un dünya görüşünü etkileyen yetenek ve cesaretine hayran kaldı. Karakterler edebi kahramanlar Stendhaller dönemin ruhuna uygun olarak tasvir edilmiştir.
Bir yazarın hayatındaki aşk
İtalya'da, Frederic Stendhal ilk yolculuğunda umutsuz ve trajik aşk- Matilda Visconti, Polonyalı general Dembowski'nin karısı. Erken öldü, ancak hayatında ve tüm hayatı boyunca taşıdığı hatırada bir iz bırakmayı başardı.
Günlüğünde Stendhal, hayatında isimlendirmek istediği 12 kadın ismi olduğunu yazdı.
yeteneğin tanınması
Yazar, “Edebi zafer bir piyangodur” dedi. Stendhal'in biyografisi ve çalışması çağdaşları için ilginç değildi. Doğru bir değerlendirme ve anlayış yıl sonra, yüzyılda geldi. Evet, az sayıda şanslı insan için yazdığını kendisi kaydetti.
'ta ünlü Balzac'ın arka planına karşı, ilginç biyografi Stendhal bilinmiyordu, Fransız yazarlar listesinde yoktu.
O zamanın çalışkan yazarları, şimdi mutlu bir şekilde unutuldu, on binlerce kopya halinde yayınlandı. F. Stendhal'in "Aşk Üzerine İnceleme" sadece 20 kopya satıldı. Yazar bu konuda şaka yaptı ve kitaba "tapınak" dedi, çünkü çok az insan ona dokunmaya cesaret etti. Dönüm noktası romanı "Kırmızı ve Siyah" sadece bir kez yayınlandı. Eleştirmenler, Stendhal'in romanlarını dikkate değer bulmadı ve kahramanları cansız otomatlar olarak gördü.
Görünüşe göre nedeni, edebiyattaki mevcut klişeler ile eserinin türü arasındaki tutarsızlıkta yatmaktadır. Napolyon gibi mutlak otorite sahibi kişilere bağımlılık, zamanın kurallarına aykırıydı.
Hayatı boyunca tanınmaması, F. Stendhal'in zamanının en büyük romancılarından biri olmasını engellemedi.
Henri Beyle, edebi takma adını Almanya'daki Stendhal şehrinin adından aldı. Bu şehirde, fikirleri Alman romantiklerini etkileyen yüzyılda yaşayan ünlü sanat eleştirmeni Winckelmann doğdu.
F. Stendhal mesleğini şöyle adlandırdı: "İnsan kalbinin davranışını gözlemlemek."
Ocak 'te Stendhal'e Legion of Honor Nişanı verildi.
"Kırmızı ve Siyah" romanının adı sembolik ve tartışmalı, bilim adamları ve edebiyat eleştirmenleri arasındaki tartışmalar bitmiyor. Bir versiyona göre, kırmızı, yazarın yaşadığı devrimci çağın rengidir ve siyah, tepkinin bir simgesidir. Diğerleri kırmızı ve siyahı bir kişinin kaderini belirleyen bir olayla karşılaştırır. Ve yine de diğerleri, renklerin kombinasyonunda kahramanı Julien'i seçme sorununu görüyor. İmparatorluk döneminde olduğu gibi askeri bir adam (kırmızı) veya Restorasyon sırasında daha onurlu bir rahip (siyah) olmak. Kırmızı ve siyahın birliği sadece karşıtlık, karşıtlık değil, aynı zamanda benzerlik, karşılıklı geçiş, yaşam ve ölümün çatışması ve bitişikliğidir.
F. Stendhal'in yaratıcılığının değerlendirilmesi
Frederic Stendhal'in kendisi, kısa özgeçmiş Yazıda anlatılan, kendini romantik olarak gören, eserlerinde iç dünyayı ve kahramanların deneyimlerini ön plana çıkarmıştır. Ancak iç dünya, net bir analize, sosyal yaşam anlayışına, gerçekçi düşünceye dayanıyordu.
Stendhal, çalışmalarına yansıyan hayata karşı tutumunda, tüm olay ve kavramları kişisel deneyimlerle test etti ve deneyim, kişisel duygu ve deneyimlerimizden doğar. Tek bilgi kaynağının duyularımız olduğuna inanıyordu, bu nedenle onunla ilgisi olmayan hiçbir ahlak olamaz.
Kahramanların davranışı için itici güç ve güçlü teşvik, şöhret arzusunda ve kınanmış onaylanmada yatmaktadır.
Tür yaratıcısı gerçekçi psikolojik romantizm- Frederic Stendhal, romanlarında gençlik ve enerjinin aptallık ve zorbalığa karşı çıktığı genç ve yaşlı kahramanların yan yana gelmesi temasını kullandı. Romanlarının ana, sevilen kahramanları, egemen burjuvazinin toplumu ve muzaffer "nakit" ile çatışır. Hareketsiz görüşler ve alışkanlıklarla dolu kaba bir sosyal ortam, bağımsız düşüncenin ve özgür bir kişiliğin gelişimini engeller.
Yazar, gerçekçiliğin ileri ve erken uygulayıcılarına aittir.
F. Stendhal'in çalışması iki ana tematik alana sahiptir:
- İtalya ve sanat kitapları.
- Fransız Devrimi'nden sonra yaşadığı dönemde Fransız gerçekliğinin tanımı.
Frederic Stendhal (gerçek adı - Henri Bayle, ) Grenoble'da doğdu. Annesi, çocuk sadece yedi yaşındayken öldü. Baba tanınmış ve zengin bir avukattı, kapsamlı bir pratiği vardı ve oğluyla iletişim için zaman bırakmadı. Anri, bir Katolik rahip tarafından eğitildi ve eğitildi. Görünüşe göre önemsiz bir öğretmendi ve dine ilgi duymak yerine, geleceğin yazarı sadece onu hor gördü ve nefret etti. Ancak aydınlanma filozofları Denis Diderot ve Paul Holbach'ın eserlerinden etkilendi. Onlarla tanışma zamanla Büyük Fransız Devrimi () ile çakıştı ve bu onun entelektüel olgunlaşmasının gerçek bir okulu oldu.
Paris'te okuma zamanı gelmişti ve Henri ünlü Ecole Polytechnique Koleji'ne gitti. Ancak, zaten Paris'te, yaşamdaki kariyeri hakkındaki görüşü çarpıcı biçimde değişti ve 'te Henri Bayle askerlik hizmetine girdi. İmparator Napolyon'dan sonra ateşe ve suya girmeye hazırdı, ama savaşmak zorunda değildi. İlk başta, gelecekteki yazar merkezde ve daha sonra çeyrek yönetici olarak görev yaptı. Kampanyalar sırasında başına gelenleri kalın defterlerde ayrıntılı olarak anlattı. Kader onu Moskova'ya getirdi. Belki de burada, işgalcilere itaat etmek istemeyen güzel bir eski şehrin nasıl yandığını görerek tarihsel adaleti ilk düşündüğü yer burasıydı. Napolyon'un düşüşü Moskova'da başladı ve daha önce ikna olmuş Bonapartist, ilk kez imparatora olan güvenini kaybettiğini hissetti. Daha sonra Napolyon hakkında notlar yazdı: "Napolyon'un ana arzusu, insanın medeni haysiyetini küçük düşürmekti "
Napolyon'un tahttan indirilmesi ve Bourbon hanedanının iktidara dönüşünden sonra Stendhal İtalya'ya taşındı. O zamandan beri Fransa'da sadece kısa ziyaretlerde bulundu. Askerlik maaşı düzgün bir yaşam için yeterli değil ve Beyle konsolosluk almaya çalışıyor. Ancak, hemen başarılı olamadı. 'de Carbonari devrimcilerinin ayaklanmaları birkaç şehirde gerçekleşti. Stendhal, Avusturya'nın Batıl İtalya'nın mülklerinden kovuldu. Sadece 'de Roma yakınlarındaki bir papalık mülkü olan Civitavecchia'daki Fransız konsolosu oldu. Fransa'da, şu anda, ondan aldığı konsolosluk görevine rağmen Stendhal'in "hilelerin kralı" olarak adlandırdığı Kral Louis Philippe yönetmeye başladı.
İtalya'da Stendhal sanat, müzik okudu, romanlar ve kısa öyküler yazdı. İşte tasarlandı " İtalya'da resim tarihi», « Roma. Floransa. Napoli», « Roma'da yürüyüş", Kısa hikayeler" İtalyan kronikleri". Roman " Parma manastırı”Ayrıca İtalya'da tasarlandı ve kısmen yazıldı. Okuyucular, ' adlı risaleye dikkat çekti. Aşk hakkında"(), aşkın sadece nesnel olarak incelenen bir fenomen olduğu. Bu nedenle, sevginin tezahürleri sınıflandırılabilir. Stendhal dört tür tanımladı: aşk-tutku, aşk-çekim, fiziksel aşk ve aşk-kibir.
ünlü roman" kırmızı ve siyah"'da yayınlandı. Hayatı boyunca Stendhal ünlü değildi. Bu kısmen, takma adlara olan tutkusundan kaynaklanıyordu: bugün, Henri Bayle'in altında saklandığı yüzden fazla takma ad tespit edildi! Bununla birlikte, Stendhal takma adı sonsuza kadar büyük Fransız yazarın gerçek adı olarak kalacaktır. 'ta Balzac "Kefalet Çalışması"nı yazdı. Stendhal'i harika bir sanatçı olarak nitelendirdi ve yalnızca en yüce ve rafine zihinlerin onu anlayabildiğini savundu. Stendhal, popülaritesinin zamanının henüz gelmediğinin farkındaydı ve sık sık geleceğini söyledi. geç XIX yüzyıl (80'lerde) veya XX yüzyılın 30'larında.
Hayatının sonuna kadar yazar çok çalıştı. Paris'te felç geçirerek öldü.
Marie-Henri Baile(fr. Marie-henri beyle) - fransız yazar, psikolojik romanın kurucularından biri. Çeşitli takma adlarla basılmış, en önemli eserlerini adı altında yayınlamıştır. bağımsız (Stendhal). Hayatı boyunca, bir kurgu yazarı olarak değil, İtalya'nın manzaraları hakkında kitapların yazarı olarak biliniyordu.
Bir avukatın oğlu, dedesinin ailesinde büyüdü. İlk başta kendini Regno'nun rehberliğinde resme adadı, daha sonra sivil ve askeri (İtalyan ve Fransız) hizmetindeydi, Napolyon I'in İtalyan kampanyasına katıldı. Emekli olduktan sonra kendi kendine eğitim aldı, edebiyata katıldı. çevreler ve tiyatrolar. Orduya döndü; 'te levazım subayı olarak Avrupa'nın çeşitli yerlerini ziyaret etti ve Rusya ile savaşında yer aldı.
Napolyon'un () düşüşünden sonra İtalya'ya gitti. 'den itibaren Paris'te yaşadı. 'da Trieste'ye, ardından yaşamının son yıllarını geçirdiği Civitavecchia'ya Fransız konsolosu olarak atandı.
Tam sokakta apoplektik felçten öldü. Vasiyetinde, mezar taşına (İtalyanca söylenir) şunu yazmasını istedi:
Arrigo Baile
Milano dili
yaşadı. Yazdım. Sevdim.
Eleştiri ve sanat tarihi
Seyahat skeçleri "Roma, Napoli ve Floransa" ("Roma, Napoli ve Floransa"; ; 3. baskı ) ve "Promenades dans Rome" ("Roma'da Yürüyüşler", 2 cilt. , yeni. 'de yayınlandı.) İtalya hakkında en esprili kitaplara aittir. Ayrıca "İtalya'da Resim Tarihi" (v. ; ) adlı bir kitap, "Aşk Üzerine" ('de yayınlandı) adlı bir inceleme yazdı.
İlk roman, "Armance" (cilt , ); kısa öykü "Vanina Vanini" (). Romanları arasında en büyük ilgiyi "Kırmızı ve Siyah" ("La Rouge et le Noir"; 2 cilt, ; 6 saat, ; A. N. Plescheev, Otechestvennye zapiski, 'te Rusça çeviri) uyandırdı.
"Parma Manastırı" ("La Chartreuse de Parme"; 2 cilt ) adlı romanında, küçük bir İtalyan sarayındaki yaşamın büyüleyici bir tanımını verir. 'lar boyunca “İtalyan Günlükleri” ('te ayrı olarak yayınlandı), “Bir Turistin Notları” (cilt , ) yazdı. Bitmemiş romanın yazarı Lucien Leuven (, 'da yayınlandı). Otobiyografik öyküler Henri Brulard'ın Yaşamı (, 'da yayınlandı) ve Bir egoistin Anıları (, 'de yayınlandı), tamamlanmamış roman Lamiel (, 'da yayınlandı, tamamen ) ve Aşırı yardımseverlik yıkıcıdır. "(, ed. ),
B.'nin (18 cilt, Paris, ) ve ayrıca Correspondance inédite (2 cilt, ) tüm eserleri Prosper Mérimée tarafından yayınlandı.
Rusça'da, "Rouge et Noir" e ek olarak, Stendhal'in birkaç küçük makalesi V.V. Chuiko (St. Petersburg, ) tarafından yayınlandı, ardından neredeyse tüm eserleri çevrildi.
Gerçek şöhret, ancak ölümünden sonra "Kırmızı ve Siyah" yazarına geldi. Stendhal'in yaşamı boyunca çok az insan kitaplarını okudu. Bununla birlikte, bu nesir yazarının eseri, Balzac, Goethe, Byron, Puşkin gibi kelimenin ustaları tarafından takdir edildi. Yazar Stendhal'in biyografisi bu makalede anlatılmaktadır.
İlk yıllar
Henri-Marie Bayle, 'te sınıf ayrıcalıklarını haklı çıkaran yıkıcı soyluları ve dini önyargıları ciddiye alan bir ailede doğdu. Katoliklik, gelecekteki yazarın babası tarafından büyük saygı gördü. Henri-Marie Beyle'nin kendisi olgunlaştıktan sonra kiliseden nefret etmeye başladı.
Böylece, "Kırmızı ve Siyah" ın yaratıcısı, zengin bir burjuva ailesinde doğdu. Çocukluk anılarından iki evin resimlerini çıkardı. İlki, karanlık merdivenler ve dayanılmaz mobilyalarla tatsızdı. İkincisi hafif ve rahat. İlk ev Henri-Marie Beyle'nin babasına aitti. İkincisi - geleceğin yazarı Dr. Gagnon'un büyükbabasına.
Kahramanımızın babası Sheruben Beil bir kariyer yaptı, toplumda iyi bir konuma sahipti. Parlamentoda savcı, avukat olarak görev yaptı ve bu ona iyi bir gelir getirdi. Bedenini ve ruhunu "eski rejime" adamıştı. Saygın ailesinin tek üyesi olan Henri-Marie Bayle, yukarıda bahsedilen anne büyükbabasının rol oynadığı bir Cumhuriyetçi oldu. Gagnon ileri görüşlü bir adamdı, torununu Voltaire ve diğer aydınlatıcıların çalışmalarıyla tanıştıran oydu. Doktorun nadir bir pedagojik yeteneği vardı.
'te, Parma Manastırı'nın gelecekteki yazarının ve diğer dikkat çekici eserlerin evinin bulunduğu cadde, bir zamanlar burada durmuş bir yazar olan Rousseau'nun onuruna altmışlı yıllarda yeniden adlandırıldı. Yaşlı Beil, boş bir insan olmaktan çok uzaktı. On yedi yaşından itibaren yorulmadan çalıştı, aynı zamanda okudu, hukuk sınavlarını geçti ve sadece 34 yaşında evlendi. Ama bu onunla ilgili değil, çocukluğunda zor bir trajedi yaşayan parlak oğlu hakkında - annesinin ölümü. Bu olay hayatında önemli bir olay haline geldi.
Annesinin ölümü Henri'yi bir ateist ve din karşıtı yaptı. Ek olarak, ayrılışı babası için bir hoşnutsuzluk yarattı. Ancak Stendhal, anılarında bir kereden fazla yazdığı ebeveynini hiç sevmedi. Sheryuben oldukça sert yetiştirme yöntemleri uyguladı, onu bir oğuldan çok soyadının devamı olarak sevdi.
nefret dolu öğretmen
Jean Ryan, Henri'nin ilk akıl hocası oldu. Ancak, önünde hala Pierre Joubert vardı, ama o hızla öldü. Ryan bir Cizvitti, çocuğa Latince dersleri verdi, onu İncil'i okumaya zorladı, bu da kiliseye karşı daha fazla düşmanlığa neden oldu. Stendhal'in öğretmeniyle ilgili ifadelerinden biri, “Aldatıcı bakışları olan küçük, zayıf bir adamdı”.
Yazarın çocukluğu, kilisenin siyasette hâlâ hatırı sayılır bir ağırlığı olduğu ve kamusal yaşam Ryan, öğrencisine evren teorisini öğretti. Ancak sadece kilise tarafından onaylananlar ve bilimle hiçbir ilgileri yoktu. Derslerinde çocuk açıkçası sıkılmıştı. “Kızgın, kasvetli, mutsuz oldum” - Fransız yazar Stendhal çocukluğunu böyle anlattı. Sadece eğitimli ve iyi okunan büyükbaba Gagnon, genç Henri'nin yerini beğendi.
İLE BİRLİKTE İlk yıllar Henri-Marie Beyle çok okur. Gizlice babasının kütüphanesine girdi ve üst raftan başka bir "tehlikeli" kitap aldı. Don Kişot'un da yasaklı literatür arasında yer aldığını söylemek gerekir. Cervantes'in çalışmasının tehlikesinin ne olduğunu söylemek zor. Belki de büyük İspanyol'un kitabı Katolik Kilisesi'nin adetlerine uymuyordu. Baba, kurnaz hidalgo hakkındaki kitaba el koymakla tehdit etti. Bu arada, büyükbabası gizlice çocuğa Moliere okumasını tavsiye etti.
Matematik
Beyle, memleketinde bulunan bir okulda sadece Latince öğrendi. En azından yazar anılarında böyle söylüyordu. Ayrıca felsefe, matematik, mantık okudu.
'da Beyle, eğitimine devam etmek istediği başkente gitti. Taşınmadan birkaç yıl önce bile matematik onun için hayatın anlamı haline geldi. Birincisi, Politeknik Okulu'na gitmek, nefret edilen baba evinden ayrılmak anlamına geliyordu. İkincisi, matematik belirsizlikten yoksundur. Kitapları çocukluktan kalan Stendhal, ikiyüzlülükten nefret ederdi. Ancak Politeknik Okulu'na girmedi. Genç adamı tamamen farklı olayların girdabına sürükleyen bir darbe gerçekleşti.
Paris
Kasım 'de Fransa'da bir darbe gerçekleşti. Rehberin gücü elinden alındı. Yeni hükümete Napolyon başkanlık etti. Bu olay devrim döneminin sonu oldu. Baskıcı bir rejim kuruldu, Bonaparte kendini Birinci Konsolos ilan etti. Henri Bayle, diğer binlerce genç gibi, görkemli tarihi olaylar hakkında biraz endişeli değildi.
Paris'e vardığında Ecole Polytechnique'den bir pansiyona yerleşti ve birkaç gün sonra başkentten nefret ettiğini fark etti. Kalabalık sokaklar, yenmeyen yiyecekler, tanıdık manzaraların olmaması onu rahatsız ediyordu. Beyle, Paris'teki bir kurumda okumanın, onu yalnızca ebeveyn evinden kaçmanın bir yolunu gördüğü için çektiğini fark etti. Ve matematik sadece bir araçtı. Ve Politeknik Okulu'na girme konusundaki fikrini değiştirdi.
Baile aktif orduda hizmete girdi - ejderha alayında. Etkili akrabalar satın alındı genç adamİtalya'nın kuzey kesimine randevu. Geleceğin yazarı bu ülkeye tüm kalbiyle aşık oldu.
dramaturji
Baile kısa süre sonra Napolyon'un politikalarıyla hayal kırıklığına uğradı. 'de istifa etti ve üç yıl yaşadığı Paris'e gitti. Başkentte kendi kendine eğitimle yakından ilgilendi: felsefe, edebiyat tarihi, İngilizce okudu. Bu dönemde oyun yazarı olma hayali kurdu. Bu arada, aşk tiyatro sanatları Babasının evinde yaşarken, ergenlik döneminde ustalaştı. Bir keresinde Parisli bir grup turneye çıkmak için memleketine geldi. Henri sadece tek bir performansı kaçırmakla kalmadı, aynı zamanda metropol aktrisine de aşık oldu. Onu avladı, bitkin düştü, onunla tanışmayı hayal etti, tek kelimeyle karşılıksız aşkı biliyordu.
Orduya dönüş
Bayle bir "ikinci Moliere" olmadı. Buna ek olarak, Paris'te tekrar aşık oldu ve yine bir aktrisle. Gelecek Stendhal onu Marsilya'ya kadar takip etti. Ve 'te orduda hizmet etmek için geri döndü ve bu da Almanya ve Avusturya'yı ziyaret etmesine izin verdi. Seferlerde, levazım subayı not yazmak için zaman buldu. Bazıları Berezina'yı geçerken kayboldu.
Şaşırtıcı bir şekilde, Stendhal'in savaş deneyimi yoktu. Yalnızca, daha sonra onun için yararlı olan bir gözlemcinin deneyimi. edebi yaratım Smolensk, Orsha, Vyazma'yı ziyaret etti. Borodino savaşına tanık oldum. Moskova'nın yandığını gördüm.
İtalya
Napolyon'un düşüşünden sonra, bugünün hikayesinin kahramanı, her zaman mutlu ve ruhanileştiği topraklara gitti. Milano'da yedi yıl geçirdi. Burada Stendhal, "İtalya'da Resim Tarihi" de dahil olmak üzere ilk eserlerini yazdı. Şu anda, ünlü bir Alman sanat eleştirmeninin çalışmalarına düşkündü ve hatta onuruna bir takma ad aldı. Memleket.
İtalya'da Beyle, Cumhuriyetçilere yakınlaştı. Burada, ruhunda derin bir iz bırakan bir kadın olan Matilda Visconti ile tanıştı. Polonyalı bir generalle evliydi. Üstelik erken öldü.
Yirmili yıllarda, Cumhuriyetçilere yönelik zulüm, aralarında Stendhal'in birçok arkadaşının da bulunduğu İtalya'da başladı. Vatanına dönmek zorunda kaldı. İtalya'nın kuzeyinde kurulan, onda şiddetli düşmanlığa neden oldu. Daha sonra Stendhal, 'lerde tanık olduğu olayları "Parma Manastırı" kitabına yansıtacak.
Stendhal'in çalışması
Paris yazarı düşmanca karşıladı. İtalyan Cumhuriyetçilerle bağlantıları hakkında söylentiler Fransız başkentine çoktan sızmış durumda. Yine de, eserlerini sahte bir adla da olsa düzenli olarak yayınladı. Bu notların yazarı ancak yüz yıl sonra belirlendi. 'te "Racine ve Shakespeare", "Aşk Üzerine" makaleleri yayınlandı. Bu zamana kadar, Stendhal esprili bir tartışmacı olarak ün kazanmıştı: düzenli olarak ziyaret etti.
'de Stendhal'in ilk romanı "Armance" yayınlandı. Gerçekçi bir ruhla çeşitli eserler de yaratıldı. 'da yazar, Kırmızı ve Siyah romanı üzerindeki çalışmayı tamamladı. Bu çalışma aşağıda daha ayrıntılı olarak açıklanmaktadır.
Kamu hizmeti
'da Fransa kuruldu Stendhal'in konumu iyiye değişti: Trieste'de konsolos olarak hizmete girdi. Daha sonra hayatının son günlerine kadar çalıştığı Civitavecchia'ya transfer edildi. Bu küçük liman kentinde Fransız yazar yalnız ve sıkılmıştır. Bürokratik rutin yaratıcılık için çok az zaman bıraktı. Ancak, sık sık Roma'yı ziyaret etti.
Paris'te uzun bir tatil sırasında, Stendhal birkaç not yazdı ve son romanını tamamladı. Eserleri ünlü romancı Balzac'ı cezbetti.
Son yıllar
Yazarın ölüm nedeni ile ilgili birkaç versiyon var. Bunlardan birine göre, Stendhal frengiden öldü. Uzun süredir hasta olduğu biliniyor, çare olarak potasyum iyodür ve cıva kullandı. Bazen o kadar zayıftı ki yazamıyordu. Frengi ile ilgili versiyonun onayı yoktur. yüzyılın başına kadar bu rahatsızlığın teşhisinin henüz geliştirilmediğini söylemekte fayda var.
Mart 'de yazar sokakta bayıldı. Birkaç saat sonra öldü. Büyük olasılıkla, Stendhal felçten öldü. Dünya edebiyatının klasiği Montmartre mezarlığına gömüldü.
Stendhal'in eserlerinin listesi:
- "Arma".
- Vanina Vanini.
- "Kırmızı ve siyah".
- "Parma Evi".
Bu liste, elbette, çok sayıda makale içermiyordu, sanata adanmış Yazar, estetik inancını Shakespeare, Racine, Walter Scott'ın eserleri hakkında eserlerde dile getirdi.
"Kırmızı ve siyah"
Başlıktaki renklerin sembolizmi sorusu hala açık. En yaygın inanç, kırmızı ve siyah kombinasyonunun, kilisede ve orduda bir kariyer arasında seçim yapmak anlamına geldiğidir. Eser, Stendhal'in gazetede okuduğu bir hikayeye dayanmaktadır. "Kırmızı ve Siyah" kitabı, yalnızca yüzyılın sonunda yaygın olarak tanındı.
"Parma Manastırı"
Roman 'da yayınlandı. Eserin başında yazar, Habsburglardan kurtuluşun neden olduğu İtalyanların sevincini anlatıyor. ana rol yazarın yurttaşları tarafından oynanır. Ancak kısa süre sonra ülkenin kuzeyinde özgür düşünenlere ve hainlere zulmedilmeye başlanır. ana karakter Romanda birçok savaş sahnesi var. Yazar, o zaman için edebi bir yenilik haline gelen savaşı tüm saçmalığıyla gösterdi.
Marie-Henri Beyle (takma ad Stendhal) - psikolojik romanın kurucularından biri olan Fransız yazar - doğdu 23 Ocak Grenoble'da avukat Sheruben Beil'in ailesinde.
Yazarın annesi Henrietta Bayle, çocuk yedi yaşındayken öldü. Bu nedenle onun yetiştirilmesiyle halası Şerafi ve babası meşgul olmuştur. Küçük Henri'nin onlarla iyi bir ilişkisi yoktu. Sadece büyükbabası Henri Gagnon çocuğa sıcak ve dikkatli davrandı. Henri Gagnon, aydınlatıcıların hayranıydı ve Stendhal'i Voltaire, Diderot ve Helvetius'un eserleriyle tanıştırdı. O zamandan beri Stendhal, din adamlığına karşı bir isteksizlik geliştirdi. Henri'nin çocukken onu İncil'i okumaya zorlayan Cizvit Ryan ile karşılaşması nedeniyle, tüm hayatı boyunca din adamlarına karşı korku ve güvensizlik hissetti.
Henri, Grenoble merkez okulunda okurken, önemini pek anlamasa da devrimin gelişimini takip etti. Okulda sadece üç yıl okudu, kendi kabulüyle sadece Latince'de ustalaştı. Ayrıca matematik, mantık, felsefe ve sanat tarihine düşkündü.
'da Henri, Ecole Polytechnique'e girmek amacıyla Paris'e gitti. Ancak bunun yerine Napolyon'un darbesinden esinlenerek aktif orduya katılır. Ejderha alayında asteğmen olarak askere alındı. Daru ailesinden nüfuzlu akrabalar, kuzey İtalya'daki Beyle için bir randevu aldı ve genç adam sonsuza dek bu ülkeye aşık oldu.
'de Yavaş yavaş Napolyon ile hayal kırıklığına uğrayarak istifa eder ve önümüzdeki üç yıl boyunca Paris'te yaşar, kendi kendine eğitim, felsefe, edebiyat ve İngilizce eğitimi alır. O zamanın günlüklerinden de anlaşılacağı gibi, gelecekteki Stendhal bir oyun yazarı, “yeni bir Moliere” olarak bir kariyer hayal etti. Aktris Melanie Loison'a aşık olan genç adam, onu Marsilya'ya kadar takip etti.
yılında tekrar orduya hizmet etmek için döndü, ancak bu sefer levazım subayı olarak. Napolyon ordusunun çeyrek yönetici hizmetinin bir subayı olarak Henri, İtalya, Almanya ve Avusturya'ya gitti. Yürüyüşlerde düşünmek için zaman buldu ve resim ve müzik üzerine notlar yazdı. Notlarıyla kalın defterleri karaladı. Bu defterlerden bazıları Berezina'yı geçerken yok oldu.
'de Henri, Napolyon'un Rus kampanyasına katıldı. Orsha, Smolensk, Vyazma'yı ziyaret etti, Borodino Savaşı'na tanık oldu. Gerçek bir savaş deneyimi olmamasına rağmen Moskova'nın nasıl yandığını gördüm.
Napolyon'un düşüşünden sonra, Restorasyon ve Bourbonları olumsuz algılayan geleceğin yazarı istifa eder ve İtalya'da, Milano'da yedi yıllığına ayrılır. İlk kitaplarını burada hazırlar ve yazar: "Haydn, Mozart ve Metastasio'nun Biyografisi" ( ), "İtalya'da Resim Tarihi" ( ), "'de Roma, Napoli ve Floransa". Bu kitapların metinlerinin büyük bir kısmı diğer yazarların eserlerinden ödünç alınmıştır.
Yeni Winckelmann'ın defnelerine sahip çıkan Henri Bayle, asıl takma adı olarak yazarın memleketinin adını alıyor. İtalya'da Henri Cumhuriyetçilere yaklaşıyor - Carbonari. Burada, erken yaşta ölen ancak kalbinde sonsuza kadar iz bırakan Polonyalı general J. Dembowski'nin eşi Matilda Viscontini için umutsuz bir aşk yaşadı.
'deİtalya'da, Stendhal'in arkadaşları da dahil olmak üzere Carbonari zulmü başlar ve onu iki yıl sonra anavatanına dönmeye zorlar. Kuzey İtalya'da egemenliğini kuran gerici Avusturya rejimine duyduğu tiksintiyi daha sonra "Parma Manastırı" romanının sayfalarına aktardı. Paris, yazarı düşmanca karşıladı, şüpheli İtalyan tanıdıkları hakkında söylentiler buraya ulaştığı için çok dikkatli olması gerekiyor. İngilizce dergilerde makalelerini imzalamadan yayınlanmaktadır. Sadece yüz yıl sonra, bu makalelerin yazarı belirlendi.
'deçeşitli tarihsel dönemlerde "Aşk Üzerine" kitabını yayınlar. 'te Paris'te Fransız romantizminin manifestosunun ışığını gördü - "Racine ve Shakespeare" incelemesi.
20'li yıllarda Stendhal, edebi salonlarda yorulmak bilmeyen ve esprili bir tartışmacı olarak ün kazandı. Aynı yıllarda, gerçekçiliğe doğru hareketine tanıklık eden birkaç eser yaratır. İlk romanı "Armance"ı yayınladı ( ), "Vanina Vanini" hikayesi ( ). Aynısı Roma'ya bir rehber oluşturması istendi, yanıt verdi ve böylece Fransız gezginlerin İtalya gezisi hakkında bir hikayesi olan "Roma'da Yürüyüşler" kitabı çıktı. 'da"Kırmızı ve Siyah" romanı, yazarın suç tarihinin gazete bölümünde okuduğu olaya dayanarak yayınlandı. Kalıcı bir geliri olmayan bir yazarın hayatında bu yıllar oldukça zor geçti. El yazmalarının kenarlarına tabancalar çizdi ve çok sayıda vasiyetname yazdı.
kurduktan sonra 28 Temmuz Fransa'da Temmuz Monarşisi, Stendhal kamu hizmetine giriyor. Önce Trieste'ye ardından da Civitavecchia'ya Fransız konsolosu olarak atandı ve burada ölümüne kadar konsolos olarak görev yaptı. Bu liman kasabasında Parisli sıkılmış ve yalnızdı, bürokratik rutin edebi arayışlar için çok az zaman bıraktı. Gevşemek için sık sık Roma'ya gitti. 'de"Bir egoistin Anıları" yazmaya başladı ve 2 yıl sonra daha sonra terk ettiği "Lucien Leuven" romanını aldı. - Otobiyografik romanı The Life of Henri Brulard'ın yazılmasından büyülenmişti.
Uzun bir tatilin ardından Stendhal, Paris'te verimli bir üç yıl geçirdi. 'dan 'a Bu süre zarfında "Bir turistin notları" yazıldı (yayınlandı) 'de) ve son roman "Parma Cloister". Genel okuyucu kitlesinin Stendhal figürüne olan ilgisi yılında En popüler Fransız romancılardan biri olan Balzac'ın "Study of Kefalet" adlı kitabını çekti. Ölümünden kısa bir süre önce, diplomatik departman yazara yeni bir izin verdi ve bu da ona izin verdi. son kez Paris'e dönüş.
Son yıllar yazar çok ciddi bir durumdaydı: hastalık ilerledi. Günlüğünde, tedavi için cıva ve potasyum iyodür aldığını ve bazen çok zayıf olduğunu, kalem tutamayacağını ve bu nedenle metinleri dikte etmek zorunda kaldığını yazdı. Cıva preparatlarının birçok yan etkisi bilinmektedir.
23 Mart Paris'te, Stendhal bilincini kaybederek sokağa düştü ve birkaç saat sonra öldü. Ölüm büyük olasılıkla ikinci bir felçten geldi. İki yıl önce, afazi de dahil olmak üzere ciddi nörolojik semptomların eşlik ettiği ilk felç geçirmişti. Stendhal, Montmartre mezarlığına gömüldü.
İşler:
Romanlar ve hikayeler:
İlk roman "Armance" (v. , ) - bastırılmış Decembrist'in mirasını alan Rusya'dan bir kız hakkında başarılı olamadı.
"Vanina Vanini" ("Vanina Vanini", ) - 'de Roberto Rossellini tarafından çekilen bir aristokrat ve bir Carbonari'nin ölümcül aşkı hakkında bir hikaye
"Kırmızı ve siyah" ("Le Rouge et le Noir"; 2 cilt, ; 6 saat, ) - Avrupa edebiyatının ilk kariyer romanı olan Stendhal'in en önemli eseri; Puşkin ve Balzac da dahil olmak üzere büyük yazarlar tarafından çok takdir edildi, ancak ilk başta halk arasında başarılı olamadı.
Macera romanı "Parma Abode" ("La Chartreuse de Parme"; 2 cilt. ) Stendhal, küçük bir İtalyan mahkemesindeki mahkeme entrikalarının büyüleyici bir tanımını verir; Avrupa edebiyatının püriten geleneği bu esere kadar uzanır.
bitmemiş Sanat Eserleri:
"Kırmızı ve Beyaz" romanı veya "Lucien Leuwen" , yayınlanan ).
Otobiyografik hikayeler "Henri Brulard'ın Hayatı" ("Vie de Henry Brulard", , ed. ) ve "Bir egoistin Anıları" ("Hatıra Eşyası" egotizm ", , ed. ), bitmemiş roman "Lamiel" ("Lamiel", , ed. , tamamen ) ve "Aşırı iyilik yıkıcıdır" ( , ed. ).