The Crow Joker

Als James O'Barr den Schmerz und die Qual einer persönlichen Tragödie in die Zeichnungen von "The Crow" einfließen ließ, fand seine äußerst kathartische Geschichte von Eric - der von den Toten aufersteht, um den brutalen Mord an sich und seiner Verlobten zu rächen - bei Lesern auf der ganzen Welt Anklang. Mit "The Crow: Ultimate Edition" liegt die illustrierte Erzählung, die die Grundlage für den "überwältigenden" (Roger Ebert) Kinoerfolg voller "unauslöschlicher Bilder" (Rolling Stone) bildete, nicht nur erstmals nach über 25 Jahren in komplett neuer Übersetzung wieder auf Deutsch vor, sondern gleichzeitig auch zum ersten Mal in der vom Autor ursprünglich beabsichtigten Fassung mit dreißig nie zuvor gesehenen Seiten. Die bei Erstveröffentlichung aus produktionstechnischen Gründen entfernten Szenen wurden für die erweiterte Neuausgabe von James O'Barr aufwendig in seiner Originaltechnik restauriert. Dies ist "The Crow", wie es noch nie zu sehen war: Die in ihren Bann ziehende Reise eines Racheengels und eine Feier wahrer Liebe so eindringlich, intelligent und unvergesslich, wie sie ursprünglich erdacht wurde. Käufer des Buchs erhalten zusätzlich eine kostenlose Digital Copy im PDF-Format.

"Hay&#x;r ama-"

"Bak beni rahat b&#x;rak tamam m&#x;?"

Bir saniye bile dönmeden asansöre binip aşağ&#x; kat&#x; tuşlad&#x;. Tanr&#x;m, kap&#x;y&#x; bile kapatmam&#x;şt&#x;! Sinirden öleceğimi hissediyordum. Özellikle de bu adam&#x;n bana istediği her şeyi yap&#x;p bir de beni b&#x;rakmas&#x; beni ç&#x;ld&#x;rt&#x;yordu. An&#x;n etkisiyle mi bilmiyordum ama benden o kadar kolay kurtulamayacakt&#x;.

Bende kap&#x;y&#x; çekmedim ve vakit kaybetmemek için adeta kayarcas&#x;na merdivenleri inmeye başlad&#x;m. Gökdelen falan olmad&#x;ğ&#x; için san&#x;r&#x;m dua etmeliydim. Ama yine de aşağ&#x; indiğimde ona yetişememiştim. Ben daha kap&#x;dan yeni ç&#x;kt&#x;ğ&#x;mda o çoktan arabas&#x;na binmiş ve gözden kaybolmak üzereydi. Elimi çabuk tutmal&#x;yd&#x;m bu yüzden ilerideki gözüme çarpan motorsikleti kullanacakt&#x;m. Daha doğrusu kullanmal&#x;yd&#x;m çünkü bu son şans&#x;md&#x;. Bir kez daha arabay&#x; kontrol ettim. Hala görüş alan&#x;mdayd&#x; ama trafik her an tekrar eski şeklinde akacakm&#x;ş gibi duruyordu.

Motorsiklete koştum ve olağanüstü bir soğukkanl&#x;l&#x;kla binip çal&#x;şt&#x;rmay&#x; denedim. Daha önce hiç motorsiklet çalmam&#x;şt&#x;m ama şimdi öğrenmeliydim. Hem ben sadece ödünç alacakt&#x;m. &#x;şim bittiğinde -tabi baş&#x;ma herhangi bir "kötü olay" gelmezse- onu yerine koymay&#x; planl&#x;yordum. Cebimden daha önceden bana ait olan ve limiti neredeyse bitmiş olan kart&#x; ç&#x;kard&#x;m. Kart k&#x;r&#x;lsa bile bunu kullanmam laz&#x;md&#x; çünkü yan&#x;mda başka ince bir şey taş&#x;m&#x;yordum. Ucunu kontağa soktum ve çevirdim. &#x;kinci çevirişte motor çal&#x;şm&#x;şt&#x;. Derin bir soluk ald&#x;m ve motoru sürdüm. Bu s&#x;rada trafik aç&#x;lm&#x;ş ve arabalar h&#x;zla ilerlemeye devam ediyordu. Ama Joker'&#x;n arabas&#x; hala gözümden kaybolmam&#x;şt&#x;. Bu yüzden gaza bas&#x;p h&#x;zla arabalar&#x; sollamaya başlad&#x;m.

Otobana ç&#x;kt&#x;ğ&#x;m&#x;zda ona yaklaşm&#x;ş say&#x;l&#x;rd&#x;m. Hala istediğim h&#x;zda değildim. Kendi kendime hakaretler savuruyordum, hayat&#x;m&#x;n son ay&#x;na özellikle de! Bu adamdan nefret ederken şimdi ise gitmemesi için kendimi parçal&#x;yordum. Evet tarzlar&#x;m&#x;z pek uyuşmuyordu ama onunla konuşurken ondan hoşland&#x;ğ&#x;m&#x; fark etmiştim. Hala tam emin olamasam da gitmesini istemiyordum. Belki de art&#x;k hayat&#x;mdan ç&#x;kacağ&#x; için k&#x;ymetlenmişti bilmiyordum. Bildiğim tek şey onun gitmesini istemediğimdi. Aç&#x;kças&#x; son olanlardan sonra ne hissettiğimi de şaş&#x;rm&#x;şt&#x;m. Adeta ruh hali saatten saate değişen bir ergen gibi hissediyordum. Bruce Wayne'in asl&#x;nda Batman olduğunu öğrenmem hayat&#x;m&#x;n en büyük şokuydu san&#x;r&#x;m. Onca şeye rağmen beni as&#x;l kullanan&#x;n o olduğunu öğrenmek çok ağ&#x;r bir şeydi. Ben de salak gibi laflar&#x;na inan&#x;p Batman'la cidden arkadaş sanm&#x;şt&#x;m. Hadi ama Batman hiç arkadaş&#x; olacak bir tipe benzemiyordu ki! Herhalde adam&#x;n cazibesine ne kadar karş&#x; koyamad&#x;ysam yalanlar&#x;na inanm&#x;şt&#x;m!

En kötüsü son günlerdi, bir yandan Joker'la konuşmalar&#x;m, bir yandan Bruce Batman Wayne'den hoşland&#x;ğ&#x;n&#x; sanmam. Şaka gibi bir şekilde bu iki normal olmayan adam&#x;n aras&#x;nda kalm&#x;şt&#x;m. Ortadaki tek saçma olan şey bendim. Ben hiçbir zaman onlar&#x;n aras&#x;na düşmemeliydim zaten. Ve işte yine dönüp dolaş&#x;p röportaj konusuna gelmiştim. Art&#x;k bu konuyu hat&#x;rlamak bile istemiyordum.

Hava kararmaya başlam&#x;şt&#x;. Zaten kapal&#x; olan hava daha da laciverte dönmüştü. Yağmur yağacak gibiydi ama emin değildim. Gotham'&#x;n havas&#x;n&#x; buraya geldiğimden beri çözebilmiş değildim.

Evet art&#x;k neredeyse hemen arkas&#x;ndayd&#x;m. Son arabay&#x; da sollay&#x;p arkas&#x;na yerleştim. Beni görmüş olacakt&#x; ki yan şeride geçti ve daha da h&#x;zland&#x;. Umudumu kaybetmeyecektim. Ben de h&#x;zland&#x;m. Sürtünme kuvvetinin beni bir alev topuna dönüştürmemesi için dua ederken tam yan&#x;na geldim. Araban&#x;n içinde bana bak&#x;p k&#x;zg&#x;n k&#x;zg&#x;n gülümsüyordu. Elinde olsa beni gerçekten iyi bir benzetirdi. Ama umurumda değildi.

Umursamamazl&#x;ğ&#x;na karş&#x; büyük bir ç&#x;ğl&#x;k att&#x;m ama duyan kimdi?

Ah bizi öldürecek misin be? &#x;stemiyor işte seni gerizekal&#x;! Geri dön! Şu an Bruce Wayne'e geri döneceksin! Hemen!