Trend Türkçe Karşılığı Tdk

Kısaca trend aslında bir şeyi herkesin onaylaması manasına gelmektedir. Fakat trend kelimesi Türkçeye çevrildiğinde ve Türk Dil Kurumuna göre biraz daha farklı bir anlama denk gelebilir. 

Trend Ne Demektir?

Trend popüler olan demektir. Piyasaya sürülmüş ürünler için kullanılmaktadır. Örneğin '' Bu ayakkabının rengi bu sene çok trend oldu. '' derken ayakkabının renginin fazla kişi tarafından alındığını, beğenildiğini, satıldığını bizlere göstermektedir. Bir ürünün trend olup olmadığı ise satışlarına ve diğer istatistik bilgilerine bakılarak karar verilir. 

Trend Kelimesinin TDK Sözlük Anlamı Nedir?

Trend kelimesinin TDK sözlük anlamı ''eğilim '' demektir. Eğilim demek, bir şeyi sevmeye, istemeye ve yapmaya içten olarak yönelme demektir. Trend kelimesi İngilizce kökenli olmasına rağmen Türkçeye yerleşmiştir. Burada bahsedilen bu içten yönelme yani eğilim hali daha çok nesnelere karşı olmaktadır. Türkçede eğilim anlamına gelen trend akım, gidişat ve yönelim manalarındadır.

Trend Olmak Ne Demek?

Trend olmak demek eğilim gösterilen bir durum karşısında popüler olmak demektir. Bu kullanımda moda, giyim, eşya, nesne gibi konuları ele alabiliriz. Bilindiği gibi trend olmak kelime öbeğinin içeriğinde yer alan popüler olmak, tanınan ve sevilen biri haline gelmek demektir. Burada bahsedilen herkes tarafından tanınmak yani yaygın bir üne kavuşmak manasındadır. Herkes tarafından tanınan ya da yaygın bir üne kavuşan, canlı bir birey olabileceği gibi canlı bir hayvan ya da cansız bir nesne olabilir. 

Trend Kelimesinin Geçtiği Örnek Cümleler 

Trend kelimesinin geçtiği örnek cümleleri sizler için şöyle sıraladık;

- Bu dönemde sayısal alan tercihi çok trend oldu.

- Eskiden trend olan kırmızı renk yerini sarı renge bıraktı.

- Basit yoldan kazanma düşüncesi her zaman trend olmuştur.

- Yeni modada yer alan trend alanlar alt ve üst takımlar oldu.

- Fatma trend olan yeni düşüncelere ayak uyduramadığını söyledi.

Trend Kelimesinin Kökeni Hakkında Kısa Bilgi 

Trend İngilizce kökenli bir kelimedir. Türkiye ülkesinde çok sıklıkla kullanıldığı için Türkçe diliyle adeta bütünleşmiştir. Bu kelimenin Türkçe karşılığı aslında eğilim demektir. Yani trend İngilizce kökenli kelime yerine Türkçe bir kelime kullanmak istersek cümlelerimizde eğilim sözcüğüne yer verebiliriz.

Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.

Arslan: 1.Kedigillerden, Afrika'da ve Asya'da yaşayan, erkekleri yeleli, yırtıcı, uzunluğu cm, kuyruğu 70 cm ve ucu püsküllü, çok koyu sarı renkli güçlü bir memeli türü. 2. Gürbüz, yiğit adam.

Artuç: Ucu sivri bir demirle donanmış, uzunca çubuk şeklinde, mızrak türünden eski bir silah.

Artun: Gururlu, kendine güveni olan kimse.

Asım: 1. Günahtan, haramdan çekinen. 2. Namuslu, iffetli.

Asil: Soylu.

Aşir: 1. Bir dinî tören sırasında veya cemaatle namaz kılınıp dua edildikten sonra okunan Kur'an ayetleri. 2. On sayısı. 3. On gün.

Aşkın: 1. Belli bir süreyi aşmış, ötesine geçmiş Benzerlerinden üstün Çok, fazla.

Ata: Türkçe:  1. Baba. 2. Dedelerden ve büyük babalardan her biri. 3. Kişinin geçmişte yaşamış olan büyükleri. Arapça:  Bağış, ihsan.

Ataberk: Şehzade eğitmeni, devlet yetkilisi.

Atabey: Selçuklularda şehzadelerin eğitimiyle görevli kimse, lala.

Atacan: "Sevgili baba" anlamında kullanılan bir ad.

Atakan: Hükümdar olan ata.

Atalay: Ünlü, namlı, şöhretli kimse.

Ataman: Ata kişi, başkan, önder.

Atasoy: Ataları gibi soylu olan kimse.

Ataullah: Allah’ın bağışı, ihsanı.

Ateş: 1. Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık Coşkunluk.

Atılgan: 1. Çekinip korkmadan kendini tehlike veya güçlüklere atan kimse. 2. Girişken.

Atlas: Yüzü parlak, sık dokunmuş bir tür ipekli kumaş.

Attila: 1. Ünlü. 2. Babacık. 3. Büyük Hun İmparatorunun adı.

Ayaz: 1. Duru ve sakin havada çıkan kuru soğuk. 2. Açık, bulutsuz hava. 3. Aydınlık, ışık. 4. Mehtap.

Aybar: Gösterişli, heybetli, görkemli.

Aybars: 1. Ay gibi güzel ve temiz pars. 2. Hun İmparatoru Attila'nın amcası.

Ayberk: Ey güçlü kimse anlamında kullanılan bir ad.

Aybora: "Ey fırtına gibi olan!" anlamında kullanılan bir ad.

Aydın: 1. Işıklı, pırıltılı, aydınlık. 2. Açık, kolay anlaşılır. 3. Öğrenimi, bilgisi ve görgüsü olan, ileri düşünceli kimse. 4. Umut veren. 5. Mehtap.

Aydinç: Ay gibi dinç olan.

Aydoğan: Ay gibi doğan.

Aygün: Ay gibi güzel, Güneş gibi parlak olan.

Ayhan: "Ey hükümdar!" anlamında kullanılan bir ad.

Aykan: Parlak soylu, soyu sopu temiz.

Aykut: Kutlu, uğurlu ay.

Aytaç: Ay gibi parlak taç takmış olan.

Aytek: Ay gibi tek, biricik, eşsiz.

Aytekin: Ay gibi tek ve uğurlu olan.

Aytunç: Ay gibi parlak, tunç gibi dayanıklı olan.

Ayvaz: 1. Koca, eş. 2. Güzel, yakışıklı. 3. Saçsız, kel. 4. Sağır. 5. Kaba. 6. Osmanlılar zamanında büyük konaklarda mutfak işlerini gören uşak.

Azam: Büyük, çok büyük.

Azer: 1. Ateş. 2. Hz. İbrahim’in babasının adı.

Azim: Kararlı, azmeden.

Aziz: 1. Ermiş, eren. 2. Sevgide üstün tutulan.

Azmi: 1. Azimli, kararlı Sözünde duran.

Azrak: Az bulunur, nadir.