Wattpad Tohum

Büyüklerden ve verdikleri cezalardan nefret ediyordum. Onlar&#x;n gözünde kimsenin değeri yoktu ve sadece yukar&#x;dan emir yağd&#x;rmaktan başka birşey yapt&#x;klar&#x; yoktu .

Yedi Büyük yüzünden Eflan'la ald&#x;ğ&#x;m&#x;z ceza çok ağ&#x;rd&#x;. Ben al&#x;şk&#x;nd&#x;m. Daha öncede annemi as&#x;ld&#x;ğ&#x; yerden kurtarmaya çal&#x;şt&#x;ğ&#x;m için bu cezaya tabii tutulmuştum.  Ama Eflan için bu çok ağ&#x;rd&#x;. Onun bedeni hala insan formunu atamam&#x;şt&#x; ve direnci düşüktü. Birde bebeğimiz vard&#x;. Bu ac&#x;ya dayanmalar&#x; çok zordu .

Daha önce aptalca davranarak Eflan'&#x; zindana artt&#x;rm&#x;şt&#x;m ama benim yapt&#x;ğ&#x;mla bunun aras&#x;nda çok büyük fark vard&#x;.

Aç ve susuz bir şekilde zindanda 15 gün geçiremezdi.  Bebek beslenemediği her an Eflan'dan beslenip süreci daha da ac&#x;l&#x; hale sokacakt&#x;.

Büyükler cezay&#x; verdikten sonra Eflan aptalca davranm&#x;şt&#x;.  Beni neden korumaya çal&#x;ş&#x;yordu ki ? Zaten beni sevmiyordu.  Bebeğide istemiyordu ama ikimizinde zarar görmesine izin vermemek için direnmişti.

Kahinler zihnimi okumam&#x;ş olsalard&#x; eğer onu beni korumaya çal&#x;şmas&#x;na engel olabilirdim ve o zamanda Eflan'&#x; zindanda tek baş&#x;na b&#x;rakmak zorunda kalmazd&#x;m.

Herşeyin bu raddeye gelmesinde Doruk'un pay&#x; olduğuna emindim . Athena'n&#x;n Eflan'dan nefret edeceğini bile bile ikisini karş&#x; karş&#x;ya getirmişti.  Kurtla beslenme olay&#x;n&#x; Büyüklere kadar taş&#x;mas&#x;na izin vermişti. Eflan'&#x; gerçekten seviyor olsayd&#x; Athena'n&#x;n olay&#x; bu seviyeye getirmesine izin vermezdi .

Herkes Eflan'&#x; gücü için istiyordu. Onun gücünden yararlanmak için kendi taraflar&#x;na çekmeye çal&#x;ş&#x;yorlard&#x;. En başta Pars'ta öyle yapm&#x;şt&#x;. Hepimizden önce Eflan'&#x; bulup kendi taraf&#x;na çekmiş, onu bizden saklam&#x;şt&#x;.  O da bunu gücü için yapm&#x;şt&#x;. En az&#x;ndan ben böyle düşünüyordum.

Kimse Eflan'a gerçekten değer vermiyordu.  O bu dünyada yapayaln&#x;zd&#x;.

Onun yan&#x;nda olmak için geç kalm&#x;şt&#x;m. Şimdi zindanda olmal&#x;yd&#x;.

Vücudum dağland&#x;ktan sonra tüm direncim bittiği için şifac&#x;lar&#x;n yan&#x;na getirilmiştim . Y&#x;llard&#x;r kurt formumla bütünleştiğim için yaralar&#x;m&#x;n iyileşmesi çok sürmeyecekti. Karn&#x;mda ve göğsümde bir müddet izleri kalacak olsada yaralar&#x;n çoğu şimdiden iyileşmeye başlam&#x;şt&#x; bile.

Yatt&#x;ğ&#x;m yerden doğrularak yavaşça ayağa kalkt&#x;m. Bir an önce buradan ç&#x;k&#x;p Eflan'&#x;n kald&#x;ğ&#x; zindana gitmeliydim. 

"Azat hemen kalkma . Yaralar&#x;n tam olarak iyileşmedi."

Şifac&#x;lardan yaln&#x;zca yan&#x;mda Christina kalm&#x;şt&#x;.

"Gitmem laz&#x;m. Eflan'&#x; bulmal&#x;y&#x;m. "

"Acele etme . Önce kendin iyileşmelisin yoksa ona bir yard&#x;m&#x;n dokunmaz ."

"Hay&#x;r Christina.  Eğer geç kal&#x;rsam o cezaya bebekte Eflan'da dayanamaz. "

"Azat. Eflan zindanlarda değil. "

Nereye götürmüşlerdi Eflan'&#x;?

"Nerede o zaman? Onu nereye götürdüler?"

"Kimse onu götürmedi Eflan kendisi gitti."

Bu nas&#x;l olurdu ? Büyükler hiçbir zaman cezalar uygulanmdan kimseyi b&#x;rakmazd&#x;. 

"Bu nas&#x;l olur Christina . Ne demek kendisi gitti ?"

"Eflan çok güçlü.  Athena'ya Büyük bir hasar verip sözcüyü öldürdü.  Sonra da gitti."

Duyduklar&#x;ma inanam&#x;yordum.  Christina ben gittikten sonra yaşanan herşeyi anlatt&#x;. Eflan kurt soyundan değildi.  &#x;lk defa böyle birşey yaşan&#x;yordu.  Eflan hem kurt soyundan gen taş&#x;yor, hem de kedigillerden gen taş&#x;yor olmal&#x;yd&#x;.  Onun çok güçlü olduğundan geçmişte bahsedilirken söz ettikleri şey bu olmal&#x;yd&#x;.  Daha önce hiç böyle bir tür meydana gelmemişti.

Kendisini kurtarmak isterken fark&#x;nda olmadan gücünü keşfetmiş olmal&#x;yd&#x;. Peki ya şimdi nereye gitmişti ? Hemde o kadar k&#x;rbaç darbesinden sonra nereye gidebilirdi? Doruk'un yan&#x;na gideceğini hiç zannetmiyordum.  Çünkü Eflan'&#x; eğer birazc&#x;k tan&#x;d&#x;ysam, bildiğim tek şey Athena'n&#x;n bu yaşananlara sebep olduktan sonra o sürü evine gitmeyecek olduğuydu.

Üzerime tişörtümü giyerek odadan ç&#x;kt&#x;m. Christina gitmemem için &#x;srar etse de onu dinlemedim. Çünkü Eflan şuan yaln&#x;zd&#x;. Bana ihtiyac&#x; olabilirdi . Peki ama nereye gitmişti?

Belki eve gitmiş olabilirdi. Hemen sürü evinden ç&#x;karak Eflan'&#x;n evine doğru ilerlemeye başlad&#x;m. Yürüyerek bu kadar yolu gitmem bana çok ac&#x; veriyordu. Yaralar&#x;m ağ&#x;r olduğu içinde dönüşemiyordum. Uzun bir süre yürüdükten sonra Eflan'&#x;n evine geldim.

Evin &#x;ş&#x;klar&#x; aç&#x;kt&#x;. Burada olmal&#x;yd&#x;. Kap&#x;y&#x; çalarak açmas&#x;n&#x; bekledim. Aç&#x;lmay&#x;nca bir kez daha şans&#x;m&#x; denedim. Eğer bu sefer de açmazsa kap&#x;y&#x; k&#x;rmama raz&#x; olurdu.

&#x;çeriden kap&#x;ya doğru yürüyen ayak seslerini duyduğum anda kap&#x; aç&#x;ld&#x;.  Ama bu Eflan değildi. Kap&#x;y&#x; Doruk açm&#x;şt&#x;.

"Eflan nerde ?"

"Burada değil."

"Bana yalan söyleme Doruk ! Son kez soruyorum Eflan nerde ?"

"Burada değil dedim."

Doruk bi garip davran&#x;yordu. Hiç endişeli gibi değildi. Eflan burada değilse en az&#x;ndan onun için endişelenmesi gerekmez miydi?

Onu iterek içeriye girdim ve daha fazla ilerlememe gerek kalmadan onun burada olmad&#x;ğ&#x;n&#x; anlad&#x;m. Athena buradayd&#x;. 

"Benim için mi geldin Azat ?"

Ağl&#x;yordu.  Saçlar&#x; omuz hizas&#x;nda ve çirkin bir şekilde kesilmişti. Christina'n&#x;n bana anlatt&#x;ğ&#x;ndan çok daha fazlas&#x; olmal&#x;yd&#x;.

"Seni öldürmek için daha sonra geleceğim Athena !"

Beklediği cevab&#x;n bu olmad&#x;ğ&#x; yüzünden okunuyordu . Ne sanm&#x;şt&#x; onu tebrik etmeye geldiğimi mi?

"Eflan'&#x; bulduğun zaman haber ver çünkü bende onu öldüreceğim Azat. Bana yapt&#x;klar&#x;n&#x;n bedelini o sürtüğe ödeteceğim!"

Athena'n&#x;n Eflan'a sürtük demesi beni çok sinirlendirmişti. 

"Eğer ortada bir sürtük varsa o da sensin Athena. Ne çabuk unuttun Doruk'la beni ayn&#x; anda idare ettiğini? Eğer bir kez daha Eflan'a hakaret edersen seni öldürme işini şimdi hallederim! Duydun mu beni !"

Bana tek bir cevap bile veremedi çünkü  söylediğim şeyleri yapacağ&#x;m&#x; en iyi o biliyordu. &#x;kisini evde b&#x;rakarak d&#x;şar&#x; ç&#x;kt&#x;m. Eflan nereye gitmiş olabilirdi?

Belki bir ihtimal kald&#x;ğ&#x;m eve gitmiş olabilirdi. Şans&#x;m&#x; denemek zorundayd&#x;m başka çarem yoktu. Eve doğru gitmek için orman yoluna girdim. Uzun bir yolun ard&#x;ndan evin önüne geldiğimde içimdeki umut k&#x;r&#x;nt&#x;lar&#x;da kayboldu.  Çünkü evde ne &#x;ş&#x;k yan&#x;yordu ne de Eflan'&#x;n burada olduğuna dair bir işaret vard&#x;.

&#x;çeriye girmek için kap&#x;y&#x; açt&#x;ğ&#x;m s&#x;rada yerdeki kan lekelerini gördüm. Eflan buradayd&#x;. Bu kanlar ona ait olmal&#x;yd&#x;. H&#x;zl&#x; bir şekilde ilerleyerek iki büklüm şekilde koltukta kanlar içinde yatan Eflan'&#x; gördüm.

Çok kötü görünüyordu. S&#x;rt&#x; bana dönüktü ve k&#x;rbaç darbelerinin oluşturduğu yar&#x;klardan kanla kar&#x;ş&#x;k iltihap ak&#x;yordu.  Ve o, bu şekilde uyumuştu.

Yan&#x;na yaklaşt&#x;ğ&#x;mda kanaman&#x;n sadece s&#x;rt&#x;nda olmad&#x;ğ&#x;n&#x; anlad&#x;m. Bacak aras&#x;ndan s&#x;zan kan koltuğa doğru akm&#x;şt&#x;.  Bebeğimizi düşürmüş olmal&#x;yd&#x; ama nas&#x;l bu şekilde burada yatabilirdi. Neden kimseden yard&#x;m istememişti.

Sorduğum şey için bir an pişman oldum. Onun yard&#x;m isteyebileceği kimsesi yoktu . Bende dahil olmak üzere güvendiği herkes onu kand&#x;rm&#x;şt&#x;. En başta ona en büyük hatay&#x; ben yapm&#x;şt&#x;m. Onu varis için kullanm&#x;şt&#x;m ve şimdi bunun bedelini yine Eflan ödüyordu.

Onun saçlar&#x;n&#x; okşayarak kulağ&#x;na doğru seslendim.

"Eflan. Eflan uyan hadi . Bak ben geldim. "

Bir kaç sefer denememin ard&#x;ndan ağ&#x;r ağ&#x;r gözlerini açt&#x;. O uyand&#x;ğ&#x;nda içime bir rahatlama geldi. Önceki sefer olduğu gibi uyanmayacağ&#x;n&#x; zannetmiş ve çok korkmuştum.

"Azat . Ne zaman geldin ? Benim burada olduğumu nas&#x;l bildin ?"

Yine dur durak vermeden soru yağmuruna tutmuştu. Eflan böyleydi işte.  Yüreğinden ve akl&#x;ndan geçen herşey dilindeydi.

"Tahmin ettim sadece diyelim."

Gözlerini açmakta zorlan&#x;yordu. Yine bile bu kadar ac&#x;ya rağmen iyi dayanm&#x;şt&#x; .

"Ateş. "

"Efendim Eflan'&#x;m. "

"Hay&#x;r sen değil. Oğlumuzun ad&#x; Ateş. "

Bir ses duyar gibi olduğumda hemen kalkt&#x;m.  Bulunduğum yerde sabaha kadar deliksiz uyumuştum.  Art&#x;k kurt formunda değildim ve neredeyse yar&#x; ç&#x;plak say&#x;l&#x;rd&#x;m. Üzerimde,göğüslerimi komple ortaya sergileyen dekolteli siyah mini bir elbise vard&#x;.  Kurtlar&#x;n insana döndüklerinde pelerin tarz&#x;nda bir k&#x;yafetleri olduğunu görmüştüm fakat benimki hiçte pelerine benzemiyordu. 

"&#x;lk gecende d&#x;şar&#x;da kalmana rağmen hala yaş&#x;yor olman bir mucize " dedi sesin sahibi .
Konuşan tabiki de Azat't&#x;. Bu sert ses tonu ancak ondan gelebilirdi. 

" Ölmemi diliyor olman ne üzücü Azat !" Yar&#x; ç&#x;plak say&#x;lmama rağmen şuan da utanacak durumda değildim.  Gard&#x;m&#x; indirmemeye kararl&#x;yd&#x;m.  Fakat Azat'&#x;n gözlerinde bir an için arzu görür gibi oldum . Bu ne biçim bir saçmal&#x;kt&#x; böyle ? Hayat&#x;m bu kadar boka sarm&#x;şken onun hissettiği sadece arzu muydu?

" Hadi ama Azat gerçekten gözlerini göğüslerimde mi tutacaks&#x;n? "

"Ben bir mahsur göremiyorum Eflan . Hepsini ortaya sergilemişsin zaten " pis pis s&#x;r&#x;tt&#x;. Sanki kendim isteyerek giymiştim. Herkesin pelerini varken mini elbisemin olmas&#x; benim suçum değildi aman ne güzel!! "

" Şuan konumuz benim göğüslerim mi yani? Beni neden işaretlediğini ve senin yüzünden neden k&#x;z arkadaş&#x;n&#x;n bana sald&#x;rd&#x;ğ&#x;n&#x; anlatmakla başlayabilirsin.  " Bu kadar saçmal&#x;k art&#x;k bana yeterdi diye düşündüğüm s&#x;rada kuruyan yapraklar&#x;n ezilme sesinden birisinin geldiğini duydum.

" Gerçekler can&#x;n&#x; yakacak Eflan .  Bana ders vermek için nas&#x;l bir yola girdiğinden haberin yok " Bu sefer konuşan Azat değildi. Normal hayat&#x; daha şimdiden özlemiştim.  Pars'&#x;n burada ne işi vard&#x; ki .  Bu kadar sorunum varken bir de onunla uğraşamayacakt&#x;m. 
" Bu orman ne kadar da popüler böyle gelen geçen burada !" diye sinirle güldüm.

" Seçtiğin şeylerden pişman olacaks&#x;n Eflan . Ben senin hayat&#x;n&#x;n aşk&#x;yd&#x;m ne çabuk unuttun? " çenesini art&#x;k kapatamaz m&#x;yd&#x; ? Daha ne kadar saçmalayabilirdi acaba ?

"Pars hayal dünyan&#x; değiştirsen iyi olur çünkü art&#x;k benim ne hayat&#x;m ne de aşk&#x;m var !" Biz konuşurken Azat Pars'a doğru yürümeye başlam&#x;şt&#x;. Art&#x;k herseyden pes etmiştim ne istiyorlarsa onu yapabilirlerdi. 

" Pars senin anlaman için daha ne kadar s&#x;n&#x;rlar&#x; zorlamam gerekiyor. Eflan art&#x;k benim !" Azat'&#x;n tehditkar sözleri tüylerimi diken diken yapm&#x;şt&#x;. Neydim ben mal m&#x; yada bir eşya ?

" Ben kimsenin bir şeyi falan değilim.  Art&#x;k kendinize gelin ! Azat bana cevaplar&#x; ver ondan sonra istediğinizi yapabilirsiniz umurumda değil!"

" Hadi ama Eflan seni işaretlediğimi ne çabuk unuttun? " Azat'&#x;n bu sözleri daha çok can&#x;m&#x; s&#x;kmaya başlam&#x;şt&#x;. Bunu duyunca Pars'&#x;n şaşk&#x;n yüzü bana döndü. 

" Seni işaretlemesine izin mi verdin! ? Eflan y&#x;llard&#x;r birlikte olmam&#x;za rağmen bunu ben bile yapmam&#x;şken, senin s&#x;n&#x;f&#x;ndan bile olmayan bir Alfa'n&#x;n seni işaretlemesine izin mi verdin ?  Sana inanam&#x;yorum!! O yüzden mi üzerinden Azat'&#x;n kokusu geliyor!!" Pars sinirli ayn&#x; zamanda da çok k&#x;r&#x;lgan görünüyordu ama zerre umurumda değildi.  &#x;stediği kadar k&#x;r&#x;labilirdi çünkü bana aynen bu k&#x;r&#x;lmalar&#x; yaşatm&#x;şt&#x; . Bu işaret meselesini ne kadar da büyütüyorlard&#x; böyle.  Ne oluyordu ki işaretleyince?

Dur bir dakika Pars işareti nereden biliyordu ? Seni ben işaretlememişken derken ne demek istemişti ki ? O da m&#x; bir kurttu yani ?

" Sende mi bir kurtsun Pars ? " y&#x;llarca bir kurt adamla ayn&#x; hayat&#x; paylaş&#x;p nas&#x;l farketmemiştim akl&#x;m alm&#x;yordu.

" Evet . Bunu senden saklamam&#x;n bir sebebi vard&#x; . Senin hemen Azat'&#x;n kucağ&#x;na atlayacağ&#x;n&#x; düşünemediğimden söyleme gereği duymad&#x;m.  Kendini işaretlettirirken akl&#x;ndan ne geçiyordu Eflan ! Art&#x;k herkes senin üzerinden Azat'&#x;n kokusunu alacağ&#x;n&#x; onun eşi olduğunu düşüneceklerini de hesaba katt&#x;n m&#x;? ! "  Pars'&#x;n düşüncesinin saçmal&#x;ğ&#x; yüzüme tokat gibi vurmuştu.  Nas&#x;l böyle önemli bir şeyi önemsiz gibi gösterebilirdi.  Kurtadam olmak sanki çok s&#x;radan birseymiş gibi ! Bir de üzerine beni ona eş olmakla suçluyordu.