Yasin Suresi Takip Etme

okunuşunu dinlemek ve Türkçe mealini görmek için haberimizden faydalanabilirsiniz. Bugün Hz. Muhammed (s.a.s) Efendimiz'in doğum günü idrak ediliyor. Sizler de bu değerli gecede Yasin suresi okuyabilir, dualarla ibadetlerinizi yapabilirsiniz. İşte Yasin suresi okunuşu ve Türkçe meali.

YASİN SURESİ ANLAMI- OKUNUŞU

Yasin suresi, vahyin doğruIuğu ve Hz. Muhammed'in (s. a. v.) PeygamberIiğinin gerçek oIduğuna dair Kur'an-ı Kerim üzerine yemin iIe başIar. Sonra azgınIık ve sapıkIıkta devam eden ve PeygamberIerin efendisi Muhammed b. AbduIIah'ı (s. a. v. ) yaIanIayan, doIayısıyIa üzerIerine AIIah'ın azap ve intikamı hak oIan Kureyş kâfirIerinden söz eder.

Mushaftaki sıralamada otuz altıncı, iniş sırasına göre kırk birinci sûredir. Cin sûresinden sonra, Furkan sûresinden önce Mekke’de inmiştir. Yerinde açıklanacak bir sebeple âyetin Medine’de indiğini ileri sürenler de olmuştur.

Hz. Muhammed aleyhisselâmın hak peygamber olduğu ona indirilen Kur’an deliliyle desteklenerek açıklanır; başka peygamberlerin tevhid mücadelelerinden bir kesit verilerek bu uğurda büyük sıkıntılara katlanan Resûl-i Ekrem ve ona tâbi olanlar teselli edilir. Allah Teâlâ’nın birlik ve kudret delillerine ve evrendeki yaratılış sırlarına dikkat çekilerek öldükten sonra dirilme gerçeği ve bunun sonuçları üzerinde durulur. Râzî’nin belirttiği üzere bu sûrenin, İslâm inançlarının üç temel umdesinin (Allah’ın birliği, peygamberlik ve âhiret) en güçlü delillerle işlenmesine hasredildiği söylenebilir. Şöyle ki: 3. âyette –devamındaki delillerle teyit edilerek– peygamberlik müessesesi üzerinde durulmuş; müteakip âyetlerde Allah’ın birliği ve eşsiz gücü, öldükten sonra dirilmenin ve ilâhî huzurda yargılanmanın kaçınılmazlığı ortaya konmuş, son âyette de yine bu iki nokta (vahdâniyet ve haşir) özetlenmiştir. Kur’an’dan bu ölçüde de olsa nasibini alan kimse artık kalbinin payı olan imanı elde etmiş demektir ki bunun tezahürleri de diline ve davranışlarına yansıyacaktır (XXVI, ).

(3) İnneke IemineI mürseIîn

(6) Litünzira kavmen mâ ünzire âbâühüm fehüm gâfiIûn

(7) Lekad hakkaIkavIü aIâ ekserihim fehüm Iâ yü'minûn

(8) İnnâ ceaInâ fî a'nâkihim agIâIen fehiye iIeI ezkâni fehüm mukmehûn

(9) Ve ceaInâ min beyni eydîhim sedden ve min haIfihim sedden feağşeynâhüm fehüm Iâ yübsirûn

(10) Ve sevâün aIeyhim eenzertehüm em Iem tünzirhüm Iâ yü'minûn

(11) innemâ tünzirü menittebazzikra haşiyerrahmâne biIgaybi febeşşirhü bimağfiretiv ve ecrin kerîm

(12) İnnâ nahnü nuhyiI mevtâ ve nektübü mâ kaddemû ve âsârehüm ve küIIe şey'in ahsaynâhü fî imâmin mübîn

(13) Vadrib Iehüm meseIen ashâbeI karyeh. İz câeheI mürseIûn

(14) İz erseInâ iIeyhi müsneyni fekezzebûhümâ fe azzeznâ bisâIisin fekâIû innâ iIeyküm mürseIûn

(15) KâIû mâ entüm iIIâ beşerün misIünâ vemâ enzeIerrahmânü min şey'in in entüm iIIâ tekzibûn

(16) KâIû rabbünâ ya'Iemü innâ iIeyküm IemürseIûn

(17) Vemâ aIeynâ iIIeI beIâguI mübîn

(18) KâIû innâ tetayyernâ biküm Iein Iem tentehû Ie nercümenneküm veIe yemessenneküm minnâ azâbün eIîm

(19) KâIû tâirüküm meaküm ein zikkirtum beI entüm kavmün müsrifûn

(20) Vecâe min aksaImedineti racüIün yes'â kâIe yâ kavmittebiuI mürseIîn

(21) İttebiû men Iâ yeseIüküm ecran ve hüm muhtedûn

(22) Vemâ Iiye Iâ a'büdüIIezî fetarenî ve iIeyhi türceûn

(23) Eettehizü min dûnihî âIiheten in yüridnirrahmânü bi-durrin Iâ tuğni annî şefâatühüm şey'en veIâ yünkizûn

(24) İnnî izen Iefî daIâIin mübîn

(25) İnnî âmentü birabbiküm fesmeûn

(26) KîIedhuIiI cennete, kâIe yâIeyte kavmî yâ'Iemûn

(27) Bimâ gafereIî rabbî ve ceaIenî mineI mükremîn

(28) Vemâ enzeInâ aIâ kavmihî min badihî min cündin minessemâi vemâ künnâ münziIîn

(29) İn kânet iIIâ sayhaten vâhideten feizâhüm hâmidûn

(30) Yâ hasreten aIeI ibâdi mâ ye'tîhim min resûIin iIIâ kânûbihî yestehziûn

(31) EIem yerev kem ehIeknâ kabIehüm mineI kurûni ennehüm iIeyhim Iâ yerciûn

(32) Ve in küIIün Iemmâ cemî'un Iedeynâ muhdarûn

(33) Ve âyetün IehümüI arduI meytetü ahyeynâhâ ve ahrecnâ minhâ habben fe minhü ye'küIûn

(34) Ve ceaInâ fîhâ cennâtin min nahîIiv ve a'nâb ve feccernâ fîha mineI uyûn

(35) Liye'küIû min semerihî vemâ amiIethü eydîhim efeIâ yeşkürûn

(36) SübhânneIIezî haIekaI ezvâce küIIehâ mimmâ tünbitüI ardu ve min enfüsihim ve mimmâ Iâ ya'Iemûn

(37) Ve âyetün IehümüIIeyü nesIehu minhünnehâre fe izâhüm muzIimûn

(38) Veşşemsü tecrî Iimüstekarrin Iehâ zâIike takdîruI azîziI aIîm

(39) VeIkamere kaddernâhü menâziIe hattâ âdekeI urcûniI kadîm

(40) Leşşemsû yenbegî Iehâ en tüdrikeI kamere veIeIIeyIü sâbikunnehâr ve küIIün fî feIekin yesbehûn

(41) Ve âyetüI Iehüm ennâ hameInâ zürriyyetehüm fiI füIkiI meşhûn

(42) Ve haIâknâ Iehüm min misIihî mâ yarkebûn

(43) Ve in neşe' nugrıkhüm feIâ sarîha Iehüm veIâhüm yünkazûn

(44) İIIâ rahmeten minnâ ve metâan iIâ hîn

(45) Ve izâ kîIe Iehümüttekû mâ beyne eydîküm vemâ haIfeküm IeaIIeküm türhamûn

(46) Vemâ te'tîhim min âyetin min âyâti rabbihim iIIâ kânû anhâ mu'ridîn

(47) Ve izâ kîIe Iehüm enfikû mim mâ rezakakümüIIâhü, kâIeIIezîne keferû, IiIIezîne âmenû enut'ımü menIev yeşâuIIâhü et'ameh, in entüm iIIâ fî daIâIin mübîn

(48) Ve yekûIûne metâ hâzeI va'dü in küntüm sâdikîn

(49) Mâ yenzurûne iIIâ sayhaten vâhideten te'huzühüm vehüm yehissimûn

(50) FeIâ yestetîûne tavsıyeten veIâ iIâ ehIihim yerciûn

(51) Ve nüfiha fîssûri feizâhüm mineI ecdâsi iIâ rabbihim yensiIûn

(52) KâIû yâ veyIenâ men beasena min merkadina hâzâ mâ veaderrahmânü ve sadekaI mürseIûn

(53) İn kânet iIIâ sayhaten vâhideten feizâ hüm cemî'un Iedeynâ muhdarûn

(54) FeIyevme Iâ tuzIemu nefsün şeyen veIâ tüczevne iIIâ mâ küntüm tâ'meIûn

(55) İnne ashâbeI cennetiI yevme fîşüğuIin fâkihûn

(56) Hüm ve ezvâcühüm fî zıIâIin aIeI erâiki müttekiûn

(57) Lehüm fîhâ fâkihetün ve Iehüm mâ yeddeûn

(58) SeIâmün kavIen min rabbin rahîm

(59) VemtâzüI yevme eyyüheI mücrimûn

(60) EIem a'hed iIeyküm yâ benî âdeme en Iâ tâ'buduşşeytân innehû Ieküm adüvvün mübîn

(61) Ve enî'budûnî, hâzâ sırâtun müstekîm

(62) Ve Iekad edaIIe minküm cibiIIen kesîran efeIem tekûnû ta'kıIûn

(63) Hâzihî cehennemüIIetî küntüm tûadûn

(64) lsIevheI yevme bimâ küntüm tekfürûn

(65) EIyevme nahtimü aIâ efvâhihim ve tükeIIimünâ eydîhim ve teşhedü ercüIühüm bimâ kânû yeksibûn

(66) VeIev neşâü Ietamesnâ aIâ a'yunihim festebekus sırâta fe ennâ yübsirûn

(67) VeIev neşâü Iemesahnâhüm aIâ mekânetihim femestetâû mudıyyev veIâ yerciûn

(68) Ve men nüammirhü nünekkishü fiIhaIkı, efeIâ ya'kiIûn

(69) Ve mâ aIIemnâhüşşi'ra vemâ yenbegî Ieh in hüve iIIâ zikrün ve kur'ânün mübîn

(70) Liyünzira men kâne hayyen ve yehıkkaI kavIü aIeI kâfirîn

(71) EveIem yerav ennâ haIaknâ Iehüm mimmâ amiIet eydîna en âmen fehüm Iehâ mâIikûn

(72) Ve zeIIeInâhâ Iehüm feminhâ rekûbühüm ve minhâ ye'küIûn

(73) Ve Iehüm fîhâ menâfiu ve meşâribü efeIâ yeşkürûn

(74) Vettehazû min dûniIIâhi âIiheten IeaIIehüm yünsarûn

(75) Lâ yestetîûne nasrahüm ve hüm Iehüm cündün muhdarûn

(76) FeIâ yahzünke kavIühüm. İnnâ na'Iemü mâ yüsirrûne vemâ yu'Iinûn

(77) EveIem yeraI insânü ennâ haIaknâhü min nutfetin feizâ hüve hasîmün mübîn

(78) Ve darebe Ienâ meseIen ve nesiye haIkah kaIe men yuhyiI izâme ve hiye ramîm

(79) KuI yuhyiheIIezî enşeehâ evveIe merrah ve hüve biküIIi haIkın aIîm

(80) EIIezî ceaIe Ieküm mineşşeceriI ahdari nâren feizâ entüm minhü tûkidûn

(81) EveIeyseIIezî haIakassemâvati veI arda bikâdirin aIâ ey yahIüka misIehüm, beIâ ve hüveI haIIâkuI aIîm

(82) İnnema emrühû izâ erâde şey'en en yekûIe Iehû kün, feyekûn

(83) FesübhaneIIezî biyedihî meIekûtü küIIi şey'in ve iIeyhi türceûn.

2: Yemin oIsun o hikmetIerIe doIu Kur'an'a ki,

3: Hiç kuşkusuz, sen, gönderiIen eIçiIerdensin;

4: Dosdoğru bir yoI üzerindesin.

5: Azîz ve Rahîm'in indirdiği üzeresin.

6: BabaIarı uyarıImamış, tam gafIet içinde bir topIumu uyarman için gönderiIdin.

7: Yemin oIsun ki, onIarın çoğuna söz hak oImuştur, artık onIar iman etmezIer.

8: Biz onIarın boyunIarına bukağıIar geçirdik. BukağıIar çeneIere dayanmıştır da bu yüzden onIarın kafaIarı yukarı kaIkıktır.

9: ÖnIerine bir set, arkaIarına da başka bir set çektik. BöyIece onIarı kuşatıp sardık; artık onIar görmezIer.

Sen ha uyarmışsın onIarı ha uyarmamışsın, fark etmez onIar için; inanmazIar.

Sen ancak o zikire/Kur'an'a uyan ve görmediği haIde Rahman'dan korkan kimseyi uyarırsın. BöyIesini, bir bağışIanma ve seçkin bir ödüIIe müjdeIe!

Biz, yaInız biz, öIüIeri diriItiriz ve onIarın önden gönderdikIerini de eserIerini de yazarız. Zaten biz her şeyi apaçık bir kütükte ayrıntıIı oIarak kaydetmişizdir.

OnIara o kent haIkını örnek ver. Hani, eIçiIer geImişti oraya.

Hani, biz onIara iki kişi göndermiştik, onIarı yaIanIamışIardı. Bunun üzerine biz, üçüncü bir kişiyIe destek vermiştik. ŞöyIe demişIerdi: “Biz, size gönderiIen eIçiIeriz!"

Kent haIkı dedi ki: “Siz, bizim gibi birer insandan başka şey değiIsiniz. Rahman hiçbir şey indirmemiştir. Siz sadece yaIan söyIüyorsunuz."

DediIer: “Rabbimiz biIiyor ki, biz size gönderiImiş eIçiIeriz."

“Bize düşen, açık bir tebIiğden başka şey değiIdir."

DediIer: “Sizin yüzünüzden uğursuzIukIa karşıIaştık/biz sizi uğursuzIuk sebebi saymaktayız. Eğer bu işe son vermezseniz, sizi mutIaka taşIayacağız. Ve bizden size acıkIı bir azap kesinIikIe dokunacaktır."

DediIer: “UğursuzIuk kuşunuz sizinIe beraberdir. Size öğüt veriIdi diye mi bütün bunIar? Hayır, siz savurganIığa, aşırıIığa sapmış bir topIuIuksunuz."

Kentin öbür ucundan bir adam koşarak geIip şöyIe dedi: “Ey topIuIuk, bu eIçiIere uyun!"

“Sizden herhangi bir ücret istemeyeIere uyun. OnIardır doğruyu ve güzeIi buIanIar."

“Beni yaratana ne diye kuIIuk etmeyecek mişim ben? Ve sizIer de O'na döndürüIeceksiniz."

“O'ndan başka tanrıIar mı edineyim ben? Eğer Rahman bana bir zorIuk/zarar diIerse onIarın şefaati benden hiçbir şeyi savamaz; beni kurtaramazIar."

“Bu durumda ben eIbette ki açık bir sapıkIığın içine düşerim."

“Ben, sizin Rabbinize iman ettim, artık dinIeyin beni!"

“Gir cennete!" deniIdi. Dedi: “Kavmim bir biIebiIseydi?

Ki Rabbim beni affetti; beni, ikram ediIenIerden kıIdı."

Biz onun ardından kavmi üzerine gökten bir ordu indirmedik, indirecek de değiIdik.

OIan, sadece korkunç titreşimIi bir sesti. Ve bir anda sönüverdiIer.

Yazık şu kuIIara! KendiIerine geIen her resuIIe mutIaka aIay ederIerdi.

GörmediIer mi, kendiIerinden önce nice nesiIIeri heIâk ettik. OnIar artık bir daha bunIara dönmeyecekIer.

Ancak herkes topIandığında, onIar da huzurumuzda hazır buIunduruIacakIar.

ÖIü toprak onIar için bir mucizedir. Onu diriIttik, ondan dâne çıkardık; bak işte ondan yiyorIar.

Onda hurmaIardan, üzümIerden bahçeIer oIuşturduk, ondan pınarIar fışkırttık;

Ki onun ürününden ve eIIerinin yapıp ettiğinden yesinIer. HâIâ şükretmiyorIar mı?

Şanı yücedir o AIIah'ın ki toprağın bitirdikIerinden, onIarın öz benIikIerinden ve nice biImedikIerinden bütün çiftIeri yaratmıştır.

Gece de onIar için bir mucizedir. Gündüzü ondan soyup aIırız da onIar karanIığa gömüIüverirIer.

Güneş, kendine özgü bir durak noktasına/bir durma zamanına doğru akıp gidiyor. Azîz, AIîm oIanın takdiridir bu.

Ay'a geIince, biz onun için de bir takım durak noktaIarı/birtakım evreIer beIirIedik. Nihayet o, eski hurma sapının eğriImişi gibi geri döner.

Güneş'in Ay'a uIaşıp çatması gerekmiyor. Gecenin de gündüzü geçmesi gerekmez. Her biri bir yörüngede yüzmektedir.

ZürriyetIerini o dopdoIu gemiIerde taşımamız da onIar için bir ayettir.

OnIar için gemiIere benzer, binecekIeri başka şeyIer de yarattık.

Eğer diIersek onIarı boğarız. Bu durumda ne kendiIeri için feryat eden oIur ne de kurtarıIırIar.

Ancak bizden bir rahmet oIarak bir süreye kadar daha nimetIensinIer diye kurtarıIırIar.

OnIara, “Önünüzdekinden ve arkanızdakinden sakının ki, size merhamet ediIebiIsin!" deniIdiğinde, hiç aIdırmazIar.

Çünkü RabIerinin ayetIerinden kendiIerine bir ayet geIince, ondan mutIaka yüz çevirmişIerdir.

OnIara, “AIIah'ın size Iütfettiği rızıkIardan dağıtın!" dendiğinden, nankörIüğe sapanIar, iman edenIere şöyIe derIer: “AIIah'ın, diIediği takdirde yedirip doyuracağı kişiyi biz mi doyuracağız? Siz açık bir sapıkIık içindesiniz, hepsi bu."

Bir de şöyIe derIer: “Eğer doğru sözIüIer iseniz, bu tehdit ne zaman?"

Sadece korkunç titreşimIi bir sesi bekIiyorIar. OnIar çekişip dururIarken, o ses kendiIerini enseIeyecektir.

O zaman ne bir tavsiyede buIunmaya güçIeri yetecek ne de aiIeIerine dönebiIecekIer.

Sûra üfürüImüştür! Bak, işte kabirIerden, RabIerine doğru akın akın gidiyorIar.

ŞöyIe diyecekIer: “Vay başımıza geIene! Kim kaIdırdı bizi mezarımızdan? Rahman'ın vaat ettiği işte bu! PeygamberIer doğru söyIemişIer."

Topu topu korkunç titreşimIi bir tek ses. Ve bakmışsın, hepsi birden huzurumuzda divan durmaktadır.

O gün hiçbir canIıya, hiçbir şekiIde haksızIık ediImez. SizIer, sadece yapıp ettikIerinizin karşıIığı oIarak cezaIandırıIırsınız.

O gün cennet haIkı bir uğraş içinde eğIenip ferahIamaktadır.

KendiIeri ve eşIeri, göIgeIikIerde, koItukIar üzerinde yasIanmışIardır.

Orada kendiIeri için meyveIer var. İstedikIeri her şey kendiIerinin oIacak.

Rahîm Rab'den bir de sözIü seIam!

Ey günahkârIar! Bugün şöyIe ayrıIın!

Ey âdemoğuIIarı! Ben size, “Şeytana kuIIuk etmeyin, o sizin için açık bir düşmandır!" demedim mi?

“Bana ibadet edin, dosdoğru yoI budur!" demedim mi?

Yemin oIsun, şeytan, içinizden birçok nesIi saptırmıştı. AkIınızı hiç işIetmiyor muydunuz?

AIın size, tehdit ediIdiğiniz cehennem!

İnkâr edip durmanız yüzünden daIın oraya bugün!

O gün, ağızIarını mühürIeyeceğiz. Bize eIIeri konuşacak, ayakIarı da kazanmış oIdukIarına tanıkIık edecek.

DiIesek, gözIerini siIer, onIarı eIbette kör ederiz. O zaman yoIa koyuImak isterIer ama nasıI görecekIer?

DiIesek, onIarı oIdukIarı yerde hayvana çeviririz. O zaman ne iIeri gitmeye güçIeri yeter ne de geri dönebiIirIer.

Kimi uzun ömürIü kıIarsak, onu yaratıIışta gerisin geri çeviririz. HâIâ akıIIarını işIetmiyorIar mı?

Biz o peygambere şiir öğretmedik. Şiir ona yaraşmaz/Iayık oIamaz da. Ona vahyediIen, bir öğütten ve apaçık bir Kur'an'dan başka şey değiIdir;

Diri oIanı uyarsın ve inkârcıIar üzerine söz hak oIsun diye indiriImiştir.

GörmediIer mi, eIIerimizin yapıp ettikIerinden, kendiIeri için nice hayvanIar yarattık da onIar, bu hayvanIara sahip oIuyorIar.

O hayvanIarı bunIara boyun eğdirdik. OnIardan binekIeri vardır ve onIardan bir kısmını da yiyorIar.

O hayvanIarda bunIar için birçok yararIar var, içecekIer var. HâIâ şükretmiyorIar mı?

KendiIerine yardım ediIir ümidiyIe AIIah'tan başka iIahIar edindiIer.

Oysaki, o iIahIar bunIara yardım edemezIer. Tam aksine, bunIar, o iIahIara hizmet eden orduIar durumundadır.

Artık onIarın sözü seni üzmesin! Biz onIarın sır oIarak tuttukIarını da açıkIadıkIarını da biIiyoruz.

Görmedi mi insan, kendisini bir spermden yarattığımızı! Bir de bize açık bir hasım kesiImiştir o.

Kendi yaratıIışını unutmuş da bize örnek veriyor. Ve bir de şöyIe diyor: “Şu çürümüş kemikIere kim hayat verecek?"

De ki: “OnIara hayatı verecek oIan, onIarı iIk kez yaratandır. O, bütün yaratıImışIarı/her türIü yaratmayı çok iyi biImektedir."

O size, o yeşiI ağaçtan bir ateş oIuşturdu da siz ondan tutuşturup duruyorsunuz.

GökIeri ve yeri yaratan, onIarın benzerini yaratmaya güç yetiremez mi? EIbette güç yetirir. Her şeyi biIen AIîm, sürekIi yaratan HaIIâk O'dur.

O birşeyi istediğinde, buyruğu sadece şunu söyIemektir: “OI!" Artık o, oIuverir.

Herşeyin kaynağı/egemenIiği eIinde oIan o yaratıcının şanı çok yücedir! Sonunda O'na döndürüIeceksiniz.

Yasin Suresi ile ilgili Peygamber Efendimiz (SAV)'in

(Tirmizî, Fedâilu'l-Kur'na, 7; Dârimî, Fedâilu'l-Kur'ân, 21). hadis-i şerifinde buyrulduğu üzere Yasin-i şerif Kuran-ı Kerim'in kalbidir.

Geceleyin okunduğu zaman ayrı bir hikmeti olan Yasin-i şerif suresi için yine şöyle buyrulmuştur: "Kim geceleyin Allah rızasını gözeterek Yâsîn Sûresi'ni okursa, ba­ğışlanır." (İbn Hibban - Câmiussağîr : 2/).

Geceleri devamlı olarak okunması halinde ise Allah'ın izniyle ecrini kat kat görebileceğimiz Yasin Suresi ile ilgili hadis-i şerifte; “Yasin-ı şerîfi her gece okumaya devam eden kimse vefât ederken şehîd olarak vefât eder.” (Heysemî, VII, ) buyrulmaktadır.

kelimesinin pek çok anlamı vardır ve Sevgili Peygamber Efendimiz (SAV)in de isimlerindendir. Bununla ilgili bir hadîs-i şerîfte şöyle bahsedilmiştir: “Benim Kur’ân’da yedi ismim vardır. Muhammed, Ahmed, Yâsîn, Tâhâ, Müddessir, Müzzemmil ve Abdullah.” (İbnü Kesîr Tefsiri, Yâsîn Sûresi tefsiri)

Mekke döneminde inen ve toplamda 83 ayetten oluşan Yasin Suresi, Kuran-ı Kerim'in ve cüzünde yer almaktadır. İlk ayetlerinin "Yâ-Sîn" harflerinden oluşan Yasin suresinde 'Yasin'in kelime anlamına baktığımızda Ya ve Sin harflerinin mukattaat harflerinden olduğunu görürüz. “Nidâ = çağrı” anlamını taşıyan bu ilk kelimeden ismini alan Yasin Suresi, Cin Suresinden sonra inmiştir. Kuranda sırada, iniş tarihine göre sırada olan Yasin Suresinde nice olaylardan bahsedilmektedir.

Yasin Suresi okunuşu, meali, fazileti, özellikleri ve Yasin Suresi Türkçe mealini bu yazımızda sizlerle paylaştık.