Kaynak: DHA
Haber Giriş: -
Tırnak yeme alışkanlığı genel olarak çocukluk çağında başlamaktadır. Yaklaşık olarak üç veya dört yaşlarında başlayan bu alışkanlık, davranış ve uyum bozukluğu olarak değerlendirilmektedir. Bununla birlikte insanların çoğunlukla stres altında ve gerginken tırnaklarını yediği gözlemlenmiştir. Bu durum da genel itibari ile kaygı bozukluğu ile ilişkilendirilmektedir. Tırnak yeme alışkanlığının bırakılabilmesi için kişiyi bu davranışa iten nedenlerin araştırılması gerekmektedir.
Çocuklarda ve yetişkinlerde sık olarak görülen tırnak yemek, tırnak etini kopartma, yeme ve tırnak yüzeyini dişle kazıma işlemidir. Bu davranış biçimi genellikle üç yaşındaki çocuklarda görülmektedir. Bununla birlikte ergenlik dönemine kadar devam eder. Bu eylemi, hastalık haline getiren unsur, sürekli olarak tekrarlanmasıdır. Süreklilik göstermesi halinde kişiyi tırnaklarını yemeye iten sebebin ne olduğu araştırılmalıdır. Aynı zamanda bu durum, Amerikan Psikiyatri Birliğine göre başka şekilde isimlendirilemeyen dürtü bozukluğu olarak belirlenmiştir.
Özellikle tırnak yiyen çocukların ebeveynleri tarafından sıklıkla merak edilen, Tırnak yemek neden olur? sorusunun tek bir yanıtı yoktur. Ancak genellikle bu davranış bozukluğunun altında yatan nedenler psikolojik sorunlar olmaktadır. Bununla birlikte çocuklarda tırnak yeme alışkanlığı, bu davranışın kötü ve yapılmaması gereken bir davranış olduğunu öğrendikleri anda daha da kökleşmektedir. Aynı zamanda yetişkinlerde görülen tırnak veya tırnak eti yemek, genel olarak bir psikolojik sıkıntıdan kaynaklı gelişmektedir. Bunlar kaygı bozukluğu, güvensizlik hissi veya panik atak vb. gibi hastalıklar olabilir.
Kişilerin bu davranışa iten nedenler çoğunlukla şunlardır:
Tıbbi karşılığı Onikofaji olan tırnakları yeme alışkanlığı, yapılan küçük hatalar nedeniyle birçok ebeveyn için büyük bir sorun haline gelmektedir. Çocuklarda sık olarak ötülen bu davranış bozukluğu, beden odaklı tekrarlayan davranış, uyum bozukluğu ve dürtü kontrol bozukluğu olarak değerlendirilmektedir. Küçük çocukların yüzde 30unda görülmekle birlikte ergenliğe geçiş sürecince artmaktadır. Yapılan araştırmalar, çocukların bazı çevresel faktörlerden etkilenmesi sonucu yakalandıkları psikolojik rahatsızlıklar sebebiyle bu alışkanlığı kazandıklarını göstermektedir.
Baskı altına alınmış, mutsuz ve güvende hissetmeyen çocuklarda daha sık karşılaşılan bu durumun altında yatan birçok sebep olabilmektedir. Bununla birlikte çocuklarda tırnak yeme, bir güvensizlik belirtisi olarak ortaya çıkar. Genel olarak küçük yaştaki çocuklarda bu davranış bozukluğuna neden olan faktörler şunlardır:
Çocuklarda görülen bu uyum ve davranış bozukluğunun geçmesi için fayda sağlayacak önerilerimiz şunlardır:
Tüm bunlara rağmen hala alışkanlığını devam ettiren çocuklar için mutlaka bir uzman desteği alınmalıdır. Bu sayede tedavi süreci daha bilinçli ve kontrollü bir şekilde ilerleyebilir. Aynı zamanda bu duruma ne kadar erken müdahale edilirse, alışkanlığın bırakılması o kadar kolaylaşır.
Yetişkinlerde görülen bu davranış bozukluğu genellikle çocukluk dönemlerinden gelmektedir. Çocukluk çağında tedavi edilemeyen ve iyi yönetilmeyen bu alışkanlık, ilerleyen yaşlarda da devam etmektedir. Bununla birlikte ergenlik döneminin ardından tırnak yemek yerini saçla oynama, kalem çiğneme, burun çekme vb. gibi alışkanlıklara bırakabilmektedir. Erişkinlerde ise bunun yerine sigara ve alkol kullanımı, sakız çiğneme gibi davranışların çocuklukta görülen bu davranışın yerine geçtiği düşünülmektedir.
Bu alışkanlık, tırnaklarda tırnak etinde hasara sebep olmaktadır. Bununla birlikte bu davranış bozukluğunun uzun sürmesi halinde ağızda yara oluşması, bazı diş problemleri, apseler ve enfeksiyon gibi komplikasyonlar da görülebilmektedir. Kronik vakalarda tırnak yatakları hasar görerek, bütün tırnağın düşmesine neden olabilir. Çocuklarda bu alışkanlığın sonucu olarak ön dişlerde şekil bozukluğu meydana gelebilir. Aynı zamanda yenmiş tırnakları yutan kişilerde bazı mide sorunları da oluşma ihtimali yüksektir.
Bunların yanında tırnak yiyen kişilerde görülen bazı sorunlar şunlardır:
Bu alışkanlığa sahip kişilerin tırnak yememek için öncelikle kendilerini tetikleyen şeyleri bulmaları gerekmektedir. Bunlar kişiye göre değişmekle birlikte stres, korku, endişe ve farklı fiziksel etkenler olabilir. Bununla birlikte tırnakları düzenli olarak kesmek de sıklıkla alınan önlemler arasındadır. Genellikle kozmetik firmaları tırnak yemeyi bırakmak isteyenler için acı, tadı kötü olan ojeler üretmektedir. Bunlardan zararsız olanlarından alarak tırnaklarınıza sürmeniz, ellerinizi ağzınıza her götürdüğünüzde o acı tadı almanıza neden olur. Bir süre sonra bu tadı almamak için alışkanlığınızı bırakma eğilimi göstermeniz beklenir.
Düzenli olarak manikür yaptırmak, tırnaklarınıza verdiğiniz özenin artmasını sağlayacağından bu alışkanlığı bırakmanızda faydalı olur. Aynı zamanda tırnaklarınızın üzerine bant veya çıkartmalar yapıştırmak da önleyici olabilmektedir. Bunlarla birlikte tırnak yeme alışkanlığınızı daha iyi ve zevkli bir alışkanlıkla değiştirmeyi tercih edebilirsiniz.
Klinik vakalarda genel olarak nedene yönelik tedavi uygulanmaktadır. Bununla birlikte tedaviler yalnızca hastaya yapılan uygulamaları değil, hastanın yakın çevresine verilecek olan eğitimleri de kapsamaktadır. Çünkü bu alışkanlığın bırakılmasına engel olan en büyük etkenlerden biri yakın çevreden gelen baskı veya eleştirilerdir. Sonuçta çeşitli terapiler ve eğitimlerle bu davranış bozukluğunun bırakılması sağlanmaktadır.
Tedavi biçiminin nasıl olduğuna bakılmaksızın, hastanın yakın çevresinin eğitilmesi zorunludur. Cezalandırma, eleştiri vb. gibi davranışlar yerine onlar tarafından görülen desteklerle hasta bu alışkanlığı bırakmak yolunda daha kolay teşvik edilebilmektedir.
Bu tedavide yaklaşımsal ya da bilişsel terapi teknikleri uygulanabilmektedir. Bu terapilerin temel amacı, hastanın alışkanlığı ile baş etme yöntemlerini öğrenmesidir. Uygulanan çeşitli teknikler ve sözel terapilerle hastaların bu beceriyi kazanması beklenmektedir.
Bunların yanında işlevsel değerlendirme analizleri de yapılmaktadır. Bu modelde, hasta ile danışan terapiler sırasında bu alışkanlığa gelişmesine neden olan altta yatan sebepleri arar. Bir hipotez oluşturulduktan sonra davranışlar analiz edilerek, genel bir tedavi planı yapılmaktadır. Çevresel belirleyiciler kişiden kişiye göre farklılık gösterdiği için işlevsel analiz terapisi, kökeni belirlemede çok etkili ve gerekli bir yöntemdir.
Alışkanlığı tersine çevirme teknikleri de tedavi yöntemleri arasında uygulanan etkili tekniklerden birisidir. Hastaya genel olarak verilen terapi, farkındalık eğitimleri ve rahatlama eğitimleri ile acil durum yönetimlerini kapsamaktadır. Farkındalık eğitiminde bu alışkanlığın sıklığının takip edilmesi, gerekirse video kaydının alınması ve hangi hallerde tırnak yeme isteğinin geldiğinin araştırılması gibi eylemler bulunmaktadır. Tutulan çizelgede, hastada genel bir farkındalık oluşur. Bunun sonucunda tedavi çok daha bilinçli ve kontrollü bir şekilde ilerler.
Rahatlama eğitimleri ise genel itibari ile nefes egzersizlerini kapsamaktadır. Hasta tetikleyicileri hissettiği anda tırnaklarını yemek yerine derin nefes egzersizleri yapmayı öğrenir. Acil durum yönteminde ise, aile üyelerine eğitim verilmektedir. Hastayı doğru davranışa yönlendirmek adına desteklemeleri ve kararlı bir şekilde tedaviye devam edilmesine ön ayak olmaları sağlanır.
Tırnak yeme hangi vitamin eksikliğinden kaynaklanmaktadır?
Vitamin eksikliği nedeniyle oluşan bu hastalık en çok B12 ve demir vitaminlerinin eksikliğinde ortaya çıkmaktadır. Ancak altta yatan psikolojik nedenler tetikleyici olması bakımından çok daha güçlüdür.
Tırnak yeme alışkanlığı nasıl bırakılır?
Bu alışkanlıkta çoğunlukla nedene yönelik bir tedavi uygulanmaktadır. Bununla birlikte tedaviler yalnızca hastaya yapılan uygulamaları değil, hastanın yakın çevresine verilecek olan eğitimleri de kapsamaktadır. Alınacak olan bireysel önlemlerin (acı oje kullanmak, tırnakları kesmek, manikür yapmak vb.) yanında çeşitli uzman terapileriyle tırnakları yeme alışkanlığı bırakılabilir.
Tırnak yemek psikolojik rahatsızlık mı?
Bir uyum ve davranış bozukluğu olarak değerlendirilen bu alışkanlık psikolojik rahatsızlıklar grubuna girmez. Ancak psikolojik rahatsızlık kaynaklı davranış bozukluğu alanında değerlendirilmektedir.
Psikoloji bölümü doktor listesi aşağıda yer almaktadır:
Tırnak yeme nasıl bırakılır merak ediyor olabilirsiniz çünkü bu hastalık 7'den 70'e birçok insanın muzdarip olduğu bir durumdur. Tırnak yeme alışkanlığı nasıl bırakılır merak ediyorsanız tüm detaylarıyla sizin için derledik. Tırnak yemek nasıl bırakılır, bu hastalık neden ortaya çıkar, tırnak yemenin zararları nelerdir? Bu sorular ve çok daha fazlasının yanıtı yazımızda!
Tırnak yeme hastalığı el tırnaklarının etrafındaki deriyi yeme, el ve ayak tırnaklarını koparma, kemirme olarak tanımlanabilir. Bu hastalık genelde yaşlarında başlayan bir tür davranış bozukluğudur. Çok nadiren bebeklik döneminde 5 aydan sonra da başlayabilir.
Genelde çocukluk döneminde başlayan bu davranış ergenlik döneminde kişinin sosyal çevresinden onay görmesiyle ortadan kaybolabilir. Bazen bu alışkanlık yerini; dudak yeme, saç kıvırma, burun çekme, kalem kemirme gibi alışkanlıklara da bırakabilir.
Tırnak yeme alışkanlığı kişinin olaylar karşısındaki duygu ve düşünceleriyle baş etme biçimidir. Tırnak yemek, çoğunlukla psikolojik travmaların sonucunda başlasa da tırnaklarını yiyen anne ya da babaların çocukları, yalnızca ebeveynini taklit ederek tırnaklarını yemeye başlayabilir. Tırnak yeme alışkanlığının ardında birçok sebep olabilir. Bunların başında da mükemmeliyetçilik, sabırsız bir kişilik yapısı, hayal kırıklığı ve stres gelir.
Çocukluk döneminde ortaya çıkan tırnak yeme alışkanlığında ailenin çocuğun üstüne gitmemesi çok önemlidir. Bunun yerine hiç böyle bir şey yokmuş gibi ellerini kullanacağı aktivitelere yönlendirerek bu alışkanlıktan kurtulmasını sağlayabilirler. Ebeveynlerin çocuklarını tırnak yeme konusunda sürekli uyarması hatta cezalandırması durumu daha da kötüleştirecektir.
Tırnak yemenin en büyük zararı tırnak ve tırnak etlerinin yenmesi sonucu şekil bozukluğu olması ve bunun da kişinin öz güvenini düşürmesidir. Uzun dönemde ise tırnak düşmesine sebep olurken, tırnakların sürekli ağızla temas etmesi enfeksiyon kapılmasına da neden olabilir.
Çocukluk döneminde fark edildiğinde çocuğun ellerini kullanacağı aktivitelere yönlendirmek oldukça önemlidir. Alışkanlık devam ederse sebebini iyi anlamak ve ortadan kaldırmaya çalışmak önemlidir. Ayrıca hem yetişkinlerde hem de çocuklar da pozitif motivasyon oldukça önemlidir. Can sıkıntısı, kaygı ve stres gibi tetikleyicilerin ortadan kaldırılması, tırnakların kısa olması, düzenli manikür yaptırılması alışkanlığın bırakılmasında faydalıdır. Oje sürmek de bir başka etkili yöntemdir. Ancak tüm bunlara rağmen bu alışkanlık devam ediyorsa bilişsel ve davranışsal terapi yaklaşımları ile bu davranıştan kurtulabilirsiniz.