Beyaz Kanatlı Vampir Başım Dertte

Eğer vampirlerin bir film efsanesi olduğuna inan&#x;yorsan&#x;z bu kitab&#x; okumadan kapat&#x;n. Şayet içinizde gerçek olduklar&#x;na dair az&#x;c&#x;k bir k&#x;rp&#x;nt&#x; varsa bile bu kitab&#x; okuyun.

Büyükler, dünyada bir tek insanlar&#x;n yaşad&#x;ğ&#x;n&#x; zannediyor. Bu yüzden, vampir gördüğünüzü söylerseniz size inanmazlar, hatta en sevdiğiniz şey üzerine yemin etseniz de durum değişmez. Hele bir de beyaz kanatl&#x; vampir gördüğünüz konusunda &#x;srarc&#x; olursan&#x;z işte o zaman hap&#x; yuttunuz demektir. Soluğu bir psikoloğun karanl&#x;k odas&#x;nda, karş&#x;n&#x;zda sürekli esneyen bir adam&#x;n veya sürekli saç&#x;yla oynayan bir kad&#x;n&#x;n bezgin bak&#x;şlar&#x; eşliğinde, göz kapaklar&#x;n&#x;z&#x;n kapanmas&#x;na mani olmaya çal&#x;şarak geçireceksiniz demektir.

Asl&#x;na bakacak olursak büyüklerin bu gerçeği gizlemeleri kadar doğal bir şey olmaz, çünkü vampirlerin bir k&#x;sm&#x; korkunç olmasa bile büyük bir bölümü korkunçtur.

&#x;smim Luk Bart&#x;n, 13 yaş&#x;nday&#x;m.

Geçen aya kadar Norveç&#x;in en doğusunda, çoğunlukla fakir insanlar&#x;n yaşad&#x;ğ&#x; büyük bir şehirde yaş&#x;yordum, ta ki bir gün baş&#x;ma korkunç bir olay gelene kadar. S&#x;radan bir gündü. Okul ç&#x;k&#x;ş saati çoktan geçmişti. Çocuklar&#x;n&#x; almaya gelen büyüklerin telaşlar&#x; bitmiş, yerini derin bir sessizliğe b&#x;rakm&#x;şt&#x;.

Saatlerce okulun kap&#x;s&#x;nda dikilip annemin gelmesini bekledim ama gelmedi. &#x;lk başlarda çikolata fabrikas&#x;nda işlerin yoğun olduğunu ve mesaiye kald&#x;ğ&#x;n&#x; düşünmüştüm ama öyle olmad&#x;ğ&#x; ortaya ç&#x;kt&#x;. Baş&#x;na kötü bir şeyler geldiği kesindi.

Okul Müdürü Bay Hans&#x;n durumu fark etmiş olmal&#x; ki, ağ&#x;r ad&#x;mlarla yan&#x;ma gelip tepemde dikildikten sonra tok bir sesle:

Benimle gel evlat! demişti.

Kap&#x;daki tabelada ENLEY KARAKOLU yazan bir yerden içeri girmiş, kocaman göbeğini kald&#x;rmakta zorlanan siyah deri montlu, mavi renkli gömleği olan ve gömleğinin cebinden güneş gözlüğü sarkan, b&#x;y&#x;kl&#x; bir adam&#x;n karş&#x;s&#x;na çökmüştüm.

&#x;&#x;Söyle bakal&#x;m evlat onu en son nerede gördün, üzerinde ne vard&#x; ? saç rengi neydi ? bana benziyor muydu ?&#x;&#x;

&#x;&#x;Annem olduğunu söylememiş miydim ?&#x;&#x;

&#x;&#x;Aaa evet affedersin&#x;&#x;

  Bir sürü sorgu sualden geçtikten sonra, b&#x;y&#x;kl&#x; adam geriye doğru yaslan&#x;p elindeki kalemi masaya vurduktan sonra, derin bir iç çekerek aynen şöyle demişti:

Küçük adam, korkar&#x;m ki annen kay&#x;p ve onu buluncaya kadar&#x;&#x;&#x;bu bir seneyi alabilir, belki de daha uzun bir süre. Bu yüzden devletin kimsesizler okulunda yat&#x;l&#x; öğrenci olacaks&#x;n. deyip, ellerini açarak gözlerini tavana diktikten sonra da:

Şükürler olsun ki devletimiz var. diye de eklemişti.

Bu çok kötü&#x;

Şimşekler çakmal&#x; Volkanlar patlamal&#x;yd&#x;. Dünya durmal&#x;,  herkes sokaklara dökülüp annemi bulmal&#x;yd&#x;. Tam manas&#x;yla y&#x;k&#x;lm&#x;şt&#x;m

O okulun yat&#x;l&#x; öğrencisi olmaktansa ölmem daha iyiydi.

Size yemin ederim ki Genle Yat&#x;l&#x; Okulu&#x;nda bir saniye bile geçirmek istemezsiniz, çünkü okul kafadan kontak çocuklarla ve en az onlar gibi kafay&#x; uçurmuş öğretmenlerle dolu.

Okul, insan nüfusunun en az yoğunlukta olduğu küçük bir kasaban&#x;n dev ağaçlarla kapl&#x; olan orman&#x;n&#x;n ortas&#x;na kondurulmuş ve ancak kâbuslar&#x;n&#x;zda görebileceğin kadar korkunç bir mimariye sahip. Üstelik o okuldaki öğretmenlerin vampir olduklar&#x;na dair bir sürü söylentiler de ortal&#x;kta dolaş&#x;yor.

Karakolun koridorlar&#x;nda yere kapan&#x;p:

O okula gitmeeeeeeeeeeem! diye inlesem de durum değişmemişti.