Günışığı çok parlaktır ve çıplak gözle kısa süreler için Güneş'e bakmak acı verici olabilir ama özel olarak normal gözler için zararlı değildir.[63][64] Güneş'e doğrudan bakıldığında gözde yıldız gibi parlamalar oluşur ve geçici olarak yarı körlüğe sebep olur. Aynı zamanda retinaya 4 milliwatt gün ışığı düşmesine, böylece retinanın hafifçe ısınarak, potansiyel olarak gözlerin zarar görmesine neden olur.[65][66]UV ışınlarına maruz kalma sonucu aşamalı olarak gözün lensi yıllar sonra sararır ve katarakt oluşumuna neden olabilir.[67] Doğrudan Güneş'e bakıldığında yaklaşık 100 dakika sonra UV kaynaklı Güneş yanığı benzeri lezyonlar retina üzerinde oluşur, özellikle morötesi ışınlar yoğun ise.[68][69] Gözler yaşlı ise durum daha da kötüleşir, çünkü yaşlanan gözlerden daha fazla UV'den etkilenir.
Güneş'i dürbün gibi ışığı yoğunlaştıran optik cihazlarla izlemek eğer UV ışınları filtre edecek uygun bir filtre yoksa çok zararlıdır. Filtresiz dürbünler çıplak gözün aldığından 500 kat daha fazla enerjinin retinaya gelmesini sağlayacağından retina hücrelerinin hemen ölmesine neden olur. Öğlen güneşine filtresiz dürbünle çok kısa bir süre bakmak bile kalıcı körlüğe neden olur.[70] Güneş'i izlemenin güvenli bir yolu teleskop kullanarak görüntüsünü bir ekrana yansıtmaktır.
Kısmî Güneş tutulmalarını izlemek zararlıdır, çünkü göz bebekleri aşırı yüksek kontrasta uyumlu değildir. Göz bebeği ortamda bulunan toplam ışık miktarına göre genişler, ortamda bulunan en parlak nesneye göre değil. Kısmî tutulmalarda gün ışığının çoğunluğu Güneş'in önünden geçen Ay tarafından engellenir ama ışık kürenin örtülmemiş kısımlarının yüzey parlaklığı normal günlerdeki ile aynıdır. Ortamın loş olması nedeniyle göz bebeği ~2 mm'den ~6 mm'ye büyür ve gün ışığına maruz kalan her retina hücresi tutulmayan normalin on katı ışık alacaktır. Bu gözlemcinin gözünde kalıcı kör noktalara neden olacak şekilde hücreleri öldürebilir ya da hücrelere zarar verebilir.[71] Hemen acı oluşmadığı için tecrübesiz gözlemciler ve çocuklar bu zararın farkına varamaz, bir kişinin görüşünün bozulması hemen fark edilmez.
Gün doğumu ve gün batımı esnasında gün ışığı Rayleigh saçılımı ve Mie saçılımı nedeniyle azalır. Dünya atmosferinden geçerken aldığı uzun yol nedeniyle çıplak gözle rahat bir şekilde seyredilebilecek kadar sönüktür. Pus, duman, toz ve yüksek nem ışığın azalmasına yardımcı olur.
Güneş'i izlemek için kullanılan ışık azaltıcı filtreler bu nedenle tasarlanır. Uydurularak yapılan filtreler UV ve IR ışınları geçirebilir dolayısıyla yüksek parlaklık düzeylerinde göze zararlı olabilir. Teleskoplarda kullanılan filtreler lensin ya da açıklığın üzerinde olmalı ama oküler mercekte olmamalıdır. Çünkü emilen gün ışığından kaynaklanan aşırı ısı bu filtrelerin aniden çatlamasına neden olabilir. 14 numaralı kaynak camı kabul edilebilir bir Güneş filtresidir ama negatif siyah fotoğraf filmi değildir çünkü çok fazla kızılötesi ışını geçirir.
Ayrıca bakınız[değiştir kaynağı değiştir]
Güneş'in dönen manyetik alanının gezegenlerarası ortamda bulunan plazma üzerindeki etkisinden kaynaklanan gün yuvarı akım katmanı Güneş Sistemi'nin en uç noktalarına kadar uzanır.[47]
Güneş içinde bulunan tüm madde yüksek sıcaklıklardan ötürü gaz ve plazma hâlindedir. Bu nedenle Güneş ekvatorda yukarı enlemlerde olduğundan daha hızlı döner. Ekvatorda dönüş hızı 25 gün iken kutuplarda 35 günde kendi etrafında döner. Bu kademeli dönüş sonucunda manyetik alan çizgilerinin zamanla kıvrılarak manyetik alan halkaları oluşturması Güneş'in yüzeyinden patlamalarla ayrılarak Güneş lekeleri ve Güneş püskürtüleri oluşumuna neden olur. Bu kıvrılma hareketi solar dinamonun oluşmasına ve 11 yıllık Güneş döngüsü ile Güneş'in manyetik alanının yön değiştirmesine neden olur.
Güneş'in dönen manyetik alanının gezegenlerarası ortamda bulunan plazma üzerindeki etkisi gün yuvarı akım katmanını oluşturur. Bu katman farklı yönleri gösteren manyetik alanları ayırır. Gezegenlerarası ortamda bulunan plazma aynı zamanda Dünya'nın yörüngesinde Güneş'in manyetik alanının kuvvetinden de sorumludur. Eğer uzay bir vakum olsaydı Güneş'in10−4tesla manyetik dipol alanı uzaklığın kübüyle azalarak 10−11 tesla olacaktı. Ancak uydu gözlemleri bunun 100 kat daha fazla kuvvetli olduğunu ve 10−9 tesla civarında olduğunu göstermektedir. Manyetohidrodinamik (MHD) kuram manyetik alan içindeki iletken bir akışkanın (örneğin gezegenlerarası ortam) yine manyetik alan yaratan elektrik akımları indüklediğini söyler, dolayısıyla bir MHD dinamo gibi hareket eder.
Güneş gözleminin tarihçesi[değiştir kaynağı değiştir]
Uzun yıllar boyunca Dünya üzerinde tespit edilen Güneş'ten gelen nötrinoların sayısı standart Güneş modeline göre tahmin edilenin yarısı ile üçte biri arasında değişmekteydi. Bu aykırı sonuç Güneş nötrino problemi olarak bilinir. Problemi çözmek için öne sürülen kuramlar ya Güneş'in iç sıcaklığını azaltarak daha düşük bir nötrino akısını açıklamaya çalışıyordu ya da nötrinoların Güneş'ten Dünya'ya gelirken salınıma uğradığını yani varlığı tespit edilemeyen tau ve muon nötrino parçacıklarına dönüştüğünü öneriyordu.[41] 1980'lerde nötrino akısını olabildiğince tam olarak ölçebilmek için Sudbury Nötrino Gözlemevi ve Kamiokande gibi birkaç nötrino gözlemevi kuruldu. Bu gözlemevlerinden gelen sonuçlar sonunda nötrinoların çok küçük durak kütlesi ("rest mass") olduğunu ve gerçekten de salındıklarını gösterdi.[42] Hatta, 2001 yılında Sudbury Nötrino Gözlemevi doğrudan üç tip nötrinoyu da tespit etmeyi başardı ve Güneş'in toplam nötrino ışıma oranının standart Güneş modeli ile uyumlu olduğunu ortaya çıkardı. Nötrino enerjisine bağlı olarak Dünya'da görünen nötrinoların üçte biri elektron nötrino tipindedir. Bu oran maddede nötrino salınımını açıklayan, madde etkisi diye de bilinen Mikheyev-Smirnov-Wolfenstein (MSW) etkisi ile tahmin edilen oranla uyumludur. Dolayısıyla problem artık çözülmüştür.
Korona ısınma problemi[değiştir
Güneşin Özellikleri - Güneşin Yapısı, Sıcaklığı, Kütlesi, İç Katmanları Ve Dünyaya Uzaklığı
Giriş Tarihi: 21.10.2022 11:10Son Güncelleme: 21.10.2022 11:10
Güneş Sistemi’nin merkezi statüsüne sahip olan Güneş, tüm gezegenlere ışık ve ısı vermektedir. Dünya üzerinden, her gün doğup battığını gördüğümüz Güneş’in önemi tüm gezegenler açısından oldukça mühimdir. Güneş Sistemi kütlesinin %99.8’ini oluşturan Güneş’in özellikleri her geçen gün daha da çeşitlenmektedir. İşte, Güneş’in özellikleri - Güneş gezegeninin yapısı, kütlesi, katmanları ve Dünyaya uzaklığı ile ilgili ayrıntılı bilgiler. Detaylar haberimizde...
Güneş, orta büyüklükte bir yıldız olarak bilinmektedir. Güneş Sistemi'ni bir arada tutmakta olan Güneş'in özellikleri hem canlılar hem de gezegenler için çok önemlidir. Dilerseniz, Dünya'ya hayat veren, Güneş gezegeninin yapısı, kütlesi, katmanları ve Dünyaya uzaklığı ile ilgili haberimizi birlikte inceleyelim...
Güneş Özellikleri
Güneş'in mevcut katmanları sırasıyla; çekirdek, ışınımsal bölge, konveksiyon katmanı, fotosfer, kromosfer, korona, Güneş lekeleri, granüller, prominanslar olarak ifade edilmektedir. Güneş'in özellikleri çok çeşitlidir ve bazıları şu şekildedir;
Güneş yıldızı, Dünya üzerinde yaşayan tüm canlıların ışık ve ısı kaynağıdır. Kısacası yaşam kaynağıdır.
Güneş'in yapısı, gazlardan var olmuştur.
Güneş'in büyük bir bölümü hidrojen atomlarından oluşmaktadır. Oranlar ile gösterilir ise; %71 hidrojen, %26.5 helyum ve %2.5 diğerleridir...
Güneş'in merkez kısmında çok yoğun ve aşırı sıcak olan çekirdeği bulunmaktadır ve buradan Güneş'in enerjisi açığa çıkmaktadır.
Yeryüzünden Güneş'e çıplak gözle bakmak çok zordur. Fakat bakabildiğimiz kadarı ile görebildiğimiz katmanı ışık küre olarak bilinmektedir. Işık kürenin üzerinde ise iki katman bulunmaktadır ve bu katmanlar da; taç küre ve renk küredir.
Dünya'da olduğu gibi Güneş'te de katmanlar bulunmaktadır. Bu katmanlar Güneş atmosferi ve iç katmanlar olarak iki şekilde ifade edilebilir.
Güneş'in iç katmanlarında; konveksiyon katmanı, çekirdek, ışınım katmanı bulunmaktadır. Güneş'in atmosferinde ise; Kromosfer (renk küre), Fotosfer (ışık küre), Korona (taç) katmanları bulunmaktadır.
Güneş'in çevresi yaklaşık olarak 4.3 milyon kilometre olarak bilinmektedir.
Güneş'ten Dünya'ya doğru gelen ışınlar 8 dakika içerisinde Dünya'ya ulaşabilmektedir.
Güneş plazma halinde olarak bilinmektedir ve katı halde değildir.
Gök cismi Güneş, inanılmaz güçlü bir manyetik alana sahiptir.
Güneşin Özellikleri
Güneş; Güneş Sistemi içerisinde bulunan en büyük gök cismi olarak bilinmektedir. Örneğin Güneş, 1.300.000 adet Dünya büyüklüğündedir. Güneş'in çapı ise Dünya'nın 109 katı kadardır. Böylesine devasa bir gök cisminin çeşitli özellikleri bulunmaktadır. Örneklendirilmesi gerekir ise;
Güneş, devasa büyüklükte olduğu için mevcut çekim kuvveti, diğer tüm gezegenlerden daha fazla olmaktadır.
Güneş küre şeklindedir. Dünya için ışık ve ısı kaynağıdır.
Güneş, Samanyolu Galaksisi içerisinde bulunan 200.000 yıldızdan yalnızca biridir.
Gök cismi Güneş, Samanyolu Galaksisi etrafında dolanmaktadır.
Güneş ile Dünya arasındaki uzaklık yaklaşık olarak 150 milyon kilometre olarak bilinmektedir.
Güneş'in yaşı 5 Milyar olarak bilinmektedir.
Güneş'in oluşumu ile ilgili sorular; toz ve gaz bulutlarından meydana geldiği cevabı ile noktalanmıştır.
Güneş'in yaydığı ışığın rengi beyaz olmaktadır.
Güneş kendi etrafında döner ve bu kendi etrafında dönüş turu 25 günde tamamlanmaktadır.
Güneş kendi ekseni etrafında saat yönünün tersine dönmektedir. Yani Batı'dan Doğu'ya doğru dönmektedir.
Güneş'in yüzey sıcaklığı 6.000 santigrat derece iken, bu sıcaklık çekirdekte 15 milyon santigrat derece olarak görülmektedir.
Güneş'de diğer tüm yıldızlar gibi doğmuştur ve büyümektedir. Güneş'in de enerjisi bir gün bitecektir.
Güneş'in yüzeyinde nadiren soğuk kısımlar bulunmaktadır. Bu kısımlara ''Güneş Lekeleri'' denmektedir. Bu lekeleri gözlemleyen ilk kişi ''Galileo Galilei''dir. Galilei güneş lekelerinin hareket ettiğini fark ederek, kendi ekseni etrafında döndüğünü de gözlemleyip bu olguyu bulmuştur.
Güneş'te sürekli patlamalar meydana gelmektedir ve bu patlamalar nedeni ile etrafına çok fazla derecede enerji yayılmaktadır.
Güneş, yaklaşık 220 kilometre hız ile ilerlemektedir.
Güneşin Dünyaya Uzaklığı
Yaklaşık 5 milyar yaşında olduğu bilinen Güneş'in yine yaklaşık olarak 5 milyarlık bir hidrojen deposunun kaldığı bilim insanları tarafından söylenmektedir. Yani 5 milyarlık bir hidrojen yakıtı sonrası, Güneş de varlığını yitirecektir.
Yarıçapı 695.508 kilometre olan Güneşin Dünyaya uzaklığı ise 149.600.000 kilometre olarak bilinmektedir. İçerisinde yanan gazlardan oluşmakta olan Güneş kendi etrafındaki dönüşünü 25 günde tamamlamaktadır. Ayrıca; Güneş, Ay ve Dünya'nın modelleri oluşturulursa; büyüklük örneklendirilmesi için şu tanım yapılabilir; Ay 1 cm, Dünya 4 cm ve Güneş ise 436 cm büyüklüğünde olmaktadır.
ARKADAŞINA GÖNDER
Güneşin Özellikleri - Güneşin Yapısı, Sıcaklığı, Kütlesi, İç Katmanları Ve Dünyaya Uzaklığı
