Hanbelilik Kurucusu

PAYLAŞ:                

Peygamber Efendimiz (s.a.v) Cibril hadisinde “İslam Nedir?” sorusuna “–İslâm, Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şehâdet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman, yoluna güç yetirip imkân bulduğun zaman Kâ’be’yi ziyâret (hac) etmendir” buyurdular.

“İman Nedir?” sorusuna “–Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe inanmandır. Yine kadere, hayrına ve şerrine îmân etmendir” buyurdular.

İhsan Nedir? Rasûlullah Efendimiz (s.a.v): “–İhsân, Allah’a, onu görüyormuşsun gibi kulluk etmendir. Sen onu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor” buyurdular. (Müslim, Îmân 1, 5. Buhârî, Îmân 37; Tirmizi Îmân 4; Ebû Dâvûd, Sünnet 16)

Kuran-ı Kerim, Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen ilahi kitapların sonuncusudur. İlahi emirleri barındıran Kuran ve beraberinde Efendimizin (s.a.v) sünneti tüm Müslümanlar için yol gösterici rehberdir.

Tüm insanlığa rahmet olarak gönderilen örnek şahsiyet Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) 23 senelik nebevi hayatında bizlere Kuran ve Sünneti miras olarak bırakmıştır. Nitekim hadis-i şerifte buyrulur: “Size iki şey bırakıyorum, onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu asla şaşırmazsınız. Bunlar; Allah’ın kitabı ve Peygamberinin sünnetidir.” (Muvatta’, Kader, 3.)

Tasavvuf; Cenâb-ı Hakkʼı kalben tanıyabilme sanatıdır.Tasavvuf; “îmân”ı “ihsân” gibi muhteşem ve muazzam bir ufka taşımanın diğer adıdır. Tasavvuf’i yola girmekten gaye istikamet üzere yaşayabilmektir. İstikâmet ise, Kitap ve Sünnet’e sımsıkı sarılmak, ilâhî ve nebevî tâlimatları kalbî derinlikle idrâk edip onları hayatın her safhasında vecd içinde yaşayabilmektir.

Dua, Allah Teâlâ ile irtibatta bulunmak; O’na gönülden yönelmek, meramını vâsıta kullanmadan arz etmek demektir. Hadisi şerifte "Bir şey istediğin vakit Allah'tan iste! Yardım dilediğin vakit Allah'tan dile!" buyrulmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/)

Zikir, bütün tasavvufi terbiye yollarında nebevi bir üsul ve emanet olarak devam edegelmiştir. “…Bilesiniz ki kalpler ancak Allâh’ı zikretmekle huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28) Zikir, açık veya gizli şekillerde, belirli adetlerde, farklı tertiplerde yapılan önemli bir esastır. Zikir, hatırlamaktır. Allah'ı hatırlamak farklı şekillerde olabilir. Kur'an okumak, dua etmek, istiğfar etmek, tefekkür etmek, "elhamdülillah" demek, şükretmek zikirdir.

İlim ve hâl kelimelerinden oluşmuş bir isim tamlaması olan ilmihal (ilm-i hâl) sözlükte "durum bilgisi" demektir. Bütün müslümanların dinî bilgi ve uygulama bakımından ihtiyaç duyduğu, bir bakıma müslüman olmanın ve müslümanlığın icaplarını yerine getirmenin ön şartı durumundaki fıkhi temel bilgiler ilmihal diye anılmıştır.

İslam ve İhsan web sitesinde İslam, İman, İbadet, Kuranımız, Peygamberimiz, Tasavvuf, Dualar ve Zikirler, İlmihal, Fıkıh, Hadis ve vb. konularda  güvenilir kaynaklardan bilgiye ulaşabilirsiniz.

Hanefi Ne Demek? Hanefi Mezhebi Ne Anlama Geliyor, Kurucusu Kimdir?

Hanbelilik Mezhebi Nedir? Kurucusu Kimdir? Hanbeli Mezhebinin &#;zellikleri

 Hanbelilik mezhebinin kuruluş aşamasında pek çok alim Ahmet bin Hanbeli yanında yürüyerek mezhebin geniş sahalara yayılmasını sağlamıştır. Gerek siyasi alanda gerek ilmi alanda destekleyen zatların olduğu belli dönemlerde büyük ilerlemeler kat edilmiştir. Hanbeli mezhebi Hanefi, Şafii ve Maliki Mezheplerinden sonra anılmıştır. Bunun önemli sebebi ise kurucusu olan alimin yetişme döneminin daha sonraya denk gelmesidir.

Hanbeli Mezhebinin Kurucusu Kimdir?

 Hanbeli mezhebi, Emevi ve Abbasi döneminde Irak bölgesinde Ahmet bin Hanbeli tarafından kurulmuştur. Ahmet bin Hanbeli, Kuran'ı hıfz etmiş büyük alim zatlardan biridir. Ayrıca küçük yaşlarda ilmini Bağdatlı alimlerden almıştır. Bu sebeple grameri çok iyi öğrenmiş ayrıca hadis ve tefsiri çözmüştür. Hadis ilminde kendisini fazlasıyla geliştirmiştir.

 Ahmet bin Hanbeli, kadar hocadan ders almıştır. Bu hocalar arasında Hanefi mezhebinin ikinci imamı olan Ebu Yusuf da bulunmaktadır. Aldığı eğitimlerle Ahmet bin Hanbel ekolünü hadis ve hicaz ekolüne dayanmıştır. İlmi görüşü ve anlayışı geniş kitleler tarafından destek bulmuştur. Mezhep geniş bir yayılım göstererek Eyyübiler, Memlüklüler, Osmanlılar devrinde kitleleri toplamıştır.

Hanbeli Mezhebinin Özellikleri

 Kurucusu hadise itibar etmiş ve kendi görüşlerini yazdırmamaya özen göstermiştir. Ancak belli başı bazı hususları vardır. Bu hususlar da hadisler çerçevesinde şekillenmiştir. Mezhebin hiyerarşisi öncelikle Kuran'ı Kerim olarak kabul edilmiştir. Bu noktada ikinci halkada hadis en son olarak da sahabe görüşleri vardır.

 Fıkıhta Şafi mezhebine yakınlık gösterirken hadiste Hanefi mezhebiyle uyum içindedir. Diğer mezheplerden ayrılır çok yönü bulunmamaktadır. Usul ve işleyiş hemen hemen aynıdır. Zayıf dahi olsa hadis ve sünnetler ön plana çıkmış yaşayışta bunlar temel alınmıştır. Sünnetler hususunda Kuran ve sahabe görüşleri ön plana çıkmıştır.

 İbadet noktasında nasslara ve selefin eserlerine göre görüş bildirildi. Ayrıca delilsiz hüküm verilmemiştir. Nasslarla ilgili araştırmalarda herhangi bir şeyin helal ya da haram olduğu hakkında bilgi ve hüküm bulunmayabilir. Bu gibi durumlarda Hanbeli mezhebi mubahtır hükmünü verdi. Ayrıca eşyada aslolan mübahlıktır ilkesi mezhebin temel özellikleri içinde değerlendirilebilir.

 Ticaret konusunda görüşleri diğer mezheplerle uyum sağlamaktadır. Dinin haram kıldığı, ayet ve hadislerle delili olan şartlar kabul edilemez. Ancak bunun dışında her türlü şart belirlenebilir. Hadise dayalı fıkhi düşüncenin baskın olduğu mezheptir. Zayıf hadisler dahi bu noktada değerlendirme içine alınmaktadır. Kurucusu olan Ahmet b. Hanbel şaka ve alaydan hoşlanmaz meclisinde ciddi ve vakarlı olmayı tercih ederdi. Hz. Peygamber'in yaşayışına uygun davranmak, sünnet ve hadis ölçüsünde davranmak temel prensip kabul edilmiştir.