Istanbulu Konu Alan Şiirler

Genel Kültür

Sanat

Ünlü Şairlerimizin Güçlü Kalemlerinden Güzide Şehrimiz İstanbul İçin Yazılmış En Güzel 19 Şiir

1. Yahya Kemal Beyatlı-Başka Bir Tepeden

2. Orhan Veli Kanık-İstanbul'u Dinliyorum

3. Nurullah Genç-İstanbul ve Sen

4. Necip Fazıl Kısakürek-Canım İstanbul

5. Bedri Rahmi Eyüboğlu-İstanbul Destanı

6. Cahit Sıtkı Tarancı-Bahar Sarhoşluğu

7. İlhan Berk-İstanbul'dan

8. Turgut Uyar-Bir Gün Sabah Sabah

9. Ümit Yaşar Oğuzcan-Üstüme Varma İstanbul

Yahya Kemal Beyatlı-Siste Söyleniş

Ziya Osman Saba-İstanbul

Orhan Veli Kanık-Bir Garip Orhan Veli

Atilla İlhan-İstanbul Ağrısı

Oktay Rıfat Horozcu-İstanbul Şiirinden

Sunay Akın-At Kokusu

Behçet Necatigil-Barbaros Meydanı

Özdemir Asaf-Boğaz Gezintisi

Sezai Karakoç-Denizin Kentini Yaktım

Aşık Veysel Satıroğlu-Sevgisi İçimde

BONUS

&#;iirler &#;ehirleri güzelle&#;tirir. &#;mgeler, sözcükler, dizeler &#;ehirlere, kentlere bamba&#;ka bir tin kazand&#;r&#;r. Estetik bir boyut katarak ya&#;ad&#;&#;&#;m&#;z, alg&#;lad&#;&#;&#;m&#;z &#;ehrin havas&#;n&#;n de&#;i&#;mesini sa&#;layabilir, sa&#;lar. Nitekim bunu tüm somutlu&#;uyla ya&#;ad&#;k bir ara. Gezi direni&#;i s&#;ras&#;nda, “Gezi akl&#;n&#;n” hayat&#; “kanatland&#;rd&#;&#;&#;” günlerde, yollarda merdiven basamaklar&#;n&#;n gökku&#;a&#;&#; gibi rengârenk boyand&#;&#;&#; ve duvarlara, kald&#;r&#;mlara, yüzü olan ta&#;lara yaz&#;larak “soka&#;a ç&#;kt&#;&#;&#;” k&#;sac&#;k dönemde &#;iirin &#;ehri nas&#;l ve ne kadar güzelle&#;tirebilece&#;ine tan&#;k olduk.

Öte yandan &#;ark&#;lar, türküler gibi &#;iirler de &#;ehirlerin, sokaklar&#;n, semtlerin deyim yerindeyse haf&#;zas&#;d&#;r. Nice &#;ehir, sokak, semt &#;iirler arac&#;l&#;&#;&#;yla ölümsüzlük kazanm&#;&#;t&#;r, kazan&#;r. Nice &#;iir geçmi&#;ten bugüne, bugünden gelece&#;e kalan önemli bir tan&#;k olarak okunmaktad&#;r hâlâ.

&#;stanbul tarihsel, sosyal, kültürel de&#;erleriyle ve kimli&#;iyle modern öncesi zamanlarda oldu&#;u gibi modern Türkçe &#;iirde de konu olmay&#; sürdürmü&#; &#;ehirlerden. Hatta bu yönüyle de ilk s&#;ralarda yer ald&#;&#;&#;n&#; söyleyebiliriz. Kald&#; ki günümüz ko&#;ullar&#;nda da &#;ehirlerin imgelerin, sözcüklerin, dizelerin açt&#;&#;&#; yeni pencerelere, sundu&#;u yeni bak&#;&#; aç&#;lar&#;na fazlas&#;yla muhtaç oldu&#;u aç&#;k.

&#;iirsiz bahar olmayaca&#;&#;n&#; dü&#;ünerek ve de özellikle bu bahar&#;n &#;stanbul’da bir ba&#;ka ya&#;and&#;&#;&#;n&#; dikkate alarak modern Türkçe &#;iirde yer etmi&#;, vazgeçilmez &#;stanbul içerikli &#;iirlerden k&#;sa bir derleme yapt&#;k. Ancak küçük derlememizde modern Türkçe &#;iirin unutulmaz yap&#;tlar&#;na ve &#;airlerine yer verebildik.

&#;iirlerle hem &#;stanbul’da hem de &#;ehrin geçmi&#;inde k&#;sa bir turumuza buyurunuz…

'&#;STANBUL'A YEPYEN&#; B&#;R DUYARLILIK'

&#;stanbul ve &#;iir deyince her ne kadar modern Türkçe &#;iire dahil olmasa da Tevfik Fikret’i ve onun me&#;hur “Sis”ini hat&#;rlamamak mümkün de&#;il. “Sis” &#;iirini önemli yapan özelliklerden biri sembolizmidir. Bir di&#;er özelli&#;i de &#;airin &#;stanbul’a yepyeni bir duyarl&#;l&#;kla bak&#;&#;&#; ve daha önce yaz&#;lan, dile getirilen &#;iirlerdeki yakla&#;&#;mdan bütünüyle kopmu&#; olmas&#;, modern Türkçe &#;iirin birtak&#;m öncü unsurlar&#;n&#; içermesidir.

“Sis” hem yaz&#;ld&#;&#;&#; dönemdeki siyasal bask&#;y&#;, zorbal&#;&#;&#; sembolist bir anlay&#;&#;la dile getirir hem de &#;stanbul’un, &#;iirin yaz&#;ld&#;&#;&#; dönemdeki sosyal, kültürel ortam&#;n&#; betimler. Hat&#;rlam&#;&#;ken &#;iirin giri&#;inden bir bölüm payla&#;al&#;m:

Sarm&#;&#; yine âfâk&#;n&#; bir dûd-&#; munannid,

Bir zulmet-i beyzâ ki peyâpey mütezâyid.

Tazyîk&#;n&#;n alt&#;nda silinmi&#; gibi e&#;bâh,

Bir tozlu kesâfetten ibâret bütün elvâh;

Bir tozlu ve heybetli kesâfet ki nazarlar

Dikkatle nüfûz eyleyemez gavrine, korkar!

'KARAKALEM B&#;R KARTPOSTAL &#;EHR&#;'

“Sis”le ba&#;lamam&#;z&#;n birçok nedeni var. Ama önemli nedenlerinden biri, uzunca süre kendisinden sonraki modern Türkçe &#;iirin kurucu ku&#;aktan &#;airlerini etkilemi&#; olmas&#;. Yahya Kemal “Sis”in hakl&#; lanetinden hem &#;stanbul’u hem de Osmanl&#; geçmi&#;ini kurtarmaya deyim yerindeyse ömrünü adar. Ancak çabalar&#; nafile olarak kal&#;r. Çünkü Yahya Kemal’in &#;iirlerinde ya&#;ayan bir &#;ehir de&#;il de karakalem bir kartpostal söz konusudur. &#;&#;te “Bir Ba&#;ka Tepeden” ba&#;l&#;kl&#; &#;iirin ilk dörtlü&#;ü;

Sana dün bir tepeden bakt&#;m aziz &#;stanbul!

Görmedim gezmedi&#;im, sevmedi&#;im hiçbir yer.

Ömrüm oldukça, gönül taht&#;ma keyfince kurul!

Sade bir semtini sevmek bile bir ömre de&#;er.

Yahya Kemal’in Tevfik Fikret’in “Sis” &#;iirinde Osmanl&#; rejimine, dönemin padi&#;ah&#; Abdülhamit’e yöneltti&#;i ele&#;tiriyi unutturmak, Fikret’in hakl&#; öfkesini bast&#;rmak ve dile getirdi&#;i ele&#;tiriyi de&#;ersizle&#;tirmek ister. Bunun için niyetini aç&#;k etti&#;i “Siste Söyleni&#;” &#;iirine bakmak gerekir. &#;u beyitler o &#;iirin giri&#;inden:

Birden kapand&#; birbiri ard&#;nca perdeler

Kandilli, Göksu, Kanl&#;ca, &#;stinye nerdeler?

Som zümrüt ortas&#;nda, muzaffer, ak&#;p giden

Firuze nehri nerde? Bugün sakl&#;d&#;r, neden?

Benzetmek olmas&#;n sana dünyâda bir yeri;

Eylül sonunda böyledir &#;sviçre gölleri.

Bir devri lânetiyle bo&#;an &#;airin Sis'i.

Vicdan ve rûh elemlerinin en zehirlisi.

Yahya Kemal’i kendi "sis"i içinde söylenmeye b&#;rak&#;p modern Türkçe &#;iirde &#;stanbul’un izini sürmeye daha yeni ku&#;aktan &#;airlerin yap&#;tlar&#;ndan örneklerle devam edelim.

Memleketimden &#;nsan Manzaralar&#; &#;iirler 5, Naz&#;m Hikmet, syf, Yap&#; Kredi Yay&#;nlar&#;,

'&#;STANBUL'A G&#;R&#;LEN VE ÇIKILAN B&#;R KAPI: HAYDARPA&#;A'

Nâz&#;m Hikmet do&#;du&#;u, çocuklu&#;unu, gençli&#;i geçirdi&#;i, sevip sevildi&#;i, sosyalizm mücadelesi verdi&#;i, hapishanelerinde yatt&#;&#;&#; ve sonra da hasretini duydu&#;u &#;stanbul’a bak&#;&#;&#;n&#;n yans&#;d&#;&#;&#; iki &#;iir dikkat çeker. &#;lki &#;stanbul’u zaman&#;n&#;n en önemli noktas&#;ndan Haydarpa&#;a gar&#;ndan dile getirir. Haydarpa&#;a önemli bir simgedir. Bir kap&#;d&#;r; &#;stanbul’a hem girilen hem de ç&#;k&#;lan bir kap&#;… Ayn&#; zamanda Anadolu’ya aç&#;lan bir kap&#;… Modern Türkçe &#;iirin ba&#;yap&#;tlar&#;ndan “Memleketimden &#;nsan Manzaralar&#;” Haydarpa&#;a gar&#;n&#;n merdivenlerinde ba&#;lar…

Haydarpas&#;a gar&#;nda

bahar&#;nda

saat on bes&#;.

Merdivenlerin u&#;stu&#;nde gu&#;nes&#;

yorgunluk

ve telas&#;.

Bir adam

merdivenlerde duruyor

bir s&#;eyler du&#;s&#;u&#;nerek.

Zay&#;f.

Korkak.

Burnu sivri ve uzun

yanaklar&#;n&#;n u&#;stu&#; c&#;opur.

Merdivenlerdeki adam

- Galip Usta -

tuhaf s&#;eyler du&#;s&#;u&#;nmekle mes&#;hurdur :

“Kaat helvas&#; yesem her gu&#;n” diye du&#;s&#;u&#;ndu&#;

5 yas&#;&#;nda.

“Mektebe gitsem” diye du&#;s&#;u&#;ndu&#;

10 yas&#;&#;nda.

"Babam&#;n b&#;c&#;akc&#;&#; du&#;kkan&#;ndan

Aks&#;am ezan&#;ndan o&#;nce c&#;&#;ksam" diye du&#;s&#;u&#;ndu&#;

l l yas&#;&#;nda.

"San iskarpinlerim olsa

k&#;zlar bana baksalar” diye du&#;s&#;u&#;ndu&#;

15 yas&#;&#;nda.

“Babam neden kapatt&#; du&#;kkan&#;n&#;?

Ve fabrika benzemiyor babam&#;n du&#;kkan&#;na”

diye du&#;s&#;u&#;ndu&#;

16 yas&#;&#;nda.

“Gu&#;ndeligim artar m&#;?” diye du&#;s&#;u&#;ndu&#;.

20 yas&#;&#;nda.

Nâz&#;m Hikmet’in &#;stanbul’a duydu&#;u hasreti dile getiren &#;iirlerinden biri de “Mavi Liman” ba&#;l&#;kl&#; dörtlüktür:

Çok yorgunum, beni bekleme kaptan.

Seyir defterini ba&#;kas&#; yazs&#;n.

Ç&#;narl&#;, kubbeli, mavi bir liman.

Beni o limana ç&#;karamazs&#;n

'&#;A&#;RLER &#;EH&#;R ARASINDAK&#; ETK&#;LE&#;&#;M&#;N SEMBOL&#;K &#;FADES&#;'

Cahit S&#;tk&#; Taranc&#;’n&#;n “Bahar Sarho&#;lu&#;u” ba&#;l&#;kl&#; &#;iiri, &#;airle &#;ehir aras&#;ndaki etkile&#;imin sembolik ifadesi olarak da okunur: Taranc&#;’n&#;n di&#;er yap&#;tlar&#; gibi “Bahar Sarho&#;lu&#;u” da sembolist anlay&#;&#;la yaz&#;lm&#;&#; modern Türkçe &#;iirdeki örneklerinden biridir:

Yuvas&#; saçakta kalan k&#;rlang&#;ç,

Yavrusu dallara emanet serçe,

Derken camiler üstünde güvercin

Minareler kat&#;ndan geçiyorum

Gökyüzü mahallesi &#;stanbul’un

Süt beyaz bir mart&#;y&#;m aç&#;klarda

Gemilere ben yol gösteriyorum,

Bu&#;day ve ilaç yüklü gemilere

Bir kanat vuru&#;ta bulutlarday&#;m;

Bir süzülü&#;te vatan&#;m dalgalar!

'YEN&#; B&#;R &#;&#;&#;R ÖNER&#;S&#;'

Orhan Veli ve arkada&#;lar&#; Melih Cevdet Anday ile Oktay Rifat “Garip” ç&#;k&#;&#;&#;yla yürürlükte olan “resmi &#;iir anlay&#;&#;&#;n&#;” eskitmekle kalmazlar. Yeni bir duyarl&#;l&#;k, yeni bir &#;iir ve hayata bak&#;&#; aç&#;s&#; önerirler. &#;airin gözü orta ve alt s&#;n&#;f&#;n ya&#;ant&#;s&#;na çevrilir. “Süleyman Efendi”yle “Dalgac&#; Mahmut”un ne ve nas&#;l ya&#;ad&#;&#;&#; kadar nerde ya&#;ad&#;&#;&#; da &#;iirin konusu olur. “&#;stanbul'u Dinliyorum” ba&#;l&#;kl&#; &#;iirdeki keder ve ne&#;e “Dalgac&#; Mahmut”un oldu&#;u kadar "Süleyman Efendi"nin de ruh halini yans&#;t&#;r. Tabii &#;airin de. &#;iirden bir bölüm okuyal&#;m:

&#;stanbul'u dinliyorum, gözlerim kapal&#;;

Önce hafiften bir rüzgâr esiyor;

Yava&#; yava&#; sallan&#;yor

Yapraklar a&#;açlarda;

Uzaklarda, çok uzaklarda

Sucular&#;n hiç durmayan ç&#;ng&#;raklar&#;;

&#;stanbul'u dinliyorum gözlerim kapal&#;;

&#;stanbul'u dinliyorum gözlerim kapal&#;;

Ku&#;lar geçiyor derken;

Yükseklerden, sürü sürü, ç&#;&#;l&#;k ç&#;&#;l&#;k;

A&#;lar çekiliyor dalyanlarda;

Bir kad&#;n&#;n suya de&#;iyor ayaklar&#;;

&#;stanbul'u dinliyorum, gözlerim kapal&#;;

&#;stanbul'u dinliyorum, gözlerim kapal&#;;

Serin serin Kapal&#; Çar&#;&#;,

C&#;v&#;l c&#;v&#;l Mahmutpa&#;a;

Güvercin dolu avlular.

Çekiç sesleri geliyor doklardan

Güzelim bahar rüzgâr&#;nda ter kokular&#;;

&#;stanbul'u dinliyorum, gözlerim kapal&#;;

&#;stanbul'u dinliyorum, gözlerim kapal&#;;

Ba&#;&#;nda eski âlemlerin sarho&#;lu&#;u,

Lo&#; kay&#;khaneleriyle bir yal&#;

Dinmi&#; lodoslar&#;n u&#;ultusu içinde.

Orhan Veli’nin &#;stanbul’u dinlerken duydu&#;u sesler aras&#;nda sayd&#;&#;&#; “doklardan gelen çekiç sesleri” de vard&#;r. Ama &#;air o “çekiç seslerini” duydu&#;u gibi b&#;rak&#;r. Daha fazlas&#; yoktur. Üstünde durmaz, duramaz; belki de duracak vakti kalmad&#;&#;&#;ndan. Ancak bir ba&#;ka &#;air, o sesin pe&#;ine dü&#;ecektir.

&#;stanbul, &#;lhan Berk, 72 syf, Ada Yay&#;nlar&#;,

&#;lhan Berk’in “&#;stanbul” kitab&#;n&#; olu&#;turan &#;iirleri, “doklardan gelen” ve etkilendi&#;i o sesin pe&#;inden giderken yazm&#;&#; olabilece&#;ini dü&#;ünebiliriz. Berk’in “&#;stanbul” &#;iirinden k&#;sa bir bölüm okuyal&#;m:

&#;&#;te kur&#;un kubbeler &#;ehri &#;stanbul’das&#;n

Havada kaçan bulutlar&#;n h&#;&#;&#;rt&#;s&#;

Karaköy çar&#;&#;s&#;ndan geçen tramvaylar&#;n camlar&#;na ya&#;mur ya&#;&#;yor

Yenicami, Süleymaniye arkalar&#;n&#; kirli bir gö&#;e vermi&#;ler

Hiç k&#;m&#;ldam&#;yorlar

Ayasofya elleriyle yüzünü kapam&#;&#; bütün i&#;tah&#;yla a&#;l&#;yor

&#;nsanlar sokak sokak, çar&#;&#; çar&#;&#;, ev ev

&#;nsanlar s&#;rt s&#;rta, omuz omuza verip durmu&#;lar

Boyunlar&#; bükük

Yorgun, asabi, kederli, kindar

Y&#;&#;&#;n y&#;&#;&#;n olmu&#;lar hepsi köprünün aç&#;lmas&#;n&#; bekliyor

Bir anda &#;ehrin dört buca&#;&#;na akacaklar

Bir anda iki ayr&#; k&#;tadaki insanlar gibi

Fatihliyle Be&#;ikta&#;l&#; sarma&#; dola&#; olacaklar''

Nâz&#;m Hikmet’in “Memleketimden &#;nsan Manzaralar&#;”nda bir süre kap&#;s&#;nda durup, belki de merdivenlerine oturup hayat&#;n ak&#;&#;&#;n&#; ve o hayat&#; yapan öznelerin eylemlerini izledi&#;i yerde bir kez de Turgut Uyar durur. Uyar, “Bir Gün Sabah Sabah” ba&#;l&#;kl&#; &#;iirinde Fikret’in “Sis”inden, Nâz&#;m Hikmet’in “Memleketimden &#;nsan Manzaralar&#;”ndaki “Haydarpa&#;a's&#;ndan”, Orhan Veli’nin ve &#;lhan Berk’in “fabrika düdüklerinden” ve “Haliç k&#;y&#;lar&#;ndan” geçerek gider bir a&#;ka, sevgilisine. “Bir Gün Sabah Sabah” &#;iirini okurken ayn&#; zamanda özel olan&#;n sosyal, sosyal olan&#;nsa özel oldu&#;u de görü&#;ü süzülür bilincimize… &#;iirden bir bölüm payla&#;al&#;m:

Ver elini Haydarpa&#;a demi&#;iz,

Vapur r&#;ht&#;mdad&#;r p&#;r&#;l p&#;r&#;l,

Hava hafiften so&#;uk,

Deniz katran ve bal&#;k kokulu

Köprüden kay&#;kla geçmi&#;im kar&#;&#;ya,

Bir nefeste ç&#;km&#;&#;&#;m bizim yoku&#;u…

Bir gün sabah sabah kap&#;y&#; vursam,

-Kim o? dersin uykulu sesinle içerden.

Saçlar&#;n da&#;&#;n&#;kt&#;r, mahmursundur.

Kim bilir ne güzel görünürsün sevgilim,

Bir gün sabah vakti kap&#;y&#; çalsam,

Uykudan uyand&#;rsam seni,

Ki daha sisler kalkmam&#;&#;t&#;r Haliç’ten.

Fabrika düdükleri ötmededir.

Behçet Necatigil bir &#;stanbul &#;airidir. Ama onun &#;iirlerinde &#;stanbul daha çok &#;ehir de&#;il de sokak, ev, semt, çevre olarak ç&#;kar kar&#;&#;m&#;za. “Barbaros Meydan&#;” Necatigil’in hem ilk dönemini hem de &#;airin &#;stanbul’la ili&#;kisini örnekleyen &#;iirlerdendir. &#;iirden k&#;sa bir bölüm aktaral&#;m:

Be&#;ikta&#;'ta Barbaros Meydan&#;

Sa&#;&#; an&#;t, solu türbe

Ortas&#; kare &#;eklinde,

Park&#;d&#;r yoksullar&#;n

Bilhassa yaz aylar&#;.

'&#;MGELERLE RESSAM TARAFINDAN RESMED&#;LM&#;&#; B&#;R TABLO'

Oktay Rifat’&#;n &#;stanbul temal&#; &#;iiri bir tablo gibidir. &#;airin sözcüklerle, imgelerle izlenimci bir ressam&#;n f&#;rças&#;ndan resmedilmi&#; bir tablo çizer adeta… Oktay Rifat’&#;n “&#;stanbul &#;iirlerinden” ba&#;l&#;kl&#; &#;iirini okuyal&#;m:

&#;stanbul'un üstüne güne&#; do&#;du,

Ç&#;kt&#; silkinerek gecenin içinden,

K&#;z gibi minareleriyle Süleymaniye,

Sultanahmet, Sultan Selim, Fatih camileri.

Türbeler, çe&#;meler, sebiller

Ald&#;lar ayd&#;nl&#;kta yerlerini.

&#;ak&#;maya ba&#;lad&#; bülbül gibi

Ba&#;dat kö&#;künün çinileri;

Hepsi de al&#;n teri,

Hepsi de el eme&#;i.

Bir yaprak dü&#;tü döne döne &#;ad&#;rvana;

Bir kumru su içti &#;ad&#;rvandan.

Üsküdar'&#;n fakir evleri göründü uzaktan

En arkada Çaml&#;ca tepeleri.

'&#;STANBUL ALGISINI, DÜ&#;ÜNCES&#;N&#; DE&#;&#;&#;T&#;REN &#;A&#;R'

Modern Türkçe &#;iirde hem &#;ehir hem de &#;stanbul alg&#;s&#;n&#;, duygusunu, dü&#;üncesini de&#;i&#;tiren &#;airlerden biri de Attilâ &#;lhan’d&#;r… Onun “&#;stanbul A&#;r&#;s&#;” modern Türkçe &#;iirin belle&#;inde, unutulmaz &#;iirler aras&#;nda yer al&#;r. Attilâ &#;lhan’&#;n “&#;stanbul A&#;r&#;s&#;” &#;iirini payla&#;al&#;m:

Kanatlar&#; parça parça bu a&#;ustos geceleri

y&#;ld&#;zlar kaynarken

&#;ang&#;r &#;ungur ayaklar&#;m&#;n dibine dökülen

sen

e&#;er yine &#;stanbul'san

yine kan köpüklü cehennem sarma&#;&#;klar&#; büyütece&#;im

pancak pancak &#;iirler tükürece&#;im

demek yine ben

limandaki direkler orman&#;nda bütün band&#;ralar ayaklan&#;yor

kap&#; önlerinde boyunlar&#;n&#; bükmü&#; tek tek kafiyeler

yahudi sokaklar&#;n&#; ayd&#;nlatan telaviv &#;ark&#;lar&#;

mavi asfaltlara çökmü&#;

diz ba&#;l&#;yor

e&#;er sen yine &#;stanbul'san

kirli dudaklar&#;n&#; bulut bulut dudaklar&#;ma uzatan

sirkeci gar&#;'nda tren ç&#;&#;l&#;klar&#;yla b&#;çaklan&#;p

intihar dumanlari içindeki haydarpa&#;a'dan

anadolu üstlerine bak&#;p bak&#;p

a&#;layan

sen e&#;er yine &#;stanbul'san

aldanm&#;yorsam

yakalar&#; karanfilli ibneler e&#;er beni aldatm&#;yorsa

kulaklar&#;mdan kan f&#;&#;k&#;r&#;ncaya kadar

yine senin emrindeyim

utanmasam

gozlerimi damla damla kadehime damlatarak

kendimi yani &#;u bildigim attila ilhan'i

zehirleyebilirim

sonbahar karanl&#;klar&#; tuttu tutacak

tarlaba&#;&#; pansiyonlar&#;nda bekarlar bu&#;ulan&#;yor

imtihan ç&#;&#;l&#;klar&#; yükseliyor üniversite'den

tophane iskelesi'nde diesel kamyonlar&#; sarho&#;

direksiyonlar&#;n&#;n koynuna girmi&#; b&#;çk&#;n &#;oförler

uykusuz dalgalan&#;yor

ulan &#;stanbul sen misin

senin ellerin mi bu eller

ulan bu gemiler senin gemilerin mi

minarelerini kürdan gibi di&#;lerinin aras&#;nda

liman liman götüren

ulan bu mazot tüküren bu dövmeli gemiler senin mi

ak&#;amlar yass&#;ld&#;kça neden böyle devle&#;iyorlar

neden durmaks&#;z&#;n imdat k&#;v&#;lc&#;mlar&#; f&#;&#;k&#;r&#;yor

antenlerinden

neden

peki &#;stanbul ya ben

ya m&#;sralar&#;n&#; dört renkli duvar afi&#;leri gibi boy boy

gümrük duvarlar&#;na yap&#;&#;t&#;ran yolcu abbas

ya benim kahr&#;m

ya senin a&#;r&#;n

a&#;&#;r kabaralar&#;nla uykular&#;m&#; ezerek deliksiz ya&#;att&#;&#;&#;n

çaresiz zehirle kusan ç&#;lg&#;n bir y&#;lan gibi

burgu burgu içime bo&#;altt&#;&#;&#;n

o senin a&#;r&#;n

o senin

e&#;er sen yine &#;stanbul'san

yan&#;lm&#;yorsam

koltu&#;umun alt&#;nda eski bir kitap diye götürmek istedi&#;im

sicilyal&#; bal&#;kç&#;lara marsilyal&#; dok i&#;çilerine

sat&#;r sat&#;r okumak istedi&#;im

sen

e&#;er yine &#;stanbul'san

e&#;er senin a&#;r&#;nsa i&#;neli be&#;ik gibi her taraf&#;mda hissetti&#;im

ulan yine sen kazand&#;n &#;stanbul

sen kazand&#;n ben yenildim

kulaklar&#;mdan kan f&#;&#;k&#;r&#;ncaya kadar

yine emrindeyim

ölsem yaln&#;z kalsam cüzdan&#;m kaybolsa

paras&#;z kalsam tenhalarda kalsam çarp&#;lsam

hiç bir gün hiçbir postac&#; kap&#;m&#; çalmasa

yan&#;lm&#;yorsam

sen e&#;er yine &#;stanbul'san

senin &#;sl&#;klar&#;nsa kulaklar&#;ma saplanan bu &#;sl&#;klar

gözbebeklerimde gezegenler gibi dönen yaln&#;zl&#;&#;&#;mdan

bir tekmede kap&#;lar&#;n&#; k&#;r&#;p ç&#;kt&#;m demektir

ulan bunu sen de bilirsin &#;stanbul

kaç kere yazd&#;m kimbilir

kaç kere kirpiklerimiz kasaturalara dönmü&#; diken diken

eylül'ünde birader m&#;rc ve ben

sokaklar&#;nda mohikanlar gibi ate&#; yakt&#;k

sana tapt&#;k ulan

unuttun mu

sana tapt&#;k.

Vedat Türkali’nin ’larda yeniden hat&#;rlanan ve bestelenmesiyle birlikte yayg&#;nl&#;k kazanan “Bekle Bizi &#;stanbul” &#;iirini unutmu&#; de&#;iliz elbette. Unutulacak gibi de&#;ildir çünkü. Derin izler b&#;rakarak yer etmi&#;tir toplumun kültürel belle&#;inde. Öyleyse Grup Baran’&#;n besteledi&#;i “Bekle Bizi &#;stanbul” &#;iiriden de iki betiklik bir bukle payla&#;al&#;m:

Salk&#;m salk&#;m tan yelleri esti&#;inde

Mavi patiskalar&#; y&#;rtan gemilerinle

Uzaktan seni dü&#;ünür dü&#;ünürüm

&#;stanbul

Bin bir direkli Haliç'inde ak&#;amlar

Adalar&#;nda bahar Süleymaniye’nde güne&#;

Ey sen ne güzelsin kavgam&#;z&#;n &#;ehri

&#;stanbul

&#;stanbul’u bir de &#;iirin aynas&#;ndan görmek üzere ç&#;kt&#;&#;&#;m&#;z k&#;sa tur vesilesiyle hem yap&#;tlar&#;na ba&#;vurdu&#;umuz &#;airleri bir kez daha selamlam&#;&#; olduk, hem bu “ba&#;ka bahar&#;” &#;iirle kucaklam&#;&#; hem de &#;stanbul’a de&#;i&#;ik bir pencereden bakmay&#; denedik.

Bu k&#;sa yolculu&#;un sonunda son sözümüzse; iyi baharlar, &#;iirsiz kalma &#;stanbul, olsun…