«Нет, не имеется- yok » 49
15. Настоящее Время - Şimdiki Zaman (-yor) 54
16. Потому что - Çünkü 64
17. Противительный союз «Но» - Ama, fakat 65
Yunus Bey 67
18. Винительный падеж - Belirtme Hali 68
19. Дательный (направительный) падеж - Yönelme Hali 73
20. Исходный падеж - Ayrılma Hali 79
21. Творительный падеж - Vasıta Hali 84
AYŞE’NİN BİR GÜNLÜK PLANI 89
Турецкий Язык в Таблицах 90
Падежи в турецком языке 93
ANNA’NIN BİR GÜNÜ 95
22. Повелительное Наклонение - Emir Kipi 96
MAĞAZADA 103
23. Прошедшее категорическое время
- Görülen Geçmiş Zaman(-dı, -di) 104
Hikaye: TATİL 117
Fıkra : UNUTTUM 1184
Hikaye: KATYA 118
TAKSİDE 119
24. Послелоги (Önce - до / sonra- после) 120
25. Аффиксы сказуемости в именном сказуемом - Ek fiil 123
BEN VE AİLEM 133
ARKADAŞIM ANNA 133
26. Будущее категорическое время - Gelecek zaman (-ecek, -acak) 134
DİYALOG 144
NEREDEN ALIŞVERIŞ YAPIYORSUN ? 145
FIKRA - GELİNLİK 145
FIKRA - İLK AMELİYAT 145
FIKRA -BANKACILAR 146
FIKRA - HAVAALANINDA 146
27. Изафеты (определительное словосочетание) - İsim tamlamaları 151
FIKRA - TİTANİK 158
FIKRA - UÇAK 158
FIKRA - ÖRDEK 158
FIKRA - EVLİLİK 158
MAĞAZADA 159
MAKSİM BERBERDE 159
İSTANBUL’DA VAPURLAR 160
ŞEHRİNİZDE GÜZEL PARKLAR VAR MI ? 164
İSTANBUL ATATÜRK HAVALİMANI 164
28. Настоящее-будущее время
- Geniş Zaman (-r, -ar/er, -ır/ir/ur/ür) 165
ВРЕМЕНА В ТАБЛИЦАХ 174
KİRALIK EV 175
MARKETTE ALIŞVERİŞ 175
TATİL PLANI 176
KUM VE TAŞ 177
ANNE AYI VE YAVRUSU 177
TUZLU KAHVE 178
KURT, KIRMIZI BAŞLIKLI KIZI ANLATIYOR 179
29. Тексты с переводом 181
ЕЛЕНА 181
НЕПРАВИЛЬНЫЙ НОМЕР ТЕЛЕФОНА 181
МУРАТ БЕЙ И ЕГО СЕМЬЯ 182
МОЯ СЕМЬЯ 182
30. Часто употребляемые глаголы и их управление 183
31. Часто употребляемые выражения на турецком языке 190
32. Пословицы и поговорки на турецком языке 201
Словарь 207
Ответы к заданиям 230
Переводы текстов на турецком языке 240
Bu çalışmanın amacı, Türk sözlü anlatı geleneği içerisinde yer alan yabancılığa dair imajları biçimlendiren stereotiplerin, Türk toplumunun tarihin farklı dönemlerinde kendini tanımlamak için kullandığı kimlikleri içselleştirmesinde ne tarz işlevler taşıdıklarını ortaya koymaktır. Kimliğin de tıpkı kültürün geneli gibi etkileşime dayalı bir yapısının olduğu varsayımından hareketle, sanatsal bir iletişim boyutu da olan folklorun söz konusu etkileşimleri yansıtma gücü açısından, edebiyat gelenekleri ve medyadan daha değerli bir malzeme olduğu düşünülerek ve halk bilimi disiplininin tarihsel süreç içerisinde benimsemiş olduğu epistemolojik tavır göz önünde tutularak kimliğe dair geleneğin ne dediğine eğilmek hedeflenmektedir. Araştırma kapsamında mit, efsane, menkıbe, masal, destan, halk hikâyesi ve fıkra türleri içerisinden belirlenen örnekler, araştırmacıların sahadan derleyerek metinleştirdikleri ürünlerden seçilmiştir. Bu kapsamda XIX. asırdan bu yana konuya eğilen araştırmacıların tekrar tekrar anlattıkları ve sayısı belirsiz olan mitler, 1953 efsane, tip kataloğundan konu dağılımlarına göre seçilen 52 masal, 7 destan, üç menakıpnâme, 14 halk hikâyesi ve 1111 fıkra ele alınıp değerlendirilmiştir. Çalışmada, temeli kimlik araştırmalarınca oluşturulmuş öğretilere dayandırılan bir yorumbilgisi (hermeneutik) yaklaşımı kullanılarak söz konusu stereotipler dört açıdan anlamlandırılmaya çalışılmıştır. Bunlar sırasıyla beden, mekân, ahlaki nitelikler ve berikine bakış şeklindedir. Böylelikle metinleri üreten kitlenin kendi kimliğinin ne olduğuna dair doğrudan ya da dolaylı fikirlerine ulaşılmıştır. İlki tür kavramı, ikincisi de kimlik bilincinin kronolojik dönüşümü olmak üzere araştırmada elde edilen bulguların kompozisyon hâline getirilmesinde iki veçheden yararlanılmıştır. İlksel türler olan mit ve efsanelerde yer alan insan dışı varlıklara dair stereotipler araştırmanın ilk bölümünün konusunu oluştururken; görece daha girift türler olan masal, menakıpnâme, destan ve halk hikâyeleri ise toplumsal kimliklere dair stereotiplerle bağdaştırılarak eserin ikinci bölümünde incelenmiştir. Araştırmanın ikinci bölümünde masal ile sınıfsal kimlik; menakıpnâmeler ile dinsel kimlik; destan ve halk hikâyeleri ile de ulusal kimlik bilinçleri arasında bağlantılar kurulmuştur. “İnsan”, “Müslüman”, “köylü” ve “Türk” olarak kendini gösteren “biz” kümesinin tanımlanmasında kullanılan kimliklerin karşısına konumlandırılan “insan dışı varlık”, “gayrimüslim”, “aristokrat” ve “azınlık” imajlarına dair stereotiplerin üretilmesinin altında yatan temel sebebin, karşıt kümeleri dizayn etmekten ziyade “biz” kümesinin düzenlenmesi olduğu görülmüştür. İlkel dönemlere ait olan demonik imajlardan azınlık imajlarına uzanan süreçteki dönüşüm görülmeye çalışılırken benzer stereotiplerin farklı dönemlerdeki yabancı imajlarının tasarlanmasında kullanılmış olmasıyla karşılaşılması, sabit yapılar şeklinde varlığını koruyan folklorun farklı dönemlerdeki işlevli kullanışlılığını göstermektedir. Bunun yanında toplumsal kimliklerin içselleştirilmelerinde birbirinden ayrılan kavrayışlar da elde edilen bulgular arasındadır. Sonuç olarak kimlik tartışmalarının çözüme kavuşturulmasında folklorun bu işlevli kullanışlılığından faydalanmanın yerinde olacağı görülmüştür.