Küba Vatandaşlarının Hakları

Küba vatandaşlık hakkı özel durumlar dışında sonradan kazanılmamaktadır. Küba vatandaşlığı sadece doğumla elde edilmektedir. Küba'da doğmuş olsa bile başka ülkede yaşayan kişiler geri dönüş yasasından faydalanabilirler. Bu kategoriden başvuru yapacak kişilerden doğum belgesi ve süresi bitmiş kimlik belgesini göç durumunun ispatı olarak istenebilir.

Küba sürekli oturum iznine sahip olan kişiler Küba vatandaşlarının yararlandığı tüm haklardan yararlanabilmektedirler. Küba'da sürekli oturma izni olan kişiler Küba'da yaşamasalar da (24 aya kadar) ülkedeki haklarını kaybetmezler ve geri döndüklerinde aynı haklardan yararlanabilirler. 'de göç yasalarında yapılan değişiklerle Küba oturma izni olan yabancılar araba, ev alabilmekte ve ülkeye yatırım yapabilmektedir. Küba'da oturma iznine sahip olanlar Küba vatandaşları gibi ücretsiz sağlık sigortasına sahip olurlar ve devletten istemeleri halinde günlük yiyecek ihtiyaçlarını karşılayabilirler.

Küba'da daimi oturma iznine, Küba vatandaşlarıyla evlenenler ve Küba'da daimi oturma iznine sahip seafoodplus.infoden bağı olan kişiler sahip olabilir. Küba'da kalıcı ikamet edebilmek için eşin ya da yakının ikametinde yaşamak zorunludur. Küba'da seafoodplus.infoden bir yakının veya tanıdığının ikamet adresinde yaşamak istemeyen kişi bir ev alması şartıyla ayrı yaşayabilir.

Küba vatandaşları ya da Küba'da kalıcı oturma izni olan kişiler en fazla iki tane ev alabilirler. Küba kalıcı oturum iznine başvuru yapacak kişiden ayrıca ekonomik olarak kendisini kanıtlaması ya da Küba'da bir yerde yasal olarak çalıştığını bildirmesi istenmektedir. Küba kalıcı ikamet izni talep edenlerden pasaportun kimlik bilgilerinin yer aldığı sayfanın ve eğer varsa tüm vizelerinin yer aldığı sayfaların fotokopisi istenmektedir. Bununla birlikte fotoğraf ve tıbbı muayene sonucunun da beyan edilmesi gereklidir. Tıbbi muayene testinin içerisinde HIV testi, bir seroloji testi ve torastik radyografi bulunur.

Küba kalıcı ikamet başvuru zahmetli, karışık gibi görünse de evrakların tercümesi gibi gerekli şartlar aşıldığında geriye yalnızca beklemek kalmaktadır.

İstenen tüm şartlar yerine getiridikten sonra Küba kalıcı ikamet başvuru işlemleri ay içerisinde sonuçlanmaktadır. Başvuru onaylandıktan sonra bir Küba vatandaşı ile eşit haklara sahip olunmaktadır.

Küba Kalıcı Oturum İzni Almak için Gerekli Evraklar

Küba'da vatandaşlık sadece doğuştan kazanılabilir. Ancak Küba'da kalıcı ikamet iznine sahip olan kişi Küba vatandaşıyla eşit haklara sahip olabilmektedir. Küba kalıcı oturum izni için Küba vatandaşıyla evlenmesi ya da Küba'da kalıcı oturma iznine sahip 1. Dereceden yakını ile aynı adreste yaşaması gerekmektedir. Küba kalıcı ikamet iznine sahip çocuğu olan kişiler de Küba kalıcı oturma iznine başvuru yapabilirler. Küba kalıcı oturum izni için istenen evrakların güncel olması yani 6 aydan eski olmaması gerekmektedir. 16 yaşından küçük olanlar Küba kalıcı ikamet iznine başvuru yapamazlar.

Kalıcı İkamet İzni İstek Dilekçesi

Küba'da kalıcı oturum izni almak için sebeplerin açıklandığı ilgili bölüme hitaben, şahsen bir dilekçe yazılması gerekmektedir. Yazılacak olan dilekçe Küba Cumhuriyetine nenden Küba'da ikamet edilmek istenildiğine dair açıklayıcı nitelikte olması gerekmektedir.

Biyografi

Biyografi modelinin kişisel bilgileri içermesi gerekmektedir. Bu belgede kişisel bilgilerin haricinde önceki yurtdışı seyahatleri, Küba'da ziyaret ihtimali olan kişilerin isimleri, adresleri, çalışma deneyimi, diploma, mezuniyet belgeleri, yabancı dil bilgisi de bulunmalıdır. Bu evrak İspanyolca dilinde hazırlanmalıdır. Bu evrak aynı zamanda başvuru formu özelliği taşımaktadır.

Sabıka Kaydı ve Doğum Belgesi

Küba'da doğanların Küba'da kalıcı ikamet izni için izleyeceği prosedür yabancılardan farklıdır. Türkiye'den başvuranlar doğum belgesi ve sabıka kaydını Türkiye'den almalı, tercümesini yaptırmalı ve Küba Büyükelçiliği'nde tasdik ettirmelidir.

Küba'da İkamet Edilecek Evin Noter Anlaşması

Küba'da noterde yapılan bu anlaşma yabancı ülke vatandaşının bir evde ikamet edeceğinin resmi ibrazına dayanmaktadır. Eş ya da akraba yanında kalıcak kişilerin yanında eşinin veya bir akrabasının bulunması gerekmektedir.

Küba Kanunlarına Uygun Evlilik Belgesi

Küba vatandaşı ile evli olan kişilerden istenen bu belge başvuru tarihinden önceki 3 ay içerisinde alınmış olması gerekmektedir. Bu belge ikamet adresinin bağlı olduğu noterden alınması gerekmektedir. Örneğin; Santiago de Cuba'da evlenildiyse ve Havana'da yaşanıyorda bu kağıdın Santiago de Cuba'dan alınması gereklidir, Havana'dan alınan evlilik belgesi geçerli olmamaktadır.

Küba'da belli bir zaman yaşamış ve yaşam koşullarını oluşturmuş bireyler için sağlanan Küba kalıcı oturum izni almak için gerekli şartların tam ve eksiksiz olarak tamalanması gerekmektedir.

Tweet

Devrimci Küba hükümetinin kazançlı işlerinden ve kilit önlemlerinden biri emlak piyasasını ortadan kaldırılmak oldu. Konut hakkı, temel insan hakkı olarak ilan edilerek özel kiralamalar kaldırıldı ve çoğu Kübalı ücretsiz mülk sahibi oldu. Ancak ABD ambargosu ve devlet güdümlü verimsiz bir ekonomiye bağımlı olan maliye ile birlikte hükümetin parası bitti ve Havana’nın büyük bölümü ekonomik bakımdan düşüşe geçti. 

Raul Castro, radikal bir hareketle yılında ekonomiye dair yasaları biraz daha gevşetti. Mülkiyet yasaları tersine döndü ve Kübalılara bir kez daha ev satma ve alma izini verildi. Hükümet, devrimci görüşünün değişmediğini ve reformların sosyalizmin dağılmasını engellemeye yönelik olduğunu beyan etti. Peki özel mülkiyete geçiş Havana’nın yoksul kentlilerinin daha da kötüleşmesinin önüne geçebilecek miydi? Hükümet bu büyümeyi nasıl ele alacaktı ve rejim, oluşacak yeni zengin sınıfla tekrar savaşıp yenebilecek miydi? 

Gazeteci Juliana Ruhfus ve film yapımcısı Seamus Mirodan,  Küba’da yapılacak bu satışların ülke ekonomisine etkisini ve özel mülkiyete yeniden girişin Küba sosyalizminin sonu olup olmadığını araştırdı. 

Havana, yüzyıldan bu yana değişmeyen mimarisi ile genellikle bir zaman kapsülü olarak tanımlanır. Yabancılar geçmişe tanıklık ederek kentin eski sokaklarında yürürken bir süre sonra kendilerini monolitik gökdelenler, yeni inşa edilen beton kuleler arasında bulabilirler; binaların mimari ışıltısı hala ’ların etkisi altındadır. 

Neogotik, barok, beaux arts ve art deco gibi o dönemin yalın ve zengin mimari stillerinin hissedildiği yan yana sıralanan köşkleri ile farklılıları benzersiz bir şehir manzarası oluşturur. Başkentin bu şekilde korunması, Fidel Castro devriminin belki de istenmeyen bir yan etkisidir. Kendisinden önceki kapitalist ve ABD odaklı başkan Fulgencio Batista, modern bir gelişme olarak gördükleri yol yapımı için şehrin belli başlı kısımlarını yıkmayı planlamıştı. Doğudaki gelişmemiş bölgeleri ofis, yol ve yüksek katlı binalarla şehrin geri kalanına başlamayı amaçlıyordu. Ancak devrimci-isyancı güçlerin ’da Havana’ya gelmesiyle Batista modası geride kaldı; Havana'nın ekonomik olarak elit kesimi de dahil olmak üzere, başkan ve destekçileri sürgüne gönderildi. Yeni lider Fidel Castro tüm dikkatini “campesinos” adı verilen, kırsal köylü-çiftçilerin koşullarını iyileştirmek için tarım arazilerinin geliştirilmesini öngören yeni mali yönetime verdi ve kentselden uzaklaştı. Ardından, yoğun sefalet çekmiş olan bu campesinos’ların yaşadıkları, askerlerin devrimi gerçekleştirmesinde büyük önem taşıdı. 

Sonuç olarak, sokaklar ve eski Havana binaları zaman içinde aynı kalırken şehrin sakinleri büyük ölçüde değişti. Kentin kolonileşmiş konaklarının gerçek sahipleri şehri terk ettiğinde, onların çalışanları yaşam özelliklerini devralarak geri kaldı. Kentte kalan yoksul halkın bir bölümü eski sahiplerinin terk ettiği evlere bir bölümü de hükümet tarafından kamulaştırılan konutlara yerleştirildi.  

Burada yaşayan çekirdek ailelerin büyük bölümü burjuva olarak görüldüğü için, yeni sakinler, kırsalda yaşayan yakınlarını da şehre çağırdı. Yıllar sonra, görkemli mimari taşlar üzerine kurulu ve geçmişte tek bir aileye evsahipliği yapan konaklar, kalabalık bir halde bir arada yaşayan onlarca insanın evi oldu ve neredeyse döküntü haline geldi. 

Yeni sakinler tarafından daha fazla yer yaratmak için yapılan plansız yapısal değişiklikler, yüksek nem ve bakım eksikliğinden kaynaklanan hasar ile birleştirildiğinde birçok güvensiz bina ortaya çıktı. Yalnızca Havana’da, geçen yıl her iki günde bir bina çökerek ölümcül sonuçlar oluşturdu. Bu eşsiz mimari tam da bu anlamda gelişen topluluklar tarafından yoğun nüfusun ortasında cila eksikliği olarak kaldı. Bu durum Havana’yı yalnızca karakterize etmekle kalmadı aynı zamanda her yıl yoğun bir yabancı turist akışı da sağladı. Hatta yoğunluğu azaltmak için turistlerden kimi zaman bir gereklilik olarak vize talebi ediliyor ve süreç bilinçli bir şekilde karmaşıklaştırılıyor. Vizenin çıkması bazen aylarca sürebiliyor.  

Bugün Küba’nın kapıları dünyanın dört bir yanından ve hatta ezeli düşmanı ABD’den gelen ziyaretçilere sonuna kadar açık. yılında 3 milyon turist şehri ziyaret etti ve şu an “değişimden önce görebilmek için” birçok gezi planı yapılıyor. Hem içeriden hem dışarıdan geniş çaplı olarak düzenlenen bu geziler konusunda bu kadar telaş edilmesinin sebebi, bunun hem Küba ekonomisi hem de sosyal uyanış açısından kaçınılmaz bir değişiklik olması. Şehir yakında batı yarımküredeki emsallarine benzeyecek ve zaman kapsülü sonsuza kadar ortadan kalkacak. 

Ancak tüm bunlar bir tarafa, bu turist çekme uğraşları şu kaygıyı göstermektedir: Küba hükümetinin vatandaşlarının ekonomisini iyileştirmek için başka hiçbir seçeneği kalmamıştır. Devlet Başkanı Raul Castro son zamanlarda, Çin devleti modelini takip ediyor gibi görünen, örneklediği bir dizi sosyalist devlet piyasa ekonomisi reformunu hayata geçirdi. Bu durumda akıllarda şu sorular oluşuyor: Peki, bu soylulaştırma ve büyüyen eşitsizlik olmadan, yoksul vatandaşları bırakmadan, devrimi yükselterek ve bir kenara atıp savunmasız bırakmadan korumaya çalışarak, vatandaşları uydu kentlerde ve göreceli gettolarda yaşamaya göndermeden, girişimcileri ve finansal elitleri yeni sınıfından arayarak, şehir kendi suretinde geliştirilmek istenirse ne yapılabilir? 

Olası bir cevap, Havana Şehri Tarihçiler Odası (OHCH) tarafından verildi: Yeniden yatırım yapılan turizmden elde edilecek karı, ihtiyacı olan binaların rehabilitasyonu için kullanmak. Bu, hükümetin vatandaşları arasında yabancı sermaye akışını daha eşit olarak dağıtmak için bugüne kadar teşebbüs ettiği en iyi yöntem gibi görünüyor. Bu köklü kurum, Havana’nın gelişimi için model işlevi görecek bir mastır planı yayınladı. 

OHCH, kentin en çarpıcı tarihi meydanların biri olan Plaza Vieja ve  birkaç eski konağın, kafe ve restoran gibi işler için kullanılmasını önerdi. Başmimar Ayleen Robainas'a göre, şehir merkezindeki bu tarihi yapıların orijinal sahiplerini de tutacak bir mastır plan tasarlandı. Yine de mimar Robainas, bunun şehir veya ülke genelinde zorunlu bir “sürdürelebilir” proje olmadığını, bir bütün olarak ve nihayetinde “ütopik bir vizyon”u temsil ettiğini itiraf ediyor. 

Diğer Havanalılar ise bu projenin eski şehrin vatandaşlarına gündelik hiçbir yararı olmadığını savunuyor. Bir grup gecekondu sakininin Plaza Vieja’dan dışarı çıkarılması, gelişmelerin korku yarattığını gösteriyor. Halk, eski ve çökmekte olan konakların içinde yaşayan ailelerin gitmesine ve karşısına inşa edilecek yeni binalara karşı çıkıyor. Robaina’yı tanıyan bir çekçek sürücüsü “Bunlar ne aileler için ne de başka bir şey için yapıldı” diyor. 

Burası şu anda 40’tan fazla aileye evsahipliği yapmaktadır. Onlar kira ödemiyorlar ve önlerinde uzun yılları yok. Binaların orijinaline kıyasla son derece bakımsız konutlarda sıkışık halde yaşıyorlar. Havana’nın milyon sakininden yaklaşık iki yüz bin kişi bu gibi koşullarda yaşıyor. Genellikle bölünebilen, uyuyabilmek için ekstra plakalarla ayrılarak oluşturulan tek odalı evlerde, iki ya da daha fazla aile yaşıyor. 

Niclaysis Sanchez adında, akrabaları Plaza Vieja’da yaşayan bir ayakkabı tamircisi, “Asıl gerçeğin ne olduğunu biliyoruz” dedi, “Buradaki insanlar bütün hayatlarını burada geçirdiler. Çocukları burada doğdu, okulları burada. Onları geçici barınaklara gönderemezsiniz. Diğerlerini gönderin". Bu konuşmaları duyduğumuzda içimizi bir korku kapladı. Yine kentin yoksul sakinleri, uydu kentlerden dışarı itiliyordu. Havana’nın merkezinde turistik açıdan gelişme yaratmak için onlara, banliyölerde geçici konaklama sunuldu. Ayrıca turizmden geleceği iddia edilen yabancı sermaye akını, yolsuzluk nedeniyle erişemeyecekleri bir ekonomik balondu. Niclaysis’ın yakın akrabası Marilady, “Turizmde bir iş elde etmek istiyorsanız kendi paranızı kullanmak zorundasınız. Bundan başka çareniz yok” diye belirtti. Ancak Ayleen Robaina'nın iddia ettiğine göre, hükümetin ihtiyaçlarını karşılamak için ayrılan bir fon bulunmuyor. Herkese yetecek kadar konut olması gerçekten mükemmel olurdu ancak bazı sınırlamalar var. Hükümet önceliği eğitim ve sağlığa ayırdı ve konut için bir süre daha beklemek gerekiyor. 

Turizm, Küba devletinin gelir ihtiyacını karşılamayı deneyeceği tek strateji değil. Raul Castro, ’de, özel işletme açmaları için Kübalılara izin verdi. Şimdi ise vatandaşlar, devrimden bu yana ilk kez evlerini satabilecekler. Bu, mülklerini yenilemek veya kar amacıyla satmak isteyen vatandaşlara bir umut ve ilham olacak. Böylece bireysel yatırımlar da ekonominin genelinde bir gelir yaratacak. 

Hükümet ayrıca yabancı yatırıma da açılıyor. Şu anda, yedi yabancı firma ile golf sahaları ve mega turizm işletmeleri oluşturmak için ortak yatırım ve girişimler planlandı. Yabancılar tarafından satın alınacak lüks oteller ve sahil mülkleri hazırlanacak. Bu projeler kapsamında gelirde sürekliliği sağlamak için, hükümetin her girişimde %51 hissesi olacak. Böylece yatırımcıların kasası da güvende olacak. 

Hükümet, hissedarları dizginleyebilirse girişim sermayesi fonları ile Küba halkının büyük bir bölümü için çalışma imkanı doğacak. Birçok gözlemci, kapitalizmin Küba’nın arka kapısından içeri sinsi sinsi girdiğini söylüyor. Bununla beraber, kaçınılmaz bir eşitsizlik, tektipleşme ve karaktersiz bir şehir manzarasının oluşacağına inanılıyor. Bu, modern dünyanın şehirlerinden tanıdığımız bir görüntü.   

’li yıllarda oluşmaya başlamış olan devrimci düşüncenin yaşamaya devam etmesi sebebiyle Küba, bu değişim sürecinde en savunmasız olanlara ve kendisine karşı bir canavar yaratıyor. Bu koşullarda yaşayan akrabaları olmasına rağmen, Plaza Vieja’ya yakın, kiralık bir gecekonduda yaşayan Niclaysis Sanchez, yıllar öncesine dayanan inancının hala sarsılmaz bir şekilde yaşadığını söyledi ve “Sizi temin ederim, devrim bize bundan daha fazla varlık bıraktı” diye konuştu.  

seafoodplus.info

Küba halkı, eğlenmeyi günlük hayatın olmazsa olmaz parçalarından sayıyor. Dolayısıyla ülke, gece hayatı olanaklarının zenginliği bakımından dünyanın sayılı tatil destinasyonları arasında gösteriliyor. Müzik evlerinde başlayan eğlenceler, çoğu zaman sokaklara taşıyor. Küba gece hayatının temellerini oluşturan bu mekânlar, yerel dilde “Casa de Musica” adıyla anılıyor.

Müzik evleri, yerel sanatçıların canlı performanslarını dinlemek ve salsa yapmak konusunda gezginlere keyifli fırsatlar sunuyor. Daha sakin bir gece geçirmek isterseniz, canlı müziğin olduğu restoranları ya da otellerin bünyesindeki barları tercih edebilirsiniz.

Küba’da birçok eğlence yerine girişte belirli miktarda ücret ödenmesi gerekiyor. Ancak bu tutar gayet düşük seviyelerde tutulduğundan bütçe açısından sorun yaratmıyor. Eğlenmek için herhangi bir mekâna gittiğinizde, ortalama düzeydeki seçenekler için istenen fiyatların da makul miktarlarda olduğunu görebilirsiniz.